ایکیا چند شعبه در شانگهای دارد و یک مجموعه بزرگ چند طبقه است که طبقه دوم آن رستوران بزرگی دارد که به صورت سلف سرویس است و شما بشقاب و سینی را برمی دارید و از هر غذایی مایل باشید انتخاب می کنید و در آخر صندوقدار حساب می کند و با پرداخت پول یک فنجان چای و یا یک لیوان نوشیدنی می توانید هر چند بار که مایل باشید نوشابه، آبمیوه ، چای و نسکافه بنوشید. غذاهای باب میل ما ایرانی ها هم دارد. میز ما کنار پنجره بود و درختان سرسبز و دریاچه زیبایی روبرومان بود.
در طبقه اول قسمتی هم مخصوص "برگشت کالا " است یعنی اینکه اگر شما جنسی را بخرید و ببرید منزل و بعد به هر دلیلی از خریدتان پشیمان شوید می توانید برگردانید و بدون هیچ مشکلی همانجا پولش را بهتان میدهند و یا حتی اگر مثلا" لیوان بخرید و بعد ببینید شکسته ، به راحتی لیوان شکسته را می برید و پولش را بهتان برمی گردانند.
قسمت کالاهای مرجوعی
ایکیا از آن فروشگاه هایی است که امکان نداره آدم بتونه بره و خرید نکرده بیرون بیاد. من چند تا شمع و گلدان و گل و ملحفه و دستمال آشپزخانه و قالب یخ و کف ساز کاپوچینو ... خریدم و 600 یوان ناقابل معادل 100 دلار خرید کردم که هیچکدام هم ضروری نبود و تازه تینا اینا را هم به خرج انداختیم و یک اسپرسو ساز 4 نفره خریدند به مبلغ 190 یوان.
برخی از خریدهای خودم
Qibao ( چیبائو )
از xiang lu تا چیبائو ، با ماشین یکساعت راه بود البته با توجه به اینکه ظهر شنبه بود مسیر خیلی شلوغ و پر ترافیک بود.
هومن قرار بود برای 4 روز بره جنوب چین ماموریت و باید ساعت 4 فرودگاه باشد ولی طفلکی دلش نیامد ما خانه بمانیم و قرار شد بریم چیبائو .
شهر باستانی چیبائو ، شهر هزار ساله عجیب و جالبی است که در حدود 20 کیلومتری مرکز شانگهای قرار دارد و با مترو نیز به راحتی میتوانیدب ه چیبائو بروید. در آنجا شما می توانید از چشم اندازهای زیبا شامل پل ها ، آب جلوی ساختمان ها و معبد چیبائو دیدن کنید.
پس از عبور از یک خیابان پهن که دو طرف آن پر از فروشگاههای لباس و کفش به یک معبد زیبا رسیدیم به نام معبد چیبائو، که مظهر سبک معماری سلسله های مینگ (Ming) ، تنگ (Tang) و هان (Han) است. این معبد پس از بازسازی از ژانویه سال 2002 برای بازدید عموم باز شده است. چیبائو به معنای هفت گنج (گنجنامه ) است و دو روایت در مورد این اسم وجود دارد: روایت اول معتقدند معبد چیبائو به خوبی شهرت دارد و سبب رشد کسب و کار است. روایت دوم که از محبوبیت بیشتری در میان مردم محلی برخوردار است، قصه های عامیانه ای در مورد هفت گنجینه موجود در این منطقه است.
سمت چپ معبد یک خیابان باریک بود که دو طرف آن پر از مغازه های خوراکی ، فروشگاههای مروارید، عتیقه ، چایی، فنجان و زیورآلات و... بود و پر از آدم، اینجا آدم را کمی یاد بازار تجریش می اندازد. البته از اونجا باریکتر و شلوغتر بود ولی مزیتش این بود که سقف نداشت واگرنه فکر کنم از جمعیت و بوی بعضی غذاها خفه میشدیم. کمی جلوتر یک پل بود که سمت چپ و راست زیر پل رودی جاری بود و می توانستید قایقرانی کنید .
