فضای صمیمی خوان سرای هوبره، دیوارهای کاهگلیش که خانه های مردمانِ روزگار پیشین را به یادِ ما می آورد و نورِ کمی که هماهنگ با همین فضا و تداعی کننده واقعیتِ زندگیِ مردمی است، عکس های قدیمی از آرامگاه کورش با کاروان های شتر که از آن می گذرند، سفره های پارچه ایِ قلمکار روی میزهای چوبیِ غیر کارخانه ای که رویشان با هیچ پوشش پلاستیکی پوشیده نشده ، بشقابهای طرح میبد و ... از آن فضای مناسبی می سازد برای کمی استراحت و تجدید نیرو بعد از بازدید از پاسارگاد و سفر به سده ششم پیش از میلاد مسیح. این فضا واسطه ای است پیش از برگشتن به زمان حال و میتوانید حین خواندن منویی که به غذا می گوید خوراک/چاشت و نوشیدنیهایش را گیاهنوش صدا می کند و اسمهای فرنگیِ با معنا و بی معنا رویشان نگذاشته است، هنوز درباره دوران هخامنشی حرف جدی بزنید و بعد هم می توانید غذاهایی بخورید که توی کمتر رستورانی پیدا می کنید و چای با کیفیت بنوشید.