مجسمه های اطراف ساعت، هر کدام سمبل یکی از مصائب مردم پراگ است. مجسمه اسکلت، سمبل مرگ است که همراه با یک ساعت شنی گذر عمر را نشان میدهد. مجسمه ای دیگر دارای یک آینه است و به آن نظر می اندازد و سرش را به نشانه عدم تایید تکان می دهد. این نمادی از غرور انسان است. مجسمه ای که دارای یک کیسه پول است سمبلی از بخل و خساست است. آخری یک سرباز عثمانی است که برای آنها سمبل کفر است(همانطور که احتمالا آنها هم برای سربازان عثمانی نماد کفر محسوب میشدند!).
در میدان شهرداری به عنوان قلب پراگ جاذبه بی بدیلی وجود دارد که یکی از مهم ترین های پراگ می باشد.
و آن بدون استثناء ساعت نجومی (Prague Astronomical Clock) بر روی ساختمان و برج تالار شهرداری می باشد.
در زمان بازدید ما شلوغ ترین جای میدان، در جلوی ساعت نجومی در دیواره جنوبی برج بود، بخت با ما یار بود که در زمان حضور ما و به تازگی تعمیرات این جاذبه خاص، باتمام رسیده و بدون هیچ مانع و داربست و... به ما رخ می نمایاند.
این وسیله هوشمندانه که 600 سال متمادی، همه را شگفت زده کرده، زمان، تاریخ، روز، هفته، سال، جهت جغرافیایی، موقعیت خورشید، وضعیت ماه، سیکل های نجومی، بروج فلکی، وضعیت ستارگان و جشن های تقویم مسیحی را نمایش می دهد. رأس هر ساعت نمایش کوتاهی با جان گرفتن پیکره ها و حرکت مجسمه های کوچک حواریون و سایر مجسمه های متحرک به اجرا در می آید و صدای ناقوس بالای برج، حسن ختام آن می باشد.
برای ما جالب بود که مشابه این ساعت و با شکل و شمایلی دیگر را دو روز قبل در برن سوئیس دیده بودیم. در دو جهت صفحه ساعت، هر طرف دو مجسمه وجود دارد که هرکدام، نمایانگر یک ویژگی و صفت یا حالت می باشد که به ترتیب از راست خوشگذرانی و لهو و لعب، مرگ و نابودی، خساست و مال اندوزی، غرور و خودپسندی است. به همین منوال در طرفین صفحه زیرین مجسمه هایی به شکل فیلسوف و دانشمند، منجم، فرشته و مورخ به نمایش گذاشته شده است.
راس ساعت 11 مجددا خود را به جلوی ساعت نجومی رساندیم. جمعیت موج می زد، همه موبایل یا دوربین به دست، آماده آغاز نمایش عروسکی بودند. رأس ساعت مجسمه ها جان گرفتند و بعد از یک نمایش کوتاه، صدای زنگ برج، حسن ختام برنامه بود.