قبل از رسیدن به میدان کلیسا یک توپ عظیم جنگی چشممان راخیره کرد. این توپ که به توپ ایوان مخوف معروف است و عنوان بزرگترین توپ جنگی جهان را یدک میکشد، 5/5متر طول و 40 تن وزن دارد و در سال 1586 به دستور ایوان مخوف ساخته شد تا آوازه اش چنان رعب و وحشتی در دل دشمنان بیاندازد که هوس حمله به روسیه به سرشان نزند. واقعا هم همینطوره و هیبتش مو به تن آدم سیخ میکنه مخصوصا" با آن تصویر شیری که دهان باز کرده و نعره میکشد. این توپ عظیم الجثه هیچوقت شلیک نکرد. چون در زمان تست آن قبل از شلیک جنگی، یک ترک کوچک در ته توپ مشاهده شد و هم اکنون بصورت دکور در محوطه کاخ کرملین جهت بازدید عموم قرار گرفته است.بعد از شاه توپ نوبت به یک شاهکار دیگر روسها می رسد که همواره در طول تاریخ صنعتگران قهاری بوده اند. این اثر که به شاه زنگ معروف است، ناقوسی است با وزن 200 تن و ارتفاع 6/14 متر که در سال 1725 توسط صنعتگران روسی در طول هشت سال ساخته شد تا در یکی از کلیساهای کرملین نصب شود.
ولی این اتفاق هرگز نیفتاد چرا که در زمان ساخت آن، آتش سوزی مهیبی در کرملین رخ داد و ناقوس هم در شعله های آتش سوخت و وقتی که مردم برای خاموش کردن آتش روی آن آب پاشیدند بر اثر گرم و سرد شدن ناگهانی، تکه ای از آن ترک خورد و جدا شد. تکه ای به وزن 11تن که هم اکنون در کنار ناقوس نگهداری میشود.در روبروی این ناقوس ،کاخ کرملین قرار دارد که محوطه بزرگی بوسیله پاراوان جدا شده و گردشگران اجازه ورود به آنجا رو که محل کار رئیس جمهور روسیه است را ندارند.
ناقوس بزرگ در داخل محوطه کاخ کرملین
کاخ کرملین به شکل مربع شامل 700 سالن وبه مساحت 20000 متر مربع در محل مجموعه کاخهای قدیمی احداث شده است.طبقه اول کاخ ، اقامتگاه شخصی و محل استراحت شخصی خانواده امپراتورها ومحل خدمه بوده ودر طبقه دوم سالنهای رسمی قرارداشته است.بزرگترین سالن سالن گریگوری مقدس،فرشته نگهبان جنگهای روسیه می باشد.البته اجازه دیدن این کاخها به توریستها داده نمی شود.
نماهائی از داخل کاخ کرملین
بعد از حدود 3 ساعت و پایان دیدارمون ازمجموعه کاخ کرملین، برنامه بعد از ظهر ما دیدن شهر از عرشه کشتی توریستی روی رودخانه مسکو بود. به این منظور در نزدیکی میدان سرخ و کاخ کرملین در اسکله ای که کشتی های توریستی توقف کرده بودند، آماده سوار شدن به کشتی شدیم .این برنامه جزئ پکیج اعلامی از طرف آژانس بود .ما و همه همسفران، قبل از سوار شدن به کشتی توسط روسها، نمک گیر شدیم. این رسم سنتی روسها مشابه رسم ما ایرانیهاست که با تعارف کردن نان و نمک به اصطلاح ماهارو نمک گیر کردند.
