موزه فرش ایران Carpet Museum of Iran

موزه فرش در سال ۱۳۵۶ راه اندازی شده است، ساختمان آن از بیرون نمای جالب و تماشایی دارد این موزه دارای دو طبقه می باشد که طبقه آن به نمایش دائمی فرشهای موزه و طبقه دوم به نمایشگاه های موقتی، همایش ها و دیگر مراسم های مرسوم اختصاص دارد. پس از ورود به ساختمان موزه یک سالن کوچک قرار دارد که در یک قسمت سرویس بهداشتی و در سمت دیگر یک کافه کوچک و در سمت دیگر نیز لوازم سنتی برای فروش قرار دارد که در این قسمت چندین فرش با ابعاد بزرگ در معرض دید می باشد. در اینجا مجموعه ای از فرش هایی در ابعاد گوناگون از مناطق مختلف ایران (آذربایجان، اصفهان، اراک، بیجار، سنندج، همدان، کرمان و ....) در معرض بازدید می باشد متراژ داخلی ساختمان موزه نیز تقریبا بزرگ می باشد و مدت زمان بازدید از آن بسته به شخص، یک ساعت و یا بیشتر طول می کشد.
در کنار هر مجموعه توضیحاتی در مورد نحوه بافت، نوع بافت، رنگ های به کار رفته و رایج و اطلاعات دیگر در معرض دید و خوانش می باشد.
هزینه بلیط برای بازدید در زمان مراجعه ۳۰ هزار تومان می باشد.
در زمانی که برای بازدید موزه رفته بودم نمایشگاه باغ بهشت در داخل موزه در حال برگزاری بود که طبقه دوم موزه به آن اختصاص داشت و محل بازدید مراجعه کنندگان بود.

موزه فرش در ضلع شمال غریی پارک لاله قرار گرفته و درب آن نیز از خیابان کارگر شمالی است. سازه موزه توسط عبدالعزیز فرمانفرما در دهه ۱۳۴۰ طراحی و در نهایت در سال ۱۳۵۶ تکمیل می شود. نمای بیرونی بنا الگویی از دارِ قالی هست. ساختمان موزه دو طبقه دارد که در حال حاضر فقط طبقه اول آن قابل بازدید است و طبقه دوم برای نمایشگاه ها و مراسم ها اختصاص دارد. بهای بلیت آن ۵ هزار تومان است. در این موزه فرش های جالبی از مناطق مختلف ایران از قرن نهم تا قرن حاضر به نمایش در آمده است. در ابتدای ورودی موزه نیز یک فروشگاه صنایع دستی و فرش و همچنین چایخانه کوچکی وجود داره.
موزه در واقع اختصاص به هنری دارد که در دنیا به نام ایران است و فرش یکی از نمادهای فرهنگ و تمدن ایران است. اما آیا این موزه که اتفاقا مورد اقبال گردشگران خارجی است و آنها بیشتر از ایرانی ها برای دیدن این موزه راغب هستند، در حد فرش ایران است؟ پاسخ من خیر است. به نظرم یکی از بی سلیقه ترین چیدمان و نورپردازهای را در اینجا میشه دید. اکثر تابلوها اطلاعات مختصر و برخی از آنها در فاصله دوری نصب و اصلا دیده نمی شوند! در حالی که می شد سیر تاریخچه و مراحل بافت فرش را بصورت جالبی به نمایش گذاشت و فرش ها را هم به صورت بهتری به نمایش گذاشت. راهنمایان موزه هم بیشتر مشغول چرت زدن بودند تا دادن اطلاعات به بازدیدکنندگان. به نظرم فرش ایران ارزش آن را دارد که در طراحی و چیدمان مقداری خلاقیت به خرج داده بشه و در این زمینه می توان از موزه های جدیدی که اخیرا شهرداری تهران افتتاح کرده است الگو گرفت. در کل موزه فضای بسیار سرد و مرده‌ای دارد و نیاز به تغییرات در موزه فرش احساس میشه.
#گلفام_سفر

موزه ای که دقیقا یکسال قبل انقلاب افتتاح شد و معماری اون الهام گرفته از دار قالیه و بدلیل اینکه یکی از رشته هایی که تحصیل کردم فرش بوده و علاقه وافری به فرش ساروق و تبریز داشتم توقع دیدن فرشهای خیلی زیباتر و ارزشمندتری رو در این مجموعه داشتم.هزینه ی بلیط برای هر نفر با مبلغ ۵۰۰۰ تومان بود و در ابتدا با حوضی در وسط سالن و فروشگاه های صنایع دستی در طرفین مواجه میشید و باید کاور های چند بار مصرف شده رو به پا کنید چرا که اجازه ندادند از دستگاه استفاده کنیم.در ابتدای ورود نمایشگاه موقت قرار داره که ۷ فرش نفیس رو برای بازدید آورده بودندو بسیار زیبا بودند و فرشهای قفقاز واقعا زیبا بودندو لذت بردم.طبق معمول این موزه هم فاقد بروشور معرفی بود.

