همه ی ما مطمئنا از تاریخ و تمدن با شکوه ایران در زمان های بسیار دورخبر داریم، چغازنبیل بی شک نمونه ای بی نظیر بر این ادعاست. «چغازنبیل» بخش بر جای مانده از شهر باستانی «دور اونتاش»، مهمترین شهر تمدن عیلام، تمدنی شکوهمند که پیش از ورود آریائیان بر ایران زمین حکم می راند. این شهر متعلق به ۳۲۰۰ سال پیشه. «چغازنبیل» که نام باستانی این بناست، واژه ای محلی و مرکب از دو واژه «چُغا» (در زبان لری به معنی «تپه») و زنبیل (به معنی «سبد») که اشاره ای به مکان معبد داره که تپه بوده و اون رو به زنبیل واژگون تشبیه می کردن. این زیگورات پرستشگاهی است که عیلامیها برای خدایان خود ساخته بودن.
وقتی که شوشتر را ترک کردیم اولین مقصدمان چغازنبیل که در ۳۵ کیلومتری غرب شوشتر و در ۴۵ کیلومتری شهر شوش بود رفتیم.این سازه عظیم و پرابهت بزرگترین دلیل سفرمان به خوزستان بود.محل قرارگیری این بنای عظیم در منطقه ای خوش آب و هوا و دشتهای سرسبز در اطراف دارد.معنی لغوی چغازنبیل در اصل زنبیل برعکس میباشد که در نیمه دوم هزاره قبل از میلاد به دستور پادشاه قدرتمند ایلامی ساخته شده و در سال ۱۹۷۹ میلادی به عنوان اولین میراث جهانی ایران در فهرست میراث یونسکو به ثبت رسید.در هنگام بازدید ردپای کودکی متعلق به ۳۲ قرن پیش برایم بسیار جالب بود .همچنین کمربند دست نوشته که دورتادور این بنای عظیم به خط عیلامی نوشته شده بود از اجایب دیگر این سازه با عظمت بود.ورودی به ازای هر نفر ۵ هزار تومان و ساعات بازدید در نیمه دوم سال از ۹ صبح تا ۵ بعدازظهر میباشد.
زیگورات دورانتاش که با نام زیگورات چغازنبیل میشناسیم ،یکی از مهم ترین دلیل های سفرم به خوزستان زیبا بود.
که در حدود ۱۲۵۰سال پیش از میلاد در تمدن ایلام ساخته شد.
دورانتاش به معنی شهر اونتاش است.یک شهر به جا مانده از دوره ایلامی ها که ۱۰۰هکتار وسعت دارد.
زیگورات یا معبد چغازنبیل بنایی مطبق و پله پله که در مرکز شهر قرار داشته و مهم ترین و شاخص ترین بنای باقی مانده این شهر باستانی ست.
چغازنبیل در سال ۴۸یک اثر ملی شناخته شد و ۱۹۹۷ میلادی به عنوان نخستین میراث جهانی ایران در فهرست یونسکو ثبت شد.
علت نامگذاری چغازنبیل:پیش از کاوش های باستان شناسی این محوطه یک تپه بزرگ شبیه یک سبد برگشته بود و مردم محلی به آن چغازنبیل میگفتند(چغا به معنی تپه و زنبیل به معنی سبد)اما بر اساس سنگ نوشته های محوطه نام این بنا به زبان ایلامی ال اونتاش است که در دوران اوج شکوه عظمت ایلام به دستور اونتاش ناپیریشا یکی از پادشاهان مقتدر این امپراطوری بنا شده و به همین دلیل به آن ال اونتاش یا شهر اونتاش میگفتند.
این بنای پله ای و معابد آن برای پرستش دوخدای بزرگ و حامی امپراطوری ایلام یعنی ناپیریشاه (خدای شهرانشان)و این شوشینگ (حامی شهر شوش)احداث شده.
در این شهر حصار تو در تو ساخته شده که ۷دروازه دارد و در فاصله بین دو حصار کاخ ها و شهر معابد و سازه های متعددی وجود داشته.
به این صورت که حصار اول زیگورات ،حصار دوم معابد،حصار سوم شهر بوده.
فاصله میان حصار میانی تا حصار درونی محله قمنوس یا محوطه مقدس نام دارد که در اینجا ۱۰معبد کشف شده.