نمک گیر شدن قبل از سوارشدن به کشتی
کشتی توریستی روی رودخانه مسکو
رودخانه مسکو که 902 کیلومتر طول دارد، 78 کیلومتر آن از کلانشهر مسکو و حومه آن رد می شود و از شمالشرقی به جنوبغربی شهر را به دونیم تقسیم می کند. نام شهرمسکو برآمده ازهمین رودخانه است که مدتها پیش از ساخت شهر در این مکان جاری بود. همزیستی سنت و مدرنیته در کنار رودخانه زیبای مسکو بر جذابیت های این شهر افزوده است و در شرایط مساعد آب و هوائی( مخصوصا تابستان)، سفر با قایق تفریحی یکی از شیوه های رایج برای بازدید از بناهای تاریخی آن است. کرملین، مرکز سیاسی روسیه درمنطقه ای بسیار زیبا درقلب پایتخت واقع شده است، با نمایی جنوبی به روی رودخانه مسکو، منطقه ای که بازدید از آن برای جهانگردان از اهمیت و اولویت بالایی برخوردار است.
مشاهده دیوار جنوبی کرملین از روی عرشه کشتی روی رودخانه مسکو
گنبدهای طلایی کلیسای ارتدوکس یکی دیگر از نمادهای رایج و پراکنده این شهر است. اکثر مراکز مهم مذهبی در کناره رودخانه قرار دارند. یکی دیگر از جاذبه های مسکو، دانشگاه دولتی این شهر و در واقع یکی از هفت آسمان خراش اصلی شهر است. بهترین دانشگاه روسیه با ده ها هزار دانشجو از سراسر دنیا که در زمان حکومت استالین با هدف مدرن کردن پایتخت ساخته شد. مثالی دیگر از این معماری منحصر بفرد مسکو را می توان در هتل تاریخی اوکراین مشاهده کرد. هتل اوکراین در قلب مسکو ب ا گلچینی بالغ بر هزار نقاشی آثار هنرمندان نیمه اول قرن بیستم و تنها ماکت دیدنی های مسکو، امروز یکی از هتلهای گران قیمت دنیاست.
هتل اکراین در قلب شهر یکی از هفت آسمانخراش مسکو
در داخل کشتی میز ناهار چیده شده بود و ما ضمن تماشای زیبائیهای شهر از داخل کشتی مشغول صرف ناهار شدیم. ابتدا یک سالادی که مرکب از گوجه فرنگی، خیار، پنیر ، یک سبزی معطر و سس مخصوص بود سرو شد و سپس غذای اصلی .اصولا ذائقه ما ایرانیها شبیه روسهاست و با صرف غذای روسی زیاد مشکلی نداریم.درکنار قسمتی از مسیر رودخانه ، چشممان به یک مجسمه غول پیکر کم عرض ولی با ارتفاع زیاد افتاد که به نام "مجسمه پتروپولو "مشهوراست.روسها چون در مجسمه سازی سرآمد همه کشورها می باشند بنا به سفارش کشورایتالیا که خواهان ساخت مجسمه مارکوپولو بودند ، بعد از چشم پوشی از دریافت آن، روی این مجسمه ، تندیس پتر کبیرو نصب میکنن ودر این محل کار میزارن.
مجسمه پتروپولو
بعد از چند ساعتی صرف ناهار و گشت دریائی ، عصر ،رودخانه زیبای مسکو رو بطرف هتل ترک کردیم.
رودخانه زیبای مسکو
سه شنبه دوم شهریور 89 13 روزنهم (روز چهارم اقامت در مسکو)
برنامه صبح : دیدار از مترو مسکو و خیابان آربات قدیم
عصرو شب : دیدار از پارک پیروزی، تپه گنجشکها و بازدید از میدان سرخ در شب
رفته رفته به روزهای پایانی سفر به روسیه نزدیک میشیم .امروز آخرین روز دیدارهامون از دیدنیهای مسکوست چون فردا صبح باید آماده حرکت بطرف فرودگاه شرمیتو باشیم و تنها ساعاتی در سر راهمون به فرودگاه، در مرکز خرید " مگا" توقف داریم.برنامه صبح امروز ما سومین و آخرین برنامه آپشنه.بنابراین صبح طبق معمول به همراه تعدادی از همسفران ابتدا به طرف یکی از ایستگاههای مترو مسکو حرکت می کنیم.بدون هیچ تردیدی، مترو شاخص ترین وسیله نقلیه عمومی در مسکوست که روزانه چند میلیون نفر را جابه جا می کند . ساخت مترو در روسیه بر اساس تصویب کنگره کمیته مرکزی حزب کمونیست، در 15 ژوئن سال 1931 آغاز شد.ظرف 4 سال به بهره برداری رسید.
