اکنون که سفر ممنوع است، ولی معنایش آن نیست که کسی نمیتواند گردش تابستانی شگفتانگیزی داشته باشد. مثلا بسیاری از کشورها بهویژه در منطقه کارائیب با آغوش باز آمریکاییها را میپذیرند؛ البته فقط درصورتیکه جواب منفی آزمایش کووید 19 شان را به مسئولین هر منطقه تحویل دهند.
آنتیگوآ، سنت لوسیا، جامایکا، باهاماس و بسیاری از دیگر کشورها پیش از ورود از مسافران جواب منفی آزمایش کووید 19 را میخواهند؛ البته قوانین از کشوری به کشور دیگر متفاوتاند و این امر دستاندرکاران حوزه مسافرت را دچار سردرگمی کرده است و گردشگران را درباره کارآمدی و سودمندی این آزمایشها به تردید میاندازد. بهمنظور درک بهتر آزمایشهای کووید 19 و اینکه آیا میتوان آنها را چراغ سبزی برای ازسرگیری سفرها پنداشت یا خیر، همچنین اینکه کدام آزمایشها بهترند و آیا خطر انتقال را به اندازه خانهنشینی پایین میآورند یا خیر، از دکتر اندرو پیکاک متخصص پزشکی طبیعی و صحرایی درخواست کردیم که اصل ماجرا را دراینباره با ما در میان بگذارد.
دکتر اندرو پیکاک 20 سال است که در حوزه پزشکی فعالیت میکند. او در کشور استرالیا بهعنوان دکتر اورژانس مشغول است و همچنین دکتر پزشکی صحرایی و طبیعی و مربی عکسبرداری در شرکت لینبِلاد اِکسپِدیشِنز Lindblad Expeditions میباشد. تمرکز او هنگام هدایت سفرها در هند، دکتری کردن در کشتی طی گردشهای آنتارکتیکا یا هدایت گردشهای پیاده در نِپال، همواره بر پیشگیری و کاهش ریسک ابتلا بوده است، بنابراین او بهخوبی میداند که آزمایش کووید 19 برای کسانی که اهل مسافرت هستند یا با آن سروکار دارند و نیز صنعت گردشگری چه سودهایی خواهد داشت یا نخواهد داشت.
پرسش: آیا آزمایشهای کووید 19 صددرصد دقیق و قابل اطمینان هستند؟
پاسخ: ممکن است کسی که یک یا دو روز پیش از آزمایش به ویروس مبتلا شده است علائمی نداشته باشد و جواب آزمایشش منفی دربیاید. علت آن است که ویروس زمان کافی را برای تکثیر شدن در مجرای بینی نداشته است و بنابراین هنگام آزمایش تشخیص داده نمیشود و این افراد مدتی بعد به عفونت دچار میشوند. البته هنوز بهطور دقیق مشخص نیست که ویروس را چه مدت پس از ورود به بدن میتوان شناسایی کرد.
همچنین ممکن است فرد آزمایش شده آلوده به ویروس نباشد ولی جواب آزمایشش به نادرست مثبت درآید؛ اگرچه این مورد بسیار کم پیش میآید. شمار جوابهای منفی نادرست نیز زیاد نیست. زیرا بهطورکلی هیچ نوع آزمایشی نمیتواند صددرصد دقیق باشد.
پرسش: بسیاری از کشورهایی که برای ورود مسافران از آنها جواب منفی آزمایش کووید 19 را میخواهند، آزمایشهای RT-PCR آرتیپیسیآر را معتبر میدانند. این آزمایشها چه هستند و کدام نوع آزمایش کووید 19 از بقیه بهتر است؟
پاسخ: آزمایشهای PT-PCR با استفاده از نمونهگیر لولهای بینی و حلق انجام میشوند که میتواند ذرات ویروس را در ترشحات مخاطی تشخیص دهد.
گاه در برخی موارد از آزمایشهای بزاقی PCR بدون نمونهگیر لولهای نیز استفاده میشود، ولی بااینکه این آزمایشها مزیتهایی دارند، حساسیتشان نسبت به نمونهگیرهای لولهای بینی و حلق پایینتر است.
کاربرد آزمایش خون نیز شناسایی آنتیبادیها است و از طریق آنها میتوانیم پی ببریم که آیا شخصی قبلاً به ویروس مبتلا شده است یا خیر. اگر بخواهیم بدانیم که آیا شخص در حال حاضر به ویروس آلوده است یا نه، آزمایش خون مناسبترین روش به شمار نمیرود، ولی میتواند برای تشخیص آلودگیهای قبلی سودمند باشد. توجه کنید که ما هنوز صد در صد نمیدانیم که کسی که قبلاً به بیماری کووید 19 دچار شده است دوباره بیمار خواهد شد یا خیر؛ به همین دلیل آزمایش خون کووید 19 نمیتواند این اطمینان را به افراد بدهد که دیگر مبتلا نخواهند شد یا لازم نیست اقدامات سلامت را جدی بگیرند.
پرسش: آیا 14 روز قرنطینه میتواند جایگزینی برای آزمایش کووید 19 باشد؟
پاسخ:قرنطینه کردن افراد به مدت چهارده روز بهترین کاری است که میتوان برای پیشگیری از شیوع ویروس انجام داد زیرا گاهی بیماری افراد در آزمایش مشخص نمیشود. ولی واضح است که انجام این کار برای کمک به صنعت گردشگری عملی نیست.
