اکو کمپ جورگ Javarg Eco Camp

یک شب اقامت در اکو کمپ جورگ یکی از بینظیرترین تجربه‌های من و دوستم بود. صاحب اینجا آقای کشکولی یک مهمان‌نواز تمام عیار بودن که اصلا نمیذاشتن به مهمان‌ها بد بگذره. ما در اتاق زیرشیروانی اقامت داشتیم، یک اتاق تمام چوبی همراه با تراس و منظره بی‌نظیر. سرویس بهداشتی و ملافه‌ها همه تمیز بودن. آب گرم بود و از همه بهتر فکر کنم برای منی که بدون اینترنت طاقت نمی‌یارم داشتن وای‌فای بود، اون هم وسط کوه و دشت. دمنوش به لیمو که خود آقای کشکولی درست کردن عالی بود. من اون یه شبی که اونجا بودم همش به این فکر میکردم که کی بشه من و دوستام گروهی به اینجا سفر کنیم. چون فکر کنم اینجا یکی از اون جاهاست که آدم با دوستای زیادش بیاد بهش خیلی بیشتر خوش میگذره. البته اگه بدنبال آرامش و سکوت هم هستید قطعا اینجا خوبه و مورد آخر اینکه اگه شما هم مثل ما برای سفر کردن به اینجا ماشین شخصی ندارید می‌تونید از ترانسفر خودشون استفاده کنید.

از شیراز به سمت غرب حرکت می‌کنیم، سه راهی قلات، به سمت راست می پیچیم و وارد جاده بیضا می‌شویم، بعد از بیضا به سمت بهشت گمشده مسیر را ادامه می‌دهیم، ۳۰ کیلومتر مانده به بهشت گمشده وارد فرعی سمت چپ میشویم و یک جاده باریک را ادامه می‌دهیم، ۱۳ کیلومتر باقی‌مانده مناظر به طرز چشمگیری متفاوت است، کوهها سرسبز میشود و دو طرف باغ های انبوه است و کوه و جاده بکر و سرسبز، به روستایی کوچک میرسیم به نام جَوَرگ، از اینجا تا اکوکمپ جورگ، محل اقامت ما، دو کیلومتر جاده خاکی بسیار ناهموار است، به جز یک تابلو کوچک در روستا که با یک فلش مسیر اقامتگاه را نشان می‌دهد، در کل مسیر هیچ تابلو یا راهنمایی نیست و ما از روی آدرسی که مسوول اقامتگاه برایمان ارسال کرده است پیش می رویم. مناظر اطراف سبز تر میشود و درختان کهنسال و جوی آب کنار جاده که رفته رفته بزرگتر می‌شود ما را به مقصد می رساند. در ورودی کمپ هم تنها یک تابلو خیلی کوچک هست و همچنان جاده ناهموار، نگهبان در را باز میکند و وارد می‌شویم. اینجا اکوکمپ جورگ است، جایی که به همت آقای بهنام کشکولی، از خانواده های سرشناس ترک قشقایی در شیراز و مسوول نمایشگاه معروف فرش کشکولی، تاسیس شده و همچنان در حال تکمیل و توسعه است. ما حدود ۲۵ نفر هستیم و قصد داریم یک شب را در اینجا بمانیم. اتاقهای مجموعه شامل ۴ اتاق دوتخته، دو اتاق ۴ تخته، یک اتاق پنج تخته و دو اتاق ۶ تخته است. اتاقها همه مجهز به سرویس بهداشتی و حمام هستند و تراس دارند. یک اتاق شاه نشین هم در مجموعه قرار دارد که مخصوص مدیر و مهمانان خاص ایشان است. در تمام مجموعه ردپای فرهنگ قشقایی به شدت نمایان است، گلیم ها، رختخواب پیچ ها، قالی های سنتی و اشیای قدیمی بسیار زیبا، سیاه چادرها و گلیم و نمد و جاجیم، در های قدیمی و خمره ها، کوزه ها و چرخ خیاطی سینگر قدیمی، کتابخانه و قاب ها، قوری های گل دار و لعابی، ظروف و گلدانهای کهن، همه چیز در نهایت دقت انتخاب شده اند، حتی لندرور و جیپ که در محوطه پارک شده اند و نماد مرکب قوم ترک