آرامگاه کمال الدین ابولعطاء متخلص به خواجوی کرمانی کنار دروازه قرآن و در تنگه الله اکبر قرار دارد و چشمه رکن آباد هم از کنار این مزار جریان دارد. این آرامگاه بدون سقف در سال ۱۳۱۵ ساخته شده است که تاکنون بارها مورد بازسازی قرارگرفته و بازدیدکننده زیادی هم دارد. کمی بالاتر از مقبره خواجو، ۳ غار دیده می شود که یکی از آنها محل عبادت و ریاضت زاهدان و مشایخ بوده و خواجو هم مدتی اونجا به عبادت مشغول بوده. سال ۱۳۷۰ بعد از کنگره بزرگداشت خواجو در کرمان سردیسی از این عارف نامی ایران در این محل نصب شده است.
مقبره کمال الدین ابوالعطا معروف به خواجوی کرمانی که از شاعران به نام دوران مغول بوده و حافظ شیرازی هم از وی تاثیر گرفته است، در کنار دروازه قران شیراز قرار دارد. این مقبره درتنگه الله اکبر و در دامنه کوه صبوی واقع شده است. بقعه خواجوی کرمانی معماری متفاوتی دارد بالا و پایین آن دو ستون دارد و سقفی ندارد، در فضای باز پارک و در دامنه کوه قرار دارد و سنگ قبر در وسط آن در داخل یک محفظه شیشه ای قرار دارد که بر روی آن آیه ای از سوره الرحمن حکاکی شده است، درکنار مقبره یک مجسمه سنگی از خواجو هم قرار دارد. سه غار در نزدیکی مقبره این بزرگوار وجود دارد که عالمان زمان خواجو در آنها به عبادت می پرداختند و همچنین مقبره یکی از وزرای آن دوره هم در نزدیکی یکی از غارها قرار دارد. هزینه ورود به بوستان خواجوی کرمانی و بازدید از مقبره خواجو ۵۰۰۰ تومان است که البته زمانی که ما مراجعه کردیم کسی در باجه نبود و درش بسته بود.
در ورودی شهر شیراز و در سمت راست و کنار دروازه قرآن، مقبره خاجوی کرمانی که از شعرای بنام و پر آوازه ایران در زمان ایلخانان بوده است قرار دارد.
معماری بسیار زیبا و به دلنشینی را در این مکان مشاهده میکنید ، در ابتدا در مکانی که دور تا دورش با ستون ها و طاق های سفید رنگ پوشیده شده و در میان آن مجسمه خاجوی کرمانی قرار گرفته را مشاهده میکنید و سپس از پله کان به سمت بالا میروید و از باغ سرسبز و زیبایی رد میشوید که بوستان خاجو نام دارد و در نهایت هم به خود مقبره میرسید که در کنار مقبره بر روی کتیبه ای اشعار زیبایی از خاجو را نگاشته اند و مقبره خود خاجو نیز در زیر محفظه ای شیشه ای قرار داده شده است.
آرامش خاصی در این مکان وجود دارد، نشستن در کنار مقبره خاجو به همراه خواندن اشعار زیبایش در بوستانی به همین نام تمام ذوق هنری و ادبی هر شخصی را زنده میکند. همچنین دیدن منظره زیبای شهر شیراز از فراز کوه صبوری بسیار بسیار دیدنی و لذت بخش میباشد.
آرامگاه خواجوی کرمانی در کنار دروازه قرآن شیراز و در بوستانی کوهستانی به همین نام قرار دارد. خواجوی کرمانی از شاعران و عارفان معروف قرن هشتم و زاده کرمان بود که البته در شیراز به زندگی ادامه داد و در همین جا درگذشت. گفته می شود حافظ از او تاثیر گرفته است. آرامگاه او در سال ۱۳۱۵ و در فضای بازی ساخته شده که بدون دیوار یا سقف است. روی سنگ قبر، اسمی از خواجوی کرمانی وجود ندارد و فقط عبارت کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام به خط ثلث نگارش شده است. تندیسی از این شاعر نیز در کنار مقبره اش نصب شده است. کمی بالاتر از مقبره، سه غار وجود دارد که محل عبادت و خلوتگاه عرفا و از جمله خواجوی کرمانی بوده است.
