مدرسه غیاثیه اثری از دوره تیموریان در روستای خرگرد در ۵ کیلومتری جنوب شهرستان خواف است. این مدرسه در دوره فرمانروایی شاهرخ تیموری و به همت وزیرش، خواجه غیاث الدین پیراحمد خوافی بنا شد. مدرسه غیاثیه که یکی از دانشگاه های جهان در قرن نهم بود، در دوره صفویان از رونق افتاد و به خاطره ها پیوست. معمار مدرسه غیاثیه، قوامالدین شیرازی است که معمار مسجد گوهرشاد در مشهد و همچنین برخی از بناها در هرات و سمرقند نیز بوده و در میانه ساخت مدرسه غیاثیه از دنیا میرود و ادامه کار بر عهده برادرش غیاثالدین شیرازی بوده است. بنای مدرسه طبق کتیبه ایوان جنوبی در سال ۸۴۸ قمری به پایان رسیده است. مدرسه غیاثیه، بنایی آجری از نوع چهار ایوانی و با پلان مستطیل شکل است. چهار ایوان به عرض ۴ و نیم متر و ارتفاع ۱۱ متر، حیاط (میانسرا) را احاطه کردهاند. بین ایوانها نیز حجرههای اقامت طلاب قرار دارد که ۳۲ حجره در دو طبقه که بطور مساوی (۸ تایی) بین ایوانها قرار گرفتهاند. هر حجره از یک ایوانچه و یک پستو تشکیل شده است. در طرفین هشتی ورودی، دو تالار یا مَدرَس وجود دارد که محل درس بوده است. در مدرس سمت راست، محرابی هم تعبیه شده که علاوه بر کلاس درس، محل عبادت و نمازخانه نیز بوده است. در ضلع غربی هشتی، دیوارنوشته هایی شبیه به یادگارینویسیهای امروزی دیده میشود. سرتاسر نمای بیرونی مدرسه شامل سردر، ایوانها و ایوانچههای جلوی حجرهها با کاشی های آبی تزئین شده که البته بخشهای زیادی از آن در طول زمان فروریخته است.