یکی از ایستگاههای مترو مسکو
ساخت مراحل بعدی مترو ، بدون وقفه حتی در جریان جنگ جهانی دوم ادامه پیدا کرد . در اوایل ساخت مترو، ایستگاه ها به شکل یک مجتمع مهندسی ـ معماری که اهداف فرهنگی ـ اجتماعی در آن منعکس بود ساخته می شدند. در طراحی ایستگاه های متروی مسکو معماران مشهور شوروی از قبیل وگلفریخ، فومین و شوسیف کار کرده اند. آنها کوشیدند ایستگاه ها نه تنها برای تردد مسافرین در چندین متر زیر زمین، شرایط مساعد، تماشایی و دلنشین داشته باشد، بلکه به هر ایستگاه شکلی منحصر به فرد و مخصوص داده شود. درنیمه دوم دهه 1940 و اوایل سالهای 1950، شکل معماری ایستگاه های مترو به یک موضوع معین اختصاص داده می شد . برای مثال موضوع معماری ایستگاه متروی ایزمایلوفسکایا که در سال 1944 به سبک معماری ویلنسکی و ایستگاه حلقوی کامسامولسکایا که در سال 1952به سبک معماری شوسیف ساخته شده است، به سوابق حماسی روسیه و قهرمانی مردم شوروی در جنگ جهانی دوم اختصاص دارد.
نمائی از یکی دیگر از ایستگاههای متروموزه مسکو
متروی مسکو امروزه با 180 ایستگاه، 12 خط، 298 کیلومتر طول، هر شبانه روز حدود 5/9 میلیون نفر را جابه جا می کند و یکی از پیشرفته ترین، ارزان ترین و زیباترین متروهای جهان است که همه روزه مورد بازدید جهانگردان خارجی و داخلی قرار می گیرد. مدت زمان انتظار قطار در متروی مسکو فقط 90 ثانیه می باشد. ایستگاه های مترو در خیابان ها با تابلویی به شکل حرف " ام" انگلیسی مشخص شده اند.در روایات است زمانی که نقشه مترو آماده شد و برای تائید نهائی پیش استالین آورده شد ، وی در حال خوردن قهوه بود و بعد از مشاهده نقشه ، فنجان خالی قهوه را درست وسط نقشه گذاشت و گفت : یک خط گرد در میان ایستگاهها هم بایستی اضافه گردد . امروزه در نقشه مترو مسکو یک خط قهوه ای دایره ای شکل درمیان ایستگاهها وجوددارد. در قسمتی از دیوار یکی از ایستگاههای مترو، تصویر لنین که روبروی کرملین برای مردم سخنرانی می کند مشاهده میشه که دونه دونه توسط کاشیهای رنگارنگ کوچیک که بطرز بسیار زیبائی کارشده ، مشاهده می شود.
تصویر لنین درحال سخنرانی جلو کرملین در دیوار یکی از ایستگاههای مترو
همانطور که قبلا عرض شد مردم روسیه فوق العاده خرافاتی هستند. آنها اعتقاد دارند مالیدن دست روی پوزه سگ خوش یمن است وبه این علت پوزه همه مجسمه های سگ در ایستگاههای مترو رنگ پریده شده اند.
رنگ پریدگی پوزه سگ مجسمه ها در ایستگاههای مترو مسکو
با استفاده از نقشه مترو امکان رسیدن به تمام نقاط اصلی شهر وجود دارد. برخلاف دیگر متروهای جهان، مسافرین برای تعویض خط نیاز به پرداخت مجدد ندارند و پس از ورود به محوطه اصلی هر تعداد خط که عوض کنند ، بدون پرداخت مجدد می توانند سوار شوند. برای رسیدن به مقصد گاهی مسافر چندین خط عوض می کند. لذا توجه دقیق به نقشه مترو ضروری است .واگن های قطار 44 صندلی برای نشستن و در کل گنجایش 270 نفر را دارند. لازم به ذکر است که هر یک از خطوط متروی مسکو نام به خصوصی دارد، اما از آنجا که هر خطی در نقشه مترو رنگ مخصوص دارد ، خطوط با رنگ شناخته می شوند.
