بعد از کلی گشت و گذار توی سایتهای مختلف و بررسی جزئیات بالاخره کشور مالزی و پایتخت اون یعنی شهر کوالالامپور رو برای سفر انتخاب کردیم و به اتفاق همسرم در بیست و هشتم تیر 92 تهران رو به مقصد کوالا ترک کردیم(البته این نکته رو هم بگم که بدلیل دسترسی همه دوستان به دنیای مجازی و کثرت اطلاعات موجود در مورد سابقه جغرافیایی، آب و هوا، جمعیت، واحد پول و ... همه کشورها و یه جورایی کلیشه شدن این موضوع، من این قبیل اطلاعات رو اضافه نکردم). پرواز ما ایران ایر بود و مدت زمان پرواز هم حدود 8 ساعت. پرواز خوب و راحتی بود و در طول پرواز با غذاهای گرم و میان وعده های نچندان متنوع از ما پذیرایی کردند.

ساعت 11 صبح به وقت محلی به فرودگاه کوالا رسیدیم فرودگاه بزرگ و زیبایی بود با یه قطار داخلی مربوط به خود فرودگاه به قسمت خروجی رفتیم بعد از کنترل گذرنامه ها در قسمت خروجی تور لیدر مربوطه منتظر ما بود همراه او با یک اتوبوس به اتفاق دیگر اعضای گروه فرودگاه رو به سمت شهر ترک کردیم. در بین راه تورلیدر در مورد شهر کوالا و برنامه های سفر(که البته همشون پولی بود) توضیحاتی دادند و بعد سیم کارتی که جزء خدمات آژانس بود رو دریافت کردیم به سمت یک فروشگاه رفتیم و اونجا سیم کارتمون رو شارژ کردیم و بعد از آن رفتیم به سمت هتل. هتلی که ما در آن اقامت داشتیم هتل سوکاسا (The Nomad Sucasa All-Suite) بود توی خیابان امپنگ.

هتل نوماد سوکاسا

یک هتل چهار ستاره نزدیک ایستگاه مترو(ایستگاه امپنگ پارک) و اتوبوس و تقریبا نزدیک به برجهای دوقلو(حدوداًً 20 دقیقه پیاده) البته ایستگاه اتوبوس نزدیک هتل هم بود که می شد با یک رینگت به برجهای دوقلو رفت. اتاقهای هتل بصورت سوییت بود با اتاق های نشیمن و آشپزخانه مجزا و امکاناتی مثل فرگاز یخچال ماکروفر کتری برقی و ... رو داشت در کل هتل خوبی بود و ما اقامت راحتی رو اونجا داشتیم

نمای داخل اتاقهای هتل سوکاسا

ما این هتل رو به دوستان پیشنهاد می کنیم چون هم جای خوب و خلوتیه و هم به مرکز شهر نزدیکه و البته یه رستوران ایرانی و یه فروشگاه 24 ساعته هم روبروی هتل هست. روز اول سفر از اونجایی که ما تصمیم مون این بود که خودمون همه جاههای دیدنی رو بگردیم و از برنامه های پیشنهادی تور لیدر استفاده نکنیم(که البته اگه بتونید از مترو و وسایل نقلیه متنوع شهری استفاده کنید خیلی بهتر و با صرفه تره) برای روز اول سفرمون Lake Garden یا همون باغ دریاچه رو انتخاب کردیم ساعت 10 صبح با یه تاکسی و کرایه 11 رینگتی به انجا رفتیم

تابلوی ورودی باغ دریاچه

این پارک بسیار زیبا و شامل قسمتهایی مثل پارک پرندگان(ورودی 48 رینگت) باغ ارکیده(ورودی رایگان) پارک آهوان(ورودی رایگان) و پارک پروانه ها(ورودی 30 رینگت) و چند جای دیگه بود. در کل جای خوبی بود و ارزش دیدن رو داشت.

پارک آهوان

پارک پرندگان

پارک پرندگان

حدود ساعت 4 بعد از ظهر بود که از اونجا رفتیم به سمت برجهای دوقلو نماد شهر کوالا.

