بعضی درهای بسته آدم را به تجربه آنچه به رویش باز خواهند شد دعوت می کنند. درِ کافه آلندا از این درهاست. گیرم پشتش دختر خانمِ عجولی سفارش بگیرد، پاستای آلفردوی خیلی معمولی برای مشتری سرو کنند و جای عسل،سیروپِ شکر دارِ گلو سوزی در نوشیدنی بریزند! دست کم از ارضای کنجکاوی که رضایت حاصل می شود!!