پرسش: چرا کشورهای مختلف جهان قوانین بسیار متفاوتی پیرامون آزمایش کووید 19 دارند؟ برخی کشورها از شما میخواهند که 72 ساعت پیش از ورود به خاکشان آزمایش بدهید، برخی دیگر میگویند باید 7 یا 10 روز پیش از ورود آزمایش داده باشید و کشورهایی هم هستند که پس از ورود مسافر به کشورشان از او آزمایش میگیرند. دلیل این اختلافنظرها چیست؟
پاسخ: همهگیر شناس یا مسئول امور پزشکی اصلی و تصمیمگیرنده هر کشور دراینباره دیدگاهی متفاوت با دیگران دارد و زمان متفاوتی را برای آزمایش کووید 19 کسانی که میخواهند وارد کشورش شوند مناسب میداند. هیچکس دقیقاً مطمئن نیست که بهترین زمان برای آزمایش افراد پیش از آغاز مسافرت چه زمانی است، زیرا این امر به عوامل فراوانی بستگی دارد که از کنترل مسئولین کشورها خارجاند. همچنین باید محدودیتهای تدارکاتی مرتبط با آزمایش گیری، خوانش نتایج و روندهای اداری را در نظر داشته باشیم و بدانیم که قوانین و مقررات کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارند. عالی میشد اگر یک توافق جهانی بر سر آزمایش کووید 19 وجود داشت، مانند «انجام آزمایش دو روز پیش از ورود به کشورها»، ولی هنوز چنین چیزی حاصل نشده است.
همه کوششهایی که تاکنون حوزههای قضایی، کشورها یا ایالتهای مختلف انجام دادهاند با توجه به بهترین برآوردهای مربوطه صورت گرفتهاند تا بیشترین درصد ممکن از افراد آلوده پیش از ورود شناسایی گردند. آنها برآنند که تا جایی که میتوانند ریسک ابتلا را به صفر نزدیک کنند زیرا میدانند که با دریافت برگه منفی آزمایش پیش از ورود، احتمال ورود افراد آلوده به کشورشان بسیار پایین میآید؛ حتی اگر چند ساعتی را در یک هواپیمای پر از مسافر سپری کرده باشند.
پرسش: آیا ممکن نیست که افراد در هواپیما و هنگام حرکت بهسوی مقصد به ویروس آلوده شوند؟
پاسخ: اگر همه مسافران هواپیما پیش از رسیدن به یک مقصد آزمایش کووید 19 داده باشند و جواب آن منفی درآمده باشد، آنگاه ازآنجاییکه همه قاعدتاً نباید بیمار باشند، احتمال آلوده شدن هر یک از آنها به ویروس بسیار پایین است. همچنین، اگرچه رعایت فاصلهگذاری اجتماعی در هواپیما ممکن نیست، ولی طبق قوانین مسافران ملزم هستند ماسک بزنند، در هواپیماها فیلتر هوای بسیار باکیفیت نصب میشود و همهچیز بهطور کامل تمیز و ضدعفونی میشود. به همین دلیل هواپیماها تا حد ممکن از نظر سلامت ایمن هستند.
پرسش: از تاریخ 1 آگوست 2020 مرزهای سریلانکا به روی گردشگری بینالمللی باز خواهد شد، ولی مسئولین این کشور شما را ملزم میکنند که در طول اقامتتان چهار آزمایش کووید 19 بدهید. نخستین آزمایش تا 72 ساعت پیش از رسیدن به سریلانکا انجام میگیرد، آزمایش دوم بهطور رایگان در فرودگاه انجام میشود و تا نتایج آن آماده شود باید 24 ساعت قرنطینه باشید. سومین آزمایش را باید 4 الی 5 روز پس از ورود به این کشور انجام دهید و اگر اقامتتان 10 روز یا بیشتر طول بکشد، روز دهم یک آزمایش دیگر نیز از شما میگیرند. اگر نتیجه هر یک از این آزمایشها مثبت باشد، 14 تا 21 روز قرنطینه خواهید شد. نظر شما درباره روش آزمایش گیری سریلانکا برای مسافران ورودی چیست؟ آیا این راه مناسب است و کمک میکند که شیوع بیماری کووید 19 را در عین متوقف نکردن گردشگری بهخوبی و با اطمینان کنترل کنیم؟
پاسخ:سریلانکا با این اقدام بیش از سایر کشورها توانسته است ریسک انتقال ویروس توسط مسافران را به صفر نزدیک کند. آنها میکوشند تا هر فردی را که احتمالاً از قلم فرایند کنترل ویروس افتاده است پیدا کنند و از کشورشان محافظت کنند، ولی با این شرایط، اگر کسی مجبور نباشد چرا باید به سریلانکا برود؟ و با توجه به آنکه احتمالش (هر چند کم) هست که آزمایش بدهند و جوابش بهطور نادرست مثبت دربیاید و درنتیجه اجبارا در سریلانکا قرنطینه شوند یا سریعاً به خانه بازگردند، بنابراین سفر به سریلانکا بسیار برایشان پرریسک خواهد بود.
منبع: matadornetwork.com