برجهای دوقلوی پتروناس در شب

برجهای دوقلوی پتروناس در روز

برجهای زیبا و البته مرتفع و یک مرکز خرید بزرگ و لوکس(مرکز خرید سوریا) و اکواریوم KLCC . بعد گرفتن چند عکس یادگاری از برجها و دیدن مرکز خرید سوریا که اجناس لوکس و خیلی گرونی داشت رفتیم یه گشتی حوالی محوطه برجهای دوقلو و ساختمان Public Bank و سفارت ایران که همون حوالی بود زدیم.

مرکز خرید سوریا

ساختمان Public Bank

روز دوم

امروز طبق برنامه ما یک گشت نیمروزی داشتیم که جزء خدمات تور بود. بنابراین همراه تور لیدر گشت خودمون رو که شامل دیدن از برجهای پتروناس و معبد چینی های نزدیک برجهای دوقلو و کارخانه شکلات سازی و قصر پادشاه بود رو شروع کردیم

کارخانه شکلات سازی

در کل از ساعت 10 صبح شروع شد و تا حدود ساعت 12 ظهر طول کشید و نهایتا با نهار در رستوران ایرانی به پایان رسید که چندان تعریفی نداشت ولی دیدنش خالی از لطف نبود(دیدن قصر پادشاه البته از نمای بیرون و پشت درهای بسته و عکس گرفتن از سربازهای نگهبان بیرون قصر بهترین قسمت این برنامه بحساب می امد).

قصر پادشاه

بعد از گشت شهری حدود ساعت 2 عصر بود که تصمیم گرفتیم بریم به منطقه دامان سرا که جزء قسمتهای بالای شهر بحساب می امد و شامل چند مرکز خرید(کرو، تسکو، ایکیا و ...)، با اجناس خوب و قیمتها ی تقریبا مناسب، رستوران، و پخش موزیک زنده در فضای آزاد شکل جالبی رو به این منطقه داده بود.

البته پیشنهاد می کنیم که حواالی عصر تا شب از این منطقه دیدن کنید تا بتونید از فضای اونجا بیشتر لذت ببرید. بعد از دیدن این منطقه که ما از دیدنش واقعاً لذت بردیم تصمیم گرفتیم به مرکز شهر و خیابان بوکیت بینتانگ بریم. چون منطقه دامان سرا تا مرکز شهر فاصله تقریبا زیادی هست و برای اینکه در هزینه صرفه جویی کنید می تونید از ایستگاه شاتل(اتوبوس سریع و السیر و مجانی) جلوی مرکز خرید کرو(The Curve) به ایستگاه منو ریل کی ال سنترال(KL Sentral) برید و از انجا با یکی دو رینگت به ایستگاه منوریل کی ال سی سی(KLCC) و بلعکس. در ضمن ایستگاه منوریل کی ال سی سی داخل مرکز خرید سوریا یا همون برجهای دوقلوست. خلاصه ما هم از همین طریق اومدیم به KLCC. از خود برجهای دوقلو هم یه تونل هوایی هست که از جلوی درب خروجی اکواریوم میره تا خود خیابان بوکیت بینتانگ و مرکز خرید پاویلیون(PAVILION).

نمایی از داخل تونل

مرکز خرید پاویلیون

این تونل از بین ساختمانهای شهر عبور می کند و مسیر بین برجهای دوقلو تا خیابان بینتانگ را به 5 دقیقه میرساند که واقعا جالب و دیدنی بود. بالاخره ما از دامان سرا رسیدیم به خیابان بینتانگ، خیابان همشیه زنده کوالا و یه جورایی قلب تپنده شهر و اصلی ترین وشلوغترین خیابان توریستی کوالالامپور که اکثر هتلها ، رستورانهای بین المللی و مراکز خرید را در آن می توان یافت.

از رستوران ایرانی و فرنگی گرفته تا مراکز خرید لوکس(پاویلیون، استار هیل، لات تن، اچ اند ام و ...) که انواع برندهای معروف دنیا با قیمتهای نجومی و مغازه های ارزون قیمت و دست فروش ها و غذا خوری ها و ماساژورهای های کنار خیابونی و غیره تا هر چی که فکرشو بکنید و دلتون بخواد رو می شد اونجا پیدا کرد. در کل جای باحالی بود که ارزش چند بار رفتن و دیدن رو داره البته اگه هتلتون هم یکی از هتلهای حوالی اونجا باشه می تونید هر شب از این همه شور و هیجان این خیابان استفاده کنید.