خواجوی کرمانی یکی از شاعران بزرگ قرن هشتم و از شاعران عهد مغول می باشد که در کرمان زاده شده و در جوانی به سفرهای دور و دراز پرداخت و سرانجام در شیرار اقامت گزید و در این شهر جنب دروازه قرآن به خاک سپرده شده است خواجوی کرمانی به نخل بند شاعران نیز شهرت دارد. دیوان اشعار او شامل : غزلیات ، مقطعات ، ترجیعات و ترکیبات می باشد . خواجوی کرمانی در نظم و نثر فارسی استاد زمان خود بوده است . در کنار آرامگاه غاری وجود دارد که محل اقامت این شاعر بزرگ بوده است .در کنار آرامگاه خواجو ، بوستان خواجو ، آبشار مصنوعی ، آسیاب خواجو ، شیر سنگی نقش برجسته فتحعلی شاه و آرامگاه خواجه عمادالدین محمود قرار دارد و در کل این منطقه به دلیل مشرف بودن به شهر باصفا و دیدنی است . این محل عموما مورد بازدید توریستهای خارجی قرار می گیرد که نبود سرویس فرنگی یک نقص به حساب می آید که امیدوارم برطرف شود . بلیط ورودی ۲۰۰۰ تومان برای هر نفر بود .
خواجوی کرمانی، یکی از شاعران بزرگ نیمه قرن اول هشتم هجری است. به نظر من، این شاعر را می توان شاعری بد اقبال دانست. زیرا همزمانی تقریبی با بزرگ مرد شهر ایران، حافظ شیرازی، باعث شد تا شعر خواجو، کمرنگ به نظر آید. هر چند که می گویند حافظ در اشعارش از خواجوی کرمانی الهام گرفته. این بد اقبالی، پس از مرک این شاعر هم ادامه داشته زیرا قرار گرفتن آرامگاهش در کنار جاذبه معروفی مانند دروازه قرآن، باعث شده تا همان این منطقه را با شهرت دروازه قرآن بشناسند نه آرامگاه خواجو. بهرحال هر چه که بوده، خواجوی کرمانی یکی از مفاخر شعر و ادب ایران و مایه افتخار ایرانیان است.
حتما اسم خواجوی کرمانی را شنیده اید و اشعار این شاعر پر آوازه قرن هشتم به گوشتان خورده است. برای دیدن آرامگاه ایشان باید راهی دروازه قرآن شیراز شوید. درست کنار این دروازه آرامگاه شاعر قرار دارد که به بوستان خواجوی کرمانی معروف است و در فضایی باز قرار گرفته است. درست انگار که در ایوان عمارتی بنا شده باشد و روباز است. آرامگاه بالای سکویی بلند تر از سطح زمین قرار گرفته که با طی 10 پله به آن می رسید. پنج هلالی سنگی کشیده و بلند محوطه و محدوده آن را مشخص میکند. در اول این محوطه مجسمه بزرگ سنگی از شاعر ساخته شده است که متفکرانه و کتاب به دست انگار هنوز در پی خلق قطعه شعری جدید است. کمی دورتر از آن نیز سنگ مزارش قرار گرفته است. در روی یکی از دیواره ها نیز یکی از اشعارش روی سنگ نقش بسته است. این محوطه در حقیقت قدمت تاریخی ندارد و چندین سال است که ایجاد شده است. برای بازدید نیز نیازی به تهیه بلیط ندارید و می توانید نمای زیبایی را از دروازه قرآن همزمان ببینید.
درست چسبیده به دروازه قرآن، ورودی مشهور شهر شیراز از سمت اصفهان، بر بالای کوه آرامگاه خواجوی کرمانی قرار گرفته که شاعری بزرگ در زمان خودش بوده. این شاعر بزرگ سالهای پایانی عمرش رو در شهر شیراز زندگی کرده و در همانجا از دنیا رفته. برای رسیدن به این آرامگاه باید به دروازه قرآن بیاید و پس از پرداخت ورودی چندین پله سنگی رو بالا بیاید تا به اینجا برسید. از اینجا همچنین منظره ای زیبا از شهر شیراز نمایان هست که برای عکاسی مکان مناسبی هست.
#تایسیز