خیابان ولیعصر تهران Valiasr Street of Tehran

زیباترین خیابان تهران: بی تردید ولیعصر! تنها نمی دانم بگویم «است» یا «بود» ... برای کسی که عمری ساکن تهران بوده، ولیعصر مملو از خاطرات است. از راه آهن تا منیریه تا چهارراه معروفش، تا میدانش، پارک ساعی و میدان ونکش و ادامه بدهید تا تجریش. بارها و بارها زیر درخت هایش پیاده راه رفته ایم. درخت های چناری که قطرشان انسان را شگفت زده می کرد و حال اما ...

بسیاری از چنارها قطع شدند. علت خشک شدن شان یا قطع شان چه بود: نمی دانیم ... خیابان دیگر رنگ و بوی گذشته را ندارد. نهال های جوانی که جای درخت ها کاشته اند، سایه ندارد. تنها نقطه تهران که کوه ها را از دیدت پنهان می کرد و این پنهانی شادمانت می کرد، خیابان ولیعصر بود. کوه ها را اما می شود الان دید. چنارها کجا رفتند؟ می توان هزاران کلمه مرثیه خواند. بچه ها و نوه های ما شاید دوباره بتوانند سایه را در بسیاری از نقاط خیابان ببینند.

امیدوارم با طبیعت و درختان مهربان تر باشیم. خیابان هایی چون ولیعصر را بیشتر دوست بداریم. شهرمان را بیشتر دوست داشته باشیم. نمی شود شهر را برای منفعت و رفاه بخواهیم تا با عوایدش در طبیعت، جایی برای تعطیلات و استراحت بسازیم. شهر خودش باید محل زندگی و آرامش باشد. ولیعصر چنین سخاوتی داشت: آرامش می داد و سایه ای سخاوتمندانه ...