تالار وحدت که تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، تالار رودکی نام داشت، در تاریخ ۳ آبان ۱۳۴۶ توسط محمد رضا شاه پهلوی و فرح پهلوی گشوده شد و در تهران، خیابان حافظ، خیابان محمد حسین شهریار (دکتر ارفع سابق) قرار دارد.ساخت این بنا ده سال به طول انجامیده و توسط «اوژن آفندلیانس» بر اساس سالن «اپرا هال» وین ساخته شده است. این تالار چندمنظوره برای اجرای نمایشهای باله، اپرا و کنسرتهای موسیقی ایرانی و اروپایی به ابتکار فرح پهلوی ساخته شد. تالار رودکی در خارج از ایران به نامTehran Roudaki Hall Opera House شناخته میشد و سازمان باله ملی ایران نیز تا قبل از برچیدگی در سال ۱۳۵۸ در همین مجموعه فعالیت داشتهاست. مجموعه تالار رودکی در اصل شامل دو تالار میشد. بعد از انقلاب ۵۷ تالار بزرگتر را به تالار وحدت و تالار کوچکتر را به تالار رودکی تغییر نام دادند. صحنه تالار وحدت از ۴ بخش مختلف تشکیل شده است. قسمت جلویی و اصلی صحنه که مخصوص اجرا است را میتوان تا سه متر پایین برد. دو بخش کناری تا شش متر بالا میروند. اما بخش پشتی صحنه «گردان» است. تالار وحدت بین دو ایستگاه مترو فردوسی و تئاترشهر (چهارراه ولیعصر سابق) در خط چهار مترو تهران قرار گرفته است، که البته به ایستگاه تئاتر شهر کمی نزدیکتر است. همچنین با خطوط BRT میدان آزادی - تهرانپارس و راهآهن - تجریش و راهآهن - پارکوی هم می توان به تالار وحدت دسترسی داشت. من تاترها و کنسرتهای زیبایی را در این تالار تماشا کردم از جمله کنسرت کیهان کلهر و ارکستر سمفونیک ایران –ایتالیا و تاترهای روزهای آخر اسفند و سقراط و...به جرات می توان گفت هیچ تالاری برای اجرای نمایش در ایران مانند وحدت نیست گرچه رسیدگی که باید برای آن انجام شود صورت نمیگیرد و گاهی پول بیشتر باعث استفاده تبلیغاتی از این اثر ارزشمند می شود.