ابعاد زیگورات ۱۰۵در ۱۰۵ بوده که به صورت هرم از پایین به بالا کوچکتر میشد و ارتفاع آن ۵۲متر بوده و در حال حاضر ۲۵متر در دو طبقه و نیم آن باقی مانده.
زیگورات را بلند میساختند چون معتقد بودند انسان را به خدا نزدیکتر میکند.
و چیز جالبی که دیدیم و راهنمای محوطه بهمون نشون داد ناودان هایی بود که آب رو به سطح بیرون هدایت میکرده و همچنین میگفتند آب را تصفیه میکرده و مصالحی مانند قیر و گچ و ساروج در آن استفاده شده.
دور تا دور زیگورات را با دقت نگاه کردم ،چقد باشکوه و زیبا بود و نکته جالب اینکه دورتادور مثل کمربندی آجرهایی با خط عیلامی قرار گرفته بود که ترجمه یکی از این کتیبه ها اینگونه است:
من اونتاش ناپیریشا با آجرهای طلایی رنگ ،نقره ای رنگ ،سنگ های عقیق سیاه ،سنگ های سفید و سنگ های...
این معبد مطلق را ساختم و به خدایان نپیریشا و این شوشینیک از محله مقدس هدیه کردم.
کسی که آن را ویران کند و کسی که آجرهای آن را منهدم کند ،کسی که طلا و نقره اش را ،سنگ های عقیق سیاه ،سنگ های سفید و آجرهایش را بردارد و به محل دیگری ببرد ،باشد که نفرین خدایان محله مقدس نپیریشا ،این شوشینیک و کریریشا بر سرش نازل شود و باشد که نسل او در زیر خورشید برچیده شود .
زیگورات در ۴۵کیلومتری شهر شوش و ۳۵کیلومتری شوشتر در منطقه ای خوش آب و هوا قرار گرفته.
این معبد در ۴۵ کیلومتری جنوب شهر شوش و ۳۵ کیلومتری غرب شهر باستانی شوشتر، در نزدیکی منطقه باستانی هفت تپه واقع است. محوطه چغازنبیل در واقع یک شهر بهجای مانده از دوره ایلامی است که ۱۰۰ هکتار وسعت دارد. زیگورات چغازنبیل یا معبد چغازنبیل بنایی مطبق، شگفتانگیز، شاخص و مهمترین بنای باقیمانده از این شهر باستانی است. این شهر در نیمه دوم هزاره دوم پیش از میلاد به دستور یکی از قدرتمندترین پادشاهان ایلامی ساخته شد و در سال ۶۴۰ پیش از میلاد، به فرمان آشور بانی پال، پادشاه آشوریها در جنگ با هومبان هالتاش، آخرین شاه ایلام ویران شد. با توجه به اهمیت چغازنبیل، در دیماه سال ۱۳۴۸ یک اثر ملی شناخته شد و در سال ۱۹۷۹ میلادی بهعنوان نخستین میراث جهانی ایران در فهرست میراث یونسکو به ثبت رسید.
چغازنبیل مرکب از دو واژه «چُغا» که در زبان لری به آن تپه میگویند و «زنبیل» به معنی سبد است. در کتیبههای چغازنبیل، آمده که این شهر در دوران اوج شکوه و عظمت ایلام به دستور اونتاش ناپیریشا، بنا شده است؛ به همین دلیل آن را ال اونتاش یعنی شهر یا قلعه اونتاش میگفتند.
این شهر و معابد آن برای پرستش دو خدای بزرگ و حامی امپراتوری ایلام، احداث شده و در مراسمهای آیینی، پذیرای زائران بود و سکونت دائمی نیز در آن وجود داشته است. در این شهر سه حصار تو در تو ساخته شده است که هفت دروازه دارد و در فاصله بین هر دو حصار کاخها، بناها، معابد و سازههای متعددی قرار دارند.
زیگورات چغازنبیل مهمترین و بلندترین بنای شهر اونتاش گال است که بهصورت چهارگوش در پنچ طبقه و به ابعاد ۱۰۵ در ۱۰۵ متر بنا شده است که بهصورت هرم از پایین به بالا کوچکتر میشد و بر بلندای آن معبد کوچکی قرار داشت. ارتفاع این معبد ۵۲ متر بوده که در حال حاضر تنها ۲۵ متر آن در دو و نیم طبقه باقی مانده است.
