رستوران هسین به تازگی در بلوار قدوسی شرقی شیراز شروع به کار کرده است. به ادعای این رستوران تمام غذاها از غذا های شیرازی هستند. هسین در لحجه شیرازی به معنای گلدان است. دکور رستوران بسیار زیبا طراحی شده، در قسمتی از رستوران که فضای باز است دور حوضی باصفا تعداد زیادی گلدان شمعدانی و چند میز و صندلی چیده شده، این قسمت با یک دیوار پنج دری زیبا از محوطه داخلی رستوران جدا میشود. از سقف رستوران تعداد زیادی گل و بلبل به نماد شهر شیراز آویزان است و همه جای رستوران فضای سنتی بسیار زیبایی حاکم است.
اما چیزی که به نظر من یک رستوران را موفق میکند اول مدیریت آن است و بعد طعم غذاها.
ما یک روز جمعه برای ناهار به این رستوران رفتیم و چون از قبل رزرو داشتیم معطل نشدیم، اما پس از مدتی تعداد مهمانان زیاد شد و به دلیل فضای کوچک رستوران عده ای منتظر ماندند تا میز ها خالی شود، در این شرایط دست پاچگی کارکنان رستوران کاملا مشهود بود و انگار که برای همچین شرایطی آمادگی نداشتند. یک خانم که به نظر می رسید مدیریت رستوران را به عهده داشت، یا شاید سرگارسن بود، تمام مدت بین میزها راه میرفت و مثل مبصر کلاس با چهره ای عبوس و کاملا غیر حرفه ای باعث انتقال حس بدی به مهمانان میشد. انگار که دنبال دزد می گشت یا مثلا میخواست نشان دهد خیلی بر رفتار کارکنان نظارت دارد، احساس میکردم ممتحن جلسه کنکور است، جالب است که هیچ اعتنایی هم به درخواست های مهمانان نداشت، من چندین بار به ایشان اشاره کردم که سر میز ما بیایند ولی اصلا توجهی نکرد.
هنوز غذا ها را نیاورده بودند که دود سنگینی تمام فضای رستوران را پر کرد، بین آشپزخانه یا مطبخ رستوران و فضای رستوران باز بود و همین مساله باعث شده بود تمام دود ناشی از پخت غذا وارد سالن شود، این دود در حدی بود که تنفس مشکل شده بود و همه مهمانان شاکی شدند.
ما سه مدل غذا سفارش دادیم،
پاچه پلو، که همان عدس پلو با گوشت ماهیچه بود، اصلا خوب نبود، گوشت سفت و سرد که کاملا نپخته بود و به سختی از استخوان جدا میشد و عدس پلو بدمزه که یادآور طعم غذای سلف دانشگاه بود.
کلم پلو شیرازی که به زحمت میشد اسم کلم پلو بر آن گذاشت و خیلی خشک بود و خیلی کم کلم داشت.
مرغ بریان مخصوص که یک تکه مرغ که گریل شده بود و بد نبود اما خیلی هم خوشمزه نبود و کمی سفت بود. چلو سفید هم خیلی خشک بود.
قبل از غذا یک سینی از چند مدل پیش غذا و دسر مثل سالاد شیرازی، ماست خیار، ماست اسفناج، حلوای زرد شیرازی یا همان حلوای کاسه، ترشی و آش انار سر هر میز می گرفتند تا هر کس انتخاب کند.
در کل فضا و دکور رستوران، ظرف ها و چیدمان قشنگ بود اما مدیریت به طور مشهودی ضعیف بود و طعم غذا ها اصلا قابل قبول نبود. قیمت هم به نسبت کیفیت خیلی زیاد بود.