خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گردشگری ـ انتخاب سختی نیست برای یک توریست اروپایی؛ انتخاب میان سکنی گزیدن در یک هتل 7 ستاره واقعی با تمامی امکانات در کشور خود یا اقامت در هتل 5 ستاره‌ای در ایران که در مقایسه با همان هتل 7 ستاره، 3 ستاره هم نیست. اما بسیار ساده است انتخاب میان همان هتل 7 ستاره که بارها در آن اقامت کرده‌اند و یا اقامت در خانه‌ای روستایی در یک شهر تاریخی ایران.
به گزارش CHN تجربه حضور گردشگران خارجی در ایران همواره موید این موضوع بوده است که ایشان حضور و اقامت در خانه‌های تاریخی را ترجیح می‌دهند، چراکه حضور در خانه‌های تاریخی تجربه جدیدی از نوع متفاوتی از زندگی را ارائه می‌کند.
اصغر ژیان‌دربندی، کارشناس ارشد و مدرس هتلداری نیز با تائید مطلب فوق، گفت: توریست خارجی که به ایران می‌آید به دنبال هتل استاندارد نیست و ترجیح می‌دهد در اماکن اقامتی تاریخی، سنتی و یا حتی روستایی سکنی گزیند.
وی با انتقاد از طرح‌های استانداردسازی هتلها که چندی است توسط سازمان متولی امر گردشگر به اجرا درمی‌آید، در گفت‌وگو با CHN افزود: سازمان ذیربط به جای هزینه‌کرد برای استاندارد هتلها، باید به فکر ارائه تسهیلات به اقامتگاه‌های بومی و محلی، برای تعدد و کیفی کردن خدمات آنها باشد چراکه توریست‌های ورودی همواره اینگونه مراکز اقامتی را به هتل‌های استاندارد ایران ترجیح می‌دهند.
دربندی در ادامه یادآور شد: بکار بردن واژه استاندارد در هتلداری بی‌معناست چراکه امروزه در صنعت هتلداری از استاندارد استاندارتر داریم، از خوب بهتر داریم و از بهتر هم بهتر. در حرفه بین‌المللی هتلداری که با فرهنگ‌های گوناگون ارتباط دارد و رقابت حرف اول را می‌زند استانداردسازی بی‌مورد است و نه تنها طرح موفقی نیست، بلکه باعث صدمه زدن به صنعت هتلداری و دلسرد کردن سرمایه‌گذاران خواهد شد. بهتر است به جای تطبیق استاندارد، حس رقابت را به وجود آورند.
وی افزود: همچنین عنوان میشود که در طرح‌های استانداردسازی هتلها تمام معیارهای جهانی ساختمان و نیروهای انسانی هتل رعایت شده است اما به هیچ‌رو این معیارهای جهانی منتشر نمی‌شود چراکه معیار جهانی برای استاندارسازی هتل وجود ندارد. با این حال شایسته است مجریان طرح حداقل تغییرات هتلها را قبل و بعد از استانداردسازی اعلام کنند تا هتلها سراسر کشور نیز با شیوه‌های استاندارسازی آشنا شوند.
این کارشناس هتلداری با انتقاد دوباره از طرح استانداردسازی هتلها، عنوان کرد که توریست ورودی نیازی هتل استاندارد نداشته و تاکید کرد: یاد کردن از معیارهای جهانی برای استاندارسازی هتل‌های ایران محلی از اعراب ندارد. به عنوان نمونه در آئین‌نامه‌های وزارت بهداشت برای هتلها عنوان شده که به دلیل رعایت مسائل بهداشتی باید دیوار رستوران هتل تا یک متر سنگ بوده و کف رستوران نیز موکت نباشد. این در حالی است که رستوران هتل‌های پر ستاره جهان از این دو بند مستثنی هستند. کف رستوران‌هایشان موکت است و دیوارها نیز سنگ نیست. با توجه به این تناقض‌ها در معیارهای ایران و جهان، اگر هتلی در ایران کف رستورانش را موکت کرده باشد، استاندارد هست یا نیست؟
در بندی در پایان افزود: ایده‌های خلاق این توانایی را دارند درآمد حاصل از حضور گردشگر در یک خانه روستایی را بیشتر یک هتل 4 ستاره کنند.
