خانه داروغه، در خیابان نواب صفوی مشهد قرار داره و از آثار تاریخی دوره قاجار هست. البته خانه بازسازی شده ولی سبک معماری همان است. مسیر رسیدن به خانه از سمت خیابان نواب صفوی، قشنگه. دکان ها و حجره های قدیمی هست که جالبه.
اما خود خانه، به نظر من اصلا چیز خاصی نیست. فقط یک خونه قدیمی به سبک قاجاری است. با یک حیاط کوچک و حوضی در حیاط. البته در مقایسه با خانه های تاریخی که از همان دوران در کاشان و اصفهان و یزد باقی مونده، این رو میگم.
تزیینات خاصی غیر از آجرکاری وجود نداره. در مجموعه اجازه عکاسی با دوربین عکاسی رو هم ندارید چون خودشون عکاس دارن و میگن اگر عکس می خواین از عکاسی مجموعه استفاده کنید.
در کل اگر در سفر به مشهد وقت داشتین، برای یکبار بازدید، پیشنهاد میشه
بعد از زیارت به سمت خانه داروغه رفتیم . ابتدا وارد کوچه ای به سبک قدیم شدیم حجره ها همه درب های چوبی داشتن . چند تا دوچرخه قدیمی در کنار دیوار بود . از چند پله پایین آمدیم که به درب منزل داروغه رسیدیم . هزینه ورودی نفری ۶ هزار تومان بود . به چایخانه مجموعه رفتیم و وسایل ها رو روی یکی از تخت ها گذاشتیم . وارد حیاط منزل شدیم . حوض بزرگی در وسط حیاط بود که انعکاس خانه بر روی آب جلوه زیبایی به حیاط میداد . پله های مارپیچی داخل حیاط داشت که شما را به طبقه بالا راهنمایی میکردن . البته درب اتاق های بالا بسته است و شما امکان بازدید از حیاط و اتاق هایهمکف را دارید .
فضای زیبایی است برای عکاسی .
خانه تاریخی داروغه از خانه های قدیمی دوره قاجار که توسط داروغه مشهد ساخته شده در نزدیکی حرم مطهر. خانه ای با معماری بسیار زیبا و چشم نواز که ای کاش ساختمانهای اطراف نمای حیاط خانه رو خراب نمیکردند. ما در نوروز 1400 از این بنا بازدید کردیم. بدلیل برنامه های نوروزی خانه رنگ و بوی زندگی داشت و جشن و موسیقی برقرار بود.
کوچه کنار خانه داروغه هم به شکل بازار قدیمی بازسازی شده بود.
متاسفانه سایز عکسها داخل سایت جوری هست که برش عکس به دلخواه ادم نیست و عکسها خوب اپلود نمیشه.
خانه داروغه در مشهد در خیابان نواب صفوی ، راسته حوض مسگران ، کوچه داروغه قرار دارد. کوچه داروغه یک کوچه قدیمی است که جوی آبی از وسط آن رد میشود در سمت چپ غرفه هایی به شکل مغازه های قدیمی ساخته اند. مجسمه های مومی هم به عنوان اشخاص انجام دهنده کار در غرفه ها هستند که به شکلی ناشیانه ساخته شدند که همگی کج و کوله هستند. در سمت راست خانه داروغه قرار دارد که برای داخل شدن بایستی از چند پایین بروید. ورودی بازدید از خانه 3000 تومان است.با حیاط زیبایی در مرکز که در سه طرفش ساختمان خانه هست روبرو می شوید. قسمت جنوبی شامل دو طبقه است. در طبقه بالا اتاقهای نشیمن قرار دارد با کلی در و پنجره چوبی . یک بخاریی بسیار بزرگ در اتاق هست که حتما چاره سرما در زمستان بوده . در قسمتی از سقف گچ ریخته شده و به تعمیر احتیاج دارد. در طبقه پایین هم مطبخ و تنور قرار دارد. سمت راست بنا انباری و مستراح و خزینه قرار دارد و جالب است ، حمام خصوصی در یک خانه قدیمی. در سمت شمالی هم که تقریبا متقارن قسمت جنوبی است در طبقه بالا قسمت اداری و در طبقه پایین صنایع دستی و حجره فیروزه تراشی قرار دارد. البته از تعداد زیاد آدمهای با لباس سنتی و کرین دوربین در حیاط به نظر میرسید در این خانه قرار است فیلمی ساخته شود. دیدن این خانه با توجه به چینش نوستالژیک وسایل باعث شد روح یک خانه قدیمی را حس کنم. حتی با آن همه شلوغی و ساختمان بلند کنارش
یکی از زیباترین خانه های تاریخی ایران شاید همین خانه داروغه باشد. خانه داروغه در نزدیکی حرم مطهر و در خیابان نواب صفوی قرار دارد و مربوط به دوره قاجار است. این خانه که با معماری روسی طراحی و بنا شده، بدستور یوسف خان هراتی داروغه و رئیس نظمیه مشهد ساخته شده است. این خانه در سال های اخیر توسط شهرداری مشهد خریداری و مرمت شده است. متاسفانه نمای بنا از یک طرف توسط ساختمان های بلند مرتبه احاطه شده و بنابراین برای عکاسی نمی توانید آسمان را در کادر دوربین تان قرار دهید! در سفر به مشهد حتما بازدید از این خانه را در برنامه قرار دهید!
