قبل از شیوع کرونا هم من خیلی تمایلی به خوردن غذاهای خیابانی نداشتم و همیشه برام جالب بود که چطور سر بعضی از این غرفهداران انقدر شلوغه؟! در دوران کرونا که دیگه وضعیت ترسناکتر هم شد!
تا دیشب که داشتم از سر کار بر میگشتم یکی از دوستانم رو دیدم که اتفاقا رستوران دار و صاحب یکی از همین کسب و کارهای خیابانی هم هست و تو پیاده رو جلو آشپزخونهش بساط کباب و آتش گسترده بود و کلی هم مشتری داشت و سرش حسابی شلوغ بود. سلام و علیکی کردیم و من رو به یک سیخ کوبیده مهمون کرد!
البته انواع کباب رو ارائه میدن اما خودش نظرش رو کوبیده بود و خیلی تعریف میکرد.
کباب آماده شد و جاتون خالی مشغول خوردن شدیم. وقتی دیدم خودش هم از کوبیده داره میخوره خیالم راحتتر شد!
کباب طعم خوبی داشت و معلوم بود خیلی ناخالصی نداره.
تو پیادهرو میز و صندلی زدن و داخل آشپزخونه هم فضایی هست برای شستوشوی دستها.
مثل همهی غذاهای خیابانی خیلی نباید توقع بهداشت داشته باشیم و باید کمی با بیخیالی طی کرد!
اینجا وعدهی نهار به صورت بیرونبر ارائه میشه و از غروب تا نیمههای شب فقط کباب پخت میشه. چون زیر مجموعهی مسجد هم هستن تا حدودی روی کارشون نظارت هست و سعی میکنن کیفیت رو رعایت کنن. البته افرادی که با با رستوران ((بازارچه)) آشنا باشن میدونن که مدیریت اینجا از قدیمیهای تجریش هستن و کلا کارشون رستورانداریه و الان به این مکان منتقل شدن.
قیمتاشون هم نسبت به حجم غذا مناسب هست و مثلا کوبیده سیخی ۲۰ و جوجه سیخی ۲۵ هست.