سفرنامه بانکوک

سفر 11 روزه ما با تور بانکوک که به معنای شهر فرشته هاست از ساعت 6 عصر دوشنبه 1 آذر 89 از فرودگاه شیراز آغاز شد و چون پرواز مستقیم به بانکوک وجود نداشت مجبور شدیم با هواپیمایی گلف ایر و از طریق بحرین به بانکوک بریم اولین مشکل در همون فرودگاه شیراز پیش اومد برای دو نفر از گروه 5 نفرمون کارت پرواز بحرین به بانکوک صادر نشد و به ما گفتند در فرودگاه بحرین به قسمت اطلاعات پرواز برید تا اونجا براتون کارت پرواز صادر کنند .پرواز شیراز بحرین 45 دقیقه طول کشید . در فرودگاه بحرین بعد از بازرسی بدنی ، کارت پرواز اون دو نفر هم صادر شد و مشخص شد که پرواز یک ساعت تاخیر داره و متاسفانه این تاخیر مدام زیاد می شد تا بالاخره بعد از 4 ساعت تاخیر و سردرگمی در فرودگاه که بسیار شلوغ بود ساعت 12 شب بحرین رو به مقصد بانکوک ترک کردیم .

نمایی از فرودگاه بحرین

از نکات خوب هواپیما تعبیه شدن مانیتور جلوی صندلی هر فرد بودکه علاوه بر صفحه ایی که اطلاعات پرواز ( نظیر زمان طی شده ، باقیمانده سفر، مسیر هواپیماو....) رو نشون می داد ،کانالهایی هم برای نمایش فیلم بود ، که با هد ست هایی که توزیع شد هرکس می تونست بدون ایجاد مزاحمت برای دیگران فیلم مورد علاقه خودش رو تماشا کنه .

در حین پرواز فرمهایی داده شد که یک سری اطلاعات فردی و یک سری اطلاعات در مورد سفر پرسیده شده بود که در فرودگاه بانکوک هنگام ورود یه قسمت از فرم جدا میشه و قسمت دیگه ی آن باید زمان خروج ازکشور تحویل داده بشه . پرواز حدود 7 ساعت طول کشید و چون بانکوک 5/3 ساعت اختلاف زمان با تهران داره ساعت 5/10 به وقت محلی از هواپیما پیاده شدیم . فرودگاه بسیار بزرگ ، تمیز و شیک بود با کمک تابلوهای راهنما واستفاده از تراولیتورها (ریلهای متحرک ) پس از طی کردن مسیری به نسبت طولانی به سمت قسمت کنترل ویزا رفتیم و بعد از تحویل گرفتن بارها طبق قرار آقایی تابلو به دست منتظر ما بود که ابتدا وُچِر هتل رو چک کرد و سپس ما رو به سمت ون برد تا به هتل بریم . اولین چیزی که جلب توجه میکرد اتوبانهای طولانی و پلهای دو و یا سه طبقه و عکس های زیادی از پادشاه و همسرش که در همه جا نصب شده بود و سیستم رانندگی که انگلیسی و راننده در سمت راست قرار می گرفت بود.

یک ساعت طول کشید تا به هتل 5 ستاره آدریاتیک پالاس که نزدیک منطقه معروف پتونم بود رسیدیم . در هتل از ما خواستند تا ساعت 2 که ساعت تحویل اتاق بود در لابی منتظر بمونیم و لیدر ایرانی تور که بیشتر نقش هماهنگ کننده رو داشت تا راهنما ، برای ما در مورد گشت هایی که میتونیم انتخاب کنیم توضیح داد و چون ما قبل از سفر اطلاعات کاملی نسبت به جاهای دیدنی بانکوک داشتیم تصمیم گرفتیم چهار تور شام در کشتی (45 دلار) ، باغ وحش ، آکواریم و شهربازی ( هرکدوم 40 دلار همراه با ناهار) رو انتخاب کنیم که نفری 165 دلار همون موقع پرداخت کردیم و بعد از دریافت سیم کارتهای رایگان و ثبت شماره تلفن راهنما جهت هماهنگی ، ژتون های صبحانه هتل و6 ژتون رستوران ایرانی که میتونستیم برای ناهار و یا شام استفاده کنیم به اتاقهایمون در طبقه 19 هدایت شدیم .