خانه تاریخی داروغه مشهد به دستور یوسف خان هراتی در مشهد ساخته شده است. این خانه در زمان خود اولین خانه ای بوده که دارای شومینه و حمام خصوصی بوده است. گفته می شود تزئینات و پله های دو طرفه این خانه الگوبرداری از معماری روسی است. طراحی و مصالح به کار رفته در سقف متفاوت و جالب است. زیبایی و معماری این خانه دیدنی است. جالب است بدانیم طرح بازسازی خانه جایزه 2016میراث آسیا_ اقیانوسیه یونسکو را دریافت کرده است. این خانه در خیابان شهید نواب صفوی 10, شهید شوشتری 9 در نزدیکی حرم مطهر حضرت رضا (ع) قرار دارد.
خانه ای با صفا شبیه خانه هایی که برای برنامه های تلویزیونی طراحی می کنند. حضور مجسمه های مومی، تازگی رنگها و گلدانها و فرشها و ... مانع از این می شود که حس کنید توی این خانه واقعیتی در جریان بوده و پیش ازاین بازسازیها و فروش بلیط 3000 تومانی محل زندگی آدمهایی واقعی بوده و به صورت نمایشگاه و فروشگاه امروزی به دنیا نیامده است! کوچه مجاور خانه هم بخشی از این بازسازی نمایشی است و فروشگاهها و فروشنده هایی در لباس قاجاری دارد که می شود مجموعه را به چشم تفریحگاه و استراحتگاهی کوچک و جذاب دید و عکسهای با نمک هم در این مجموعه گرفت؛ اما سخت بشود به چشم یک اثر تاریخی به خانه نگاه کرد.
#خانه_داروغه_مشهد در خیابان نواب صفوی، راسته حوض مسگران، کوچه داروغه در شهر #مشهد قرار دارد. این خانه در اواخر دوره قاجار به دستور داروغه مشهد( #یوسف_خان_هراتی) ساخته شده است. معماری و سبک خانه داروغه کمی شبیه به معماری ایرانی و کمی برگرفته از معماری روسی میباشد. بهای بلیط ورودی خانه داروغه ۳/۰۰۰ تومان به ازای هر نفر میباشد و همه روزه از ساعت ۸ صبح تا ۱۹ عصر باز و پذیرای گردشگران میباشد. حیاط خانه خیلی بزرگ نیست ولی نقلی و زیباست در دو طرف حیاط روبه روی هم دو عمارت وجود دارد و یکی از اتاق ها که بادگیر نام دارد در حال حاضر به موزه صنایع دستی و حجره فیروزه تراشی تبدیل شده است. سقف خانه به طور منحصر به فردی با چوب کار شده است که بینظیر و خارق العاده میباشد. کوچه داروغه که خانه در آنجا قرار دارد بسیار زیبا و سنتی کار شده است دور تا دور کوچه با مغازه ها و دکه های سنتی و با آدمکهای نمادین تزئین شده است. تقریبا یک تا دو ساعت بازدید از این مکان زمان میبرد.
