آبشار تله زنگ بین دو استان خوزستان و لرستان واقع شده . جز یکی از ابشارهای زیبا به حساب میاد و دیده شده گاهی هم به این جاذبه لقب به بهشت پنهان ایران یا نیاگارای ایران لقب داده شده.
آبشار تله زنگ بین دو استان خوزستان و لرستان واقع شده . جز یکی از ابشارهای زیبا به حساب میاد و دیده شده گاهی هم به این جاذبه لقب به بهشت پنهان ایران یا نیاگارای ایران لقب داده شده.
از روستای شوی تا محل آبشار حدود دو ساعت زمان می برد و مشتمل بر یک کوهنوردی نیمه حرفه ای است . در میانه مسیر باید از یک شیب صخره ای می گذشتیم که شیب زیادی داشت و دره ای زیر پایمان بود ولی خوشبختانه برای عبور از این صخره قبلا جای دست و پا در دل سنگ ها کنده بودند و یک سیم بکسل دائمی هم در دیواره صخره برای دستگیره حمایتی عبور کنندگان تعبیه کرده بودند . خدا خیرشان بدهد .
مسیر تا آبشار ، خیلی زیبا و فرحبخش و پرجاذبه بود . صخره و دره های زیبا و سرسبز را همه جا در مسیرمان در پیش رو داشتیم .
در فاصله کوتاهی از آبشار اصلی ، آبشار دیگری به نام آبشار دوم قرار دارد که حوضچه وسیع زیر آن محل مناسبی برای شنا و تفریح فراهم کرده است .
در آب های این منطقه از شمال خوزستان نوعی سمندر رنگین و زیبا زندگی می کند .نام این گونه سمندر ، سمندر لرستانی و یا سمندر امپراتور است و گونه منحصر به فردی از تیره سمندرهاست که فقط درآب های این منطقه زندگی می کند . این سمندرها را در حین عبورمان در آب های سطحی و کم عمق مسیر مشاهده می کردیم و لذت می بردیم . متاسفانه به علت کوتاه فهمی و خودخواهی برخی از گردشگران ، چمعیت این سمندرها رو به کاهش و انقراض رفته است . نهایت خودخواهی یا کمبود اطلاعات است که یک گونه منحصر به فرد از جانوران منطقه ای را صرفا برای تزیین و یادگاری از محلشان خارج و به خانه های خود ببرند جایی که زنده هم نخواهند ماند . از طرف محیط زیست جریمه سنگینی برای شکار و انتقال این جانوران کوچک و زیبا و بی آزار تعیین شده بود .
همچنان بین استان های خوزستان و لرستان بحث بر سر مالکیت این آبشار داغ است چراکه به نوعی در مرز بین این دو استان قرار گرفته است! وقتی وارد بخش مرکزی شهیون در شهرستان دزفول شدید تا روستای شوی حدود 67 کیلومتر راه هست که 35 کیلومتر انتهایی خاکی است و باید با وانت نیسان طی شود. هر وانت جهت هزینه رفت و برگشت و انتظار بازگشت شما از آبشار حدود 200 تا 250 هزار تومان کرایه میگیرد. نهایتاً از روستا تا پای آبشار نیز 1 ساعت و نیم پیاده روی خواهید داشت. در جای جای مسیر درختان زیبای بلوط را بر کوه ها خواهید دید که جلوه زیبایی به مسیر بخشیده اند. رنگ کوه ها هم آنقدر متنوع هست که انگار تابلوی نقاشی پیش رویتان است. در ادامه مسیر خانه های عشایر و سیاه چادرهای هایشان را نیز خواهید دید. در مسیر پیاده روی تا آبشار نیز دو آبشار کوچکتر نیز وجود دارند که زیبایی خاص خودشان را دارند. اما شوی چیز دیگری است. در انتهای مسیر بعد از یک پیچ یک دفعه ظاهر میشود و زیباییش را در کمال شکوه به رخ می کشد. این آبشار در منطقه بکری واقع شده است و زیرساخت گردشگری ندارد. برای شب مانی تنها گزینه پیش رویتان چادر زدن است. اگر بدون تور یا راهنمای محلی رفتید می توانید فلش های آبی رنگی که با رنگ روی تخته سنگها کشیده شده است دنبال کنید تا به آبشار برسید.