این جاذبه طبیعی در آخرین نقطه جنوب شرقی فارس در مسیر بندر عباس قرار دارد که در تاریخ ۱۳۹۰/۱۰/۸ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است . از ویژگیهای منحصر به فرد این اثر ،تنوع چهار آب شور ،شیرین، گرم و سرد است که در گذشته با داشتن ۸۰۰ متر عرض ،عریض ترین آبشار ایران بوده است که به علت خشکسالی های متوالی عرض آن بسیار کاهش یافته است . نکته جالب آبشار این است که در منطقه گرم و خشک در نزدیکیهای بندر عباس به طرز شگفت انگیزی از هر بیننده ای دلربایی می کند . آبشار اول و دوم را نیزارها ، درختان و خزه و جلبکهایی احاطه کرده اند که به آن زیبایی خیره کننده ای داده است . آبشار سوم نیز علاوه بر نیزار و جلبک توسط نخلهایی احاطه شده اند که زیبایی خیره کننده آن را صد چندان کرده اند . بهترین زمان سفر به این اثر از آذر تا آخر اردیبهشت ماه می باشد چرا که در بقیه ماهها هوا گرم و شرجی است. نزدیکترین مراکز اقامتی اگر نخواهید کنار آبشار کمپ بزنید شهرهای داراب و بندر عباس می باشد . برای رفتن از شیراز به آنجا باید از سروستان ،فسا، داراب و فورگ گذشت . زیبایی منحصر به فرد این آبشار ارزش رفتن و دیدن را دارد و ساعتها محو تماشای آن خواهید شد .