آنچه مایه حیرت است این است که بسیاری ازواگنها قدیمی و چه بسا یادگار دوران استالین هستند ولی چون هنوز توان کار را دارند مورد بهره برداری واقع میشوند. این مسئله در مورد ساختمانها و قطارها و اتوبوسهای برقی شهر هم مصداق دارد و میتوان نتیجه گرفت که روسها نهایت استفاده را از امکانات موجود میکنند. وقتی وارد یک واگن قطار میشویم، با جماعتی روبرو میشویم که در کمال آرامش و سکوت نشسته یا ایستاده، در حال مطالعه کتاب، مجله و یا اینترنت با گوشیهای همراهشان هستند. هیچکس در حال صحبت با بغل دستی یا با موبایلش نیست، هیچکس در حال خوردن چیزی نیست و از همه عجیب تر اینکه در حالیکه بیشتر اوقات به دلیل شلوغی واگن، چند نفری سرپا ایستاده اند، چند جای خالی روی نیمکت باقی گذاشته اند احتمالا" برای افراد پیر و یا خیلی خسته که هر لحظه ممکن است از راه برسند و توان ایستادن نداشته باشند و کسی که توان ایستادن دارد به خودش اجازه نمیدهد روی آنها بنشیند.
ایستگاههایی نظیر «کیفسکایا» و آنها که در مدار میدان سرخ هستند، با آن ستونهای مرمرین، کاشیکاری و آینه کاریهای زیبا، چلچراغهای مجلل، مجسمه های مرمرین و برنزی، حتی کف پوشی از سنگ خارا، خود یک نگارخانه و شاهکاری از هنر و تکنولوژی محسوب میشوند که چشم هر بیننده ای را خیره میکنند و علاوه بر اینکه ثبت جهانی شده اند امروزه به یکی از نقاط زیبای گردشگری مسکو تبدیل شده اند .مترو مسکو بخاطر سیستم خاص تهویه طبیعی، در تابستانها خنک ودر زمستانها گرم می باشد. یکی از ایستگاه ها که توجه منو به خود جلب کرد ایستگاه "مندلیوفسکایا" بودکه نامش از مندلیوف گرفته شده است . در این ایستگاه کلیه چراغ هایی که از سقف آویزان شده بود هر یک ساختار مولکولی خاصی داشت. اکثر توریست ها در این ایستگاه سر به هوا هستند و به راستی که متروی مسکو بسیار زیباست و از جاذبه های گردشگری این شهرمحسوب می شود.
بعد از دیدن چند ایستگاه مترو و سوارشدن در آن ، نزدیکی خیابان آربات قدیم از مترو خارج شدیم. عمیق ترین قسمت مترو119 متر زیر زمینه که حتی اززیر رودخانه مسکو عبور میکنه.حدود 5 دقیقه طول کشید تا با پله برقی بالا بیایم و به سطح خیابان برسیم.سپس پیاده به سمت خیابان آربات قدیم حرکت کردیم.اینجا یکی از قدیمی‌ترین و مشهورترین خیابان‌های مسکو است(تاریخ تولد این خیابان به 517 سال پیش بر می گردد) که طول آن بالغ بر یک کیلومتر می باشد. خیابان آربات بین میدان آرباتسکایا واروتا و میدان اسمولنسکایا قرار دارد. این خیابان از اوایل قرن ۱۸ میلادی، به عنوان یکی از بهترین مناطق مسکو، به محلی شناخته‌شده برای زندگی اشراف و نویسندگان درآمده است.
