رستوران کاپری از بیرون جذاب و دعوت گر است با آن تاریکی دیوارها و پرچم ایتالیای روی در و روشنیِ درون. ولی داخل شبیه هر غذاخوری معمولی است. منوی غذا تنوع نسبتا خوبی از پیتزا و پاستا و سایر فست فودها دارد. من دوست داشتم موسیقی بشنوم که نبود. دوست داشتم هوا تازه تر بود که نبود. دوست نداشتم صدای عطسه ای از پشت صحنه و صدای باز و بسته کردن کیسه های پلاستیکی را از آشپزخانه بشنوم که می شنیدم! پاستا شفِ سفارشم هم در یکی از همان بشقابهای گود سفید رنگ معمول روی میز ظاهر شد اما با سرعت و کیفیت خوب. شاید کمی زیادی شور بود اما روی هم رفته به من چسبید؛ البته فقط غذا؛ فضا چندان دلچسب نبود.