بقعه یعقوب لیث صفاری اولین شهریار ایرانی، در شرق دزفول واقع شده. یعقوب لیث صفاری زبان پارسی رو نخستین بار بعد از ورود اسلام به ایران دوباره به عنوان زبان رسمی ایران اعلام کرد. او تلاشهای زیادی برای خروج بخشهایی از ایران از دست خلیفه عباسی کرد و سرانجام در سال ۱۶۵ هجری قمری در شهر جندی شاپور دزفول درگذشت. بنای بقعه یک چهار طاقی با گنبدی مخروطیه و در دوره سلجوقی بنا شده.ا ین بنای با شکوه به دلیل اهمیت تاریخی و فرهنگی به شماره ۲۵۵۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و یکی از جاذبههای ارزشمند تاریخی دزفول و خوزستان به شمار میره.
یعقوب لیث صفاری در تاریخ ایران زمین فرد بسیار تاثیرگذاری است و اولین پادشاه ایران پس از بیرون راندن اعراب است و در واقع حفظ زبان فارسی را مدیون او هستیم. ارامگاه یعقوب در نزدیکی دزفول و در مسیر شوشتر قرار دارد. گنبد ان خشتی و از نوع دندانه دار است. خارج و داخل بنا مرمت شده است و میتوانید نمونه ای از دیوار اصلی را در ضلعی از بنا ببینید. البته در اینکه ایا واقعا یعقوب لیث در این محل مدفون است و یا خیر شبهاتی وجود دارد اما به احتمال زیاد پیکر وی در این محل و یا حداقل در شعاع چندمتری این بنا قرار دارد. دشت پیرامون مقبره نیز بسیار سرسبز و زیباست و محل مناسبی برای پیک نیک است.
یکی از جاهایی که دیدنش برای من جذاب بود، آرامگاه رادمان شاهنشاه ایرانی معروف به یعقوب لیث صفاری است که بعد از حمله اعراب به ایران احیاگر زبان پارسی بود.
رادمان (یعقوب) در سیستان به دنیا آمد پدر او ماهک (لیث) مس گر بود که موجب شد ابتدا رادمان همین شغل رو پیشه کنه و به همین دلیل به او صفار و سلسله او را صفاریه گویند. رادمان با نشون دادن خود به عنوان فردی شجاع و لایق توانست فرمانده سپاه سیستان شود و شهرهای دیگه رو هم زیر سلطه خود در آورد.
آرامگاه رادمان، در محوطه تاریخی جندی شاپور و روستای شاه آباد در 10 کیلومتری سمت راست جاده دزفول به شوشتر قرار داره.
آرامگاه یعقوب گنبدی مخروطی شکل و دندانه دار ه که از خشت خام درست شده و از زمان ساخت بنای اولیه اون که بارها بازسازی شده تاریخ دقیقی بیان نشده و احتمالا متعلق به دوران سلجوقیان تا قاجاریان هستش . وجود درختها و زمین های سرسبز این مکان را بخصوص در اسفند و فروردین به یه جای زیبا و دیدنی تبدیل کرده.
آرامگاه یعقوب لیث با گنبد بلند مضرس (دندانه دار) سفید رنگ در قسمت شمال شرقی روستای شاهآباد در 5 کیلومتری جاده دزفول – شوشتر، در میان یکی از مهم ترین محوطه های تاریخی ایران یعنی خرابه های شهر ساسانی و دانشگاهی جندی شاپور قرار دارده.
به تازگي با همت ميراث فرهنگي بنا بازسازي و مرمت شده.
زنده ماندن زبان پارسی را مدیون این مرد هستیم.
یعقوب لیث رادمان پسر ماهک سیستانی یکی از پادشاهان ایران و از دودمان صفاری بود. یعقوب لیث صفار نخستین کسی بود که زبان پارسی را ۲۰۰ سال پس از ورود اسلام به ایران، به عنوان زبان رسمی ایران اعلام کرد و پس از آن دیگر کسی حق نداشت در دربار او به زبانی غیر از پارسی سخن بگوید. در سال ۲۵۴هجری، یعقوب لیث صفار، دولت مستقل ایران را در شهر زرنج سیستان تأسیس کرد و زبان فارسی دری را زبان رسمی کرد که این رسمیت تا کنون ادامه دارد. او کوشش کرد خلافت عباسی را سرنگون کند و حتی تا نزدیکی بغداد نیز پیش رفت، ولی روزگار به او امان نداد و در ماه شوال ۲۶۵هـ ق به بیماری قولنج مبتلا و در سرانجام در گندی شاپور درگذشت.آرامگاه یعقوب لیث صفاری در روستای شاهآباد در ده کیلومتری دزفول سمت راست جاده دزفول به شوشتر قرار دارد. در کنار این آرامگاه بازماندههای شهر گندی شاپور به چشم می خورد.