خانه امام جمعه Imam Jome House

خانه امام جمعه از آثارنفیس بازمانده از دوره قاجار می باشد که در خیابان ناصرخسرو، کوچه امام جمعه روبروی وزارت اقتصاد و‌ دارایی قرار گرفته است که این محله در گذشته به نام محله عودلاجان شناخته شده بود. این خانه مانند سایر خانه های اعیانی دارای دو بخش اندرونی و بیرونی بوده که بخش اندرونی تخریب شده است و بخش بیرونی که محل پذیرایی مهمانان بوده قابل بازدید هست. نقاشی ها، شیشه ها و ارسی ها، آیینه کاری و گچ بری های این خانه بینظیر و بسیار زیبا و باشکوه می باشد. این بنا به میرزا آقاخان نوری صدراعظم ناصرالدین شاه تعلق داشت و سپس امام جمعه تهران آن را خریداری و ساکن شد. عمارت دو طبقه است و در بدو ورود حیاط باصفایی با حوض و‌‌ دو‌ مجسمه سنگی چشم نوازی میکند. طبقه بالای بنا متشکل از تالار تابستانی و زمستانی می باشد که با ارسیهایی از هم جدا شده اند، ایوان زیبایی نیز در این قسمت رو به حیاط با ستونهای گچی وجود دارد و طبقه پایین حوضخانه ای با کاشیهای آبی رنگ می باشد. برای بازدید از این خانه باید از طریق پیج اینستاگرامشون (imamjomehistorichouse) هماهنگ کنید و از قبل وقت بگیرید مسئولینش به خوبی راهنمای میکنند و نکات لازم جهت بازدید رو میگن، اون زمان بازدید هماهنگ‌ شده هم به صورت اختصاصی هست و برای این دوران کرونا یک نکته مثبت به حساب می آید.

در اواسط خیابان ناصرخسرو, کوچه ایی به نام امام جمعه قرار دارد. داخل کوچه خانه ایی به نام خانه امام جمعه شناخته می شود. خانه ایی که جان رنجور خود را در میان محاصره دیوارهای آجری خانه های معاصر اطراف حفظ کرده است. نزدیک به دو قرن حرف و خاطره در بند بند دیوارهایش و هر تکه از آینه کاری هایش دارد. چه چهره های هفت رنگی که اُورسی های زیبایش ندیده اند. این خانه زیبا متعلق به دومین صدراعظم ناصرالدین شاه, یعنی میرزا آقاخان نوری بوده است. صدر اعظمی که نام نیکویی در تاریخ ایران ندارد. خانه ایی مهجور که به نظر من هنوز هم نتوانسته از زیر بار نام ناخوشایند صاحب اولیه اش بیرون بیایید. پس از مرگ میرزا آقاخان نوری خانه به ورثه می رسد و چندین سال بعد به فردی به نام امام جمعه خویی که نماینده مردم خوی در اولین دوره مجلس بوده می رسد این فرد تا دوره سوم مجلس نماینده مردم می ماند. امروزه نیز این خانه با نام این فرد شناخته می شود. در سالهای جنگ, بر اثر برخورد موشک در فاصله ایی نزدیک به خانه بخش هایی از آن و اورسی هایش دچار تخریب می شوند. بعدها این بنا مرمت می شود و امروزه هم در حال مرمت است. معمار خانه مشخص نیست اما نهایت ظرافت, دقت و استحکام را در بنا بکار برده است. معماری این خانه ترکیبی از معماری اروپایی و قاجار است. طبقه همکف شامل سالنی بزرگ و ساده که حوضخانه می باشد است. اما طبقه دوم شامل یک تالار آیینه رویایی و بسیار زیبا با اورسی های نه تکه و شیشه های رنگی و نقاشی های پشت شیشه و همچنین پرتره های زنان اروپایی و نقاشی منظره و و نقاشی های افراد مختلف تزیین شده است. کف بنا بسیار ساده است اما به قدری سقف و دیوار ها زیباست که آدم را سر به هوا و مدهوش می کند. این طبقه محل قرارهای میرزا آقاخان با افراد مهم بوده است. هر چه از زیبایی این تالار بگویم نمیتوانم اوج ظرافت و زیبایی و هنر بکار برده شده در آن را توصیف کنم. اداره این بنا در حال حاضر در دست مجموعه صدر اعظم که در زمینه گردشگری و فرهنگی فعالیت می کند قرار دارد. بازدید فقط با هماهنگی با پیج خانه امام جمعه در اینشتاگرام امکان پذیر است. باشد که با حمایت تاریخ دوستان و علاقه مندان به هنر و معماری اصیل ایرانی این بناهای زیبا حفظ شوند.

این خانه قاجاری در کوچه ای به همین نام در خیابان ناصر خسرو قرار دارد که در دوره قاجار بخشی از محله عودلاجان بوده است. درباره تاریخچه و ساکنان خانه اطلاعات ضد و نقیضی وجود دارد. گفته می شود این بنا ابتدا متعلق به میرزاآقاخان نوری صدراعظم ناصرالدین شاه بوده و بعدها توسط حاج سید ابوالقاسم، امام جمعه تهران خریداری می شود و بنابراین به نام او معروف شده است. وی داماد مظفرالدین شاه قاجار بوده است و با شکوه‌الدوله دختر او ازدواج می کند. بنا شامل دو طبقه که طبقه اول حوضخانه و طبقه دوم نیز دو قسمت تالار زمستانی و تالار تابستانی(ایوان) با ستون های گچبری و مقرنس کاری شده است. اتاق های تالار زمستانی این خانه نیز از نظر ترئینات گچبری، نقاشی ها و آینه کاری واجد ارزش است. بخشی از بنا از جمله اندرونی بادگیر آن تخریب شده است و بخش باقی مانده در واقع قسمت بیرونی خانه است. یکی از اشیای جالب داخل خانه، میز چوبی است که ماذنه نامیده میشه و موذن موقع اذان گفتن بالای آن می ایستاده است.
در زمان بازدید ما اینجا دفتر حفاظت و احیا بافت تاریخی بود و بنا در حال مرمت. بازدید از این خانه فقط با هماهنگی قبلی و احتمالا با تورهای تهرانگردی امکانپذیر است.