احتمالا شما هم مانند بسیاری از مردم فکر می‌کنید امکان حضور همزمان در دو مکان وجود ندارد! اگر این‌طور فکر می‌کنید، خواندن این مطلب برایتان بسیار جذاب خواهد بود. به نظر شما جزیره‌ای هست که همزمان تحت مدیریت آمریکا و کانادا باشد؟ یا رستورانی را می‌شناسید که وقتی در آن حضور دارید همزمان در مرز فرانسه و سوییس باشید؟ بعضی از نقاط جهان یک آدرس برایشان کافی نیست! خیلی از این مناطق در مورد مالکیتشان مباحث بسیار پیچیده‌ای دارند، ولی مناطقی هم هستند که به‌راحتی با وضعیت عجیب‌وغریب خود (مالکیت دوگانه) کنار آمده‌اند. در لست سکند قصد داریم شش مورد از این اماکن را به شما معرفی کنیم.
هتل سوییسی – فرانسوی آربِز (Hotel Arbez Franco-Suisse)
اگر شما از آن دسته آدمی‌هایی هستید که نمی‌توانید بین غذا‌های فرانسوی و سوییسی تصمیم بگیرید، هتل آربز مختص شماست. رستوران این هتل دقیقا در مرز بین دو کشور و درواقع در هر دو کشور واقع شده است. پله‌های هتل از فرانسه شروع می‌شوند و از پله سیزدهم به بعد وارد سوئیس می‌شوید. همچنین بسته به اتاقتان ممکن است در فرانسه بخوابید و در سوییس دوش بگیرید.
زمان صرف غذا، با توجه به این‌که رستوران به دو بخش فرانسوی و سوییسی تقسیم شده است، می‌توانید ترجیح خود را انتخاب کنید چون سمت فرانسوی رستوران کمی غیررسمی‌تر و سمت سوییسی کمی غذاهایش لذیذ‌تر است. البته اگر واقعا نمی‌توانید بین این دو تصمیم بگیرید، می‌توانید وسط نوار مرزی بنشینید.
هتل آربز سال 1863 به‌عنوان یک فروشگاه افتتاح شد و سپس بعد از جنگ جهانی دوم به هتل تغییر کاربری داد. پس از پایان جنگ و ترسیم مرزبندی‌ها هتل باوجود این‌که در مرز دو کشور همزمان واقع‌شده بود، همچنان وضعیت فرامرزی خود را حفظ کرد.
پتیگو (Pettigo) – ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند (The Republic of Ireland and Northern Ireland)
ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند دو کشور مجزّا هستند، ولی شهر پتیگو جزو هر دو کشور است. رودخانه ترمون (Termon) شهر را به دو قسمت تقسیم می‌کند که نیمی از آن متعلق به ایرلند شمالی و نیمی متعلق به جمهوری ایرلند است. زمانی که کمیسیون مرزی 1925 رودخانه ترمون را به‌عنوان مرز دو کشور تعیین می‌کرد، احتمالا حواسش به شهری که رودخانه از وسط آن می‌گذرد نبوده است. باوجود نام یکسان، دو طرف شهر باهم متفاوت هستند، در سمت ایرلند شمالی آن، پرچم انگلستان، کابین تلفن عمومی قرمز و واحد پولی پوند استرلینگ وجود دارند و در سمت دیگر پرچم ایرلند، کابین تلفن عمومی سفید و آبی و واحد پولی یورو دیده میشود. البته هیچ مرز فیزیکی بین دو طرف وجود ندارد.
بارل (Baarle) – بلژیک و هلند (Belgium and the Netherlands)
بارل احتمالا پیچیده‌ترین منطقه مرزی جهان است. این شهر از حدود 20 قسمت جداگانه تشکیل شده است که هرکدام از مناطق متعلق به بلژیک یا هلند هستند. برخی از مناطق که متعلق به یک کشور هستند، توسط مناطق کشور دیگر محاصره شده‌اند. ظاهرا دلیل این پیچیدگی مرز‌ها، معاهدات و مبادله‌های مختلف زمین‌های این منطقه توسط دوک‌های قرون وسطایی است. این معاهدات باعث شده برخی از مرز‌ها از میان خانه و ساختمان‌های جدید بگذرد و مثلا حیاط‌های برخی خانه‌ها را به دو نیم تقسیم کند. خانه و مشاغلی که در هر دو کشور قرار دارند، مالیات را بر اساس مقررات کشوری که درب ورودی آن‌ها در آن قرار دارد پرداخت می‌کنند. جالب است بدانید برخی از رستوران‌ها به‌وسیله کاشی‌های متفاوت مرز دو کشور را در رستوران خود جدا کرده‌اند.
جزیره کورنوال – کانادا و آمریکا
جزیره کورنوال بخشی از قلمرو قوم موهاک (Mohawk، یکی از قبیله‌های سرخ‌پوستی) است. رودخانه لارنس (Lawrence) از میان قلمرو‌های مختلف آن‌ها می‌گذرد. با توجه به موقعیت منحصربه‌فرد جزیره کورنوال موقعیت آن به‌طور مشخص در هیچ‌کدام از ایالت‌های کانادا و آمریکا واقع نشده است. از سال 2009 که گمرک و اداره مهاجرت این منطقه در اعتراض به مسلح شدن ماموران کانادایی تعطیل شده‌اند، بازدید آمریکایی‌ها از منطقه کورنوال کمی دشوار شده است.
کوه اورست (Everest) – نپال و چین (Nepal and China)
بلندترین کوه جهان آن‌قدر گسترده است که در هر دو کشور نپال و چین حضور دارد. درواقع قله‌ی آن در هر دو کشور واقع شده است. شما می‌توانید از جبهه شمالی اورست در چین یا جبهه جنوبی آن در نپال به بلندترین قله جهان صعود کنید. البته صعود خیلی هم آسان نیست! چراکه صعود از طریق نپال حدود 11000 دلار هزینه مجوز را در بر دارد و صدور این مجوز‌ها کمی سخت‌گیرانه است. صرف‌نظر از این‌که از کدام مسیر صعود می‌کنید بعد از صعود همزمان در هر دو کشور نپال و چین حضور خواهید داشت.
بئر طویل (Bir Tawil) – مصر و سودان (Egypt and Sudan)
معمولا بیشتر اختلافات بر سر ملکیت شهر یا یک جزیره است، ولی اینجا وضعیت برعکس است. در بئر طویل اختلاف بر سر این موضوع است که کدام کشور مالک نیست، و درواقع اختلاف بر سر نخواستن این منطقه 1300 کیلومترمربعی است. دلیلش هم این است که بئر طویل بیابانی بی‌فایده است و در اختیار داشتن آن سودی ندارد. مصر و سودان علاقه‌ای به داشتن بئر طویل ندارند. قرار گرفتن این منطقه در دو کشور جالب است و قیومیت نداشتن آن منحصربه‌فرد است.
منبع: matadornetwork.com