خیابان پیاده رو آربات قدیم
خیابان آربات که در حقیقت شامل دو خیابان قدیمی(پیاده رو) و جدید(ماشین رو) است، یکی از محله های مورد بازدید جهانگردان و خرید مسکو به شمار می رود. این خیابان در بدو پیدایش در حاشیه شهر و محل استقرار کاروان های تجاری از کشورهای مشرق زمین بود. به عقیده بعضی، کلمه آربات از ارابه مشتق شده، زیرا ارابه های تجاری در آن جا مستقر می شدند. در آربات قدیم فروشگاه های متعدد صنایع دستی و یادگاریهای روسیه وجود دارد. این خیابان در روزهای یکشنبه محل تجمع گروه های نمایشی، نوازندگان، آکروبات ها وغیره است که هزاران نفر از آن بازدید می کنند. خانه – موزه الکساندر پوشکین هم در این خیابان قرار دارد.
هم چنین به مناسبت دویستمین سالگرد تولد این شاعر نامدار، مجسمه ای از وی و همسرش در آربات قدیم نصب شد. آربات جدید که نزدیک و تقریباً به موازات آربات قدیم ساخته شده ،دارای فروشگاه های متعدد امروزی است که جهانگردان می توانند وسایل مورد نیاز خود را از خوراک و پوشاک تا دوربین عکاسی و فیلم ازآنجا تهیه نمایند. از جذابیت های این خیابان حضور هنرمندان نقاشی است که پرتره بازدیدکنندگان را در کمترین زمان ممکن به تصویر می کشند.در خیابان آربات قدیم به پیشنهاد تورلیدمون یک فروشگاه سوغاتی و صنایع دستی معرفی شد تا از آنجا دیدن و خرید کنیم.این فروشگاه هم مانند خیل زیاد فروشگاههای این خیابان شامل انواع و اقسام صنایع دستی مخصوص روسیه ،شامل عروسکهای ماتروشکا، گردنبندهای متنوع کهربا، سماور و ... بود.بدلیل گرانی قیمتها ما چیزی نخریدیم و فکر کنم سایر همسفرانمون هم چیزی خرید نکردند.حدود یک ساعتی در این خیابان گشتیم.اکثر فروشندگان از دختران و پسران کم سن وسال فقیر کشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق بودند.نوجوانانی ازکشورهای قرقیزستان،ازبکستان و سایر استانهای فقیر روسیه مانند تاتارستان.
بعضی از آنها ترکی هم بلد بودند منتها با لحجه مخصوص خودشون که ماکم وبیش می تونستیم با اونها ارتباط برقرار بکنیم.بعد از پایان دیدارمون از این خیابان، حوالی ظهر به هتل باز گشتیم تا بعد از استراحتی چند ساعته ، ابتدای شب آماده بازدیدهای عصر و شب بشیم.
برنامه آخرین شب اقامتون تو مسکو ابتدا دیدن پارک پیروزی بود.هوا کم کم رو به تاریکی میرفت که ما هتل محل اقامتمونو به طرف پارک پیروزی ترک کردیم. چون این برنامه جز پکیج توربود ،همه همسفرامون حضورداشتند. نم نم باران شروع به باریدن کرده بود.در قسمتی از خیابان عریض مارشال کوتوزوف( همون فرمانده ارتش روسیه که در سال 1812 ناپلئونوشکست داده بود) اتوبوس نگه داشت و ما با عبور از پل زیر زمینی عابر پیاده به پارک پیروزی وارد شدیم.البته ناگفته نماند که بغیر از این خیابان ،4 خیابان دیگر هم به این پارک وصل می شود.در این پارک همه ساله در نهم ماه می جشن فوق العاده زیبائی همراه با کنسرت بسیارمجلل ورژه نظامی برگزار می گردد.