در ادامه خیابان پر از مغازه های خوراکی از انواع خوراکی ها و نوشید نی ها ازقبیل خرچنگ،گوشت خوک، دم خوک، خروس،انواع میوه ها ی خشک و آجیل و ترشیجات، توفوها، دامپیلینگ، کله پاچه و....بود. جلوی خودتان آب نیشکر را میگیرند و براتون تو لیوان می ریزند و با نی میدهند که ما خریدیم و تست کردیم و نارگیل درسته را با پوسته سبز یا پوسته قهوه ای سوراخ میکنند و یک نی توش میگذارند و فقط آبش را میخورند که البته به یاد تایلند نارگیل هم خریدیم و خوردیم ، ولی برام سؤاله که چرا چین و تایلند فقط از آب نارگیل استفاده میکنند و مثل ما داخل پوسته سفید رنگ آنرا نمی خورند . در پایان هم چند تا تخم بلدرچین خریدیم که این تخم مرغ های کوچک را داخل ماسه می گذارند و کوره زیر آن را روشن میکنند و تخم ها می پزند و داغ داغ به شما میدهند.همانند تخم مرغ های خودمان پوست آنرا که نازک هستند را میشکنید و نوش جان می کنید.
از خیابان اصلی که پهن تر و خلوت تر بود برگشتیم و البته پر از فروشگاههای لباس و کفش . اینجا از آن مناطقی بود که میشد با قیمت ارزان کیف و کفش و لباس خرید ولی ما فرصت نداشتیم و تینا جون هم اصلا" اهل خرید از این مغازه ها نیست به طرف ماشین که در خیابان اصلی و با فاصله یک کیلومتری پارک شده بود رفتیم، نزدیک ماشین یک چرخ دستی بود که ظاهر فروشنده نشان میداد که مسلمان است خیلی برام جالب بود تو چرخ دستی داشت نان بربری می پخت و میفروخت.جای شما خالی بعد از چند روز خوردن انواع نان های تست و باگت، نان بربری گرد کوچک و برشته و پر از کنجد و داغ حسابی چسبید ؛)
بعد از حدود یکساعت و ربع به خانه رسیدیم و هومن ناهار نخورده دوید و رفت فرودگاه.
نارگیل با پوست قهوه ای: 10 یوان
نارگیل با پوست سفید رو به سبز که درواقع یک پوشش بیشتر از نارگیل پوست قهوه ای دارد: 15 یوان
تخم بلدرچین : 5 یوان
نیشکر: 5 یوان
باید خدمتتان عرض کنم که چینی ها بهx: ش، به Q: چ و به ج و ژ Zh: می گویند. و دوستان ایرانی اشتباها" چیبائو را کیبائو تلفظ می کنند.
Qi Pu Lu (چیپولو)
چیپولو خیابانی است که پیاده روهای آن مملو از دست فروش است که انواع لباس ها و لوازم آرایش را می فروشند و پاساژهایی بزرگی هم دارند که شکل ظاهری آن شبیه بازار کویتی ها ولی خیلی بزرگتر از آن است و در آن انواع لباس زنانه ،مردانه و بچه گانه که مارکدار نیستند با قیمت مناسب می فروشند. اینجا هم از آن مکان هایی است که باید حسابی چانه بزنید و االبته زمانیکه ما رسیدیم تقریبا" همه مغازه ها بسته بودند و چند تا تک و توک باز بودند. البته از این جهت گفتم مناسب نه ارزان برای اینکه با توجه به اینکه هر یوان 520 تومان با ارز آزاد حساب میشد باز هم برای ما خیلی ارزان نمیشد.
این عکس بیرون پاساژ است
از تک و توک مغازه هایی که باز بودند 5 تا جوراب اسپرت خریدم 20 یوان ، جنسشان نخی بود و طرح هاش هم قشنگ بود. ویترین یک مغازه کوچولو که دختر خانم جوان فروشنده قصد بستن مغازه را داشت توجهم را جلب کرد و یک لباس ورزشی سه تیکه بود ، گفتم بگذار یک قیمت بگیرم البته اصلا" قصد خریدش را نداشتم، گفت 175 یوان، گفتم "تگوالا" یعنی خیلی گرانه و خلاصه با کلی چک و چونه 100 یوان را قبول کرد البته تقریبا" با گریه قبول کرد و راضی نبود دیگه کار که به اینجا رسید منم مجبور شدم بخرم خوب شد دیر رسیدیم والا مطمئنم کلی به خرج می افتادم.
