سرنخ نوشت:
60 سال پیش پزشک تایلندی که در یکی از روستا‌های دور افتاده این کشور زندگی می‌کرد با خود فکر کرد چه کار می‌تواند بکند تا دهکده‌اش پر از گردشگران خارجی شود. او خیلی با خود فکر کرد تا بالاخره فکری به سرش زد. وی هم‌ولایتی‌هایش را متقاعد کرد تا در خانه‌هایشان مار پرورش دهند.
پزشک دهکده به روستاییان گفت که اگر بتوانند مار‌های زیادی را پرورش دهند می‌توانند از این مارها در اجرای نمایش‌های گوناگون استفاده کنند و به این ترتیب نام و آوازه روستایشان در همه جا خواهد پیچید. سال‌ها گذشت و نقشه‌ای که پزشک برای روستایش کشیده بود عملی شد، حالا روستای «بانکوک ساانگا» در شمال شرق تایلند در بین گردشگران به «دهکده ماری‌های کبرا» مشهور است. در دهکده بانکوک ساانگا 140 خانه وجود دارد که هر یک از این خانه‌ها حداقل یک مار در خانه‌شان نگهداری می‌کنند.
معمولا روستاییان مارها را در جعبه‌های چوبی بیرون خانه نگه می‌دارند. جعبه‌هایی که پر از مار‌های سمی نظیر شاه کبراست تا مار‌های کم‌خطر‌تر مانند پیتون. ورود به دهکده مارها همراه با ترس و هیجان است. به نظر توریستها این دهکده بیشتر شبیه یک پارک بزرگ با جاذبه‌های گردشگری دلهره‌آور است. نمایش‌های زیادی همه روزه برای گردشگران در روستا برگزار می‌شو، برای این نمایش‌ها مارها معمولا در یک جا نگهداری می‌شوند و برای اجرای هر نمایش، ماری که لازم است از جعبه بیرون آورده میشود.
بوکس با مار
یکی از تماشایی‌‌ترین نمایش‌هایی که در روستای بانکوک ساانگا برگزار میشود مسابقه بوکس با مار است. در این نمایش خطرناک، حریف فرد، شاه کبراست. وقتی شاه کبرا را وارد زمین مسابقه می‌کنند مردی که قرار است با این مار بجنگد در برابر او قرار می‌گرد و تماشاچی‌ها بیشتر از زمین مسابقه فاصله می‌گیرند تا مبادا مار به آنها حمله کند. اگرچه همه حرکات نمایشی که بوکسور روستایی در برابر شاه کبرا اجرا می‌کند عجیب است اما موضوع از همه عجیب‌تر، خونسردی روستاییان در برابر مار‌های سمی است. معمولا بیشتر افراد از مار می‌ترسند اما ساکنان بانکوک ساانگا با دیدن مارها حتی از این موجودات فاصله هم نمی‌گیرند و جالب‌تر اینکه کودکان روستا نیز با مارها دوست هستند و آنها را در دست می‌گیرند. همه کودکان دهکده مارها، از بچگی یاد می‌گیرند که با مارها چگونه رفتار کنند و چگونه به آنها غذا بدهند.
امنیت در حد صفر
هرچند روستاییان بانکوک ساانگا، خروج و مخارج زندگی خود را از نمایش مارها در می‌آورند و از نظر گردشگران این کار بسیار شگفت‌‌انگیز است اما جنبه‌های ایمنی نه تنها در هیچ یک از نمایش‌ها برای توریستها در نظر گرفته نمی‌شود بلکه خود روستاییان نیز از نیش مرگبار مارها در امان نیستند.
مثلا «با‌اولی چای» 72 ساله یکی از مارگیر‌های مشهور روستا تا‌کنون 21 بار توسط مارها گزیده شده و این یعنی وی 21 بار در خطر مرگ قرار داشته است، برای همین تعدادی از انگشت‌های دست این پیر‌مرد که مارگزیده بود را قطع کرده‌اند تا وی از مرگ نجات یابد. جالب اینجاست که چای، گزیدگی توسط مارها را نه تنها خطر نمی‌داند بلکه به آن افتخار هم می‌کند.
