برای باز کردن درِ ورودیِ کافه آبیژ زورِ بازوی رستمِ دستان را می طلبد؛ اما اگر موفق به باز کردن در شدید فضایی گرم و دوست داشتنی برابرتان هست. به طرز عجیبی روی همه میزهای چهار نفره و بیشتر تابلوی رزرو نشسته بود و هر کس از در وارد میشد را به میزهای کوچک راهنمایی می کردند که بدون تظاهر به رزرو بودن بقیه میزها هم ممکن بود! من هم پاستای بیف آلفردو را دوست داشتم، هم نوشیدنی رفرشر را؛ هم از دمای کافه راضی بودم ، هم از نورش، هم از میزان صدای موسیقی. فقط شیشه میز کمی لق می زد و سفارش هم بدون نظم مورد نیاز برای استفاده فقط از سینی پیش خدمت به میز منتقل شد و باید همه چیز را جا به جا می کردم تا در موقعیت کاربردی قرار بگیرد.