هستند. وارد که شدیم اتاق ها را تحویل گرفتیم و برای ناهار به رستوران رفتیم، سفره های قلمکاری روی میزها بود و سرتاسر میز پر بود از کاسه های روحی ماست و ترشی و سالاد شیرازی، از روز قبل غذا ها را سفارش داده بودیم، لایی پلو، غذای مخصوص قوم ترک که انواع مختلفی دارد، اما اصلی ترین غذای لایی پلو، گوشت گوسفند است که هنگام دم کردن، گوشت را لای پلو میگذارند و معمولا یا با زیره و فلفل سیاه، یا با کشمش و پیاز داغ مخلوط می‌کنند و طعم لذیذی دارد، غذای دیگر بز قورمه بود، قورمه گوشت گوسفند است که پس از پختن، آن را با روغن و نمک داخل پوست شکم بره میکنند و به صورت وکیوم، تا مدتها نگه می‌دارند، بز قورمه هم پلو و گوشت قورمه بود با زرشک و زعفران و بسیار لذیذ بود. قیمت لایی پلو و بزقورمه ۱۱۰ تومان بود. غذای دیگر دمی گوجه بود به قیمت ۵۰ تومان و ماهی قزل آلا حدود ۷۰ تومان. بعد از ناهار در محوطه بیرون نشستیم، میز بزرگی بود و نیمکتهایی با روکش گلیم، زیر درختان بلند و در کنار رودخانه، با توجه به زمان سفر ما و چله تابستان، هوا گرم بود، حتی با وجود آب و درخت، پنکه های بزرگ آب پاش اطراف میزها بود و هوا را مطبوع می‌کرد. با توجه به تعداد زیاد گروه ما، تقریبا بیشتر اتاق ها در اختیار ما بود و فقط یک خانواده دیگر از شب قبل بودند و بعد از غروب رفتند. فضای اقامتگاه کاملا آزاد بود و مهمان نوازی اصیل مردم فارس اینجا هم کاملا مشهود بود، کل کارکنان مجموعه بیشتر از ۴_۵ نفر نبود، که مدام به درخواستهای مکرر ما پاسخ می‌دادند. اینجا از ظرف یک بار مصرف و پلاستیکی خبری نبود و سینی ها همیشه پر بود از استکانهای تمیز کوچک برای چای. کنار رودخانه چند سکو برای استراحت بود و یک استخر در راه رود درست کرده بودند که پر بود از هندوانه و خربزه، همراه با بچه ها به کنار رود رفتیم که آب سرد و زلال چشمه در آن جریان داشت، کمی آب بازی، هرم گرما را قابل تحمل می‌کرد. تنها اتاق ما دو تخته بود، بقیه اتاق ها ۴ و ۵ و ۶ تخته بودند، به تک تک اتاق ها سر زدم تا مقایسه کنم و برای سفر های احتمالی بعدی انتخاب راحت تر باشد، اتاق ۵ تخته دو اتاق تو در تو بود، اتاق ۶ تخته به نظرم از همه دلباز تر بود و در طبقه بالاتر قرار داشت، اگر پله های زیاد را در نظر نگیریم، تراس بزرگ اتاقهای طبقه بالا از همه جای مجموعه باصفا تر بود. یک اتاق ۴ تخته هم زیر شیروانی بود که از همه زیباتر بود و تنها اتاقی بود که اسپلیت داشت، بقیه اتاقها خنک بود و تنها با یک پنکه کوچک کاملا هوا خوب بود. کوچکترین اتاق ها همان اتاق دو تخته بود که فضای کاملا بسته ای داشت، با وجود سقف کوتاه و دیوارهای کاهگلی، موقع خواب احساس خوبی نداشت. یکی از ایرادهای بزرگ اتاقها نداشتن توری روی پنجره ها بود، به خاطر فضای پر درخت و آب و کوه، احتمال وجود هر حشره ای بود و نمیشد پنجره را باز گذاشت، که اگر میشد هوا وقت خواب انقدر خفه و گرفته نبود. البته از مدیر مجموعه که پرسیدم گفتند توری ها آماده نصب هستند و به زودی این مشکل رفع میشود. ایراد دیگر تخت و تشک بود