۱۵ حقیقت وحشتناک درباره جنگل خودکشی ژاپن

جنگل آئوکیگاهارا در شمال غربی کوه با شکوه فوجی قرار دارد و با وسعت حدود ۳۵ کیلومتر مربع، جنگلی پر از درختان درهم تنیده و شاخ و برگ‌های انبوه است که برخی به آن دریای درخت هم می‌گویند. جنگل آئوکیگاهارا جو ترسناکی دارد و همین باعث شده لوکیشن مناسبی برای فیلم سینمایی جنگل (The Forest) باشد. این جنگل در تاریخ و فرهنگ ژاپن به عنوان جایگاه شیطان یا ارواح معرفی شده و مهم‌‌ترین دلیل نامیدن آن به عنوان جنگل خودکشی، آمار بالای افرادی است که وارد جنگل می‌شوند و هرگز برنمی‌گردند.  افراد زیادی برای خودکشی به این جنگل رفته‌اند و هر سال بر تعدادشان افزوده می‌شود. حقایق و داستان‌های زیادی درباره جنگل خودکشی نقل می‌شود که در ادامه ۱۵ مورد از آن‌ها را می‌خوانید.

 

۱. یکی از پرطرفدارترین مکان‌ها برای خودکشی

آمارهای متفاوتی درباره تعداد خودکشی‌هایی که در این جنگل اتفاق می‌افتند وجود دارد و یکی از دلایل آن، وسیع و انبوه بودن جنگل است که باعث می‌شود تعدادی از اجساد پیدا نشوند. تخمین زده می‌شود سالانه حدود ۱۰۰ نفر در این جنگل اقدام به خودکشی می‌کنند.

 

 

۲. فرهنگ خودکشی در ژاپن

خودکشی در ژاپن از نظر مفهوم با دیگر مناطق دنیا تفاوت دارد چون در گذشته‌ی آن خودکشی‌هایی با افتخار انجام شده است. در تاریخ دوره فئودالی ژاپن که فرهنگ سامورایی رواج داشت، نوعی از خودکشی شرافتمندانه به نام سپوکو (Seppuku) متداول بود که حتی بعد از دوران جنگ‌ جهانی دوم هم این نوع خودکشی که با هدف اسیر نشدن صورت می‌گرفت اتفاق می‌ا‌فتاد. در این نوع خودکشی، سامورایی اگر اشتباهی مرتکب می‌شد که مجازاتش مرگ بود، خودش این کار را با شمشیرش انجام می‌داد. به گفته یوشینوری چو (Yoshinori Cho) نویسنده کتاب «چرا مردم خودکشی می‌کنند؟»، فرهنگ خودکشی با هدف قبول مسئولیت، هنوز هم در ژاپن وجود دارد.

 

 

۳. بالاترین آمار خودکشی در دنیا

خودکشی در ژاپن آمار بسیار بالایی دارد. برای مثال در سال ۲۰۰۹ تعداد خودکشی‌های ثبت شده به ۲۶۴۵ نفر رسید که ۱۵ درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است. آمارها از سال ۱۹۹۰ در حال افزایش است و فقط در سال ۲۰۱۶ کمی کاهش یافت. مدیر مرکز جلوگیری از خودکشی ژاپن می‌گوید: بیشتر افرادی که به فکر خودکشی هستند و با این مرکز تماس می‌گیرند دچار مشکلات روانی یا خانوادگی هستند و بعد از این دو، مواردی مثل وضعیت بد مالی یا از دست دادن شغل رتبه‌‌‌های بعدی دلایل خودکشی را دارند.

 

 

۴. راه‌هایی برای جلوگیری از ورود به جنگل خودکشی

به دلیل آمار بالای خودکشی در جنگل آئوکیگاهارا، دولت ژاپن برنامه‌هایی را برای هشدار یا جلوگیری از ورود به جنگل ترتیب داده است. دوربین‌های مدار بسته و نگهبانانی برای جلوگیری از ورود به جنگل در نظر گرفته شده و تابلو‌هایی با عبارت‌های «به فرزندان و خانواده خود فکر کنید» یا «زندگی هدیه‌ای از سوی والدین است» نصب شده‌اند.

 

 

۵. توهم در جنگل خودکشی

بدون در نظر گرفتن شهرت این جنگل، اینجا یک مکان خطرناک برای گردش است چون تنه و ریشه‌های درختان به خوبی در هم تنیده شده و به دلیل این که در دامنه کوه قرار گرفته است، سطح زمین هم شیب دار است و پر از صخره و غارهای مخفی است. به علاوه، در هم تنیدگی درختان باعث شده سکوت وهم‌انگیزی بر جنگل مسلط شود.

 

 

۶. روش‌های خودکشی در جنگل مرگ

متداول‌ترین روش برای خودکشی در این جنگل، حلق آویز شدن با طناب و بعد از آن خوردن سم یا مصرف بیش از حد داروهای کشنده است.