این شهر در فاصله نزدیکی از رودخانه دز قرار دارد و امکان بهرهبرداری از آب رودخانه را فراهم میکرد. همچنین قرار گرفتن روی برجستگی طبیعی، خطر سیلابها و طغیانهای رودخانه را نیز دفع میکرد و پشتههای طبیعی، مانند دیوار از دوراونتاش در برابر طغیانهای رودخانه حفاظت میکرد.
یکی دیگر از شگفتیهای چغازنبیل سازه آبی یا سیستم دفع آب است. این سازه برای دفع آبهای سطحی درون محوطه شهر به کار میرفته است و آبهای حاصل از بارندگی را از داخل شهر به بیرون هدایت میکرده است.
اولین نمونههای شیشهگری ایران از هزاره دوم پیش از میلاد در چغازنبیل به دست آمده است. این یافتهها مفتولهای شیشهای هستند که بهعنوان جزیی از درها و پنجرههای معبد چغازنبیل به کار میرفتند.
زیگورات دورانتاش که بیشتر با نام چغازنبیل شناخته میشود نیایشگاهی باستانی است که حدود 1250 سال پیش از میلاد در تمدن ایلام درون شهری به نام دورانتاش قرارگرفته بود.
چغازنبیل در شهرستان شوش استان خوزستان در نزدیکی منطقه ی باستانی هفت تپه واقع شده که ورودی اون نفری 5000 تومان بود. در این مجموعه ی بزرگ و باشکوه عبادتگاههای مختلفی برای خدایان و الهه های ایلام ساخته شده بودن که چند تایی از اونها عبارت بودند از: معبد پی ئی کر الهه ی عشق و جن از قدیمی ترین خدایان ایلامی
معبد ادد و شالا دومین معبد در این مجموعه به زوج ایزدان ادد و شالا تقدیم شده که ایزد و ایزد بانوی مرتبط با آب و هوا بودند.
معبد شیموت و نین الی که زوج شیموت ایزد شاهد و نین الی الهه زایش و باروری است.
معبد کی ری ریشا که این معبد یکی از معابد باشکوه این مجموعه بوده و به مادر خدایان تقدیم شده بود و معابد دیگر ...
بازدید از این مجموعه حدودا 2 ساعت زمان میبرد که با وجود داشتن بوفه و رستوران مجموعه باید تجدید قوا میکردیم. یکی از کارهای جالب این مجموعه ایجاد نرم افزاری بود که با دانلود کردن اون میتونستید اطلاعات دقیقی از مجموعه بهتون میداد.
نوشته های روی دیوار ها به زبان میخی وجود داشت که به گفته ی خود راهنمای مجموعه ردیف 15 و 16 آجرها از پایین که دور تا دور معبد نوشته شده بود طلسم یا نفرینی نوشته شده بود که هرکس به اون آسیب برسونه و بخواد خراب کنه این طلسم دامن گیرش میشد. حتی جای پاهای به جا مونده از اون دوران مثل جای پای بچه هم بر روی آجرها مونده بود که بسیار جالب بود.
این میراث به جا مونده که نشون دهنده ی قدمت و پیشینه ی ماست واقعا حیفه که بهش رسیدگی نشه و ازش محافظت نشه.
زیگورات چغازنبیل، بی شک یکی از با ارزش ترین آثار باستانی و تاریخی ایران هست که در حدود ۴۵ کیلومتری شهر شوش قرار گرفته. زیگورات، معبدی پلکانی است که ساختار جالب و محاسبات عجیبی داره و با اینکه تقریبا دو طبقه، از پنج طبقه اصلی آن از بین رفته، ولی همین سازه بازمانده هم نشانده هوش سرشار ایرانیان در ساخت این بنا بوده.
یک ردیف لوح خشتی به خط میخی، به صورت آجر در ساخت زیگورات استفاده شده که تعدادی از اونها خوشبختانه سالم موندن.
پیشنهاد میکنم این مکان رو با همراهی یک راهنما بازدید کنید تا در مورد جزییات بنا براتون توضیح بدن و یا قبل از بازدید حتما در موردش در اینترنت و سایت های معتبر تحقیق کنید تا بیشتر از بازدیدتون لذت ببرید. با توجه به باز بودن فضا و گرم بودن این منطقه در فصل های تابستان و بهار، پیشنهاد میکنم کلاه و ضد آفتاب همراه داشته باشین و صبح زودتر برای بازدید حرکت کنید.
