طبیعت گردی (Natural Tourism) یکی از پرطرفدارترین نوع گردشگری است. طبیعت گردی هر نوع سفری که با طبیعت در ارتباط باشد را می گویند و در واقع پایه و اساس این نوع گردشگری، طبیعت است. افرادی که به طبیعت علاقهمندند، تور طبیعت گردی را به دیگر انواع تور ترجیح میدهند.
طبیعت گردی انواع مختلفی دارد و در گروه های متنوعی دسته بندی می گردند که یکی از معروف ترین نوع طبیعت گردی، اکوتوریسم (Eco- Tourism) است. اکوتوریسم طبق تعریف انجمن بین المللی اکوتوریسم (The International Ecotourism Society) عبارت است از: سفری مسئولانه به طبیعت که از محیط زیست و رفاه جامعه محلی محافظت می کند و در این نوع سفر آموزش نقش مهمی ایفا می کند (سال 2015).
نکته: منظور از آموزش در واقع آموزش جامعه میزبان و میهمان (گردشگران) است.
درجه سختی سفرهای طبیعت گردی
طبق نظر سازمان ملل سفرهای طبیعت گردی متناسب با سطح توانایی جسمانی در سه سطح برگزار می شوند:
- طبیعت گردی سبک (نرم)
- طبیعت گردی سخت (متوسط)
- سفرهای ماجراجویانه (سنگین)
نکته: نقطه اشتراک تمامی این سفرها انجام این فعالیتها در طبیعت است و فقط به لحاظ توانایی شخصی و میزان ریسک در سفر با هم متفاوت هستند.
در این درجه بندی ها عواملی مانند مسافت طی شده، شیب مسیر، نوع مسیر، اقلیم، محل اقامت، ارتفاع و شرایط آب و هوا در نظر گرفته شده است.
طبیعت گردی سبک
این الگو، سبک ترین نوع سفرهای طبیعت گردی محسوب می گردد. طبیعت گردی سبک سریع ترین رشد را در بین افراد علاقمند به طبیعت داشته است. این برنامه ها مناسب بیشتر افراد با سطح توانمندی متوسط هستند و به کمترین فعالیت جسمانی و ورزشی نیاز دارد. پیاده روی در دامنه کوه یا در مسیرهای هموار جزو این نوع طبیعت گردی محسوب می گردد.
نکته: اکثر تورها و سفرهای طبیعت گردی که در ایران در حال اجرا و برگزاری هستند و به صورت خانوادگی نیز اجرا می شوند در این گروه قرار دارند.
طبیعت گردی سخت
دومین الگوی سفرهای طبیعتگردی نیاز به سطح آمادگی جسمانی خوبی دارد. این نوع سفرها مناسب افرادی ست که حداقل روزانه 2 الی 4 ساعت فعالیت های ورزشی داشته اند یا قبلا تجربه ی کوه پیمایی یا راه پیمایی نه چندان طولانی (حداقل 2 تا 4 ساعت در روز) را داشته اند. افرادی که در این سفرها شرکت می کنند باید آمادگی جهت اقامت در کمپ یا چادر و استفاده از توالت های صحرایی را نیز داشته باشند.
طبق تعریف سازمان ملل سفرهای علمی که افراد برای کشف و بررسی طبیعت انجام می دهند نیز جزو این الگوی طبیعت گردی قرار می گیرند. سفرهایی مانند سفر برای عکاسی در طبیعت، سفرهایی برای شناخت گیاهان، سفرهایی برای تماشای پرندگان و ...
سفرهای ماجراجویانه
این سبک از سفرهای طبیعت گردی بالاترین حد آمادگی جسمانی را نیاز دارند. در این نوع سفرها، فرد بیشتر خطر را تجربه خواهد کرد. این الگوی سفر خود شامل سه الگوی مختلف است.
نکته: سفرهای ماجراجویانه مناسب کودکان و افراد سالمند نیست و همچنین افرادی که در این نوع سفرها شرکت می کنند باید مهارتهایی مانند شنا، سنگ نوردی، دره نوردی، صخره نوردی، صعود و سقوط با طناب را به صورت حرفه ای آموزش دیده باشند. این افراد باید کاملا به استفاده از تجهیزات طبیعت گردی مسلط باشند و دوره ابتدایی امداد و نجات (در ایران، هلال احمر این دورهها را برگزار میکند) را گذرانده باشند.
- سفرهای ماجراجویانه سبک
در این نوع سفرها افراد باید تجربه قبلی کوه پیمایی در مسیرهای ناهموار و با شیب های مختلف را داشته باشند. این برنامه ها به طور معمول 4 الی 7ساعت پیاده روی در روز را شامل می شوند و مسیرهای این سفرها اصولا در ارتفاعات بالا (حداکثر 4200 متر) یا در شیب های تند و مسیرهای ناهموار (مانند سنگلاخ، باتلاق، رودخانه یا کویرهای سخت) انجام می شود. در این سفرها گردشگران باید آمادگی اقامت در کمپ های طبیعت گردی با کمترین میزان امکانات و استفاده از توالت صحرایی را داشته باشند.
- سفرهای ماجراجویانه متوسط
این نوع سفرها مربوط به سفرهای کوهنوری و پیادهرویهای طولانی بالای 8 ساعت در روز هستند. شرایط آب و هوایی در این نوع سفرها بسیار ناپایدار هستند و فرد باید کاملا به لحاظ توانایی جسمی آمادهی هر نوع بحرانی باشد. همانطور که پیشتر بیان شد این سفرها به هیچ عنوان مناسب کودکان، افراد سالمند و کم توان نیست. در نظر داشته باشید اقامت در این نوع سفرها، در ارتفاعات بالای 4200 متر یا اقامت در مکانهای بدون هیچ امکاناتی انجام می شود. در سفرهای ماجراجویانه، افراد برنامهی تغذیه متفاوت دارند و هر نوع غذا و نوشیدنی را نمی توانند استفاده کنند.
- سفرهای ماجراجویانه سنگین
سختترین و سنگینترین سبک سفرهای طبیعت گردی مربوط به این الگو میباشد که نیاز به آمادگی جسمانی بالایی دارد. افرادی که به این نوع سفرها تمایل دارند، اصولا ورزشکاران حرفهای هستند که قبلا تجربه سفرهای ماجراجویانه در سبکهای مختلف را داشتهاند. این نوع سفرها به صورت گروهی و در ارتفاعات بالای 5200 یا در مسیرها ناهموار، سنگلاخی، شیب های تند، شرایط آب و هوایی متغیر و ناپایدار انجام می شود. در این نوع سفرها فرد نیاز به مهارتهای مختلف مانند صخرهنوردی، سنگنوردی، صعود و سقوط با طناب، شنا و غیره به صروت کاملا حرفهای دارد.
حالا که با انواع سختی سفرهای طبیعتگردی آشنا شدید، آیا آماده هستید که اینبار قدم به طبیعت بگذارید و در راستای حفظ محیط زیست، سفر کنید؟ آیا مایلید چنین تجربههایی داشته باشید؟ برایمان بگویید کدام نوع از سفرهای طبیعتگردی را تا به امروز رفتهاید و آیا حاضرید بازهم به این نوع سفرها بروید؟
منتظر خواندن نظرات ارزشمندتان هستیم.