اینجا مکان بسیار مناسبی برای خرید لباس برای خانم ها و آقایان و بچه هاست مخصوصا" برای آنهایی که دنبال مارک نیستند
K TV
K TV مکانی است که افرادیکه استعداد و یا عشق آواز خواندن دارند به این مکان ها رفته اتاقی برای یکساعت یا بیشتر کرایه می کنند و به خواندن آواز می پردازند و صدای آنها از طریق مانیتور پخش و ضبط می شود و می توانند متوجه شوند که آیا استعداد خوانندگی دارند یا خیر. برخی هم برای تفریح با دوستانشان یا خانواده می روند و در عین خوردن غذا از هم با هم بودن لذت میبرند.
Zoo Shanghai Wild Animal ) باغ وحش وایلد انیمال (
این باغ وحش در منطقه San Zao Town از منطقه جدید پودونگ ساخته شده است و 153 هکتار مساحت دارد و بیش از 200 نوع از حیوانات مختلف و کمیاب از سراسر دنیا در آن نگهداری می شود. از محل سکونت ما تا باغ وحش فاصله زیادی بود و پس از سرچ متعدد متوجه شدم که میشه با مترو تا Zhangnan. رفت و از آنجا با اتوبوس به باغ وحش. از آنجاییکه میترسیدم نتونم به راحتی ایستگاه اتوبوس را پیدا کنم و برنامه شو از ساعت 10 شروع میشد و الان ساعت 8:30 است و ما هنوز صبحانه هم نخوردیم ، تصمیم گرفتیم با تاکسی بریم. آمدیم جلوی شهرک و آدرس باغ وحش را نشان دادیم گفتیم تاکسی می خواهیم ، کلی تعجب کردند و پیج کردند و یک تاکسی آمد چشمتان روز بد نبینه بیش از یکساعت تو راه بودیم و مبلغ 149 یوان کرایه تاکسی امان شد. البته باید یک نکته جالب درمورد صداقت جناب راننده بگم ، ایشان باغ وحش را رد کرده بودند و وقتی از فردی سؤال کرد و متوجه شد از باغ وحش رد شده، کیلومتر شمار را خاموش کرد، واقعا چنین رفتاری برای من قابل تقدیر بود . چون در تمام کشورها میشنویم که رانندگان مسیرتوریست ها را دور می کنند تا کرایه بیشتری بگیرند. واقعا" من رفتارهای اخلاقی و انسانی ای از این مردم چینی در شانگهای و پکن دیدم که متأسفانه در کشور خودم و بین هموطنان دیگه کمتر دیده میشود.
دم در پیاده شدیم ،باجه های بلیط بسته بود و کمی دورتر یک اتاق بود وارد اتاق نسبتا" بزرگی شدم تعدادی خانم در پارتیشن های شیشه ای مجزا نشسته بودند ، من به یکی از خانم ها برای تهیه بلیط مراجعه کردم. گفتم یک بلیط بزرگسال و یک بلیط سینیور می خوام و گفتم پدرم بیرون است . ظاهرا" انگلیسی اش خوب نبود و متوجه صحبت من نشد یا میخواست اجازه بگیره نمیدانم درهرصورت رفت و یکی از همکارهاش را صدا زد و من دوباره برای اون توضیح دادم و ازم درخواست کارت مخصوص افراد بالای 60 سال (کارتی مشابه کارت منزلت) را کرد ، ما که چنین کارتی نداشتیم خلاصه بابام را صدا کردم و گفتم ببینید ایشان بالای 60 سال هستند، خلاصه با نشان دادن کارت منزلت ایران که حتی یک کلمه اش هم انگلیسی نبود پذیرفتند بلیط سینیور به قیمت 60 یوان بدهند.
همانجا یک نقشه کامل باغ وحش به زبان انگلیسی بهمون دادند، خودش یک شهر بود. دو بخش داشت یک بخش مکان های زندگی حیوانات وحشی و اهلی که آزادانه در فضای باز زندگی می کنند و بخش دیگر که شامل حیوانات اهلی آزاد و حیوانات وحشی در قفس بود.