زیگورات چغازنبیل در ۴۰ کیلومتری شوش و ۳۵ کیلومتری شوشتر و نزدیکیهای هفت تپه واقع شده است.قدمت این زیگورات به ۱۲۵۰ سال قبل از میلاد باز میگردد.این اثر بی نظیر توسط پادشاه ایلام(اونتاش گال) در شهر اونتاش بنا نهاده شده بود.گفته میشود اونتاش گال، این نیایشگاه را با هدف ستایش اینشوشیناک (خدای نگهدارنده شوش)احداث کرده باشد.این شهر از سه حصار تودر تو ساخته شده بود که آثار خیلی جزئی آن در محوطه چغازنبیل قابل مشاهده است.این معبد حدود ۶۰۰ سال نیایشگاه مردم شوش بود تا زمانی که در سال ۶۴۶ قبل از میلاددر جنگ بین ایلامیان و آشوریان توسط پادشاه آشوریان(آشوربانی پال)تخریب گردید. نیایشگاه چغازنبیل در زمینی به ابعاد ۱۰۵ در ۱۰۵ متر در ۵ طبقه یا زیگورات احداث شده بود که در ابتدای احداث ارتفاع آن ۵۲ متر بود .بعد از تخریب توسط آشوریان ، دو و نیم طبقه آن از بین رفت و اکنون حدود ۲۵ متر آن باقی مانده است.این مکان تا مدتهای مدید درزیر خاک مدفون بود که توسط گیرشمن از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲ از زیر خاک بیرون آورده شد.ما در روز ۲۳ بهمن و قبل از ظهر از این مکان دیدن کردیم.محوطه نسبتا بزرگی است که حدود دو ساعت زمان لازم برای دیدن تمام ابعاد و اطراف آن نیاز میباشد.نکته جالب توجه در یکی از آجرهای گلی احداث نیایشگاه در روی زمین ، وجود جای پای یک پسر بچه است که هم اکنون با گذشت بیش از ۳۲۰۰ سال ، بخوبی قابل مشاهده است.این مکان بعنوان اولین جاذبه تاریخی ایران در سال ۱۹۷۹ به ثبت جهانی در سازمان یونسکو در آمد.
چغازنبیل در پنجاه کیلومتری شهر شوش قرار دارد و توسط پادشاه عیلامیها در بیش از سه هزار و سیصد سال پیش ساخته شده است. این شهر شامل سه حصار است که معبد اصلی که همان زیگورات است در مرکز ان قرار دارد و در سایر بخشها یک منبع اب که ازکهن ترین سازه های ابرسانی جهان است و بقایای چندین معبد دیگر وجود دارد. زیگوراتها معابد طبقاتی و هرمی شکلی هستند که زیگورات چغازنبیل که تا چند سال پیش زیر خاک پنهان بوده است یکی از سالمترین انهاست. البته دو طبقه بالایی زیگورات تخریب شده است اما سایر بخشها سالم و دست نخورده است. زیگورات بسیار باابهت و خاص بود و قدمت ان واقعا در خور توجه است. در پیرامون زیگورات روی زمین در دو محل رد پایی دیده میشود که در واقع علامتی بوده است که جهت حرکت و طواف پیرامون زیگورات را مشخص میکرده است. همچنین دورتادور بنا یک ردیف اجر وجود دارد که کتیبه ای روی ان نقش بسته است. در بازدید از زیگورات سعی کنید از راهنما استفاده کنید تا به رازهای این بنا بیشتر پی ببرید.
نیایشگاهی باستانی از دوران ایلامی که رازهایی ۳۲۰۰ ساله رو در خود پنهان دارد، یکی از شگرف ترین آثار باستانی ایران با معماری چشمگیر بین النهرینی. ساکنان محلی به تپه های غیرطبیعی "چغا" میگن و زنبیل هم به معنای سبد است و چون تا قبل از حفاری به شکل سبد وارونه بوده به آن چغازنبیل میگفتند. این اثر ثبت شده یونسکو در فاصله ۴۰ کیلومتر شوش واقع شده و در مسیر رسیدن به آن از کنار کارخانه نیشکر هفت تپه رد میشید. بلیط ورودیه نفری ۳۰۰۰ تومن بود و همیشه یک راهنما مجری اونجا حضور داره و اطلاعات کاملی رو از خدایان ایلامیان و تاریخچه بنا در اختیارتون میزاره. سرویس بهداشتی مناسبی وجود داره و نگران این موضوع نباشید اما فروشگاهی در نزدیکیش نیست با توجه به هوای تقریبا همیشه گرم منطقه حتما آب همراهتون داشته باشید.