پارک پیروزی مسکو
پارک پیروزی (به روسی : پارک پابِدی)،یکی از مکانهای دیدنی شهر مسکو می باشد که در محلی بنام «تپه های پاکلونایا» قرار دارد. این پارک به افتخار پیروزی ارتش سرخ در جنگ جهانی دوم(1939-1944) بر ارتش آلمان نازی طی سالهای 1983تا 1995 که روسیه 26 میلیون کشته داده، احداث شده است. در این پارک، مجموعه ای از موزه ها، یک کلیسا بنام گئورگی پیروز، یک کنیسه یهودیان و یک مسجد بنام مسجد یادبود و همچنین ستون هایی از برنز که هر کدام به افتخار یگان های حاضر در جنگ ساخته شده است، قرار دارد.ساختمان سفید، اصلی ترین موزه پارک به نام موزه «جنگ کبیر میهنی»است . در داخل موزه، تسلیحات به جا مانده از جنگ، اشیا، مدالها و تابلوهای فرمانده هان و سربازان شوروی نگهداری می شوند. در بالای ساختمان موزه ، دو تا اسب از جنس برنز که وزن هر کدام از آنها 12 تن است که در بالای آن طی یک افسانه یونانی ،مجسمه "نیکا" در حال شیپور زدن بطرف کرملین ، پیروزی رو اعلام می کنند،دیده می شود.
همچنین ماکتهای عظیمی از صحنه های نبرد نظیر نبرد استالینگراد و محاصره لنینگراد به طرز ماهرانه ای ساخته شده و در معرض دید عموم قرارگرفته است.مقابل موزه ستون مرتفعی قرار دارد که در بالای آن مجسمه الهه پیروزی نصب شده است.روی ستون تصاویرمختلف و اسامی شهرهائی که در جنگ شرکت داشتند بطرز زیبائی حک شده است. باید به این نکته توجه داشت که جنگ جهانی دوم که روسها آنرا «جنگ کبیر میهنی» می نامند، همواره در حافظه تاریخی آنها باقی مانده و از آن با افتخار یاد می کنند. حین تماشای قسمتهای مختلف پارک بسیار غبطه می خوردم که چرا چنین پارکی( حتی بزرگتر و بهتر)، در کشور ما احداث نشود؟شهدائ گرانقدری که در طول هشت سال دفاع مقدس با گذشتن از جان عزیز خویش، دست کثیف اجنبی رو از دستیابی به خاک این سرزمین پاک ، قطع کردند.ایستگاه متروئی هم به همین نام در نزدیکی پارک قرارداشت.
کلیسای " گئورکی"پیروز در داخل پارک پیروزی مسکو
در این پارک همه المانهای مربوط به جنگ جهانی دوم مد نظر قرار گرفته است.از جمله وجود مسجد،کلیسا و کنیسه، نشاندهنده کشته شده گانی از مسلمانان، مسیحیان و یهودیان در جنگ می باشد.وجود 1418 فواره و پرچم یادآور 1418 روز زمان جنگه و ارتفاع 8/141 متری ستون بلن د مرکز پارک نیز نشانه همان روزهای جنگ است . نورپردازی بسیار زیبائی فواره ها رو در شب به رنگ قرمز درآورده بود.
بعد از دیداریکساعته از پارک پیروزی، به طرف تپه گنجشکها که مرتفع ترین قسمت شهرهستش، رفتیم. از آنجا همه شهر و مخصوصا ساختمانهای هفت خواهران دیده می شد . تنها ساختمان که تا صبح همه چراغهاش روشن بود، هتل رادیسون بود. باید بگم که در مسکو و اطرافش هیچ کوهی وجود ندارد و مسکو در جنگل و رودخانه محصور است و بلندترین منطقه آن «تپه وارابیف» (تپه گنجشک) همینجا که ایستاده ایم حدود 250 متر از سطح دریا ارتفاع دارد .تپه وارابیف بام مسکو لقب گرفته و از فرازش میتوان همه مسکو را دید به شرطی که آسمان مثل امروز ابری و گرفته نباشد و نم نم باران هم مجال عکاسی بدهد.
