خیابون سی تیر یکی از خیابون های قدیمی و مهم تهران هستش که بافت جدیدی براش درست کردن و با سنگ فرش کردن خیابون و ایجاد یه راسته پر از ون و دکه که همه چی می فروشن از قهوه و آش بگیر تا پیتزا اون جا رو تبدیل به یه پاتوق خوب برای شب گردی تهرانی ها تبدیل کردن. میتونید به اونجا برین و به حال و هوای تهران قدیم یه سر بزنید و حتی سوار درشکه بشید و از دکه های غذا فروشی هرچیزی که دلتون میخواد رو نوش جون کنین و صد البته عکس های باحال هم بگیرید.
بالاخره شرایطی مهیا شد تا ما سری به خیابان سی تیر بزنیم. البته بیشتر به قصد دیدن این محل رفتیم و میدانستم که کیفیت غذاها متوسط است. خیابان سی تیر در مرکز تهران و محدوده طرح ترافیک قرار دارد و با خودروی شخصی فقط روزهای تعطیل میتوان به این محل رفت. جای پارک در خیابان وجود دارد و با کمی گشتن محلی برای پارک خودرو پیدا خواهید کرد. ما تمامی غرفه ها را برانداز کردیم و چندتایی را هم برای نمونه تست کردیم و در نهایت از یک رستوران ترکی ساندویچ کوفته و از یک کبابی یک سیخ کباب گرفتیم. کیفیت این دو غذا از انتظار قبلی من بهتر بود و در کل قابل قبول بود. البته کباب بهتر از کوفته بود. در کل برای گشت شبانه و یک بار امتحان کردن خوب بود. غرفه ها انواع غذاهای فست فود و کبابی را ارائه میدهند. مجموع سفارش ما در حدود 300هزار تومان شد. تعداد محدودی میزوصندلی هم برای نشستن وجود دارد.
شما انواع گزینه های مختلف غذایی ( کافه، فست فود،غذای ایرانی و بین المللی) را در این خیابان میتوانید پیدا کنید. بنظر من بر خلاف فضای متفاوت و دوست داشتنی غذاها کیفیت بسیار ضعیفی (چه از لحاظ مواد غذایی و چه از لحاظ بهداشتی) دارد. #گلفام_سفر
خیابون سی تیر یکی از جاهای باحال و خوشمزه تهرانه
اگه دلت ۱۵ نفر باشید و هر ۱۵ نفر یه سلیقه غذایی به راحتی اونجا برای همشون غذا پیدا میشه
البته من که رفتم بنظرم بعضی از غذاهاش قیمتش الکی زیاد بودن
یچیزی که تو خیابون سی تیر سخت پیدا میشه میز برای خوردن غذا در غیر این صورت همه چیش عالیه
و میتونه یه شب به یاد موندنی اونجا سپری بشه
تعریف این خیابان را خیلی از دوستان و صفحات مجازی کرده بودند و تصمیم گرفتیم برای بازدید به این خیابان زنده و پر هیاهو برویم.
یکی از علایق من قدم زدن و بازدید از استریت فود هاست که این خیابان با جو خیلی خوبی که دارد باعث شد ساعاتی رو به لذت بردن از این خیابان پر نشاط بپردازم.
از حضور جمعیت مشتاق به غذا و هیاهو این خیابان خیلی خیلی خوشم اومد ولی با توجه به اینکه میل به غذا نداشتیم به خوردن بستنی ماشینی بسنده کردیم البته نا گفته نماند انتخاب کردن غذا و رستوران در این خیابان خود چالشی شیرین دارد.