نقشه باغ وحش
شروع اولین شو ساعت 10 بود ما ساعت 10:45 به محل نمایش رسیدیم و خبری نبود یا تمام شده بود یا اصلا برگزار نشده بود، آنروز تعداد زیادی از بچه های مدرسه را هم به باغ وحش آورده بودند.
کمی که جلو رفتیم دیدیم این ماشین های کوچولو که بدون در و پنجره با گنجایش 10 نفر هست بازدیدکنندگان را می چرخاند ، پدرم نگهش داشت و سوار شدیم ، من فکر کردم همان اتوبوس مجانی است که باغ وحش را نشان میده دیدم راننده آمد و گفت نفری 30 یوان بدهید ، حالا بماند که اول فکر کردم باید 3 یوا ن بدم ، منم با ترشرویی پول را دادم و سوار شدیم هنوز چند قدم نرفته بودیم دیدم پیاده امان کرد و اتوبوس های زرد رنگ را داره نشان میده با خودم گفتم خوب این دو قدم را خودمان می آمدیم همینجور داشتم با خودم غرغر میکردم که دیدم راننده یک آقایی را آورد پیش ما مبلغی بهش داد و او هم دو تا بلیط به ما داد و با زبان اشاره به ما حالی کرد که بریم سوار اتوبوس ها بشیم و وقت برگشت راننده اینجا منتظر است. باید خدمتتان عرض کنم که کار بسیار عاقلانه ای بود و توصیه میکنم اگر مایلید کل محوطه را ببینید حتما 30 یوان ناقابل هم هزینه کنید.
وقتی داخل اتوبوس شدیم اتوبوس تقریبا" پر بود و فقط چند تا صندلی دو نفره که یکنفر از آنها خالی بود باقی مانده بود. کنار یک خانم نشستم ، راننده بلیط ها را از ما گرفت و یک بخشی را برید ولی ظاهرا" بعضی ها بلیط پکیج کامل را نخریده بودند که از آنها پول گرفت و بدین ترتیب سفر ما به دنیای حیوانات وحشی آغاز شد. باز کردن شیشه اتوبوس ها ممنوع بود. کمی که جلو رفتیم یک در باز شد و تعدادی زرافه و بعد تعداد کثیری گورخر و کمی جلوتر اسب های آبی که مثل اینکه وقت خواب قیلوله اشان رسیده بودیم، دیدیم که به طور آزادانه در حال قدم زدن هستند من دیدم از آنجایی که نشستم امکان فیلمبرداری نیست کنار راننده یک پله مانند بود رفتم نشستم اونجا و شروع به فیلمبرداری کردم ، منتظر بودم راننده بگه نمیشه اینجا بشینی ولی برخلاف تصورم دیدم تازه بعضی جاها که حیوانات پشت درختی قایم شده بودند با اشاره به من نشان می داد، خلاصه کل مسیر من همانجا نشستم. یک منطقه بزرگ و سرسبز بود ،
بعضی جاها چمن شده بود و رود خانه بود و برخی جاها کاملا" جنگلی. در طول مسیر توضیحاتی درمورد حیوانات داده میشد و اتوبوس نزدیک حیوانات می ایستاد تا از نزدیک ببینیم و بتونیم عکس و فیلم بگیریم البته از پشت شیشه اتوبوس. بعد از گذاشتن از دو در ورودی به منطقه پلنگ ها رسیدیم، چند تایی چسبیده بودند به همان ابتدای در ورودی، بعد وارد منطقه شیرها شدیم، به همین ترتیب منطقه خرس ها، ببرها، یوزپلنگ ها، چیتا ، سنجاب ها و ... .آخرین منطقه محل زندگی ببرهای سفید بود.
پس از آن در محوطه اتوبوس ها پیاده امان کردند و به سمت ماشین کوچولو ها حرکت کردیم راننده تا ما را دید سوارمان کرد و یک خوش و بشی با حرکات چهره و دست کرد.این ماشین کنار محل زندگی و یا قفس حیوانات می ایستادند و ما حیوانات را می دادیم و با نشان دادن آن بلیط دوباره سوار هرکدام از اون ماشین ها که خالی بود می شدیم و بدین ترتیب تمام محوطه باغ وحش: میمون ها، راکون ها، بزغاله ها، طوطی ها، جزیره پرندگان، فیل ها، اسب آبی، طاووس ها، پنگوئن ها، کانگوروها، خرس پاندا، اوران گوتان ها، قفس شیرها، بچه حیوانات، بیمارستان حیوانات را دیدیم.