لابی هتل

استخر هتل

نمایی از شهر ار پنجره اتاق هتل

اتاق تمیز و بزرگ و روشن بود با سیستم تهویه و خنک کننده مناسب ، یخچال ، تلویزیون و گاو صندوق . به ما توضیح دادند که آب لوله کشی تصفیه نشده است و روزانه 2 شیشه سهمیه آب رایگان داریم . چیزی که آزار دهنده بود عدم استفاده از آب در کنار توالت فرنگی که نه تنها در هتل ، تقریبا در تمام مراکز خرید و جاهای عمومی همینطور بود .

بعد از خوردن غذایی که با خودمون از ایران برده بودیم و استراحتی 3-2 ساعته ، پیاده راه افتادیم تا ضمن آشنایی با موقعیت هتل، مقداری از دلارها رو به بات تبدیل کنیم و سیم کارت هامون رو شارژ کنیم تا با ایران تماس بگیریم ( در سوپر مارکت های زنجیره ایی 7-11 که از ساعت 7 صبح تا11 شب باز هستند و همه جا در دسترس ، می توان شارژ خرید ) ، توضیحی که باید بدم در بانکوک در همه مراکز خرید و جاهای دیدنی باجه های تبدیل پول وجود داره و بهتره که کم کم دلار رو به بات تبدیل کنیم چون درصورتی که پول اضافه بیاریم در ایران دلار رو بهتر و راحتتر می خرند . واحد پول تایلند بات هست که هر بات در زمان مسافرت ما به طور تقریبی یک سی ام دلار و حدود 35-36 تومن می شد . در مسیر اغذیه فروشی هایی زیادی بود که مردم بسیاری مشغول غذا خوردن بودند که همون اول فهمیدیم به خاطر بوی بد غذا که به دلیل استفاده از ادویه های خاص اونجاست و برای ایرانی ها ممکنه قابل تحمل نباشه باید سریع رد شد و اصلا به غذاها نگاه نکرد چون ممکنه انواع و اقسام حیوانات و جانوران به سیخ کشیده شده باشند .

بعد از طی کردن مسیری 20 دقیقه ایی به پاساژ پلتنیوم رسیدیم که دیدیم مغازه ها دارند می بندند، چون اکثر پاساژها یکسره از ساعت 10-9 صبح تا 6-7 بعدازظهر باز هستند . بنابراین از یه تاکسی خواستیم ما رو به نایت بازار ببره و چون وارد نبودیم از ما 300 بات گرفت که بعدها فهمیدیم کلاه گشادی سرمون رفته و نهایتا باید 100 بات می پرداختیم و بهتره در روزهای اول که آشنایی نداریم ازراننده بخواهیم از تاکسی متر استفاده کنه ( ورودی 35 بات + متراژ طی شده ) . در بازار گشتی زدیم و خرید کردیم و همون جا فهمیدیم که هرچی تعداد خرید بیشتر باشه قیمت هم میاد پایین و چونه زدن هم بسیار رایجه و صدالبته موثر.

روز دوم صبحانه رو در هتل خوردیم ، صبحانه به نسبت کامل بود ، فقط وقتی از گارسون پنیر خواستم یه پنیر پودر شده ( شبیه پودر نارگیل ) نشون داد که با پنیرهای صبحونه ما فرق داشت ، اتفاق جالبی که افتاد ما با خودمون نبات شاخه ای برده بودیم که با تعجب گارسون ها نگاه میکردند بالاخره طاقت نیاوردند و سرگارسون ازمون پرسید این چیه ؟ وقتی براش توضیح دادیم و خواستیم امتحان کنند خیلی خوششون اومد و ما هم روز آخر نباتهای باقیمانده رو بهشون دادیم که کلی خوشحال شدند و تشکر کردند.

بعد از خوردن صبحونه به سمت محله بُبِه رفتیم که علاوه بر مرکز خرید ، مغازه ها و دست فروش ها ، عمده فروشی های زیاد در کوچه و پس کوچه های این منطقه قرار گرفتند که برای خرید لباسهای توی خونه خیلی مناسب و ارزونه ، بعد از خرید ، ظهر برای نهار به رستوران ایرانی رفتیم و فهمیدیم که ژتون ها ارزششون 170 باته که فقط میشه میگو و یا زرشک پلو با مرغ خرید و برای بقیه غذاها باید پول باقیمانده رو پرداخت کرد . برنامه شب ، شام در کشتی بود . لیدر تور خانوم جوان تایلندی به نام کیم بود که تا حدی فارسی رو بلد بود ما رو همراهی کرد که پس از رسیدن به لنگرگاه کشتی های تفریحی و خریدن بلیط ورودی به هر کس یه برچسب داد که روی بازو نصب کنه که شماره ی میز درکشتی هم از روی برچسب مشخص شده بود .

