یکی از قدیمی ترین تکیه های تهران که هنوز پابرجاست، تکیه نیاوران است. این تکیه مربوط به دوران قاجار است و در تهران خیابان شهید باهنر واقع شده است. ناصرالدین شاه علاقه ی بسیاری به منطقه نیاوران داشت. طی سال‌هایی که ایام محرم مصادف با تابستان می‌شد و او در کاخ صاحبقرانیه و نیاوران به سر می‌برد با توجه به علاقه‌اش به برگزاری مجالس تعزیه، تصمیم گرفت تکیه‌ای نیز در آن منطقه بنا کند. ساخت تکیه نیاوران به دستور ناصرالیدن شاه به دست استاد حسن خرپاکوب انجام شد.
نمای بیرون تکیه خبری از قدمت آن ندارد. اما از در چوبی و قدیمی آن که پا به داخل بگذارید گویی در تاریخ سفر کرده‌اید. جایگاه‌هایی که پیش از این بزرگترها برآن تکیه می‌زدند و نخلی که نقاشی روی آن به زردی می‌زند. کنار درورودی موزه‌ای از وسایل قدیمی تعزیه خوانی و قوری و سماورهای قدیمی است. سقف این بنای دایره‌ای شکل چوبی‌ست و میانه‌ی آن هم ضریح بازسازی شده امام حسین (ع) است.
به طور کلی قدمت تکیه نیاوران به 153 سال پیش برمی‌گردد. فرم کلی تکیه تغییرات زیادی داشته است و در ابتدا خبری از شیروانی، خرگاه و طاق نما نبوده است. در آن زمان دور تا دور این تکیه طاق نما بود و هر یک از طاق نماها مربوط به یکی از خانواده‌های نیاوران بود که در زمان مراسم‌ها در قسمت خودشان چای درست می‌کردند و با چراغ نفتی و پارچه سیاه به استقبال محرم می‌رفتند.
امروزه چند روز بعد از عاشورا و روزهای آخر ماه صفر، تعزیه خوانی شروع میشود. در روزهای اولیه برای برگزاری مجلس تعزیه خوانی، تعزیه خوان را از قم می‌آورند. در قسمت منبر در گذشته دیری بوده که با پله به طبقه بالا ارتباط داشته است. طبقه بالا مربوط به خانم‌ها بوده است. مرشد اکبر و حاج اسدالله خیری از مداحان معروف این تکیه بوده اند.
منبع: خبرگزاری مهر، سیری در ایران