درحین بازدید از حیوانات ، ساعت 11 نمایش تربیت حیوانات و برنامه های جالب فیل ها و میمون ها و ساعت 15 نمایش سگ های آبی را نیز دیدیم که جالب بودند. اونروز هوا خیلی متغیر بود نمایش ساعت 11 آفتاب شدید بود و باید از کلاه و چتر استفاده می کردیم و شو ساعت 3 حسابی یخ زدیم. علاوه بر این ها منطقه ای برای عکس با حیوانات در نظر گرفته شده بود و در کنار آن هم چرخ و فلک بزرگ و وسایل بازی کودکان است که ما دیگه آنجا نرفتیم.
بلیط ماشین هایی که دور باغ وحش شما را می گردانند
تصمیم داشتیم برگشت را با اتوبوس و مترو بریم و به همین دلیل از نگهبانان محل ایستگاه اتوبوس را سؤال کردم و متوجه شدم که باید از باغ وحش خارج و سمت چپ بریم. در بروشوری که داده بودند چند آدرس و خط اتوبوس را مشخص کرده بودند و من هم با سرچی که صبح کرده بودم حدس زدم باید دنبال ایستگاه Zhangnan بریم ولی اشکال کار این بود که رو اتوبوس ها چینی نوشته بود و در این بروشور هم شماره خط مشخص نشده بود. ایستگاه مملو از جمعیت بود از یکی دو نفر سوال کردم و اونا هم جوان تر ها را صدا کردند که انگلیسی بلد بودند و خلاصه وقتی اتوبوس موردنظر آمد بدون اغراق 40 نفر به ما گفتند این خط را سوار شوید، من واقعا هرچی از مهربانی این چشم بادامی ها بگم کم گفتم ، هرچند که خیلی مد شده که پلک هاشون را عمل می کنند و برخلاف تصور اکثر ما که فکر میکنیم چینی ها همه خیلی قد کوتاه هستند ولی اصلا" اینجور نیست و دختر و پسران قد بلند هم زیاد دارند.
آدرس ایستگاههای اتوبوس و مترو از شانگهای به باغ وحش
.با ترس و لرز سوار شدیم به امید اینکه اتوبوس درست را سوار شده باشیم از آنجاییکه باغ وحش یکجورایی خارج شهر بود مسافت زیادی را طی کردیم ولی خوشبختانه به آخر خط رسیدیم و از آنجا تابلو ایستگاه خط 2 مترو دیده میشد، با خوشحالی پیاده شدیم .اطراف ایستگاه دکه های غذافروشی بود ، از یک دکه حلال یک سیخ کباب با نان بربری داغ گرفتیم (اینان مسلمانان ترک اهل ایالت سین جیان ، ترکستان قدیم چین هستند) و به طرف مترو رفتیم آدرس خانه را به مامور مترو نشان دادم و گفت باید ایستگاه Sceince & Technology پیاده شوید, ساعت شلوغی مترو بود و ما باید چندین ایستگاه را طی می کردیم و بعد خط عوض می کردیم دوباره اونجاییکه باید خط عوض میکردیم از مسئول مترو سؤال کردم ایشان هم همان ایستگاه را گفت ولی من میدانستم ما با تینا اونجا پیاده نمی شدیم. متأسفانه از بس عکس و فیلم گرفته بودم شارژ موبایل هم تمام شده بود. دوباره سوار مترو شدیم و وقتی از ایستگاه بیرون آمدیم دیدیم تو میدان Sceince & Technology هستیم که وسط میدان یک صفحه فلزی بزرگ شبیه ماهواره است و ما همیشه زمانیکه با ماشین به خانه برمی گشتیم از آنجا رد می شدیم.
