نیایش مال Niayesh Mall

برای مایی که نزدیک به میان سالی هستیم، «پاساژگردی» از جنس نوستالژی است. واژه پاساژ البته چند سالی است کمتر شنیده شده و مال و مرکز خرید جایگزین این واژه شده است. پاساژگردهای تهرانی «قائم» تجریش و «میلاد نور» شهرک غرب و قدیمی ترها «صفویه» روبروی پارک ملت را به یاد دارند. فضای آن ها به واقع متفاوت بود. جمعیتی انبوه تر برای وقت گذرانی می دیدی و خریداران بسیار کمتر بودند. مردم می گشتند اما خرید را هنوز در گذرهای تنگ بازار مرکزی تهران دنبال می کردند. آن جا ارزان تر بود.

مال های امروز از جمله نیایش مال اما به واقع متفاوت از گذشته است. هر قدر پاساژهای قدیمی تنها برای عرضه کالا بود، این مال ها بیشتر بر خورد و خوراک متمرکز شده است. سینما را داخل خود کشیده اند. معماری ویژه را نقطه قوت و جذاب خود می دانند. حتی خرید را برایت در دسترس تر کرده اند چه این که فروشگاه ها چاره ای ندارند گاه به گاه تخفیف هایی قابل توجه ارائه کنند.

نیایش مال به طبقه منفی یک خود می بالد که تو را در دل معماری یک خیابان خلوت و اصیل اروپایی قرار می دهد. طبقه قرمز رنگ سینما نیز خوراک عکس های فضای مجازی است. گسترش کافه و رستوران از دو طبقه به طبقات دیگر اما شاید نشان از آن دارد که باید علاقه طبقه متوسط ایرانی را هوشمندانه ارج نهاد!

مرکز خرید نیایش مال طبقه منفی یکش یه طراحی بامزه و جذاب داره که پر از کافه رستوران خیلی باحاله به جز فودکورتی که در طبقه ی آخر داره این طبقه پر از کافه از برندهای مختلف مثل سوییت هیوون، کافه شمرون، امیرشکلات، کافه ویونا و ... که واقعا هر بار میتونید برید و کلی چیزای خوشمزه ی جدید بخورید تقریبا یکی از جاذبه های این مرکز خرید همین فود هال طبقه ی منفی یک است سینما و فودکورتش هم واقعا خوبه. طبقه ی فودکورت ها یه خانه ی بازی داره که برای بازی یا گرفتن جشن های تولد بچه ها مناسب هستش، این مرکز خرید قیمتهای به نسبت متوسطی داره که میشه خریدی از اینجا انجام داد. یکی از بدیهای این مرکز خرید لوکیشنش هست که معمولا به دلیل باریک بودن محل دسترسیش به شدت ترافیک میشه مخصوصا روزهای تعطیل. من به شدت این مرکز خرید رو دوست دارم.