برای بازدید از آبشار دوقلو حویق، بعد از آنکه در جاده تالش-آستارا، تابلو آبشار زمرد را دیدیم و وارد مسیر جاده آبشار شدیم. در این مسیر با ماشین حدود ۲۰ الی ۳۰ دقیقه تا مرتفعترین درختان جنگل رفتیم. سپس حدود ۳۰ دقیقه در مسیر گِلی و زیبا که مسیر کوهنوردی دربند تهران را برایم تداعی میکرد به سمت پایینترین نقطه درختان جنگل، پیادهروی کردیم. روز قبل از بازدید ما بارانی زده بود و به همین خاطر مسیر گِلی بود. بنابراین اگر مسیر گِلی باشد، پیمایش در این مسیر برای کودکان و سالمندان آسان نیست و اکثر بازدیدکنندگان برای عبور از قسمتهای سختِ مسیر، از چوبی استفاده میکردند. سرانجام بعد از آن همه زیباییهای مسیر مانند: منظره جنگل و دریا، گلهای بنفش و زرد رنگ، شکوفههای درختان سیب؛ به آبشار دوقلو زمرد حویق رسیدیم و این منظره زیبا نصیبمان شد?
مسیر برگشت از آبشار نسبت به رفتن به سمت آبشار، سریعتر بود.
در انتهای مسیر جاده برای شروع پیمایش به سمت آبشار، کلبههای اقامتگاهی وجود دارند که استفاده از سرویس بهداشتی آن با پرداخت هزینه امکانپذیر است.
وردو به محوطه جنگلی روستا و پیمایش برای رسیدن به آبشار ورودیه و هزینه پارکینگ ندارد.