محوطه بیرونی لنگر گاه

وقتی توی صف منتظر ورود به کشتی بودیم خانومی که لباس محلی پوشیده بود یه گل طبیعی بنفش رنگ روی یقه ما نصب کرد و باهامون عکس گرفت .

بعد که وارد کشتی شدیم به سراغ میزمون اومد و عکسهایی که گرفته بود به صورت قاب شده به همراه پس زمینه ای از پل زیبای رامای هشتم رودخونه به ما داد که قیمت هرقاب 200 بات بود و هرچی چونه زدیم قبول نکرد که کمتر بده ، حاضر بود نخریم ولی ارزونتر نده .

نمایی از داخل کشتی

شام شامل انواع و اقسام غذاهای دریایی مثل صدف و میگو و ماهی و غذاهای تایلندی به همراه کیک و دسر و آبمیوه همراه با موسیقی زنده بود که خواننده تایلندی چند آهنگ محلی و به خاطر حضور ایرانی ها و هندی هایی که در کشتی بودند چند آهنگ ایرانی و هندی رو هم اجرا کرد .

برنامه روز بعدی سافاری وُرلد یا همون باغ وحش بود ، ساعت 9 صبح در لابی هتل جمع شدیم و سوار ون شدیم ، در حین راه خانم کیم با زبان نیمه فارسی و نیمه انگلیسی برنامه رو برامون توضیح داد ، نکته جالب اینکه راننده تایلندی ون که سرویس ما رو به عهده داشت به محض سوار شدن ما آهنگهای مشهور ایرانی رو میذاشت و کلا با توجه به اینکه ایرانیهای زیادی به تایلند سفر میکنند مردم بانکوک هر کدوم به نحوی سعی در برقراری ارتباط با ایرانیها داشتند از خدمه هتل که چند کلمه سلام و خوبی ؟ انعام ، خرید رو به فارسی ادا میکردند و فروشنده ها هم اعداد و یا کلمه تخفیف رو بلد بودند . باز هم بعد از رسیدن به باغ وحش راهنما برای ما بلیط تهیه کرد و به هر کس یک برچسب داد که روی بازوش بزنه.

باغ وحش به سه محوطه تقسیم میشد ، قسمت اول که شامل برنامه های مختلفی بود که هر کدوم پس از دیگری راس ساعت معین در محوطه نیم دایره که مانند استادیوم سکو بندی شده بود اجرا میشد ، ابتدا به تماشای مسابقه نمایشی بوکس میمون ها رفتیم ، بعد " شوی دلفین ها" و "شوی فُک ها" که تعلیم دیده بودند و برنامه های جالب و هماهنگی رو به همراه مربی هاشون انجام می دادند و فک ها بعد از هر اجرا با زدن دست از تماشاچی ها میخواستند که اونها رو تشویق کنند .

در یک محوطه حفاظت شده هم میشد دانه دادن به پرنده ها رو تجربه کرد ، بعد با پرداخت200 بات سوار قایق شدیم که در مسیر کانال باریکی در جنگل که همراه با مجسمه های بومی ، تارزان و حیوانات مختلف طراحی شده بود با سرعت خیلی کم حرکت میکرد .

