5 سال بعد از بالا رفتن از دیوار سفارت انگلستان در تهران، روابط دو کشور دوباره به بالاترین سطح (استقرار سفیر) بازگشت و سفرای ایران و انگلستان در تهران و لندن معرفی و مستقر شدند.
حمید بعیدینژاد سفیر جدید جمهوری اسلامی در انگلستان و نیکولاس هاپتون سفیر جدید انگلستان در تهران به طور همزمان در وزارت امور خارجه دو کشور حضور یافته و با تسلیم رونوشت استوارنامه خود با وزیر خارجه میزبان ملاقات کردند.
بالا رفتن از دیوار سفارت انگلستان در تهران و قطع روابط دو کشور نشان داد احساسات و خودسری برخی از نیروها در داخل میتواند بر روابط ایران در منطقه و جهان تاثیر منفی و زیان باری داشته باشد. این حرکتهای احساسی باعث میشود دولت مستقر جمهوری اسلامی برای جبران این اشتباه، تحرکات دیپلماتیک مضاعف انجام دهد و گاهی حتی از موضع عذرخواهی وارد شود تا نشان دهد سیاستهای جمهوری اسلامی تنها از طریق مسئولان بیان میشود نه چند جوان احساسی که از دیوار سفارت بالا میروند.
حاصل این حرکت انزوای ایران در عرصه بین المللی و متهم شدن جمهوری اسلامی به تندروی بود. برخی از کشورها هم تلاش کردند نشان دهند ایران قدرت تامین امنیت سفارتخانههای خارجی را ندارد یا به زبان ساده تر با قدرت رسانهای که دارند به مردم جهان بگویند ایران امن نیست!
هنوز تبعات حمله به سفارت انگلستان در تهران در سال 1390 ادامه داشت که حمله جدیدی به یکی از سفارتخانه های دیگر در تهران روی داد. در سال 94، عدهای تصمیم گرفتند این بار از دیوار سفارت عربستان بالا بروند برای دفاع از حق روحانی اعدام شده "شیخ نمر". قرار بود این بالا رفتن از دیوار سفارت برای دفاع از مظلوم باشد اما باعث شد ایران در جایگاه متهم قرار بگیرد.
بعد از این حرکت متهم به افراط گرایی شدیم. روابط ایران و عربستان قطع شد و درست زمانی که به دلیل حادثه منا و سهل انگاری سعودی ها در مراسم حج، احتیاج به حضور فعال ایران در عربستان بود، روابط دو کشور قطع شد. این حمله باعث شد ایران نتواند حق ضایع شده شهروندان خود را از دولت عربستان بگیرد.
این حرکت باعث شد شبه اتحاد عربی- اسلامی علیه ایران شکل بگیرد. در حالی که دولت روحانی تلاش می کرد دیوارهای یخی ایجاد شده میان ایران و جهان را آب کند، دیوار بلند سربی میان ایران و کشورهای منطقه ایجاد شد. در حالی که شعار روحانی در برابر کشورهای منطقه هم زیستی مسالمت آمیز بود، این حرکت باعث شد روابط ایران با بخش مهمی از کشورهای خاورمیانه به سردترین شکل ممکن خود برسد.
میبینید که دو حرکت احساسی باعث شد ایران در عرصه بین المللی با مشکلات فراوانی روبرو شود. این خودسریها فقط برای ایران هزینه داشت.
مقام معظم رهبری در سال 67 زمانی که رییس جمهور بودند به این نکته اشاره و فرمودند:" من شنیدم که بعضی ها رفتند سراغ بعضی از سفارتخانه ها. من الآن دارم به شما ابلاغ می کنم، به عنوان مسئول دولتی و به عنوان امام جمعه و یک روحانی؛ به سفارت خانه ها نزدیک نشوید. این را بدانید که اگر شما از سیاست انگلیس یا سیاست آمریکا یا هر کس دیگری بدتان می آید راهش این نیست که یک عده ای بروند بی مهار از دیوار سفارتخانه بالا و به سفارتخانه ها نزدیک بشوند، بنده دارم پیش شماها شهادت می دهم که این قطعاً و قطعاً به ضرر اسلام و مسلمین و به ضرر جمهوری اسلامی است. حالا مردم راهپیمایی می کنند، راه می روند، احساسات به خرج می دهند. احساسات صادقانه و درست و منطبق با منطق، در این هیچ شکی نیست. ممکنه تو خیابونها بروند و به هر سیاستی هر چه نظرشان هست بگویند، اما به سفارتخانه ها نباید نزدیک بشوند، اینکه ممکنه دشمن خودش این کار را بکند. ممکنه برخی از عوامل نفوذی دشمن بیایند و در جمعیتی بیافتند، برسند به یک سفارتخانه ای از دیوار بروند بالا یک وسیله ی آتشی بیاندازند یا جایی را بشکنند ، خراب کنند، بدانید این کار قطعا بد است و جرم است و به ضرر و اگر کسی آگاهانه این کار را بکند این خیانت است."
رییس سازمان حج هم میگوید:" به دلیل قطع ارتباط سیاسی دولت عربستان، مسیر حقوقی وزارت خارجه با موانع زیادی همراه است هرچند که ما تقاضای کمیته حقیقت یاب کردیم ولی دولت عربستان نپذیرفت." در این میان واقعا چه کسی باید پاسخ خانوادههای داغدار فاجعه منا را بدهد؟ آیا کسانی که از دیوار سفارت بالا رفتند حاضرند به خانوادههای داغدار پاسخگو باشند؟ قطعا نه.
روابط دیپلماتیک ایران با کشورها تنها و تنها از سوی حاکمیت تعریف میشود و هیچ فرد و نهادی حق ندارد بر اساس تصمیم شخصی خود در سیاست خارجی دخالت کند.
در پایان باید گفت برای حفظ منافع جمهوری اسلامی و کشور و البته مردم، بیایید از دیوار هیچ سفارتی بالا نرویم.
منبع:عصر ایران