اقامتگاه بومگردی مان همیشه سبز رو میشه کوچکترین اقامتگاه شهر بوشهر یا حتی ایران خطاب کرد که کار خودش رو از سال 96 تنها با دو واحد اقامتی آغاز کرد. ساختمان این اقامتگاه قدمتی 80 ساله داره و محل زندگی چند خانواده در دهه های گذشته بوده، البته تصور چند خانواده تو اون فضای کوچک کمی سخت به نظر میرسه. در فاز اول بازسازی فقط دو واحد هیرون و کهباد در طبقه همکف برای پذیرایی از مهمانان آماده شد و در تابستان 97 یه واحد در طبقه بالا بازسازی شد که الان به عنوان واحد VIP با چشم انداز دریا فعال هست. این اقامتگاه در بلوار خلیج فارس بوشهر و در بافت قدیمی و جنب ساختمان شورای شهر واقع شده. اولین تجربه من از این اقامتگاه بومگردی برمی گرده به اردیبهشت 97 که اتاق هیرون رو برای 1 شب رزرو کردم. اتاق برای دو نفر با سرویس کف خواب با حال و هوای قدیمی بسیار دلچسب بود. بازسازی و چیدمان اتاق به خوبی انجام شده بود و تقریباً سعی کرده بودن از تمامی وسایل قدیمی خود ساختمان تا حد امکان استفاده کنند. سرویس بهداشتی و وسایل خواب بسیار عالی و تمیز بود و نظافت روزانه کامل انجام میشه. سیستم سرمایش واحدها اسپیلت هست که تو تابستان به خوبی جواب میده، سیستم گرمایش هم رادیاتور و اسپیلت هست. یه یخچال و مینی بار هم تو هر واحد برای استفاده میهمانها قرار داره. سیستم تصویری اتاق هم به شکل کامل و کاربردی قابل استفاده هست. واحدهای اقامتی فاقد حوله حمام، مسواک و خمیر دندان هست که اگه تو اتاقها قرار بگیره تقریباً فول آپشن میشه. دو نکته در بدو ورود نظر من رو به خودش جلب کرد، یکی بوی خوشایندی که مربوط میشه به ترکیب رطوبت و شرجی با درهای چوبی یا حصیری که تو سقف واحدها استفاده شده و آدم رو می برد به سالهای قدیم و دومی شربت خنکی که برای پذیرایی اولیه به میهمانان تعارف میشه که تو هوای بوشهر بسیار دلچسب هست. صبحانه رو هم در یک مجمع حصیری زیبای بوشهری به دلخواه میهمانان در حیاط یا داخل واحد سرو میکنن. صبحانه هم شامل نون، پنیر، کره، مربا، گردو، عسل و یک قسمت صبحانه گرم میشه که متناسب با روزها یا فصول مختلف شامل پاکورا هندی، دو پیازه آلوی (شیرازی)، آش بوشهری یا نیمرو هست. یه علت کوچکی اقامتگاه امکان طبخ و سرو غذا برای مهمان ها فراهم نیست و فقط میشه از بیرون غذا سفارش داد. البته تا سال گذشته رستوران زیتون چسبیده به این اقامتگاه آپشن خوبی بود که متاسفانه بسته شد ولی اصلاً جای نگرانی نیست چون با چند قدم پیاده روی میتونید از رستوران قوام و ده ها فست فود که نزدیک اقامتگاه هست استفاده کنید. واحد VIP رو در زمستان گذشته امتحان کردم که در طبقه بالا قرار داره و تقریباً بزرگترین واحد اقامتگاه محسوب میشه و گنجایش 5 نفر رو هم داره. ویوی این اتاق با اون پنجره های زیبا رو به ساحل بوشهر بسیار فراموش نشدنی هست. واحد کهباد رو در آخرین سفرم به بوشهر امتحان کردم و از نظر سایز تقریباً بین دو واحد دیگه هست. یکی از بهترین و خاصترین چیزهایی این اقامتگاه، شبهاش هست. وقتی تمام برقها خاموش میشه، صدای چرخش باد تو حیاط کوچک اقامتگاه بین شاخه¬های نخل پیر وسط حیاط در اون سکوت مستقیم پرت تون میکنه به گذشته¬ها و حس تنهایی عجیبی به آدم دست میده. به علت سفرهای کاری زیادی که من به بوشهر دارم در دو سال گذشته شش یا هفت بار مهمان این اقامتگاه بودم و هر بار بیشتر احساس کردم که واحدهای این اقامتگاه مثل خونه خودم هست. رفتار مسئولین جوان و خوش فکر هتل هم بسیار دوستانه و مهربانه هست و آدم خیلی باهاشون احساس راحتی میکنه.