روز سوم

امروز هم مثل روزهای دیگه ساعت 8 صبح از خواب بیدار شدیم و طبق برنامهای که چیده بودیم تصمیم گرفتیم که به اکواریوم برجهای دوقلو بریم از ایستگاه اتوبوس کنار هتل و با اتوبوس های شهری و کرایه نفری یک رینگت رفتیم به سمت اکواریوم KLCC. بلیط ورودی اکواریوم 35 رینگت بود دو بلیط خریدیم و وارد اکواریوم شدیم.

تابلوی ورودی اکواریوم

فضای داخل شامل چند تا اکواریوم شیشه ای کوچک و بزرگ و تعدادی اسکله سر و کله نهنگ و یک تونل شیشه ای که از داخل اکواریوم اصلی می گذشت بود و برنامه غذا خوردن ماهیهارو تماشا کردیم که در کل بد نبود.

اکواریوم KLCC

حدود یه یک ساعتی اونجا بودیم و بخاطر اینکه برنامه داشتیم بعد از ظهر با چند از همسفرانمون بریم پوتراجایا برگشتیم سمت هتل و با کرایه کردن یه ون با مبلغ 80 رینگت رفتیم به شهر الکترونیکی مالزی. این شهر در 35 کیلومتری کوالا قرار دارد و حدود 40 دقیقه تا مرکز شهر فاصله دارد. در کل شهر پوتراجایا یک شهر برنامه ریزی شده می باشد.

از چراغ راهنما گرفته تا جدول های خیابون و گلها و سبزه ها و تزئینات یه جورایی فرق داشت هدف از این کار کاستن از تراکم کوالالامپور و فراهم کردن زمینه های ادامه توسعه این شهر به عنوان مرکز تجاری و مالی و سیاسی کشور بود نام پوتراجایا پس از اولین نخست وزیر مالزی توانکو عبدالرحمان پوترا و از روی نام او بر این شهر گذاشته شد پوتراجایا شهر قانون است و مقامات شهر سعی می‌کنند در آن یکپارچگی و استانداردهای خاصی که تعریف شده است به دقت اجرا شود. از مناطق دیدنی این شهر می توان از کاخ نخست وزیری، مسجد پوترا یا صورتی، پل های برگرفته از سایر کشورها از جمله پل خواجو اصفهان و... نام برد.

ساختمان نخست وزیری

مسجد پوترا

در اطراف شهر دریاچه مصنوعی بزرگی و همچنین چند پل بسیار زیبا وجود دارد. بعد از ورود به این شهر بسیار زیبا و کمی گشت و گذار در خیابانهای شهر و دیدن مسجد صورتی و کاخ نخست وزیری رفتیم به محل سوار شدن کشتی گردشگری کروز که یه دوری هم توی دریاچه مصنوعی شهر بزنیم و از نزدیک پلهای ساخته شده بروی این دریاچه را ببینیم.

پل پوترا برگرفته از پل خواجو اصفهان

بلیط کشتی را با مبلغ نفری 30 رینگت تهیه کردیم و در ساعت برنامه ریزی شده سوار شدیم.

حدود نیم ساعتی رو توی کشتی بودیم واقعاً حس جالبی بود دریانوردی در این شهر بسیار زیبا. حدود ساعت 6 عصر بود که این شهر رو به مقصد محله چینی ها ترک کردیم. محله چینی ها(China Town) یا همان خیابان پتالینگ یکی از شلوغترین مکانهای خرید شهر است ، این بازار محل فروش اجناس بدلی و ارزان قیمت چینی(انواع ساعت، کفش و کیف، اسباب بازی و ...) می باشد که برای خرید سوغاتی جایی بدی نیست. غذا خوری های چینی کنار خیابان و تزئینات قرمز رنگ چینی ها نیز از نکات جالب این محله می باشد. البته برای رسیدن به آنجا می توانید سوار مترو شده و در ایستگاه Pasar Seni پیاده شوید، بعد از 5 دقیقه پیاده روی به آنجا خواهید رسید .
روز چهارم

مجتمع تفریحی سان وای(Sunway Logon) مقصد بعدی ما بود. بعد از خوردن صبحانه ای در هتل ساعت 10 صبح از جلوی هتل با یه تاکسی و با کرایه 30 رینگتی رفتیم به سمت این مجتمع تفریحی.

