حدود یک دهه پیش از آنکه توماس ادیسون، فعالیت خود بر روی لامپ‌های رشته‌ای را شروع کند و یک روش مقرون به صرفه برای آوردن روشنایی به خانه‌ها بیابد، یک خانه بزرگ و زیبا، در نزدیکی شهرِ راتبِری، در نورثامبرلند انگلستان، تماما به‌وسیله الکتریسیته روشن شده بود!
در آن زمان، هیچ شبکه ملی برق رسانی وجود نداشت که بتوان به آن وصل شد. اگر برق می‌خواستید، خودتان باید آن را تولید می کردید. اکثر مردم، دانش تکنیکی لازم برای انجام این کار را نداشتند یا اینکه اساسا تمایلی نداشتند که خانه‌هایشان را با لامپ برقی روشن کنند. حتی اگر بعضی از آنها هم تمایل و هم دانش لازم را داشتند، باز هم احتمالا برای تحقق بخشیدن به رویاهایشان، پول کافی در اختیار نداشتند. اما "ویلیام آرمسترانگ"، یک مخترع و صنعتگر ثروتمند بود که با همراهی "ریچارد نورمن شاو" که معمار بود، Cragside را ساختند؛ عمارتی مدرن، به سبک تئودور، واقع در شیب یک تپه کوچک و کمی خارج از شهر راتبِری. آرمسترانگ سپس خانه را با انواع واقسام اختراعات خود تجهیز کرد، وسایلی مثل: ماشین لباسشویی که با نیروی آب کار می‌کرد، نسخه اولیه‌ای از ماشین ظرف‌شویی، یک بالابر هیدرولیکی، چرخ گوشت هیدروالکتریکی (موتوری که نیروی برق را به کمک جریان آب تولید کند)، یک آسانسور کوچک که وسایل را بین طبقات جا به جا می‌کرد و کلی چیزهای دیگر .
آرمسترانگ، برای راه‌اندازی تمام این وسایل، مقادیری از جریان‌های ضعیف را برای ساخت جمعا ۵ خازن، در یک فضا، محدود کرد. در یکی از اینها، یک موتور هیدرولیکی نصب کرد که بسیاری از ماشین آلات هیدرولیکی موجود در خانه را به کار می‌انداخت. یک سال بعد، در سال ۱۸۷۰، آرمسترانگ با نصب یک دینام، در واقع اولین دستگاه/ موتور هیدروالکتریکی خانگی دنیا را ساخت. الکتریسیته حاصل از موتور او، برای روشن کردن Cragside و بسیاری از سازه‌های زراعی املاک مورد استفاده قرار گرفت.
اولین اتاقی که به روش التریکی روشن می‌شد، گالری بود که تنها یک لامپ جرقه‌ای از سقفِ آن آویزان بود. بعدتر تمام خانه برای استفاده از برق، سیم کشی شد. در یک نقطه و فقط در گالری، ۱۲ لامپ بالای سر وجود داشت و همچنین ۸ لامپ اضافه که وقتی دیگر به لامپ‌های اتاق غذاخوری نیازی نبود، می‌توانست روشن شود.
یک توربین چرخشی مارپیچ که در سال 2014 نصب شده‌است. وقتی که آب، از میان تیغه‌های مارپیچ می‌گذرد، توربین را می‌چرخاند و در نتیجه، انرژی حاصل از ریزش آب را مهار می‌کند.
آرمسترانگ، با افزایش ظرفیت نیروگاهش، به گسترش و ارتقای آن ادامه داد. اما پس از مرگش، خانه به حال خود رها شد و با گذشت یک قرن در اثر غفلت و بی توجهی، منبع نیروی اصلی خانه در سال ۲۰۰۶ به ناچار، تعمیر شد. در سال ۲۰۱۴، ظرفیت ژنراتور به ۱۲ کیلو وات افزایش داده شد؛ ظرفیتی که برای روشنایی ۳۵۰ لامپ خانگی کافیست.
طول عمر آرمسترانگ و دوستی او با آب زمانی شروع شد که او بسیار جوان بود. روزی در حین ماهیگیری در رودخانه دی، در دِنتدِیل، یک چرخ آبی را دید که در حال کار بود و نیروی لازم برای یک معدن سنگ را تامین می‌کرد. به ذهنش خطور کرد که تنها یک بخش از نیروی آب برای هدایت چرخ مورد استفاده قرار گرفته‌است. به همین دلیل با خودش فکر کرد چقدر خوب بود اگر می‌شد انرژی حاصل از نیروی آب را در یک کانال متمرکز کرد. وقتی که به نیوکاسل برگشت، یک موتور چرخشی طراحی کرد که با نیروی آب کار می‌کرد. آرمسترانگ پس از آن، یک موتور پیستونی را جایگزین موتور چرخشی کرد که در اولین جرثقیل دنیا نصب شد.
ویلیام آرمسترانگ
آرمسترانگ به یک تاجر بسیار موفق تبدیل شد که جرثقیل‌های هیدرولیکی تولید می‌کرد. سفارش‌های متعددی از ادینبورگ، خط آهن شمال و کارخانجات لیورپول داشت، همچنین برای ساخت ادوات هیدرولیکی برای دروازه‌های گریمزبی هم ماشین‌آلاتی را تولید کرد. به‌طور میانگین، شرکت آرمسترانگ، در هر سال، صد جرثقیل تولید می‌کرد. او در طول جنگ کریمه، یک اسلحه سبک قابل حمل طراحی کرد که نسبت به تمام رقبای خود، از دقت و طیف پرتابی بهتری برخوردار بود. آرمسترانگ، حق ثبت اختراعات خود در زمینه اسلحه را به خاطر ترفیعی که گرفته بود و به عنوان مهندس وزارت جنگ منصوب شده بود، به دولت بریتانیا واگذار کرد. با رسیدن سال 1880، شرکت او گسترش یافت و به کارخانه کشتی سازی تبدیل شد. محوطه کارخانه به اندازه 1200 متر بزرگ تر شد و ضمنا تنها کارخانه دنیا بود که می توانست، یک کشتی جنگی بسازد و آن را به شکل کامل مسلح کند.
همینطور که آرمسترانگ پیرتر می‌شد، وقت بیشتر و بیشتری را به مشغله‌های ذهنی مورد علاقه خودش، که علاوه بر تجربیات الکتریکی در Cragside، حالا شامل باغبانی و کاشت انواع گیاهان می‌شد، اختصاص می‌داد. او چیزی در حدود ۷ میلیون درخت و درختچه را با هدف تغییر اقلیمِ این گوشه دنیا در نورثامبرلند، در املاک خودش کاشت.
پس از مرگ لُرد آرمسترانگ، در سال ۱۹۰۰، انگار بخت و اقبال خانواده رو به زوال گذاشت و خانه او هم متروکه شد. در سال ۱۹۴۰، و در خلال جنگ، Cragside ، توسط ارتش مصادره شد و جزو اموال و غنایم جنگی به حساب آمد. وقتی ارتش، این مکان را تخلیه کرد، این مِلک، به شبکه ملی متصل شد و در سال ۱۹۷۹، برای اولین بار مورد بازدید عموم قرار گرفت.
نمونه های اصلی سیلندرهایی که با نیروی آب کار می کردند.
نمونه های اصلی سیلندرهایی که با نیروی آب کار می کردند که لرد آرمسترانگ برای تامین نیروی مِلک خود از آن استفاده می کرد.
منبع: amusingplanet.com
