اگر حتی یکی از قدیمی ترین کافه تهران نباشه، یکی از قدیمی هاست. جالب اینه که وقتی وارد این کافه میشی هم افراد مسن رو می بینی که مشغول گپ زدن با هم هستند و هم جوون ترها رو که سرشون به کار خودشون گرمه. یکی دیگه از امتیازات این کافه که توی کمتر جایی دیده میشه، بساط کارهای فرهنگی مثل نمایش نامه خوانی، نمایشگاه عکس و... است که هر چند وقت یکبار یک گوشه از کافه پهن میشه. کافه رومنس چهارتا سالن مجزا هم داره که اگه دوست داشته باشی تولد یا دورهمی برگزار کنی می تونی با خیال راحت یکی از این سالن ها را رزرو کنی و نوشیدن چای یا قهوه و دیدن شومینه عتیقه، کاشی کاری های زیبا و ... لذت ببری.
شاید وقت بالا رفتن از پله های نه چندان نورانیِ ورودیِ کافه رومنس، انتظار آن فضای گسترده بالایی را نداشته باشید و فکر یک کافه جمع و جور با چند میزِ تو در تو در ذهنتان شکل بگیرد. اما بالای پله ها، میزهایی انتظارتان را می کشند که هم فاصله شان نسبت به هم کافی است و هم اتاق اتاق بودن فضای کافه باعث می شود دیوارها هم نقشی در حفظ خلوت شما داشته باشند. کارکنان نسبتا خوش برخوردی اینجا منتظرتان هستند و سرعت خدماتشان هم مطلوب است. فقط بیماریِ منوی نارسا اینجا هم هست و شما با انتخابهایی رو به رو هستید که فقط اسم هستند بدونِ محتویات مشخص و خب دست کم خانمی که این بار از من سفارشمی گرفت هم تسلطی به منو نداشت و در برابر هر سوالِ "محتویات این نوشیدی/غذا چیست؟" باید تا آشپزخانه می رفت و برمی گشت! اما دست آخر پاستای کربونارا خوش طعم بود و از معدود پاستاهای به اندازه(نه بیش از اندازه) پخته شده ای بود که در کافه ها سرو می شوند. فضای کافه شاید با موسیقی وطنی سازگارتر باشد تا موسیقی فرنگی که من میشنیدم اما در مجموع فضای دلنشینی است.
این کافیشاپ در کوچه ی ضرابی خیابان فرودسی واقع شده و در اصل یک خانه ی قدیمیست که صاحبانش با ذوق و سلیقه آنرا به کافیشاپ تبدیل کرده اند ، پرسنل کافیشاپ بسیار محترم و خوش برخورد هستند و فضای داخلی خیلی شیک نیست ولی دلپذیر است. من یک سالاد سزار در این کافه سفارش دادم که حجم بسیار خوبی داشت و من را سیر کرد و بسیار خوشمزه بود (دقیقا به همان شکلی که من سالاد سزار را دوست دارم سرو میشد )
یکی از بهترین کافه های مرکز شهر ،محیط دنج و دلنشین با منوی خوشمزه من چندین ساله که به این کافه میام و انواع غذاها و آبمیوههاشو امتحان کردم و بسیار خوب بوده، همچنین تا آخرین باری که به کافه رفتم یعنی ۲۷ اسفند ۹۷ به نظرم پایین ترین قیمت منو رو نسبت به همه ی کافه های این منطقه داشت. پرسنل دوست داشتنی داره که حواسشون همیشه به مشتری ها هست که اگه چیزی نیاز دارن سریعا تهیه کنن،این خونه ی قدیمی صد ساله با اتاق های مختلفش فضای دنج و صمیمی رو به این کافه داده که به همه پیشنهاد میکنم .
این کافه در یکی از قدیمی ترین خانه های تهران در میدان فردوسی بنا شده و به طوریکه من شنیدم قدمت خانه نزدیک به ۱۰۰ ساله و آنقدر این خونه زیباست که من همیشه دلم می خواست ماله من بود و هروقت که به این کافه میرم احساس آرامش خاصی دارم ، محیطی صمیمی و زیبا و به دور از هیاهوی میدان فردوسی ، اگر در مرکز شهر بودید حتما به این کافه یه سری بزنید چون برخورد پرسنل و محیط کافه جوریه که بعدا معتاد میشین بهش ، ما طبق معمول همیشه امریکامون و کیک هویج مخصوص خودشون و موکا و بارونی سفارش دادیم ، هر دو خوشمزه است و پیشنهاد میشه مخصوصا کیک هویج ، یه قسمت اختصاصی برای سیگاری ها دارن و یه پیانو که هرکس بلد باشه اجازه استفاده داره و میتونه برای بقیه بنوازه ، در کل جای بسیار قشنگ و آرومیه