مسیر رودخانه

ناهار در یک سوله بزرگ که دورتادور انواع و اقسام غذاها رو چیده بودند سرو شد و چون بوی غذاهای تایلندی نامطبوعه ، ما با برداشتن چند تا موز محلی که خیلی کوچیکند (10-12 سانتی متر ) فرار رو بر قرار ترجیح دادیم همین جا در پرانتز بگم اگه آدم خوشخوراکی نیستید بهتره با خودتون کنسرو و غذای نیمه آماده ببرید . در هتل ما با 50 بات غذا رو گرم می کردند ، رستوران های ایرانی هم هستند که در زمان سفر ما تقریبا با ایران یک قیمت بودند. برگردیم به باغ وحش ، برنامه آخر "نمایش کابوی" بود که با سرو صدای زیادی به خاطر شلیکهای مدوام و انفجارها همراه بود . در آخر هنگام خروج ، باز عکس هایی که هنگام ورود گرفته بودند با پس زمینه باغ وحش روی بشقاب های چینی کوچکی چاپ شده بود که 150 بات می فروختند . بعد سوار ون تور شدیم و از دو محوطه حیوانات اهلی مثل زرافه ، گوزن ، گورخر و.... و حیوانات وحشی شیر ، پلنگ و... بازدید کردیم که البته زیاد نزدیک نبودند و اجازه خروج از ماشین رو نداشتیم در نهایت ساعت 6 به هتل برگشتیم . گشت رایگانی که روی تور بود درصبح روز چهارم برگزار شد ، ابتدا به معبد طلایی بودایی ها رفتیم که دربالای تپه ای بود .

ماکت معبد

مسیر معبد

در اونجا بودایی ها ورقه های نازکی از طلا در اندازه های کوچیک خریداری میکردند و روی مجسمه طلایی که اونجا قرار داشت میچسباندند . مجسمه ها همراه با زرورق های طلا چسبانده شده

بودایی ها در حال عبادت

نماهایی از معبد

بعد از معبد به جواهر فروشی جیمز گالری رفتیم که ابتدا با آبمیوه از ما پذیرایی شد و بعد به اتاق کوچکی رفتیم که فیلمی در مورد تاریخچه پیدایش سنگهای قیمتی و طرز ساخت جواهرآلات به نمایش دراومد و در آخر به فروشگاه رفتیم که جواهرات بسیار زیبایی به فروش می رفت که اجازه گرفتن عکس رو نداشتیم .
بعد از اندکی خرید به پاساژ سیام دراگون رفتیم و ناهار رو در شعبه مک دونالد خوردیم و آماده شدیم برای بازدید از اکواریمی که در طبقه زیرین پاساژ بود ، در اکواریم از انواع ماهی های کوچیک تا کوسه دیده میشد ، در قسمتی هم پنگوئن ها در صخره های یخی زندگی می کردند

عکسهایی از آکواریم

بعد از یکی دوساعت گشت در آکواریم به سمت مراکز خرید رفتیم ، میدان سیام ( سیام نام قدیم تایلند بوده ) مرکز تجمع مراکز خرید چندین طبقه لوکس مانند "سیام پاراگون" ، "سنترال ورلد" و مراکزی که قیمتهای مناسبتری دارند مانند "ام بی کی " و "توکیو" و... هست که همگی با یک پل هوایی بسیار عظیمی بهم دیگه متصل هستند و برای رفتن از یکی به دیگری نیازی نیست که وارد خیابان و میدان شد ، بعد از گشتی چندین ساعته و خرید شب خسته به هتل برگشتیم

عکسهایی از مراکز خرید

روز شنبه رو اختصاص دادیم به بازار آخر هفته "جدوجاغ" که "چتوچاک" و یا به اختصار "جِی جِی" هم گفته میشه ، با تاکسی تلفنی که هتل خبر کرد به بازار رفتیم ، بازاری تو در تو که از پرنده ها و جانورهای زنده در اون پیدا میشه تا صنایع دستی و تابلوی نقاشی و آثار هنرمندان ، برای خرید بازار مناسبی بود و انواع و اقسام تی شرت هایی که کار دست شده بود و ما جاهای دیگه ندیدیم و مجسمه های حیوانات شیشه ای زیبایی رو با قیمت بسیار مناسب خریداری کردیم ، اگه اهل خرید هستید حتما سری به این بازار که فقط شنبه ها و یکشنبه ها ( به این بازار "ویکند بازار" هم گفته میشه چون فقط دو روز تعطیل آخر هفته برگزار میشه ) بزنید . ظهر برای ناهار به رستوران ایرانی رفتیم و بعد به هتل . بعد از استراحتی کوتاه پیاده به سمت منطقه پتونم حرکت کردیم ، بازارهای تنگ و تو در تو با قیمت های ارزان و مناسب که انواع و اقسام پوشاک در آنجا به فروش می رسه .