پشت مجموعه تپه های طبیعی بوجود اومده که ویو زیبایی داره حتما با کمک از راهنما از دیدن این ویو لذت ببرید. عکسش رو هم گذاشتم تا ببینید
#گلفام_سفر
چغازنبیل یکی از برجسته ترین نیایشگاههای مذهبی ایران است که ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد مسیح در دوران عیلامی ها ساخته شد. چغازنبیل در نزدیکی شهر باستانی شوش در استان خوزستان و در نزدیکی منطقه باستانی هفت تپه قرار گرفته است.این سازه در سال ۱۹۷۹ به عنوان اولین اثر تاریخی از ایران بود که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.این بنا در ۵ طبقه به ارتفاع ۵۲ متر ساخته شده بود که امروزه فقط ۲ طبقه از آن با ارتفاعی نزدیک به ۲۵ متر باقی مانده است.مسیر دستیابی به چغازنبیل از طریق جاده اهواز به شوش است که از شهرهای شوش و شوشتر و کناره رود دز می گذرد.این نیایشگاه توسط اونتاش ناپیریش پادشاه ایلام و برای ستایش ایزد باستان اینشوشیناک الهه نگهبان شوش ساخته شد. در حدود سالهای ۱۹۳۵ زمانی که کارکنان شرکت نفت ایران و انگلیس مشغول حفاری های نفتی بودند آجری کتیبه دار یافتند و متوجه تپه ای بزرگ در منطقه ای مرتفع شدند که بعدها توسط رومن گیرشمن باستان شناس فرانسوی طی سالهای ١٩٥١ تا ١٩٦٢ میلادی باعث کشف چغازنبیل شد و اطلاعات زیادی از آن منطقه و زیگورات بدست آمد.
زیگورات چغازنبیل نیایشگاه عیلامیان، سمبل هنر و معماری دوره عیلامی بوده، این نیایشگاه مطبق(چند طبقه) مرکز شهری به اسم دورآنتاش بوده و در میان شهر در میان دو حصار به عنوان مکان آیینی و پرستشگاه شهر شناخته شده بود، این بنا پنج طبقه از جنس خشت بوده که درحال حاضر خشتهای وسط بر اثر عوامل جوی در طی سالیان تبدیل به کوهی از خاک شده و دوطبقه از آن بازسازی شده، در هرطرف پلکانی برای رسیدن به بالاترین سطح و نیایشگاه بود، اطراف بنا پوشش کف باقی مانده و اثر پاهای یک کودک در آن به چشم میخورد، یک ساعت خورشیدی هم در کنار معبد محل تعیین زمان بوده. سیستم آبرسانی و فاضلاب این شهر در نوع خود از پیشرفته ترین و دقیقترین سیستمهای تصفیه و آبرسانی بوده و نمونه های لوله های شیشه ای آن در موزه آبگینه وجود دارد. چغازنبیل در میانه راه شوش به شوشتر در مکانی به اسم هفت تپه قرار گرفته و اطرافش هیچ بنا و محوطه ای وجود ندارد.
اولین اثر باستانی ایران که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید زیگورات دوراونتاش(چغازنبیل) است که نیایشگاهی باستانی است و در ۱۲۵۰پیش از میلاد ساخته شده و در ۴۰کیلومتری شهر شوش استان خوزستان درنزدیکی هفت تپه واقع شده است و بزرگترین زیگورات جهان است.این بنای شگفت انگیز بدستور پادشاه ایلام با بکارگیری میلیونها آجردر ۵ طبقه به ارتفاع ۵۲متر ساخته شدکه امروزه فقط دو طبقه از آن به ارتفاع ۲۵ متر بر جای مانده است. درمحوطه اصلی ۳بنای آجری وجود دارد که درواقع یک رصدخانه برای تعیین زمان بوده است.