وروی مجتمع همراه با تابلو قیمتهای ورودی

سان وای مجتمع بسیار بزرگ و زیبایی بود که شامل دو مجموعه شهر بازی و شهر آبی که با پل معلق به هم وصل می شدن می بود. بازی های بسیار متنوع آبی، ساحل شنی مصنوعی بسیار بسیار زیبا، دریاچه مصنوعی، سقوط آزاد از روی پل معلق، سرسره آبی، تونل وحشت و و و... از سرگرمی های این مجموعه می باشد.

نمایی از پل معلق

بعد از خرید بلیط ورودی 120 رینگتی برای هر نفر که واقعاً ارزشش رو داشت وارد مجموعه شدیم.

ساحل شنی مصنوعی

طراحی منحصر به فرد این منطقه ما رو مجذوب خودش کرده بود و خلاصه تا جایی که وقت داشتیم و اجازه دادن از این مجموعه استفاده کردیم(ساعت کار مجتمع از 8 صبح تا 6 عصر می باشد) ساعت 6 عصر بود که از مجتمع خارج شدیم و بعد کمی گذشت و گذار و خرید در مرکز خرید این مجتمع در مسیر برگشت به یک مرکز خرید(Berjaya Times Square) رفتیم این مرکز خرید که بلند ترین مرکز تجاری مالزی است و دارای ۱۰۰۰ فروشگاه می باشد در نزدیکی برج مخابراتی کوالا(KL Tower) قرار دارد بعد از دیدن این مرکز خرید پیاده به سمت برج مناره یا همان مخابراتی رفیتم. البته چون دیر رسیدیم نتوانستیم داخل برج را ببینیم و فقط از نمای بیرون برج و مناطق اطراف آن دیدن کردیم.

نمایی از برج مخابراتی

روز پنجم

امروز ما تصمیم گرفتیم به بلندیهای گنتیگ که یکی از مجهزترین تفریحگاه های مالزی است و در ارتفاع 2000متری از سطح دریا قرار دارد برویم، از اونجایی که خیلی در مورد این ناحیه و جاذبه های اون(تله کابین، پارک بازی بسیار زیبا، سینمای 4 بعدی، مرکز خرید، شهر برفی، معبد بهشت و جهنم و ...) شنیده بودیم خیلی برای رفتن به اونجا بی تاب بودیم با چند تا از دوستانمون که حالا دیگه یک گروه شده بودیم قرار گذاشتیم و ساعت 9 صبح از جلوی هتل یه ون کرایه کردیم و با کرایه 100 رینگت رفتیم به سمت گنتیک،

شهر بازی مجتمع تفریحی کنتینگ

کازینو مجتمع تفریحی کنتینگ

فاصله حدود 45 کیلومتر و مدت زمان 50 دقیقه توی راه بودیم در بین راه به توصیه راننده یه سری هم به باغ توت فرنگی(ورودی رایگان) زدیم باغی بسیار زیبا با بوته های توت فرنگی. بعد کمی گشت و گذار و خرید از محصولات این باغ به مسیرمون ادامه دادیم. برای ورود به گنتینگ دو راه وجود داشت یا می شد مستقیم و از طریق جاده به گنتیگ رسید و یا از طریق تله کابین. ما هم چون می خواستیم با تله کابین ادامه مسیر بدیم در ایستگاه ورودی تله کابین پیاده شدیم و بعد از خرید بلیط تله کابین(هر نفر 7 رینگت) سوار تله کابین شدیم مسیر واقعا جذاب و زیبا و دیدنی بر بلندای جنگلهای باران خیز استوایی با انواع گونه های گیاهی، حیوانی و پرندگان کمیاب و با مسافتی حدود 12 دقیقه.