یکشنبه صبح وقتی سوار تاکسی شدیم و از راننده خواستیم که ما رو به پاساژ " ام بی کی" ببره راننده توضیح داد که چون روز تعطیله دیر باز میکنند و از ما خواست اگه موافق باشیم ابتدا ما رو به فروشگاهی ببره و بعد به ام بی کی ( بعضی فروشگاهها در تایلند به ازای آوردن مشتری به رانندگان تاکسی 5 لیتر بنزین هدیه می کنند ) که ماهم موافقت کردیم ، فروشگاه بزرگ بود که تنوع کالا زیادی هم داشت یک مقدار صنایع دستی و مجسمه خریدیم و بعد تاکسی ما رو به "ام بی کی" برد اونروزو به خرید در مراکز خرید میدان "سیام" اختصاص دادیم.
هیجان انگیز ترین گشتی که انتخاب کرده بودیم بازدید از دریم ورلد یا شهربازی بود که از صبح ساعت 9 دوشنبه آغاز شد تا 6 عصر طول کشید و از هتل حدود 1 ساعت راه بود تا به شهربازی رسیدیم .

ورودی

در ابتدا شهربازی ایستگاه فیل سواری بود که با خرید یه دسته موز میشد گشتی کوتاه با فیل ها رو امتحان کرد

علاوه بر اسباب بازیهای متفاوت نظیر ترن هوایی ، کشتی واتینگهام ، بشقاب پرنده ،تونل وحشت ، رودخانه وحشی، تله کابین و... شهر بازی بسیار زیبا محوطه سازی شده بود .

مجموعه برای گرفتن عکس های یادگاری خیلی عالی بود طوری که عروس و دامادهای تایلندی هم برای گرفتن عکس به باغ عشق دریم وُرد می اومدند

عروس و داماد تایلندی

باغ عشق

بهتره به جای توضیح عکس های بیشتری بذارم تا خودتون زیبایی ها رو ببنید .

محوطه زیبای دریم ورد

با 40 دلاری که پرداخت کرده بودیم علاوه بر ناهار که در شعبه کی اف سی پارک خوردیم می تونستیم هر چند باری که بخواهیم از اسباب بازی ها استفاده کنیم و این از برچسب هایی که هنگام ورود به ما داده شده بود مشخص میشد . فقط شهربرفی ورودی جداگانه 150 باتی داشت ، در هنگام ورود به شهر برفی کفش ها و وسایل اضافه مون رو تحویل گرفتند و چکمه و کاپشن های بزرگ و کلاه دار دادند که بپوشیم.

شهر برفی

توصیه می کنم اگر راهی بانکوک شدید دریم ورلد رو جزء برنامه هاتون بذارید حتما لذت خواهید برد سه شنبه رو باز به خرید اختصاص دادیم . در ام بی کی و دیگر مراکز مغازه هایی بودند که کت و شلوار ، کت و دامن رو یک روزه می دوختند ، در همون مغازه پارچه انتخاب میشه ، اندازه ها گرفته میشه و آدرس هتل رو میگیرند تا لباس دوخته شده شب در هتل تحویل داده بشه . در مورد خرید اجناس مارکدار هم به صرف اینکه در تایلند خرید می کنید مطمئن نباشید و از فروشنده بپرسید که آیا اصله یا کپی ؟ نکته دیگه ای که باید بگم حتما میوه های استوایی رو تست کنید مزه ای متفاوت با میوه های رایج در ایران دارند . میوه هایی مثل دراگون فروت ، استار فروت و ...

استار فروت

برای ری کانفرم کردن بلیط برگشت ( که به ما گفته شده بود حتما پرواز برگشت رو تایید کنید ) وقتی از راهنما خواستیم برامون انجام بده گفت باید کپی پاسپورت و بلیط و نفری 50 بات به شرکت بپردازید تا براتون انجام بده و شماره شرکت گلف ایر رو داد که اگه نخواستیم خودمون زنگ بزنیم و پروازمون رو دوباره تایید کنیم که ما خودمون زنگ زدیم و پرواز رو تایید کردیم ولی خیلی از همسفرهای ما اینکار رو انجام ندادند که خدا رو شکر موقع برگشت براشون اشکالی پیش نیومد.

روز آخر سفر ما روز پر ماجرایی بود تصمیم گرفتیم خودمون به معبد بودای خوابیده ( لمیده یا دراز کشیده ) بریم بنابراین از یه تاکسی خواستیم ما رو به اونجا ببره که گویا درست متوجه نشده بود و ما رو اشتباهی به یک محوطه روباز کوچیکی برد که مشغول اجرای مراسمی بودند .