که خیلی ناراحت بود که خب برای اقامت یک شبه خیلی آزاردهنده نیست. در کل اتاق ها و مجموعه بسیار تمیز بود و با وجود اینکه ما ملافه همراه داشتیم، نیاز به استفاده از ملافه شخصی نبود. قیمت اتاق ها در زمان اقامت ما (مرداد ۹۸) به این شرح بود: اتاق دو تخته ۳۰۰ تومان اتاق ۴ تخته ۵۰۰ تومان اتاق ۵ تخته ۶۲۵ تومان اتاق ۶ تخته ۷۵۰ تومان سوئیت ۴ تخته زیر شیروانی ۵۵۰ تومان تا شب دور هم نشستیم، آجیل و میوه و کیک و چای بود، تخته نرد بود و ساز و آواز، صدای آب و سایه درخت و یک اقامتگاه دنج و آرام، تمام آن چیزی که شیرازی ها از یک عصر تابستان می‌خواهند. برای شام، جوجه کباب و کشک بادمجان تدارک دیده بودند با نان تَنُک محلی یا همان نان تیری که زنان روستایی می‌پزند. غذایی بسیار خوشمزه و صفای محیط سنتی. فردا صبح بعد از یک خواب نصف و نیمه نا آرام به خاطر شرایط اتاق که قبلا توضیح دادم، به محوطه رفتم، ما طبق معمول اولین کسانی بودیم که بیدار شده بودیم، کمی منتظر ماندیم تا بقیه دوستان آمدند برای صبحانه، صبح هوا بسیار مطبوع بود، در رستوران صبحانه آماده بود، پنیر محلی، کره ترکی، مربای هویج و چغندر خانگی، عسل، خیار و گوجه، چای و هندوانه. وقتی همه جمع شدند، ظرفهای تخم مرغ نیمرو داغ هم رسید و نان محلی. هیچ وعده ای به اندازه صبحانه دورهمی لذت ندارد. وعده صبحانه روی قیمت اتاق ها بود و خیلی پر و پیمان و حسابی. یکی دو ساعتی به گپ و گفت در رستوران گذشت و وقت رفتن کم کم فرارسید. وسایل را در ماشین ها گذاشتیم و برای وداع، به کنار رودخانه رفتیم، عکسهای بیشتری گرفتیم و با مسوول بااخلاق و صمیمی مجموعه خداحافظی کردیم و راهی شدیم. اکو کمپ جورگ چند مزیت دارد، یکی نزدیکی تقریبی به شیراز و تفاوت چشمگیر آب و هوا و مناظر، با کمتر از دو ساعت رانندگی به فضایی سرسبز و خوش آب و هوا میرسید. دیگر، محیط بسیار صمیمی و خودمانی و فضای نه چندان بزرگ که باعث میشود خیلی شلوغ نباشد. اما به قطع مثل تمام مجموعه های گردشگری همیشه جا برای پیشرفت و توسعه دارد، پتانسیل زیادی برای اضافه کردن تفریحاتی به مجموعه دارد و تعداد پرسنل برای بهبود سرویس دهی باید بیشتر باشد. راه رسیدن به مجموعه بسیار ناهموار است و تابلو راهنما کم است. در فصل سفر ما هوا واقعا گرم بود، اما در بیشتر سال در آن منطقه هوا از شیراز خیلی خنک تر است، شنیدم پاییز بسیار زیبایی دارد و زمستان معمولا برف می‌بارد، حتما برای دوستداران هوای برفی مناظر فوق العاده ای مهیاست. شاید اگر حس خوبی که ما در مدت اقامتمان در این مجموعه داشتیم، نبود، نقد پر ایراد تری میشد نوشت، اما آنقدر فضا صمیمی و راحت بود و همسفران، دوست داشتنی بودند که با خاطره ای خوش برگشتیم. برای مجموعه جورگ امید دارم که روز به روز موفق تر باشند و در راه اشاعه فرهنگ و رسوم سنتی این دیار پیروز تر از پیش. نکته مهم: اگر قصد اقامت در این اقامتگاه را دارید حتما حداقل دو هفته قبل رزرو کنید، معمولا همیشه پر از مسافر است. #اکوکمپ_جورگ #جورگ #قشقایی #فارس #کشکولی #شیراز #اقامتگاه_بومگردی