حالا حدودا" میدانستیم کجا هستیم و حتی میدانستم باید خط 875 را سوار شویم ولی مشکل اینجا بود که نمیدانستم کدام طرف باید بایستیم. از دو تا راننده تاکسی که تو چراغ قرمز اسیتاده بودند سؤال کردم، یکی گفت سمت راست بروید و یکی گفت سمت چپ، خلاصه ما تصمیم گرفتیم به حس خودمان اعتماد کنیم و سمت راست برویم. هوا تاریک شده بود و هرچی جلو می رفتیم هیچ ساختمان آشنایی به چشممان نمی خورد تا اینکه دست مردم کیسه های کارفور (carerefore)را دیدم و روزنه امیدی پیدا شد. ما همیشه خیابان موازات اینجا و پایین این خیابان می رفتیم ولی بالای خیابان را تا به حال ندیده بودیم. ما درواقع دو ایستگاه مترو را پیاده آمده بودیم .به محوطه Dingxiang road رسیدیم ، با ته شارژی که( با خاموش کردن موبایل) داشتم به تینازنگ زدم و گفتم بیاید دم استار باکس. بعد از 20 دقیقه تینا آمد و به رستوران Dumppling رفتیم و چند پرس دامپلینگ خوشمزه خوردیم و حسابی سرحال و غبراق شدیم و خستگی امان در رفت. بهتره دامپلینگ ها را درسته در سس بغلتانید و نوش جان کنید تا اینکه نصف کنید و اجزای داخل آن خارج شود.
در طبقه زیرین ایستگاه مترو Sceince & Technology، مغازه های متعدد کیف، کفش، زیور آلات و مروارید است که اگر چانه بزنید می توانید اجناس را با قیمت نسبتا" ارزان خریداری کنید.
Sinan road (سینان رود)
از آنجاییکه خیابان هوای هو به خیابان سینان رود نزدیک است پس ازیکروز خرید و گشت و گذار در مراکز خرید خیابان Huaihai رفتن به کافی شاپ در سینان رودبسیار دل انگیز است.تمام کف خیابان سینان رود سنگفرش است و تردد وسیله نقلیه در آن ممنوع است. رستوران ها و کافی شاپ های لوکس و مدرنی در آن قرار دارد و فروشگاه مدرن و لوکس چایی است.اینجا یکجورایی شبیه شین تینگلی است ولی محیط آرامی دارد و برای قرارهای دونفره و مهمانی های رسمی مناسب است.
در ابتدای سینان رود سالنی است که وقتی ما رفتیم یک دختر خانم چینی در حال نواختن ساز زیبایی بود بعد از اتمام موسیقی مجری برنامه از چند نفر دعوت کرد روی سن بروند، یکی از آنها آقایی استرالیایی بود و متوجه شدیم آقا نویسنده کتاب است و جلسه نقد ادبی است و به همین دلیل پس از پایان موسیقی از سالن خارج شدیم .به فروشگاه لوکس چای فروشی رفتیم و از رستوران ها و کافی شاپ های متعدد گذشتیم و گشتی در داخل متل سینان رود که ویلاهای دو طبقه بسیار شیک با محوطه زیبا دارد زدیم.
سپس به دانشگاه دون خوان رفتیم و دوری در دانشگاه زدیم ساعت 9:30 شب بود و تصمیم گرفتیم به رستورانی نزدیک دانشگاه که غداهای چینی خوشمزه داشت بریم، وقتی اونجا رسیدیم رستوران تعطیل شده بود سپس تصمیم گرفتیم به رستوران "Perry's Café"که نزدیک دانشگاه بود بریم، دم در منتظر بودیم تا هومن ماشین را پارک کند و بیاد که یک پسر مؤدب ایرانی آمد و سلام احوالپرسی کرد. در طول سفر اولین ایرانی بود که دیدیم .رستوران طبقه دوم مملو از دختر و پسرهای جوان بود ، میزها و نیمکت ها چوبی بودند، تمام میزها پر بود و در کنار هر میز هم چند نفری ایستاده بودند. روی در ورودی نوشته بود درصورتیکه جا نبود یک نوشیدنی مجانی بنوشید و با تاکسی به شعبه دیگر رستوران که کمی بالاتر است بروید.
