کانال‌های بزرگی در دنیا مثل کانال پاناما و کانال سوئز شهرت جهانی دارند چون اقیانوس‌ها را به هم متصل کرده و سفر طولانی کشتی‌های تجاری یا مسافربری را بسیار کوتاه‌تر می‌کنند. کانال‌های کوچکتری هم در دنیا هستند که شاید اهمیت‌شان به اندازه‌ی این دو کانال مشهور نباشد اما از نظر مهندسی ساخت، کم‌تر از آنها نیستند. کانال کورنیس یونان که جزو کانال‌های کوچک محسوب میشود، هم جلوه‌ی خاصی دارد هم این که ماجرای ساخت آن جالب است. کانال کورنیس کانالی است به طول ۶.۴ کیلومتر و عرض ۲۱.۴ متر که خلیج سارونیک در دریای اژه را به خلیج کورنیس در دریای یونان متصل می کند. شاید تصاویر عبور کشتی‌های بزرگ را از این کانال تنگ دیده باشید اما اطلاعاتی درباره این کانال نداشتید، پس در ادامه با تاریخ و جزئیات جالب این کانال آشنا خواهید شد.
۱. همانطور که در تصاویر می‌بینید، ارتفاع کانال زیاد است. در عمیق‌ترین نقطه‌ی آن، ارتفاع دیواره‌ها به ۹۲ متر می‌رسد که پهنای کانال در قسمت بالا هم به ۲۴ متر می‌رسد.
۲. فقط کشتی‌هایی که ۱۷/۵ متر عرض داشته باشند می‌توانند از کانال عبور کنند.
۳. ساخت این کانال باعث شد تا مسافت ۶۹۰ کیلومتری که کشتی‌ها برای ورود به خلیج کورنیس به دور شبه جزیره پلوپونز طی می‌کردند، بسیار کوتاه شود.
۴. به این دلیل که کانال کورنیس عملاً شبه جزیره پلوپونز را از سرزمین یونان جدا کرد، این شبه جزیره بعد از آن، یک جزیره محسوب میشود.
۵. از روی کانال کورنیس یک خط راه‌آهن، یک جاده خودرو و یک جاده برای موتورسواران رد میشود.
۶. در سال ۱۹۸۸، برای تسهیل رفت و آمد مردم، دو پل به زیر آب رونده در دو طرف کانال ساخته شد. این پل‌ها در نوع خود منحصر به فرد هستند چون برخلاف پل‌های باز شونده که اجازه‌ی عبور کشتی‌های مرتفع را می‌دهند، این دو پل به شکل جالبی به زیر آب می‌روند تا کشتی‌ها از روی آن عبور کنند.
۷. با این که حفر کانال در سال ۱۸۹۳ به پایان رسید اما از دوران یونان قدیم هم طرح‌هایی برای ایجاد این کانال وجود داشت که تلاش‌های آن، بی‌نتیجه مانده بود.
۸. اولین تلاش‌ها برای ساخت کانال در دوران پریاندر در حدود ۲۷۰۰ سال قبل انجام شده بود. وقتی که متوجه شدند حفر چنین کانالی کار دشواری است، تصمیم گرفتند یک راه روی خشکی برای منتقل کردن قایق‌ها یا بار آنها بسازند. این راه شبیه ریل روی خشکی ساخته شد و نام آن را دیولکوس گذاشتند و هنوز هم بقایای آن قابل مشاهده است.
۹. در سال ۶۷ میلادی، نرون هم شانس خود را برای حفر کانال امتحان کرد. او اولین تیشه را خودش به زمین زد و سپس از ۶۰۰۰ نفر زندانی برای حفر کانال استفاده کرد. حفر کانال از دو طرف شروع شد و گروه سومی هم سوراخ‌هایی در میانه کانال ایجاد می‌کردند تا کیفیت سنگ‌ها را بسنجند و حفر آن را آسان‌تر کنند. بعد از مرگ نرون این پروژه رها شد و حالا می‌توان نشانه‌های تلاش آن دوران را در طول کانال مشاهده کرد.
۱۰. در حالی که تصور می‌شد ساخت این کانال در یک سال به پایان می‌رسد. شروع حفر کانال در سال ۱۸۸۱ بود اما در سال ۱۸۹۳ افتتاح شد.
۱۱. بعد از افتتاح کانال، کشتی‌های زیادی حاضر به عبور از آن نشدند یک دلیل این بود که کانال باریک بود و جریان‌های دریا هم باعث سخت شدن حرکت در آن می‌شد. دلیل دوم این بود که دیواره‌های بلند کانال با هر لغزشی فرو می‌ریخت. در بین سال‌های ۱۸۹۳ تا ۱۹۴۰ کانال چندین بار بسته شد.
۱۲. در سال ۱۹۴۴ وقتی که نیروهای آلمان نازی از یونان عقب‌نشینی می‌کردند، برای این که کانال را خراب کنند در آن بمب گذاشتند و آسیب‌های زیادی به آن وارد کردند.
۱۳. بعد از عقب‌نشینی نازی‌ها، نیروهای مهندسی ارتش آمریکا شروع به پاکسازی و بازسازی کانال کردند و در سال ۱۹۴۸ کانال برای استفاده دوباره بازگشایی شد.
۱۴. امروزه در حدود ۱۱ هزار کشتی در سال از کانال کورنیس عبور می‌کنند.
۱۵. کانال کورنیس فقط ظرفیت عبور یکی کشتی را دارد و همزمان کشتی دوم در جهت مخالف نمی‌تواند وارد آن شود.
و این بود ماجرای کانالی که تنها یک کشتی می‌تواند از آن عبور کند اما سال‌هاست که محل عبور و مرور آنها باقی مانده است!
منبع: travelingwiththejones.com