انتخاب بین غذاهای خیابانیِ سی تیر برای خودش چالشی است!...من تاشه را انتخاب کردم چون تفاوت قابل توجهی با بقیه داشت و فقط یکی از دکه ها این نوع غذا را می فروخت. دوست داشتم تاشه سبزیجات را امتحان کنم که گویا همه مشتریهای پیش از من هم همین فکر را کرده بودند و مجبور شدم مرغش را بخورم که خب مرغی که پیشاز قرار گرفتن توی لقمه نهایی به خوبی مزه دار نشده باشد هیچ وقت یک برگ برنده نیست و من هم چندان از غذای خودم لذت نبردم ولی با کمتر از نصفش هم سیر شدم. کاش توی دو سایز کوچک و بزرگ ارائه میشد تا سیری زودهنگام موجب عذاب وجدان نمیشد! اگر تابلویی و اسمی برای فروشگاه در نظر گرفته اند، جایی قرارش داده اند که از چشمهای من پنهان مانده و تنها عنوانی که روی تابلو دیده میشد همین معرفی اصالت آلمانی ساندویچها بود.!
امشب من از دکه آش سفارش دادم. این دکه سه مدل آش داره آش رشته آش دوغ و آش شله مشهدی
من شله مشهدی سفارش دادم قیمت هر کاسه 15000 تومان بود من اصلا دوست نداشتم بوی خامی لپه رو حس میکردم.
آش شله مشهدی ، یکی از غذاهای بسیار محبوب بین مشهدی هاست که عموما در مراسم مذهبی خصوصا در ایام محرم مصرف فراوانی دارد.
مواد اصلی این غذا گوشت، حبوبات و ادویه فراوان است
برنامه مورد علاقه من ، برنامه غذاهاي خياباني هست و هميشه در سفرهام دنبال اين مكان ها ميگردم.
در مركز شهر تهران و خيابان سي تير، دكه هاي فروش غذاهاي متنوع وجود دارد كه بعضي از آنها در سبك هاي نامتعارف مشغول ارائه خدمات هستند . مثلا فولكس استيشني كه در عقب ماشين تنور گذاشته و پيتزا درست مي كند.
تنوع غذايي اين دكه ها بالاست و به صورت مداوم به تعداد آنها اضافه مي شود.
كيفيت غذاها متوسط رو به خوب و قيمت هاهم متوسط است.
در ايام تعطيل اين خيابان سنگفرش شلوغ و پر جمعيت است و برخي صف هاي سفارش غذا حدود ٤٥ دقيقه طول مي كشد.
خیابان سی تیر چند وقتیست که حسابی به پاتوق رستوران های خیابانی تبدیل شده. بهترین تایم اینجا به نظر من، تعطیلات عید است چون هوای خوبی دارد و امکان پارک ماشین هم وجود دارد. البته سی تیر فقط به این رستوران ها خلاصه نمی شود و در کنارش باید حتما از سردر باغ ملی و وزارت خارجه و خیابانش دیدن کرد. همین طور موزه ی ایران باستان که هر ایرانی باید حداقل یک بار رفته باشد. موزه جواهرات ملی هم تقریبا نزدیک است ولی صف واقعا طولانی دارد و به این راحتی امکان بازدیدش نیست.
غذاهای خیابان سی تیر از نوع غذاهای ساده مثل انواع آش و ساندویچ و فلافل است. فلافلی که ما گرفتیم واقعا نمی شد گفت بد بود. مثل همه جا بود ولی ظاهر دکه ها نسبتا خوب و تمیز بود. ضمن اینکه کافه سیارها بهتر بودند و قهوه های خوبی داشتند.
تمام غذا فروشی های این خیابان رو دیدم؛
اینکه این خیابان جو زنده ای داره و به محله های اطرافش جان تازه ای داده رو دوست دارم
؛اما متاسفانه همه اونها ساندویچ های سایز کوچک تر از نرمال رو سرو میکنن که این باعث میشه شما برای یک فرد خوش خوراک 2ساندویچ سفارش بدین و با توجه به قیمت نه چندان پایین غذا ها(غیر از فلافل فروشی) یک کم ماهیت غذاهای خیابانی با قیمت ارزان را تغییر میده.(برای هر نفر 2 ساندویچ حدود 40 تومان)