ساختمان استادیوم ورزشی خودش را بیشتر از همه نشان میدهد. ساختمانی زیبا به سبک کاخهای اروپایی و کرملین که هر جای شهر میرویم مشابهش را میبینیم این ساختمان که یکی از ساختمانهای معروف به هفت خواهران است، دانشگاه ملی مسکو است که در سال 1950 به دستور استالین در بلندترین نقطه شهر ساخته شد تا علم و دانش از همه چیز بالاتر قرار گیرد . ستاره بالای ساختمان است 9 متر قطر دارد و طول میله اش هم 58 متر است. این دانشگاه همچنین ساعت و هواسنجی به قطر صفحه ۹ متر را در نمای خود جا داده است . دانشگاه 6000 اتاق و 68 آسانسور و 320 هکتار مساحت دارد.
مسکو در شب
آخرین محلی که حوالی 10 شب به آنجا رفتیم ، بازدید یکساعته شبانه از میدان سرخ بود که واقعا هر چقدر آدم ببینه واز زیبائیهاش بگه باز هم حق مطلبو ادا نکرده. وقتی کلیسای واسیلی ساخته شد هنوز هیچ اثری از میدان سرخ نبود و آنجا فقط بازاری بود در جوار کرملین قدیم. بعدها سازه هایی ساخته شد ومیدانی مستطیلی پدید آمد که نامش را «کراسنویا پلوشاد» به معنی میدان زیبا نهادند و از قرن شانزدهم به بعد سازه های اطرافش یکی یکی اضافه شدند. نقطه صفر پای کلیسای واسیلی در قسمت جنوبی بازار گوم، میدان دایره ای طلایی حک شده روی سنگفرش است که دقیقا"مرکز دایره مسکو است. یکی از اعتقادات خرافی روسها اینه که اگر در این نقطه بیایستی و سکه ای از قسمت شانه چپت پرتاب کنی که داخل حفره استوانه وسط بیفتد ،دوباره به مسکو برمی گردی و من هم مثل همه توریستهای حاضر در میدان سرخ، این کارو انجام دادم ولی سکه، کنار دایره افتاد یعنی دیگه به مسکو برنمی گردم. اما من هنوز هم امیدوارم روزی دوباره رویای سفر به سرزمین تزارها تعبیر بشه و خیلی از جاهای دیدنی دیگری که فرصت مشاهده همه آنها در این مدت محدود نبود رو ببینم.
سازه مدور استوانه ای در میدان سرخ
چهارشنبه ، سوم شهریور ماه سال 1389 روز دهم(آخرین روز اقامت در روسیه)
امروز آخرین ساعات اقامتمون در مسکو وروسیه است و باید تا ظهر در فرودگاه شرمیتو مسکو باشیم تا با پرواز ساعت 15 هواپیمائی ایرفلوت، به تهران برگردیم. .ده روزاقامت در روسیه چه زود گذشت ولی آن خاطرات زیبا، هیچوقت از ذهنم پاک نخواهد شد. با اینکه اکنون چندسال از این سفرگذشته،اما لحظه به لحظه آن جلوی چشمانم ، خاطرات خوش و لحظات شیرین زندگیم بحساب می آید.ولی افسوس که انسان قدر آن دقایق با ارزش را ندانسته و بهره کافی و وافی از آن لحظات غیر قابل تکرار، نمی برد. به حال عده معدودی از همسفرانم افسوس می خورم که به جای استفاده حداکثری از این فرصت دست نیافتنی ، وقت خود را بیهوده در بازارهای این دوشهر گذراندند و بعلت گرانی فوق العاده اجناس در روسیه، بدون حاصل به کشور بازگشتند . این تنها نمونه کوچکی از کل زندگی ما انسانهاست . کسانی که در عمر کوتاه خود گرفتار مادیات ، زرق و برق زندگی، چشم و هم چشمی ومسائل پیش پا افتاده و بی ارزش زندگی می شوند که بهره لازم ازتقوی، کسب ثواب ، خدمت به مردم و درکل، رضایت پروردگار ، غافل می شوند که در آخر عمر بدون هیچ توشه ای این دنیا ی فانی رو ترک می کنند وچقدر زیان می بینند.