چغازنبیل نیایشگاهی باستانی است که در زمان عیلامی ها و در حدود ۱۲۵۰ پیش از میلاد ساخته شده است. چغازنبیل بخش بهجا مانده از شهر دوراونتاش است و در ۳۵ کیلومتری شوشتر در منطقه هفت تپه قرار دارد.معبد چغازنبیل درونشهری به نام «دوراونتاش» (دور، به معنی شهر و «اونتاش» نام سازنده شهر است) قرار گرفته که محوطه ای به طول و عرض حدود ۱۰۰۰× ۱۳۰۰ متر را در بر میگیرد و از سه حصار تو در توی خشتی تشکیل شده که به ترتیب: معبد اصلی (زیگورات) در مرکز حصار اول، کاخها و معابد کوچک در حصار دوم، آرامگاههای زیرزمینی سلطنتی و کاخهای سلطنتی و تصفیه خانه آب در حصار سوم، قرار دارند.عبادتگاههای دیگری برای خدایان و الهههای ایلام در چغازنبیل ساخته شده بود.زیگورات در اصل ۵ طبقه بوده ولی امروزه حدود ۲ طبقا از آن بجا مانده است و تمام طبقات از سطح زمین ساخته شده بود.در ضلع شمال غربی و جنوب غربی، دو سکوی مدور دیده میشود که نظرات مختلفی از جمله سکوی قربانگاه، محل نصب مجسمه، ساعت خورشیدی، محل پیشگویی و ستارهشناسی، دربارهٔ آنها وجود دارد.
تصفیهخانه آب چغازنبیل، واقع در جبهه غربی معبد اصلی قرار دارد. این تصفیهخانه با بهرهگیری از ظروف مرتبط ساخته شده و از این بابت قدیمیترین تصفیهخانه دنیا محسوب میشود. بازید از زیگورات چغازنبیل به صورت محدود و فقط از خارج بنا به دلیل حفاظت از آن ،امکان پذیر است.
نیایشگاهی باستانی درزمان ایلامی ها است که درحدود 1250پیش ازمیلاد ساخته شده است. که درنزدیکی شوش دراستان خوزستان قرار دارد که آن رانخستین ساختمان مذهبی ایران می دانند. زیگورات دراصل 5 طبقه بوده ولی الآن حدود 2 طبقه ازآن باقی مانده است. دورتادور زیگورات آجرهایی به خط میخی ایلامی به چشم می خورد.
این بنا در استان خوزستان جنوب شرقی شهر باستانی شوش قرار دارد. ساخت آن در حدود ۱۲۵۰ پیش از میلاد و توسط اونتاش گال پادشاه بزرگ ایلام باستان برای ستایش ایزد نگهبان شوش انجام شدهاست. این بنا در حمله آشور بانیپال به همراه تمدن ایلامی نابود شد و پس از آن زیر خاک از دیدهها ناپدید گردیده بود تا دوران کنونی که توسط رومن گریشمن ایلامشناس فرانسوی خاکبرداری گردید. بلندی آغازین آن ۵۲ متر و ۵ طبقه بوده است. امروزه ارتفاع آن ۲۵ متر و تنها ۲ طبقه و نیم از آن باقی مانده است. زیر بنای چغازنبیل یک مربع ۱۰۵ متر در ۱۰۵ متر است.این سازه در ۱۹۷۹ اولین اثر تاریخی از ایران بود که در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت. خاورشناسان چغازنبیل را نخستین ساختمان مذهبی ایران میدانند. زیگورات چغازنبیل بزرگترین زیگورات جهان است.
