لانگیربین، شهر مسلحی که در آن انسان‌ ها حق مردن ندارد

منطقه جغرافیایی و جایی که متولد می‌شوید، می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در ابعاد مختلف زندگی شما از جمله فرهنگ، چهره و دین شما داشته باشد. در این مطلب قرار است به شهر عجیب و خاصی در نروژ بپردازیم که به دلیل نزدیکی بیش از حد به قطب شمال، زندگی ساکنین آن به قوانین خاص و عجیبی محدود شده است که در هیچ کجای دنیا دیده نمی‌شود. از آموزش کار با اسلحه در مدارس گرفته تا غیر قانونی بودن مردن و خاکسپاری در آن. در ادامه همراه لست سکند باشید تا با لانگیربین، این شهر متفاوت اسکاندیناویایی بیشتر آشنا شویم.

لانگیربین، شمالی‌ترین شهر در کره زمین

اگر نگاهی به نقشه کره زمین بیاندازید، متوجه جزیره و سرزمینی به نام Spitsbergen and Jan Mayen خواهید شد که در شمال قاره اروپا و نزدیک به قطب شمال واقع شده است. این جزیره دور افتاده که متعلق به قلمرو کشور نروژ می‌شود، میزبان شهری به نام لانگیربین است که شمالی‌ترین شهر مسکونی در جهان به حساب می‌رود. سرزمین‌های دیگری مانند گرینلند که دارای مجاورت بیشتر به قطب شمال هستند، به دلیل نداشتن جمعیت ساکن و دائمی از این مقایسه کنار می‌روند.

همچنین جالب است بدانید که این شهر توسط فردی آمریکایی به نام جان مونرو لانگ‌‌یِر (John Munro Longyear) ساخته شد که در سال 1999 خواستار تاسیس کمپانی حفاری خود به نام Arctic Coal بود. نام کنونی این شهر به معنی شهر لانگ‌یر در نروژ (Longyearbyen) است.

در سرزمین خرس‌های قطبی، حمل اسلحه اجباری است

با توجه به منطقه جغرافیایی و وضعیت آب و هوایی این شهر که در اکثر اوقات سال، پایین‌تر از 6 درجه سانتی‌گراد است، تعجبی ندارد که خرس‌های قطبی، این شهر را به عنوان زیستگاه خود انتخاب کنند. در واقع جمعیت خرس‌های قطبی از ساکنین لانگیربین بیشتر است (3000 خرس در مقابل 2300 انسان) و خرس‌های قطبی بومیان اصلی این منطقه محسوب می‌شوند!

از این رو، تمامی ساکنین لانگیربین موظف به داشتن حداقل یک اسحله تهاجمی، مانند رایفل‌ها (Rifles‌) هستند. طبق قوانین این شهر که از سال 2012 تصویب شد، اسلحه‌های تهاجمی باید خارج از خانه نگهداری شوند و برای تردد خارج از شهر، حمل یک اسلحه اجباری است. ضمن اینکه اجازه شکار و شلیک به هیچ خرسی در لانگیربین قانونی نیست، مگر در صورت دفاع از خود یا اشخاص دیگر.

در لانگیربین، ورود گربه‌ها اکیدا ممنوع است!

به غیر از خرس‌ها، در لانگیربین گونه‌های جانوری بسیاری کمیاب و خاصی دیده می‌شود. از جمله نوعی پرنده مهاجر که در مقاطعی از فصل به سمت این جزیره کوچ می‌کنند. در این میان، بد نیست بدانید قانونی در این شهر وجود دارد که به سبب آن، داشتن گربه به عنوان حیوان خانگی در لانگیربین ممنوع است. نه تنها به عنوان حیوان خانگی، بلکه به طور کلی ترجیح داده می‌شود هیچ گربه‌ای در این جزیره حضور نداشته باشد؛ چرا که تهدیدی برای حیات وحش از جمله پرندگان به شمار می‌رود.

تصویر زیر متعلق به کشا، مشهورترین گربه‌ای است که در کل شهر لانگیربین یافت می‌شود. صاحبان کشا، این گربه را پیش از تصویب شدن قانون ممنوعیت حضور گربه‌ها در جزیره Spitsbergen  مالک شدند و استثنا به شمار می‌روند.

تاریکی و زمستان، مهمان همیشگی لانگیربین

باز هم به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص این سرزمین پدیده‌ای جالب در آن رخ می‌دهد که به سبب آن 4 ماه از سال، جزیره به تاریکی مطلق فرو می‌رود و خبری از طلوع خورشید نخواهد بود. هر ساله از نخستین روزهای آبان (حدودا 25 اکتبر) تا اواسط اسفند ماه (8 مارس) شهروندان لانگیربین رنگی از روشنایی خورشید نخواهند دید. یکی از مهم‌ترین اثراتی که این پدیده در لانگیربین رقم می‌زند ایجاد تداخل در ساعت خواب بیولوژیکی ساکنین است.

همچنین غیر از تاریکی، زمستان‌های بسیار سخت و طاقت فرسایی در جزیره حاکم است که باعث می‌شود مفاهیمی مانند کشاورزی و گیاه‌خواری در چنین جایی بی‌معنی بنظر برسد. خاک شهر لانگیربین و تمامی جزیره، اسپیتسبرگن پرمافرست (Permafrost) یا خاک منجمد است و این یعنی سطح این شهر و جزیره به طور همیشگی منجمد بوده و دمای آن زیر 0 درجه سانتی‌گراد است. بنابراین، کشاورزی و گونه‌های گیاهی این سرزمین، بسیار محدود بوده و حتی برای ساخت خانه نیز، ساکنین مجبورند از پایه‌های مخصوصی جهت بنای منزل خود استفاده کنند و ساخت و ساز روی سطح این زمین، ممکن نیست. البته فراموش نکنید که شهرهای مسکونی سردتر از لانگیربین هم وجود دارند، از جمله اویمیاکن که با دمای متوسط 50 درجه زیر صفر، سردترین نقطه مسکونی در کره زمین شناخته می‌شود.

لانگیربین جای مردن نیست

در طول تاریخ شهرهای مختلفی بودند که در آن قانون ممنوعیت مردن وجود داشته است. مانند سیلیای ایتالیا در 2015، بیرتیبا میریم برزیل در 2005 یا لانخارون اسپانیا در 1999. اما دلیل ممنوعیت مردن و خاکسپاری در اکثر این مناطق به دلیل پر شدن ظرفیت گورستان‌ها بوده که حتی ممکن بود به دلیل فوت شدن فردی، دولت بستگان وی را جریمه کند. اما در لانگیربین، گورستان‌ها محدودیتی از نظر جا و مکان ندارند، بلکه علت به تصویب رسیدن این قانون، مورد جالب‌تری ‌است. همانطور که اشاره شد، به دلیل سرمای زیاد زمین، لانگیربین همیشه یخ زده یا پرمافرست است. بنابراین اگر جنازه‌ای را زیر این خاک منجمد دفن کنند، جنازه تجزیه نشده و به مرور زمان سبب شیوع بیماری‌های بخصوصی می‌شود. از سال 1950 تا کنون، این قانون در لانگیربین وجود دارد و ساکنینی که در آستانه مرگ قرار دارند را به خارج از شهر می‌برند.

منبع: hurtigruten