در یکی از تورهایی که با سفرنویس رفته بودم استاد حدادی تهران شناس و تهران پژوه درباره حسینیه اول مظلوم عالم و برگزاری مراسم گلریزان واقعی در این حسینیه سخن گفته بودند. تا زمانی که با هماهنگی های ایشان و سایت سفرنویس با آقا جواد روحانی رئیس حسینیه, توانستیم این حسینیه و قدیمی ترین و اولین موزه پهلوانی ایران را ببینیم.
ساختمان این حسینیه و موزه خصوصی آن در خیابان شریعتمدار رفیع در نزدیکی میدان بهارستان تهران (ایستگاه مترو بهارستان) قرار دارد.
ساختمان حسینیه سردر بزرگی دارد که هنر استاد بنویدی است. بعد از آنکه آقای حدادی زنگ در رو زدند وارد حیاط شدیم و آقای حدادی درباره این خانه و چگونگی حسینیه شدن آن برایمان گفتند.
این خانه در سال 1361 بعد از تقسیم ارث به آقای فرشچی یکی از فرش فروشان و فرشناسان تهرانی میرسه. ایشان شبی پدرشان رو در خواب می بینه که میگه پسرم من گفته بودم خانه حسینیه بشه, بعد از مطرح کردن این موضوع با خانواده, خانه را به سفارش پدر به ثمر وقف به تشکیلاتی که متعلق به کشتی گیرها و پهلوان ها بوده میفروشه.(رو سردر ورودی بنا چه بیرون و چه داخل نوشته بود موسسه خیریه اول مظلوم عالم علی (ع)
ورزشکاران باستانی و کشتی پهلوانی.)
این خانه حیاط بزرگی دارد که در سمت راست آن دیگ بزرگ مراسم سمنوپزان قرار داشت که آقایان هر ساله در میلاد حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا (س) جمع می شوند و سمنو می پزند.
پس از شنیدن توضیحات وارد خانه شدیم. طبقه اول حسینیه است و طبقه دوم موزه خصوصی ورزش پهلوانی ایران. ابتدا به طبقه دوم رفتیم.
از پله ها که بالا رفتیم وارد سالن کوچکی که شدیم قاب عکس حضرت علی (ع), کتابخانه و قاب های لوح افتخار رو دیوار نصب بود. بین این اتاق و اتاق بعدی زنگ بود که تا ما به طبقه دوم رسیدیم, راهنما دیگر ما برای استاد حدادی زنگ زنند. (به احترام ایشان به عنوان پهلوان صاحب زنگ)
در اتاق دوم تابلو عکس های زیادی بود از اولین پهلوان ابوالقاسم فردوسی, پوریای ولی, پهلوانان دوره قاجار, پهلوی و بعضی کشتی گیران معاصر.
نکته جالبی که آقای حدادی گفتند به آن توجه کنیم اینکه در انتهای نام پهلوانان شغلشان نوشته شده بود.
در این اتاق قاب عکس بزرگی با نام حاج عبدالحسین فعلی مشهور به فیلی بود; ایشان اولین پهلوانی بودند که فنون مختلف کشتی را نوشته اند و به فیلا داده اند.
بعد از این اتاق, اتاق سومی بود که آنجا مانند گود زورخانه بود و آنجا
گرز, میل, کباده و ضرب از جنس سفال خاتم کاری شده بسیار زیبایی قرار داشت. استاد حدادی برامون گفتند که در واقع این ها همه وسایل حرب است و اینکه در ورزش پهلوانی استفاده میشده در واقع در گذشته پهلوان ها امنیت محله ها را تامین می کردند و حرمت محله بوده اند.
بعد از دیدن طبقه دوم به طبقه اول که حسینیه است رفتیم. حسینیه سالن بزرگی داشت که توقی که دور آن پهلوانان جمع می شوند و مراسم گلریزان انجام میشه در گوشه ای از اتاق کناری این سالن قرار داشت.
در این حسینیه هر دوشنبه شب و صبح های جمعه مراسم برگزار میشه که فقط آقایان می توانند در این مراسم ها شرکت کنند; چراکه از گذشته که رسم بوده (به دلیل نیمه برهنه بودن آقایان در گود زورخانه و رعایت حجاب) می گفتند بانوان نباید در زورخانه ها حضور داشته باشند. بنابراین امروزه این رسم در این مجموعه که متعلق به پهلوانان زورخانه ایست همچنان پابرجاست.
در اینجا آقای حدادی برامون درباره لنگ بستن پهلوانان گفتند; در واقع زورخانه ها حکم خانه خدا را داشته و آن لنگی که مردان دور کمرشان می بندند حکم احرام را داشته. (باید مُحرم شی تا وارد خانه خدا بشی)
در فرصت کوتاهی که امکان بازدید برای ما فراهم شده بود در حسینیه و اتاق های کناری آن سرک کشیدیم.