شوش یکی از شهرهای استان خوزستان است که در فاصله ی ۱۱۵ کیلومتری از اهواز مرکز این استان قرار دارد،بعد از عبور از آزاد راه اهواز شوش می توان تابلوهایی را در مسیر دید که شما را به سمت یکی از قدیمی ترین عبادت گاهها به نام زیگورات چغازنبیل یا به ایلامی زیگورات دوراونتاش هدایت می کنند. این سازه در ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شوش (شهر باستانی) و ۳۵ کیلومتری غرب شهر باستانی شوشتر واقع است.در تمدن های باستانی آسیای غربی برای ساخت بناهای مذهبی مانند عبادتگاه ها از شیوه ی خاصی از معماری استفاده می شده است و عمده بناهای مذهبی در آن دوران هرمی شکل بوده اند. این هرم ها به صورت پله پله ساخته می شده اند و از جنس آجر بوده اند که به آن ها به صورت اختصاصی زیگورات گفته می شود. شاید که دلیل هرمی بودن این نیایشگاه ها به این خاطر بوده است که پله پله به سمت آسمان و بعد به خداوند می توان نزدیک تر شد، این شیوه از ساخت زیگورات ها از ۴۲۰۰ سال پیش هم مرسوم بوده است. نام پادشاهی که این سازه ی عظیم را ساخته است اونتاش ناپیراش بوده است که در آن دوران این بنا را برای نگهبان شهر شوش ساخته بود که متاسفانه در جریان درگیری ها و حمله ی سپاه آشور کاملا ویران شد. این بنا تا مدت های زیاد زیر خاک مدفون بود و به همین دلیل شکل یک تپه را گرفته بود در سال ۱۹۳۳ در این محل آجری پیدا شد که به کشف کامل چغازنبیل از دل زمین انجامید و سپس توسط شخصی فرانسوی به نام رومن کریشمن خاکبرداری شد. چغا به معنی تپه و زنبیل به معنی سبد است که به مکان بنا بر روی تپه اشاره می کند و آن را مثل زنبیل برعکس می داند. بنای چغازنبیل ظاهری مربعی شکل دارد و حصارهای دایرهای دور آن را احاطه کرده اند. چغازنبیل در ابتدا ۵ طبقه و بلندی ارتفاعش ۵۲ متر بود امروز اما فقط ۲ طبقه و نیم آن به جای مانده و ارتفاع آن ۲۵ متر و زیربنای مربعی شکل آن ۱۰۵ متر در ۱۰۵ متر است. بیشترین عنصری که در ساخت این سازه به کار رفته است، خشت است و در کنار خشت، از آجر هم برای محافظت از خشت که زودتر دچار فرسایش و فرسودگی می شود استفاده می شده است. در یکی از سنگ فرشها هم جای پای بچه ای دیده می شود! در زمان بازدید ما از این مکان خانواده ای ایتالیایی هم حضور داشتند که متاسفانه راهنمای این اثر به همه اجازه می داد از قسمتهایی که رفت و آمد در آنها ممنوع بود عبور کنند، که همین موضوع باعث آسیب دیدن آنها می شد. هوای این قسمت گرم و شرجی است و بهتر است کلاه و ضد آفتاب همراه داشته باشید. با کمی فاصله از زیگورات می توان در روی تپه چشم انداز زیبایی از رود دز و فضای سرسبز اطراف آن(البته در فروردین ماه سبز بود) را مشاهده کرد . امیدوارم به حفظ این آثار ارزشمند بیشتر توجه شود
ذیقورات در زبان اکدی به معبد های مطبق در منطقه میان رودهای بین النهرین و ایلام گفته میشده.که در قرن اخیر در زبان فرانسه به صورت زیگورات تلفظ میشه. از لحاظ معماری پلانی مربع شکل دارد که طول هر ضلع آن ۱۰۵ متر میباشد .در ساخت زیگورات و سایر بناهای این مجموعه خشت وآجر بعنوان بنای اصلی بکار رفته است .هسته مرکزی طبقات زیقورات بطور کامل از خشت پرشده و با روکشی از آجر پوشیده شده است .در چهار سوی بنا پلکان های مرکزی وجود داشته که به طبقه اول منتهی میشده اما برای صعود به طبقات بالاتر تنها راه ،پلکان ضلع جنوب غربی ذیقورات بوده است.این بنا به دو تن از مهمترین خدایان ایلام یعنی اینشوشینک و نپیرشیا اهدا شده و معابد اصلی آنها در بالاترین طبقه این بنا واقع بوده اند که تخریب شده اند .درواقع این زیگورات ها پایه های اصلی ساخت اهرام مصر می باشند. برای دیدن این جاذبه میتوانید از طریق کیلومتر ۹۰ جاده اهواز به شوش ابتدای مسیر شهر هفت تپه ازین جاذبه دیدن کنید
این کاخ در ۶ طبقه بوده که یک معبد بزرگ بوده و طبقه ششم آن به رنگ آبی بوده است.
هنوز هم که هنوزه بعضی از آجرهایی که با خط میخی نوشته شده است سالم میباشد و جای پای کودکی در روی یک آجر روی زمین توجه رو جلب میکنه.
ای کاش بیشتر از ایت آثار مراقبت میشد.