تله کابین مجتمع تفریحی کنتینگ

بالاخره حدود ساعت 12 ظهر به گنتیگ رسیدیم ورودی شهر بازی 60 رینگت بلیط خریدیم و وارد شهر بازی شدیم(با خرید بلیط یک مچ بند به شما داده میشود و با مچ بند وارد شهر بازی می شوید و می توانید از تمام امکانات تفریحی داخل شهر بازی بدون هیچ ورودی استفاده نمایید البته در مجموعه سان وای هم دقیقا به همین صورت عمل می شود). خلاصه تا حدود ساعت 6 توی شهر بازی چرخیدیم و بعد از اون در مسیر برگشت به هتل، یه یک ساعتی رو هم توی معبد بهشت و جهنم(شبیه سازی صحنه های بهشت و جهنم) که در همون نزدیکی قرار داشت و ورودی اون هم رایگان بود چرخیدیم از اونجایی که امروز خیلی به ما خوش گذشته بود آخر سر هم با یه بارون جانانه واقعا سورپرایز شدیم. برگشتیم به سمت هتل تا پرونده روز پنجم سفرمون رو با این سفر بیرون از شهر بیاد ماندنی به پایان برسونیم.

معبد بهشت و جهنم(نمونه ای از یک دادگاه جهنمی)

روز ششم

آخرین ایستگاه برنامه ریزی شده ما در این سفر واقعاً رویایی معبد غار باتو(Batu Cave) بود که در فاصله 10کیلومتری شهر قرار دارد و برای رفتن به این غاز می توانید به ایستگاه مترو KL Sentral رفته و از آنجا با قطار شهری(KTM) به این غار بروید.

مجسمه طلایی خدای مورگان در ورودی غار

غار باتو که در واقع بزرگترین عبادتگاه هندوان در خارج هندوستان می باشد بر بالای یک تپه در روستایی با همین نام واقع گردیده و دارای سه معبد می باشد و برای رسیدن به دهانه ورودی غار باید حدود 272 پله را طی کرد.

پله های منتهی به دهانه غار

در بیرون غار نیز مجسمه عظیم االجثه خدای مورگان با ارتفاع حدود 42 متر و با روکشی از طلا قرار دارد که نمای زیبایی به این غار داده و به نوعی سمبل این غار شده است. از دیگر نکات جالب این غار تعداد زیادی میمون می باشد که علاقه خاصی به گردشگران بخصوص کیف های دستی آنان و خوراکی های آن دارند.

و در آخر نیز چند نکته :

چون در این سفر نامه ما چیزی در مورد غذا ننوشتیم یه توضیحی بدم که در مالزی همه نوع غذا وجود دارد از رستورانهای ایرانی گرفته تا رستورانهای فرنگی و KFC و Mc Donalds و... که هزینه آنها هم نسبتاً خوبه(انواع کباب در رستوران ایرانی حدود 30 رینگت و غذا های مک دونالد حدود 15-10 رینگت و پیتزا هات هم حدود 20 رینگت)

منوی یک رستوران ایرانی در خیابان بینتانگ

رستوران ایرانی پرشیا در خیابان امپنگ(روبروی هتل سوکاسا)

در مورد وسایل نقلیه هم اگر نقشه مترو رو داشته باشید و بتونید به خوبی از اتوبوس، مترو و قطار شهری استفاده کنید در هزینه ها صرفه جویی خواهد شد. سه نوع قطار در کوالالامپور موجود است: قطار برقی هوایی با چهار خط اصلی(LRT)، قطار تک ریلی یا منوریل و قطار زیر زمینی(KTM).

نقشه مترو شهر کوالالامپور

تاکسی بهترین وسیله برای تردد در داخل شهر است. برای استفاده از تاکسی از راننده بخواهید از تاکسی متر استفاده کند و حتی المقدور سعی کنید از تاکسی های قرمز استفاده کنید. هزینه تاکسی در مالزی در اکثر مسیر ها حدوداً بین 15-7 رینگت می باشد. تاکسی های قرمز رنگ غیر از تاکسی می توانید ما بدلیل نداشتن زمان کافی از بعضی مناطق دیدنی شهر نتوانستیم بازدید کنیم مانند باغ وحش ملی، میدان استقلال، موزه اسلامی شهر و ... که فکر کنم دیدنش خالی از لطف نباشد. برای تبدیل ارز به پول رایج مالزی می توانید از باجه های(Money Changer) در سطح شهر استفاده کنید و سعی کنید از باجه ای که بالاترین نرخ تبدیل را دارد استفاده کنید. شبهای خیابان بینتانگ، منطقه دامان سرا و شهر پوتراجایا را از دست ندهید.