تاریخ افتتاح این موزه از نظر من جالب و قابل تامل است. بر روی تابلوی معرفی موزه تاریخ افتتاح آن ۲۲ بهمن سال ۵۶ ذکر شده است. چنین موزه‌های هنری قبل از سال ۵۷ معمولا به اهتمام فرح پهلوی شکل می‌گرفتند. این موزه در شمال غربی بوستان لاله در تهران قرار دارد. ساختمان این موزه خود طراحی ساده و زیبایی دارد.
با ورود به موزه وارد یک سرسرای کوچک و بعد سالن اصلی موزه و نمایشگاه می‌شویم. انواع فرش‌ها از نواحی مختلف ایران که در آن فرش‌بافی رواج دارد، گردآوری شده‌اند. جالب اینجاست که اجازه‌ی عکاسی از فرش‌ها از نمای نزدیک داده می‌شود و اجازه عکاسی از نمای باز سالن نیست. آن تک عکس‌هم قبل تذکر مسئول موزه گرفته شده است.
برلی ورود به بخش اصلی موزه باید از کاور کفش استفاده کرد و عکس برداری با دوربین‌های حرفه‌ای هم ممنوع می‌باشد. فضای داخلی موزه به علت نورپردازی که دارد با وجود وسعت آن کمی دلگیر است و می‌توانست بهتر باشد.

موزه فرش ایران گنجینه کوچک ولی ارزشمند و چشم نوازی از انواع فرشهای نواحی مختلف ایران را به نمایش گذاشته که تماشایشان به تماشای یک گالری هنری میماند و بسیار لذت بخش است. چیدمان فرشها به گونه ای است که میتوان هرکدام را به صورت یک تابلوی مجزا دید و در برابرش توقف کرد. چیدمان بعضی از فرشها هم به گونه ای است که نزدیک شدن و دقیق دیدنشان غیر ممکن است که احتمالا تصمیمی است که برای حفاظت از فرش گرفته شده!
برای بازدید از موزه باید کفشهایمان را با روکشهای پلاستیکی بپوشانیم و آسیبی به این بافته های ارزشمند نزنیم.
با وجود این که بهای بلیط ورودی برای گردشگر ایرانی فقط2500 تومان است به ندرت گردشگران ایرانی در این موزه دیده می شوند شاید چون استفاده از مونوپاد و ممنوع است و نیاز هموطنان به سلفی به میزان لازم برآورده نمی شود!
فروشگاههای داخل موزه به جای این که یادگاریهای مستقیما مربوط به این موزه را بفروشند (کارت پستالهایی از فرشهای نمایش داده شده،راهنما و تاریخچه ای درباره آنها، مگنت و بوکمارک با نقش این فرشها و ...) زعفران و نبات و کیفهای ساخت پاکستان می فروشند!

یکی از موزه‌های تهرانه و در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۶ به وسیله فرح پهلوی گشوده شد. این موزه در ضلع شمالی پارک لاله تهرانه و توو این موزه فرش‌های بسیار نفیس از سراسر ایران به نمایش گذاشته شده‌.توو موزه شما فرشهایی از شهرهای مختلف از هنرمندان ایران رو میبینید.و یسری فرقهای ظاهری در طراحی رو میتونید تشخیص بدید.در موزه یه کافه هم هست و میتونید ازش استفاده کنید.ایراد این موزه هم اینه که کسی نبود که بهتون اطلاعات بده و شما فقط طراحی و ظاهر فرشها رو میبینید و بس.

موزه فرش در تقاطع بلوار کشاورز و خیابان کارگر شمالی قرار دارد. موزه ایی که در آن هنر ایرانیانی از سراسر کشور در آن گردآوری شده است. این هنر(فرش بافی) بسیار تحسین برانگیز را می توان در این موزه دید. پیشنهاد دیدنشون رو بهتون میدم.
#تایسیز

این موزه زیبا در ضلع شمالی پارک لاله قرار دارد و نمای بیرونی آن شبیه دار قالی است.
در این موزه فرشها و گلیم‌های فوق العاده‌ای از قرن نهم هجری تا قرن حاضر وجود داشت. این شاهکارهای هنری از مراکز مهم قالی‌بافی مانند کاشان، تبریز، کرمان، اصفهان، خراسان، کردستان و ... است.
بازدید ما در یک روز تعطیل انجام شد و نکته جالب وجود تعداد زیادی توریست خارجی در موزه بود، در حالیکه ما تنها بازدیدکنندگان ایرانی بودیم! پیشنهاد میکنم حتما به این موزه زیبا سر بزنید.