سلام. نیایشگاهی باستانی است که در زمان ایلام در حدود ۱۲۵۰ پیش از میلاد ساخته شدهاست. چغازنبیل بخش بهجا مانده از شهر دوراونتاشه و در نزدیکی شوش در استان خوزستانه.البته که یسریا میرفتن رو پله هاش و عکس میگرفتن بهشونم که میگفتیم نرید میگفتن مگه چی میشه.خ
چغازنبیل تقریبا در میانه مسیر دسترسی شهرستان شوش به شوشتر از طریق جاده کشت و صنعت کارون قرار گرفته است. در بازدیدی که ما از این مجموعه داشتیم،مبدا سفر ما شوش و مقصد هم شوشتر بود و در میانه راه از این بنای عظیم باستانی بازدید کردیم.
خودروها در محوطه ای که به عنوان پارکینگ تدارک دیده شده، پارک می شود و مسیر حدودا ششصدمتری برای رسیدن به این بنا پیاده پیموده می شود. این بنا که امروز تنها دو طبقه آن باقی مانده است، یادگاری از عظمت دیرینه این بناست. در زمان بازدید ما که مقارن با تعطیلات عید بود، گردشگران زیادی در حال بازدید از این بنا بودند و جاده فرعی ورودی به این مجموعه در زمان بازگشت ما به شدت شلوغ بود و صفی طویل از خودروها قبل از ورود به محوطه پارکینگ تشکیل شده بود.
پیشنهاد می شود جهت در امان ماندن از گرمی آفتاب ظهر و هم شلوغی بیش از حد مجموعه، بازدید از ان در ساعات ابتدایی صبح باشد.
در بازدید از این بنای عظیم در قسمتی از بنا(ضلع شرقی) قسمتی از رد پای کودکی بر روی سنگواره ای مانده بود در قسمت هایی از بنا هم آجرهایی با نوشته های باستانی در دیواره های بنا به چشم می خورد.
میراث جهانی چغازنبیل
محوطه باستانی چغازنبیل در 35 کیلومتری شهرستان شوش در استان خوزستان واقع شده است. در مسیر اهواز به شوش در سمت راست جاده انحرافی به سمت چغازنبیل وجود دارد. مسیر این جاده با صفا است اما خود معبد باستانی در دشتی کاملاً خشک و هموار قرار دارد.
*چرا بازدید از چغازنبیل اهمیت دارد؟
1- این بنا اولین اثر ملی ایران است که در 5 آبان 1358 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
2- متخصصان معتقدند این نیایشگاه 3300 ساله نخستین بنای مذهبی ایران است.
3- سمبل هنر معماری عیلامی ها است.
4- سیستم شگفت انگیز تصفیه خانه آن را به عنوان نخستین سیستم تصفیه کننده آب شهری در جهان می دانند (به همراه احداث کانالی به طول 45 کیلومتر برای انتقال آب رود کرخه به چغازنبیل).
5- قدیمی ترین قطعه موزاییک معرق کاری شده در ایران را از این مکان پیدا کردند.
این معبد آجری در اصل 5 طبقه بوده که اکنون تنها دو طبقه آن باقی مانده است و به دستور اونتاش ناپیراشا پادشاه عیلام برای ستایش ایزد اینشوشیناک ساخته شده است. کلمه چغا در اصل به معنی تپه است و وجه تسمیه آن به این دلیل است که زمانی که از بالا به آن نگاه می کنید شبیه زنبیل برعکس است. ذیگورات نیز کلمه ای است اکدی که در بین النهرین برای معابد مطبق به کار میرفته است. چیزی که بیشتر از همه در این بنا دوست داشتم آجرهای کتیبه داری است که در بدنه اصلی بنا کنار سایر آجرها نصب شده و نفرینی است برای تخریب کنندگان آن!
* در بازدید این نکات را به یاد داشته باشید:
1- امکانات رفاهی مانند مغازه یا رستوران در نزدیک این بنا وجود ندارد.
2- هیچ گونه سایه بانی نیز وجود ندارد و گردش شما زیر آفتاب است. سعی کنید در ساعات خنک روز بازدید را انجام دهید.
3- بازدید از بنا حدود یک ساعت وقت نیاز دارد.
4- اگر قصد بازدید از نمای شب را دارید یادتان باشد ساعات بازدید تا 7 عصر است و با تورهای گردشگری مجوز دار می توانید بیشتر آنجا بمانید.
هزینه بلیط: 3000 تومان
ساعات بازدید: 8 صبح الی 7 عصر