رستوران معروف بریتانیا در یکی از زیباترین خیابان های جنوب بمبئی واقع شده است. وقتی بعد از پرس و جو به در این رستوران رسیدیم تابلو ساده و قدیمی رستوران ما را شگفت زده کرد. "رستوران غذاهای پارسی و ایرانی بریتانیا"
اسم رستوران بریتانیا است چرا که صاحب رستوران عاشق خاندان سلطنتی بریتانیا است؛ و غذاهای ایرانی دارد چون اصالتا ایرانی است. آقای بومن کوهی نور96 ساله و برادرش از پارسیان (زرتشتیان) هند هستند. وقتی در سال 1923 پدر وی رشید کوهی نور این رستوران را باز کرد بیشتر میزبان سربازان بریتانیایی بود که در آن زمان بر هند حکومت میکردند. با گذشت زمان و تغییر در سیاست های هند، مهمانان رستوران هم تغییر کردند.
این رستوران توسط دو نسل از خانواده اداره میشد. آقای بومن کوهی نور و برادرش مهربان کوهی نور (که جایی خواندم امسال مرحوم شده) به همراه دو پسر آقای بومن به نام های رامین و افشین.
خود آقای بومن هر روز از ساعت 12 تا 4 بعد از ظهر که رستوران باز است آنجاست و میز به میز شخصا به مهمان ها خوش آمد میگوید. به آنها پیشنهاد غذای مخصوصش یعنی زرشک پلو میدهد و بعد از خوردن غذا نظرشان را میپرسد.
خیلی هیجان زده بودیم که موفق شدیم این رستوران مشهور و صاحب آن را ببینیم. بر سر میز نشستیم و آقای کوهینور به رسم معمول، سر میز ما آمد و شروع کرد به خوش آمد گویی و خوش و بش البته به انگلیسی. سپس پرسید از کجا آمده اید و وقتی اسم ایران و شیراز را شنید خنده تمام صورتش را فراگرفت و گفت: "به به خوش آمدید. قدم بر چشم ما گذاشتید. از شهر گل و بلبل آمدید." و خلاصه با لهجه ای شیرین و به فارسی مدتی با هم صحبت کردیم. سالها بود کسی از ایران به آن رستوران نرفته بود.
رستوران خیلی کوچک است. رد پای تاریخ را در همه جا میتوان دید. دیوار های دوده زده پر است از عکس ها و پرچم های رنگارنگ. از عکس ملکه بریتانیا و نوه اش گرفته تا عکس گاندی و زرتشت پیامبر. سه پرچم بزرگ هندوستان، ایران و بریتانیا روی دیوار آویزان است. ترکیبی است از سه فرهنگ متفاوت و این ترکیب حتی در مهمان های رستوران هم نمایان است. جایی است برای همه سلایق و افکار. در میزی هندو ها، در میز کناری چند پارسی زرتشتی، کنار آن ها سیک ها و میز بعدی چند دختر مسلمان نشسته بودند. همه با آرامش از این فضای صمیمی در حال لذت بردن از غذاهای خوشمزه رستوران و گوش دادن به داستان های اقای کوهی نور بودند. در این میان گردشگران خارجی هم حتما در طول سفر به بمبئی به اینجا می آیند چون در واقع رستوران بریتانیا به نمادی برای شهر بمبئی تبدیل شده است.
رستوران بریتانیا از تعداد معدودی رستوران های پارسی و ایرانی به جا مانده در بمبئی است. زمانی این رستوران ها بسیار معروف بودند و تعداد آنها خیلی زیاد بود.
علاوه بر زرشک پلو معروف رستوران که توریست ها را از سراسر دنیا به این رستوران میکشاند، داستان جالب تری در پس این شهرت نهفته است. و این داستان عشق این مرد سالخورده به خاندان سلطنتی بریتانیا است. او حتی نام نوه خودش را دیانا گذاشته. در پی نامه های فراوانی که طی سالها آقای کوهی نور به ملکه بریتانیا نوشت، بالاخره یک روز نامه ای از طرف ملکه دریافت کرد بعلاوه پوستر بزرگی از ایشان که به دیوار رستوران آویزان است. این نامه تمام افتخار و عشق این مرد است. زیر شیشه همه میزهای رستوران عکس صفحات روزنامه ای که در مورد این نامه توضیح داده قرار دارد. چند عکس و کپی نامه هم در دست آقای کوهی نور است و میز به میز برای همه مهمانان توضیح میدهد. یک نامه هم از طرف نماینده هیلاری کلینتون دارد. بالاخره شنیدم که سال گذشته و در سفر شاهزاده ویلیام و کیت میدلتون به بمبئی، آقای کوهینور موفق شده با ایشان در هتل کاخ تاج محل دیداری کوتاه داشته باشد و حتما از آن تاریخ به بعد عکس آن روز را به مشتریان رستوران نشان میدهد.
متاسفانه پسران آقای کوهی نور قصد ندارند پس از پدر این شغل را ادامه دهند و میگویند در آینده قصد فروش آنجا را دارند. رستورانی که در سال های اولیه قرن گذشته پس از مهاجرت پدربزرگ از یزد به هند تاسیس شد، این روزها در اوج شهرت جهانی است و به دلیل سن بالای آقای بومن معلوم نیست تا چند مدت دیگر فعالیت داشته باشد.
پسر بزرگ اقای بومن، افشین سالها در تهران زندگی کرده و اکنون صندوقدار رستوران است و رامین سر آشپز است. جلو میز ایشان سوغات ایران از جمله گز اصفهان و دیگر چیز ها برای فروش هست.
زرشک پلو معروف رستوران البته با زرشک پلو ایرانی خیلی فرق داشت. هندی ها معمولا غذای خشک نمیخورند و حتما باید یک خورشت آبدار کنار غذایشان باشد. این زرشک پلو هم همین طور بود. در ته بشقاب مقداری مرغ و آب خورشت فراوان پر از ادویه های هندی و روی آن چلو سفید و با مقداری زرشک و پیاز داغ و بادام هندی بود. کوفته قلقلی هم روی برنج گذاشته بودند. البته خب بیشتر خارجی ها که زرشک پلو ایرانی را نچشیدند خیلی این غذا را دوست دارند. بقیه غذا ها بیشتر هندی بودند و اکثرا با گوشت. غذای گیاهخواری کمتر در منو دیده میشد. یک دسر خیلی معروف کرم کارامل هم داشت که واقعا لذیذ بود.
فضای رستوران بریتانیا بسیار صمیمی و خاص است. حس دیدار با مردی که عاشقانه از ایران میگوید و به اصل خود مفتخر است، مهمان نوازی مثال زدنی این پیرمرد مهربان و چهره های ایرانی خانواده کوهی نور تجربه ای خاص از سفر به بمبئی است. وقتی شور و شوق این انسان دوست داشتنی را برای کارش میبینید باورش سخت است که از 14 سالگی در همین مکان عاشقانه کار کرده است و اکنون پس از گذشت تقریبا 80 سال هنوز همان علاقه و پیگیری را برای مهمان نوازی حفظ کرده است و این از اصالت ایرانی این شخص نشات میگیرد.
#رستوران #بمبئی #رستوران_ایرانی_بریتانیا #رستوران_هندی_ایرانی #نقد_رستوران #مسابقه #تایسیز