خیابان بینتانگ در شب

خیابان بینتانگ در روز و فروشگاه H&M

برای خرید از محله چینی ها(خیابان پتالینگ) سعی کنید تا می توانید چانه بزنید و تخفیف بگیرید. هتل رویال بینتانگ بدلیل قرار گیری در مرکز شهر نیز می تواند انتخاب خوبی برای شما باشد.

نمایی از هتل رویال بینتانگ

لذت خوردن میوه های استوایی را از دست ندهید زیرا کشور مالزی بدلیل قرار گرفتن در منطقه ای استوایی دارای انواع مختلفی از میوه های استوایی از جمله پاپایا، رامبوتان، دراگون، منگوستن و ... می باشد.

در محوطه برجهای دوقلو فواره همراه با رقص نور زیبایی در ساعت 10 شب برگزار می گردد، دیدن آنرا از دست ندهید. و اگر قصد دارید از پل بین برجهای دوقلو دیدن نمایید سعی کنید در اول صبح اقدام به تهیه بلیط نمایید چون ظرفیت پذیرش بازدیدکنندگان در روز محدود است(حدود 1000 نفر) و هزینه آن هم نفری 80 رینگت می باشد.

ساعت کار اکثر مناطق گردشگری در کوالالامپور از ساعت حدود 9 صبح تا 6 عصر و مراکز خرید نیز از ساعت حدود 10صبح تا 10 شب می باشد.
نقد و بررسی هتل:

هتل نوماد سوکاسا هتلی چهار ستاره در خیابان امپنگ است. من به همراه همسرم به مدت یک هفته در این هتل اقامت داشتیم. این هتل که بصورت سوئیت(دارای نشیمن و آشپزخانه مجزا) می باشد می تواند مکان مناسبی برای اسکان شما باشد. این هتل دارای استخر روباز، آرایشگاه و رستوران محلی نیز می باشد. اتاقهای هتل دارای فضایی مناسب و امکاناتی همچون سیستم تهویه، یخچال، تلویزیون، اجاق گاز، مایکروفر، چای ساز، گاو صندوق جهت نگهداری اشیاء قیمتی و ... می باشند. پذیرش در این هتل در کمترین زمان ممکن انجام می پذیرد. در کل ما این هتل را به دیگران پیشنهاد می کنیم.

نکات مثبت:

از نکات مثبت این هتل می توان به نزدیکی به ایستگاه اتوبوس و مترو نام برد. ایستگاه اتوبوس در خبابان امپنگ شما را به راحتی و کمترین زمان ممکن به مرکز شهر و برجهای دوقلو می رساند. همچنین ایستگاه مترو(ایستگاه امپنگ پارک) که در فاصله حدود 5 دقیقه پیاده با این هتل می باشد به شما جهت استفاده از مترو بسیار کمک خواهد کرد. برجهای دوقلو نیز در فاصله حدود 20 دقیقه پیاده(2 کیلومتر) با این هتل قرار دارد.

از دیگر نکات مثبت این هتل می توان از وجود یک رستوران ایرانی و یک فروشگاه 24 ساعته(11/7) روبروی این هتل نام برد. نظافت در این هتل به صورت منظم و روزانه انجام می پذیرد و مواد شوینده، چای کیسه ای و آب معدنی برای اتاقها هر روز شارژ می گردد. برخورد پرسنل و کارکنان نیز با میهمانان بخوبی صورت می گیرد.
نکات منفی:

صبحانه این هتل تنوع چندانی ندارد و کیفیت پایینی دارد و به مزاج ما ایرانی ها سازگار نمی باشد. نکته دیگر اینکه دسترسی به اینترنت در لابی و اتاقهای هتل رایگان نمی باشد و برای استفاده از اینترنت باید برای 24 ساعت 30 رینگت بپردازید.

1- کیفیت و تنوع غذا : 5

2- تمیزی و زیبایی اتاقها و هتل : 7

3- عملکرد کارکنان : 8

4- تفریحات و امکانات هتل : 7

5- منطقه و دسترسی : 9

6- ارزش و قیمت به نسبت خدمات : 9

نویسنده : فریدون کریمی