 

 

۷. کتاب‌های آموزش خودکشی

 در سال ۱۹۶۰، رمان تراژدی با عنوان «Kuroi Juka» توسط Seichō Matsumoto نوشته و منتشر شد که داستان عاشق دل شکسته‌ای است که در نهایت در جنگل خودکشی می‌کند. این رمان تاثیر بدی روی مردم ژاپن گذاشت و علاوه بر آن، تعدادی کتاب درباره‌ی آموزش روش‌های خودکشی چاپ شده که در میان کتاب‌های بیشتر افرادی که خودکشی می‌کنند پیدا می‌شود.

 

 

۸. افسانه رهاسازی پیرزن

اوباسوته روشی برای کشتن است که در زبان ژاپنی یعنی «رهاسازی پیرزن» و به عملی گفته می‌شود که در گذشته‌های دور در ژاپن انجام می‌شده و در آن بستگان بیمار یا سالمند به کوه یا جاهای دوردست دیگر برده می‌شدند تا در اثر گرمازدگی، گرسنگی یا بی‌آبی بمیرند. گفته می‌شود که اوباسوته در زمان خشکسالی و قحطی رایج بوده است اما از طرف دیگر گفته می‌شود اوباسوته افسانه است و به نظر نمی‌رسد که رسم رایجی بوده باشد. با توجه به داستان‌های ژاپنی، جنگل آئوکیگاهارا زمانی یکی از این مکان‌ها بوده و شهرت آن به عنوان مکانی برای خودکشی از اینجا سرچشمه گرفته است.

 

 

۹. وجود ارواح مردگان

بعضی باور دارند ارواح کسانی که اوباسوته شده‌اند در جنگل حضور دارند و در حال گرفتن انتقامشان هستند. آن‌ها افرادی را که گرفتار غم و اندوه هستند به سمت جنگل جذب می‌کنند و می‌کشند.

 

 

۱۰. جستجوی سالانه اجساد

هر سال تعدادی افراد داوطلب به همراه نیروهای امنیتی برای پیدا کردن اجساد افرادی که در جنگل خودکشی کرده‌اند وارد جنگل می‌شوند و اجساد بازمانده را به شهر منتقل می‌کنند تا به شکل مناسبی تدفین شوند. در سال‌های اخیر، دولت ژاپن تعداد اجسادی که پیدا می‌شوند را دیگر اعلام نمی‌کند اما در سال ۲۰۰۰ و قبل و بعد از آن، این آمار بین ۷۰ تا ۱۰۰ نفر بود.

 

 

۱۱. چادر زدن در جنگل

چادر زدن یا کمپینگ در جنگل آزاد است اما جالب است بدانید افرادی که با هدف خودکشی با خود چادر می‌برند و در جنگل می‌مانند دچار شک می‌شوند. حتی برخی برای روزها در جنگل می‌مانند. البته نگهبانان جلوگیری از خودکشی با این افراد صحبت می‌کنند تا جنگل را ترک کنند.

 

 

۱۲. روبان‌هایی برای گم نشدن

افرادی که برای خارج کردن اجساد به جنگل می‌روند، روبان‌های رنگی را به درختان می‌بندند تا راه را گم نکنند چون جنگل به اندازه کافی بزرگ و یکنواخت است که هرکسی به راحتی در آن گم می‌شود.

 

 

۱۳. هیچ وسیله‌ای اینجا کار نمی‌کند

خاک جنگل خودکشی پر از آهن با خاصیت مغناطیسی است که باعث می‌شود در کار وسایلی مثل گوشی موبایل، جی‌پی‌اس و حتی قطب‌نما اختلال ایجاد شود. دلیل اصلی استفاده از روبان‌های رنگی هم همین است. اما برخی باور دارند دلیل اختلال وسایل، وجود شیاطین است.

 

 

۱۴. همه برای خودکشی نمی‌روند

با این که این جنگل برای خودکشی و مرگ شهرت یافته است اما یک پدیده شگفت‌انگیز طبیعی است. هنوز هم تعداد زیادی گردشگر برای تماشا و لذت بردن از کوه فوجی، درختان ۳۰۰ ساله و غار یخی نیروساوا وارد این منطقه می‌شوند.

 

 

۱۵. صحنه‌‌هایی وحشتناک در انتظار گردشگران

با جستجو در اینترنت با تصاویر دلخراش و وحشتناکی از اجساد باقیمانده در جنگل مواجه می‌شوید. اگر به اطراف جنگل خودکشی سفر می‌کنید به تابلو‌ها و علامت‌های مسیر توجه کنید تا از راه‌های اصلی خارج نشوید و با صحنه‌هایی وحشتناک مواجه نشوید.

 

 

منبع: mentalfloss.com