ایل چیناکولو (شام آخر) Il Cenacolo

دیدن آثار لئوناردو داوینچی برای همه افراد، حتی کسانی که خیلی هم اهل هنر و نقاشی نیستند، جذاب است. به جرات می توانم بگویم لئوناردو داوینچی یک نابغه بوده.
از روی که در یک مستند خارجی با تابلوی شام آخر، که نقاشی روی دیوار گچی است، آشنا شدم، دلم می خواست از نزدیک آن را ببینم.
این دیوارنگاره در بهترین شرایطی که فکرش را بکنید در میلان نگهداری می شود. در هر بازه زمانی تعداد محدودی از افراد می توانند وارد سالن مخصوص شوند و بلیط ها به صورت زمانبندی شده فروخته می شود.
در زمان تعیین شده باید همه افرادی که بلیط را دارند حاضر باشند. راهرو های تا سالن محل نقاشی توسط درب های شیشه ای به صورت اتاق اتاق تفکیک شده و هر بار یک در می تواند باز باشد. یعنی تیم بازدید کاملا وارد اتاقک می شوند، درب پشت آنها بسته می شود و شپس درب اتاقک بعدی باز می شود.
سالن اصلی که دیوار نگاره شام اخر در آن قرار دارد با دمای خنکی حفظ می شوذ روبروی شام آخر نقاشی دیگری هم قرار دارد که کمتر به آن توجه می شود.
نقاشی بسیار بزرگ و زیباست و ارزش این همه زمان و صبر برای دیدن آن را دارد.