خانه داروغه مشهد از آن خانههایی هست که با جستجوی جاذبههای مشهد در بین چند جاذبه برتر قرار میگیرد. در فضای شهری هم بنرها و عکسهای این خانه به چشم میخورد. این خانه هم در نزدیکی خانه توکلی و مصلی پایین خیابان قرار دارد. این سه جاذبه را من پیاده بازدید کردم. خانه تاریخی داروغه هم روی نقشه گوگل علامتگذاری شده است. کوچهای که این خانه قرار دارد، سعی شده به سبک کوچههای قدیم درآورده شود. در مسیر این کوچه، مغازههایی با مشاغل قدیم و اشیا و آلات قدیمی به نمایش درآمده است. بعد از یک دالان کوچک وارد حیاط این مجموعه میشویم. بخش مسکونی در دو بخش جنوبی و شمالی حیاط بنا شده است. در بخش جنوبی و هم کف که انباری بوده حالا به قهوهخانه مانندی تبدیل شده است. قهوهچی با نوع آرایش مو و سیبیل سعی کرده حس نوستاِژیکی القا کند که چنین نیست. با بالا رفتن از پلهها در بخش جنوبی به یک اتاق بزرگ میرسیم. اتاق پشتی و فرش دارد و باید کفشها را در آورد. اینجا میشود حس خنکی با نسیمی از پنجرههای آن به داخل میوزد را حس کرد. به نظر میرسد اینجا اتاق مهمان باشد. یه فضای شومینه مانند در جانب غربی اتاق قرار دارد. در بخش شمالی، از پلههایی که زیبایی خاصی دارند به شاه نشین بنا میرسیم که کاربری اداری پیدا کرده است. در زیر زمین این قسمت که حالا گالری هنری شده، حوضی دیده میشود و بسیاز زیباست و حتی توقف چند دقیقهای هم اینجا حس خوبی القا میکند. بر خلاف خانه توکلی بازدید از این خانه با تهیه بلیت مقدور است.
این خانه تاریخی که منسوب به داروغه شهر مشهد است، در اواخر دوره قاجار و به دستور یوسف خان هراتی ( داروغه مشهد) ساخته شده است. خانه داروغه به لحاظ فرم و شکل معماری، همانند خانه های مرسوم تاریخی ایرانی ( سه طرف ساخت) بنا شده است و عناصر معماری آن به ویژه تراس ، پله های دوطرفه و تزئینات ، نشان از الگوبرداری از طرح های روسی دارد. این بنا در سال 1391 توسط شهرداری مشهد و شرکت عمران و مسکن سازان ثامن با مبلغ 37 میلیارد ریال خریداری و بعد از مرمت و بازسازی در سال 1394 به بهره برداری رسید. بر روی دیوارهای این ساختمان، مجسمه های به چشم میخورد که خیلی با عقاید و اعتقادات اسلامی سازگاری ندارد. این مجسمه ها بر اساس عقاید شخصی داروغه، بر روی دیوارها نصب شده است. برای دسترسی به این خانه، باید به خیابان نواب صفوی 10 - شهید شوشتری 9 مراجعه کرد. کوچه ورودی به خانه داروغه به شکلی زیبا و جالب ساخته شده است و بصورت بازارچه مشاغل قدیمی است (موزه مشاغل). نرخ بلیط ورودی به خانه تاریخی و زیبای داروغه، 3000 تومان می باشد درب این خانه از ساعت 9 صبح الی 21 بر روی علاقمندان باز می باشد.
این مکان از خانه های اواخر دوران قاجارست که گویا مربوط به داروغه ان زمان مشهد بوده، گفته می شه به شیوه معماری روسی ساخته شده. در منطقه نواب صفوی که در قدیم (پایین خیابان)می گفتند قرار گرفته ورودی چند پله به پایین داشت و بلیط برای بازدید۳۰۰۰ تومان بود. شنیدم از ۸ صبح تا عصر بازه. من ساعت۴ اونجارو بازدید کردم. من ساعت چند تخت داخل حیاط داشت و گل دان های زیبا و حوضی وسط حیاط بود طبقه همکف خانه چند مجسمه بود و حوضی داشت یک قسمت هم چای خوری داشت چه بعضی برای صرف چای می رفتند. طبقه بالای نزدیک ورودی برای بازدید باز بود و ان سوی حیاط هم طبقه همکف حالت صنایع دستی بود و قسمت طبقه بالا و شاه نشین ان قسمت بسته بود. در کل حال و هوای خوبی داشت و نگهداری مناسبی از این مکان می شه. به عنوان یکی از اثار ملی ایران به ثبت رسیده.