یکی از بستنی فروشهایی که از کودکی به یاد دارم و هنوز هم فعالیت میکند، همین بستنی لاله زار است. البته روی تابلو تاریخ ۱۳۴۶ را نوشته که حدود یازده سالی هم قبل من این بستنی فروشی فعالیت میکرده است.
هر چند بستنیهای اسکوپی که پر از اسانس است اینجا عرضه میشود ولی اگر گذرتان اینجا افتاد، سراغ همان بستنیهای سنتی بروید. خیلی قبلترها این بستنی دو طعم وانیلی و گردویی داشت که بعدها طعم شکلاتی هم به آن اضافه شد.
طعم گردویی آن نسبت به قبل گردوی کمتری داشت اما طعم کلی بستنی مثل قبل خوشمزه بود.
فضایی خوب برای میل کردن بستنی وجود دارد، هرچند گاهی ممکن است جای خالی برای نشستن نباشد.
اگر با خودرو شخصی قصد خرید بستنی داشته باشید، معمولا برای پارک خودرو مشکل خواهید داشت و باید دوبله پارک کنید یا ماشین را با فاصله و به دور از چشم دوربینهای پلیس نگه دارید. این بستنی فروشی در کنار خانه معلم قرار دارد و فرهنگیانی که برای اسکان مراجعه میکنند حتما بستنیهای لاله زار را امتحان کنند.