حمام علی قلی آقا Hamam-e Ali Gholi Agha

درست زمانی که اروپایی‌های متمدن و چشم‌آبی نمی‌دونستن حمام چیه و ازش استفاده نمی‌کردن و همیشه بوی بد می‌دادن (می‌گن لویی چهاردهم در تمام زندگیش کلا ۳ بار حمام رفته بود!) ما در همین اصفهان خودمون بالای ۲۰۰ حمام عمومی داشتیم و مردم فوج‌فوج بهشون مراجعه می‌کردن. یکی از این حمام‌ها که در محله‌ی بیدآباد اصفهان واقع شده، علی‌قلی آغا نام داره که نه در زمان خودش که هنوز هم از زیباترین بناها محسوب می‌شه!
معماری این حمام چشم‌گیر و قشنگه و پر از کاشی‌کاری‌ها و نقاشی‌های هنرمندانه‌س و حسابی از گردش‌گران و سفردوستان دلبری می‌کنه.
علی‌قلی آغا از خواجه‌های دربار صفوی بود و به فردی دست به خیر و سازنده شهرت داشت که هنوز هم مردم از خدماتش بهره‌مند هستن.

حمام تاریخی علی قلی آقا در مجموعه ای شامل بازارچه ، مام و مسجد هر سه به همین نام در محله بید آباد اصفهان قرار دارد . مسیر دسترسی به این حمام از چهر راه طیب در خیابان مسجد سید اصفهان است . خیابان بیدآبادی درست روبروی خیابان طیب در این چهار راه را به سمت شمال ادامه دهید تا به محل موزه حمام علی قلی آقا برسید .
این حمام که در اواخر دوره صفویه ساخته شده تا چهل پنجاه سال قبل به عنوان حمام عمومی کاربرد داشت و اکنون تبدیل به موزه مردم شناسی شده است .

حمام علی‌قلی‌آقا یا علی‌قلی‌آغا در منطقه بیدآباد اصفهانه,علی قلی آقا از درباریان دو پادشاه صفوی، شاه سلیمان و شاه سلطان حسین صفوی بوده که این مجموعه رو راه انداخته, سال ۱۱۲۵ هجری قمری ساخته شده.
عکس دوم مربوط به جایگاه شاه نشینا و جایگاه مردم عادی بوده.و جالب اینجاست که زمانی که مراسم خاص داشتن اونجا برگزار میکردن مثل حنابندان در کل این حمام به زمان خودش خیلی پیشرفته بوده اینو میشه از معماری زیبای دیوارها فهمید.
داستان عجیب و جالب مربوط به عکس سومه
به این سنگ میگن سنگ آب سره
2تا کاربرد داشته,اول اینکه تکیه میدادن بهش و حکم ماساژور رو داشته و ریلکس میشدن ,هم از داخلش آب بیرون میاد و انعکاس صدای آبش باعث جلوگیری از ایجاد ترس میشده واسه کسایی که دیروقت یا تنها داخل حمام بودن ,واسه اینکه نترسن و آرام بخش باشه.

مجموعه تاریخی علی قلی آقا از اثرات هنری معماری و شهر سازی دوران صفویه است که درمحله بید آباد واقع گردیده و شامل بازار و چهار سوق،مسجد، مکتب خانه ، حمام، زور خانه و کاروانسراو مغازه های مختلف بوده و متأسفانه به مرور زمان قسمتهایی از این مجموعه تخریب و  بجای  آن بناهای جدید احداث گردیده است .خوشبختانه سایر قسمت های باقی مانده مورد مرمت قرار گرفته است.بر روی طاق ها و دیوارها نقاشی هایی مربوط به اواخر صفویه به چشم می خورد که بعضی از آنها در دوره پهلوی تراشیده شده و جای خود را به نقاشیهای رنگ روغن ساده ای داده است. کاشی کاریهای ظریف و رنگ های زیبای آنها در قسمت ورودی و رختکن حمام بسیار زیباست. روشنایی حمام از روزنه هایی تأمین می شود که بر روی سقف گنبدی حمام قرار دارند، دراین روزنه ها شیشه های محدبی و عدسی شکل وجود دارد. خاصیت محدبی این شیشه ها علاوه بر جلوگیری از اتلاف انرژی،باعث شکست نور شده و روشنایی را پخش می کند.ویژگی جالب دیگر اینکه شیشه ها از یک طرف نور را عبور می دهند و کسی که در پشت بام باشد نمیتواند داخل حمام را ببیند.