در حالی که سرگردان بودیم و نمی دونستیم باید چکار کنیم خانوم میانسال تایلندی اومد با ما صحبت کرد و به ما توضیح داد که اون روز مصادف با روز پدر در تایلندِ و پادشاه برای انجام مراسم مذهبی به معبد می ره و تا ساعت 11 صبح ورود عموم ممنوع است و شروع کرد به تعریف در مورد یک گالری جواهر فروشی که از جمیز گالری خیلی قیمتهاش بهتره و حتما باید یک سر به اونجا بزنیم و هر چی ما گفتیم که امروز روز آخر سفرمون هست و قصد خرید نداریم و حتما میخواهیم بریم بودای خوابیده به گوشش نرفت و خودش یک توک توک ( وسیله نقلیه سه چرخه که اطاقکی کوچکی به اون متصله و جزء جاذبه های گردشگری تایلند است ) رو صدا زد و آدرس اون گالری رو بهش داد و ما مجبور شدیم سوار توک توک بشیم که البته بد هم نبود و برای ما که تا اون روز سوار نشده بودیم جالب بود. بعد از گشت کوتاهی در گالری دوباره از یک تاکسی خواستیم ما رو به معبد بودای خوابیده ببره که باز متوجه نمی شد بالاخره با اجرای پانتومیم منظورمون رو رسوندیم و فهیمدیم این معبد بیشتر به اسم وات فو (wat pho) مشهوره . با پرداخت 50 بات ورودی بلیط گرفتیم و از مجسمه بودای خوابیده که گفته میشد 46 متر طولشه دیدن کردیم .

بودای خوابیده

. معبد از حیاطهای تو در تو تشکیل شده بود با مجسمه های طلایی که به ردیف صف بسته بودند که خیلی زیبا و دیدنی بود

تجربه ای که در دروز آخر به دست آوردیم ارزون تموم شدن بازدید از معبد بودای خوابیده بود که وقتی از راهنمای تور خواستیم به ما گفت چون بیشترین خرید تور رو داشتیم با تخفیف نفری 35 دلار میشه ، در صورتی که وقتی خودمون رفتیم با احتساب بلیط و کرایه تاکسی نفری 5 دلار هم نشد .

عصر هم برای خرج کردن آخرین باقی مونده پولمون به پاساژ پلتنیوم رفتیم و خرید کردیم و بعد از برگشت به هتل ساکها و وسایلومون رو جمع و جور کردیم . صبح ساعت 5 از هتل به ما تلفن زدند که بیدارمون کنند و پس از صرف صبحانه به فرودگاه رفتیم .

نمایی از فرودگاه بانکوک

باز پرواز گلف ایر به بحرین 2 ساعت تاخیر داشت ، به جز این مشکل دیگه ای به وجود نیومد و ساعت 6 عصر به وقت ایران در شیراز بودیم که پس از درج مهر ورود در پاسپورت و تحویل بار، گمرگ رو هم بدون مشکل طی کردیم و سفرمون به اتمام رسید . پانوشت :

- قبل از سفر اطلاعات کاملی درباره کشور مقصد و جاهای دیدنیش به دست بیاورید و یه برنامه ریزی نسبی داشته باشید تا بتوانید جاهای دیدنی بیشتری رو ببنید و وقت و پولتون رو بیشتر صرف دیدنی ها کنید تا خرید

- اگه زبان انگلیسی تون خوب نیست یک کتاب کوچیک انگلیسی در سفر همراهتون باشه و همیشه کارت هتل رو با خود داشته باشید تا در صورت گم شدن از تاکسی بخواهید شما رو به هتل ببره باهات برخورد می کن

- صنایع دستی هر کشور بهترین یادگار از سفر به آنجاست بخشی از بودجه خرید رو به کالاهای مختص اون کشور اختصاص بدهید

- گشت های شهری معمولا دسته جمعی برگزار میشه لطفا به وقت دیگران ارزش بگذارید و همیشه همون موقعی که اعلام میشه در محل حضور پیدا کنید

- از اونجایی که سفر ما 11 روزه با 9 شب اقامت بود سعی کردم برای اینکه سفرنامه بیش از حد طولانی نشه روزهایی که صرف خرید شد رو گذرا اشاره کنم ونکاتی رو که شاید در سفر به بانکوک به درد بخوره رو بیشتر ذکر کنم .

نویسنده : مرضیه مصلایی فرد