مسجد نور عثمانیه Nuruosmaniye Camii

مسجد نورعثمانیه که در محله فاتح و درست کنار درب جنوبی بازار بزرگ استانبول قرار داره، در سال 1748 میلادی ساختش به دستور سلطان محمود اول آغاز و در سال 1755 میلادی در زمان جانشینش، سلطان عثمان سوم به پایان میرسه.
این مسجد که به سبک معماری باروک ساخته شده و از این نظر شباهت زیادی به مساجد دلماباغچه و اورتاکوی داره، در عین حال دارای یکی از بزرگترین گنبدهای مساجد دوره عثمانی در استانبول هست و از این بابت شباهت زیادی به مسجد یا در واقع کلیسای ایاصوفیه داره و مانند اون هیچ ستونی هم در زیر گنبدش نیست!
این مسجد که یکی از بناهای با شکوه دوران عثمانی محسوب میشه، به دلیل پنجره های متعدد و نور زیادی که به همین دلیل واردش میشه به مسجد نور عثمانیه معروف شده و یکی از وجوه تمایز اون با سایر مساجد استانبول هم در اینه که حیاط اون به جای چهارگوش، بصورت نیم دایره است!
اگر گذارتون به بازار بزرگ استانبول افتاد، توصیه میکنم سری هم به این مسجد بزنید. قطعا پشیمان نخواهید شد!

ما در حال خروج از یکی از درهای بازار بزرگ استانبول بودیم که چشممون به این مسجد افتاد و تصمیم گرفتیم که بازدیدی از آن داشته باشیم. داخل مسجد بسیار بزرگ بود و تقریبا بیشتر قسمت های آن از سنگ مرمر بود، این مسجد دارای پنجره های زیادی است که باعث شده مسجد غرق در نور بشه و کلمه نور در اسم مسجد نور عثمانیه به همین دلیل است، یکی دیگه از ویژگی های این مسجد گنبد خیلی بزرگ مسجده. منظره ی بازار و اطراف آن از تراس مسجد نیز بسیار زیباست. استفاده از سرویس بهداشتی این مسجد هم رایگانه. این مسجد به دستور محمود اول (بیست وچهارمین سلطان عثمانی معروف به گوژپشت که از سال ۱۷۳۰ تا ۱۷۵۴ میلادی حکومت کرد) در سال ۱۷۴۸ توسط معمار معروف آن زمان مصطفی آقا و دستیارش سیمون به سبک معماری اروپا شروع به ساخت شد و اتمام اون هم در زمان عثمان سوم در سال ۱۷۵۵ به پایان رسید. برای همین اسم عثمان بر روی مسجد گذاشته شد. #گلفام_سفر

مسجد نورعثمانیه با وجود این که در همسایگی بازار بزرگ است،مسجد شلوغ و پر رفت و آمدی نیست(دست کم وقت بازدید من این طور به نظر می رسید) و آن حس نزدیک به خلاء که فضای خالی و کم تزئینات داخلی مساجد استانبول تولید می کنند را اینجا بیشتر و بهتر لمس می کنید. رنگ آبی روشن فرش این مسجد در کنار سفید دیوارها هم آرامشی تولید می کند؛ به خصوص که زمان بازدید من بیرون باران می بارید و این آبی معادلی برای فضای بازِ خیس مسجد بود زیر سقف!