کافه دو سه (دقیقا دو عدد 2 و 3 در کنار هم) کافه ای نسبتا بزرگ و دو طبقه است با کارکنانی بسیار خوش برخورد و میزهای فلزی جذاب و خوش رنگی که همرنگشان زیاد در کافه های دیگر مرسوم نیست. بدون هیچ رو میزی و تزئیناتی غیر از دستمال کاغذی! همین تفاوت ساده برای من کافی بود تا فضا را دوست داشته باشم. صندلی ها هم فلزی و چوبی و ساده و زیبا و غیر تکراری هستند. موسیقی هم با سلیقه خاصی انتخاب شده و صرفا برای پر کردن پس زمینه نیست.منو هم نسبتا روشن نوشته شده و تاکیدش روی تازه بودن مواد را هم من می توانم در تجربه خودم تایید کنم. سرعت ارائه سرویس هم برای من که مطلوب بود.
ولی هر لقمه ای که از این پنینی به دهان من می رفت مزه متفاوتی داشت یکی مزه پنیر می داد، یکی قارچ و یکی بوقلمونی که مزه دار هم نشده بود و این که غذا هیچ طعم مشخصی نداشت چندان مطلوب من نیست. در عوض موهیتو یکی از متعادل ترین و خوش طعم ترین هایی بود که این اواخر خورده ام. مثلا شاید دفعه بعد برگشتم که از فضا و نوشیدنی لذت ببرم و مثلا برای غذا هم چیز کم ریسک تری مثل سیب زمینی سفارش بدهم! گربه ای هم معمولا جلوی در ورودی این کافه نشسته(شایدم خوابیده) و چنان احساس مالکیت و صد البته امنیت می کند که با باز. بسته شدن در کوچکترین تغییری در وضعیت خود نمی دهد مگر چرخاندن چشمها برای تشخیص هویت مهمان!