در یک از کوچه های خیابان فردوسی، خانه ای قدیمی از دوره پهلوی تبدیل به یک کافه و مرکز فرهنگی شده است. خانه متعلق به یکی از نظامیان معاصر بوده که یک بنای دو طبقه با یک حیاط است. در حیاط این خانه و کنار حوض میزهای پذیرایی چیده شده و یک سینمای کوچک نیز در طبقه دوم برای نمایش فیلم درست شده است. پذیرایی و سرویس دهی و رفتار کارکنان کافه عالی بود. در کل، کافه سرهنگ نسبت به کافه های مشابه که در خانه های قدیمی برپا شده اند، برتری خاصی نداره و یک کافه معمولی است.
کافه رستوران خانه سرهنگ یک خانه قدیمی بازسازی شده در نزدیکی میدان فردوسی است. این خانه متعلق به سرهنگ فردوس پورقاسمی است که علاوه بر شغل نظامی خود علاقه زیادی به شعر و ادبیات داشت. شخصیت خاص وی باعث شد که منزل وی در فردوسی به محلی برای محافل، رفع کدورتها و اشتی دادن اهل محله تبدیل گردد. وی در سال 1383 درگذشت. این خانه در دوطبقه و شامل حیاط کوچکی است. در حال حاضر تنها در فضای باز خدمات ارائه میشود. بقیه بخشها شامل کتابفروشی، اتاق همایش، اتاق بازی، گالری هنر و.. است که فعلا بدلیل کرونا بسته هستند.
به هنگام ورود دمای بدن اندازه گیری شد، میزها و صندلیها ضدعفونی شد، فاصله گذاری میزها مناسب بود و مسائل بهداشتی به خوبی رعایت میشد. پرسنل هم بسیار خوش برخورد بودند.
منو شامل انواع نوشیدنی سرد و گرم است. منوی غذا نیز تقریبا کامل و شامل چند نوع پیتزا، همبرگر، پاستا و پیش غذا بود و منوی جذابی به نظر میرسید. سفارش ما یک چای ماسالا، یک قهوه امریکن و کیک شکلاتی بود. کیفیت و طعم همگی خوب بود و حجم مناسبی هم داشت. چای ماسالا طعم جدید و جالبی بود و کیک هم تازه و خوش طعم بود. حتما دوباره برای امتحان کردن غذاهای منو هم خواهم رفت. مجموع فاکتور ما برای این سه قلم 75هزار تومان شد.