درمسیر فرودگاه حدود دو ساعتی طبق برنامه، در فروشگاه بزرگ " مگا" توقفی داشتیم تا کسانی که دوست دارند خریدی بکنند از اینجا خرید کرده و با سوغاتی عازم کشورمون بشوند.ما هم کمی شکلات و موادغذائی خریدیم و همچنین از ناهارسنتی روسها(خوراک بسیار لذیذ دلمه بادمجان) میل کردیم ولی در موقع دریافت نان با مشکل زبان روبرو شدم و هر چه کلمه نان به زبانهای مختلف بود گفتم ولی افاقه نکرد تا اینکه بالاخره با ایما و اشاره فهماندم که نان می خواهم . بعدا در ایران متوجه شدم که روسها به نان از کلمه ترکی خودمان( چورک) استفاده می کنند.جالب اینجا بود که در طبقه بالای فروشگاه که همش رستوران بود ، شعبات مک دونالد از استقبال بسیارزیادی برخوردار بود بطوریکه صف آن به چندین ده متر هم می رسید.علی رغم اینکه حدود 20 سالی از فروپاشی شوروی سابق گذشته بود باز هم روسها به غذاهای بی کیفیت آمریکائی مثل مک دونالد علاقه مند بودند.
پرواز بدون تاخیر از فرودگاه شرمیتو مسکو انجام شد و ما عصر همانروز در فرودگاه امام (ره) در فکر چگونگی برگشت از تهران به تبریز بودیم. توصیه های لازم به هموطنان عزیزم قبل از سفر به روسیه:
1- بهترین زمان مسافرت به روسیه، از اواخرخرداد(شبهای سفید سنت پترزبورگ) تا اواسط شهریور ماه می باشد.
2- علاوه بر وسایل موردنیاز برای هرسفرخارج از کشور، همراه داشتن چتر،لباس گرم و کفش راحتی (برای پیاده روی)ضروریست.
3- بعلت گرانی وحشتناک اجناس در روسیه، پیشنهاد می کنم کلا از خرید، صرف نظر کنید.
4- سعی کنید در این مدت محدود، حداکثراستفاده رو در مشاهده مناطق دیدنی ، سیرک،تئاتر و نمایشها ببرید.
5- قبل از سفر، با مطالعه کشور روسیه و این دوشهر، حروف،چند کلمه و جمله به زبان روسی رو یاد بگیرید .
6- حتما با تور به این مسافرت تشریف ببرید و آژانسی رو انتخاب کنید که اولا معتبر باشه ثانیا راهنماهای خوب و مجرب داشته باشد.
7- امنیت برای توریستها، بخصوص درشب، درهیچکدام از شهرهای جهان (حتی در امن ترین شهرها) وجود ندارد .پس بهتر است ریسک نکرده و تنهائی(بخصوص در شب) از هتل بیرون نروید.
8- جاهای بسیار زیاد دیدنی در این دو شهر وجود دارد که حتی باوجود 10 روز اقامت ، فرصت دیدن همه آنها به شما دست نمیدهد. بعنوان مثال : متروی سنت پترزبورگ ، دیدنی های خیابان نفسکی و خانه کتاب در آن، دژ و استحکامات نظامی پترو پاول ،صومعه سرگئی لاورا(که در لیست میراث جهانیست که از قرن 17 تاکنون تغییر نکرده)در اطراف مسکو-پارک هوا فضای داخل شهر مسکو-شهرتاریخی ولادیمیر دسوزدال در فاصله 3 ساعته از مسکو و ...بنابراین قبل از سفر همه این مناطق دیدنی رو لیست کرده و با برنامه ریزی، نسبت به مشاهده آنها اقدام کنید. ودر نهایت به نظر من ، روسیه جزئ چند کشور معدودیست که حداقل یکبار در طول عمر باید آنجا رو دید.
پایان.
نویسنده : فرشاد شفیعی شهیدلو
تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب سایت بانک تور و گردشگری مسؤولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد. |
