این خانه در جماران و ضلع جنوبی حسینیه معروف آن قرار دارد. بعد از ترور نافرجام ایشان در منزل شخصیشان در منطقه دزاشیب تهران به این خانه نقل مکان میکنند و تا آخرین روزهای حیات در این خانه زندگی کردهاند. برای بازدید باید از گیت امنیتی حسینیه جماران رد بشوید. ساعت شروع به کار موزه ۹ صبح است و دقیقا راس ساعت باز میشود. این خانه چندان ارزش هنری و معماری ندارد و شاید ارزش بازدیدش به واسطهی علاقه به دیدن زندگی شخصی کسی دارد که چندین دهه در پستهای مهم سیاسی کشور بوده است. طبقهی اول یک فضای عمومی است و طبقه دوم فضای خصوصی شامل اتاق خواب و سرویسهای بهداشتی است. چیدمان منزل تقریبا دست نخورده باقی مانده است و تنها چند تابلوی تایم لاین به دیوارهای آن اضافه شده است. دختر کوچکترشان در یک گفتگوی چالشی عنوان کردند که تمام زندگی شخصی ایشان همین بوده است و این که کسی باور کند یا نه، کاری از دستشان ساخته نیست. حیات خانه هم بسیار با صفاست و جویباری کوچک از کنار آن روان است. این خانه به واسطهی حضور آقای هاشمی محل آمد و شد شخصیتهای سیاسی زیادی بوده است. در کنار درخت کهنسالی که در حیاط است یک عکس از همان محل به نمایش درآمده است که مرحوم موسوی اردبیلی و مرحوم هاشمی و آقای خامنهای را نشان میدهد. این عکس جلسه سران قوا نامیده شده است. جالب بود که جلسهی سران قوا و تشکیلش سابقهی طولانی دارد! در محوطهی حیاط یک استخر کوچک و ویلایی قرار دارد، در آنسوی حیاط دو نامه ایشان که عنوان بدون سلام دارند به نمایش گذاشته شده است. نامهی اول خطاب به آقای خمینی و دوم خطاب به آقای خامنهای. دیدن خانههای رجال سیاسی با اطلاع کمی از اوضاع و احوال سیاسی معاصر جذابیت بیشتری دارد.