داخل رستوران موزیک غربی با صدای بلند پخش میشد و از آنجاییکه دانشگاه دون خوان دانشگاه بین المللی است و دانشجویان خارجی زیادی در آن مشغول به تحصیل هستند پرچم اکثر کشورها از جمله ایران عزیزمان هم آنجا بود که برام جالب بود. همینطور داشتیم دور و بر را به امید پیدا شدن جای خالی بررسی می کردیم که همان پسر مؤدب که بعدا" متوجه شدیم اسمش نوید است و دانشجو است و مدت 5 سال است با خانواده در شانگهای زندگی می کند ، ما را به میز خودشان که یک پسر دانمارکی و دو دختر چیتی و سیاهپوست نشسته بودند دعوت کرد و به قول نوید تا 3 ساعت دیگه هم میز خالی پیدا نمیشد. دو تا پیتزا خانواده پپرونی و مرغ سفارش دادیم که خیلی خوشمزه بود و نسبت به سایر رستوران ها قیمت مناسب تری داشت(37 یوان بود). در مدتی که ما اونجا بودیم چند پسر ایرانی دیگر هم آمدند و با ما احوالپرسی کردند.
این هم پیتزا با چای سبز مخصوص رستوران
منطقه فرانسوی ها
لقب سابق این منطقه‌‌شانگهای، پاریس شرق بوده است که البته این لقب، بیشتر تحت تأثیرخیابان‌های سه‌لاینی و تأثیر معماری فرانسوی در این منطقه به آن داده شده است وگرنه ساکنان این محله اکثرا" ماجراجویان، انقلابیون، گانگسترها و نویسنده‌ها ی انگلیسی، آمریکایی، روسی و چینی بوده‌اند تا فرانسوی . ویژگی جالب و منحصر به فرد این منطقه، درخنام منطقه هستند که همه در یک ردیف و در دو طرف خیابان های باریک قرار دارند و تونلی از شاخ و برگ ساخته اند.
در یک خیابان که سنگفرش است به مناسبت روز استقلال، فرانسوی ها یک هفته در ساعات مختلف کنسرت خیابانی داشتند و غرفه های کوچکی در وسط خیابان درست کرده بودند و مشغول فروش انواع خوراکی ها از قبیل نان باگت فرانسوی، بستنی، پنیر، زیتون، و ... بودند.
world financial tower (SWFC)
ازطریق ایستگاه خط 2 مترو به سمت ایستگاه لوجیاجیو رفته و در ایستگاه لوجیاجیو پیاده می شوید از مترو که خارج می شوید دو برج 88 طبقه جیمائو و برج 100 طبقه مالی جهانی ( فایننشیال تاور) که در کنار یکدیگر هستند را می بینید.
قیمت بلیط برای طبقه 94: 120 یوان
برای طبقات100 +97+94+یوان : 150 یوان
مرکز مالی جهانی شانگهای یک آسمان خراش فوق بلند با ارتفاع 492 متر است که در منطقه پودونگ شهر شانگهای واقع شده است. هتل Grand Hyatt Shanghai یکی از هتل های این آسمان خراش است که 174 اتاق و سوئیت دارد و از طبقه 79 تا 93 این برج را به خود اختصاص داده است ، در حقیقت این هتل دومین هتل مرتفع جهان به شمار می رود.
منکه هیچ علاقه ای به آسانسور سواری و جاهای بسته ندارم ولی پدرم دوست داشت از بالا، شهر شانگهای و ساختمان های بلند را ببیند و به همین دلیل تصمیم گرفتیم به کافی شاپ طبقه 91 بریم . نکته جالب اینکه شما در عرض کمتر از 1 دقیقه به طبقه 91 می‌رسید ولی گوشهای آدم تو آسانسور می گرفت .وارد کافی شاپ و رستوران بسیار شیک که دورتادور آن شیشه ای بود شدیم. از طبقه 91 منظره ای وصف ناپذیری می بیند. از کنار پنجره های شیشه ای بزرگ برج های شانگهای و بخشی از شهر دیده میشود .
رفتن به کافی شاپ ورودیه نداشت ولی منویی با قیمت آنچنانی داشت، یک کیک شکلاتی سفارش دادیم 180 یوان و یک چای سفید(120 یوان) که تو یک قوری شیشه ای کوچک چایی بود با دو فنجان کوچولوی بامزه و در مدتی که آنجا بودیم چند بار قوری چایی را پر کردند. در مدتی که تو کافی شاپ نشسته بودیم من کمی احساس سر گیجه میکردم. توصیه میکنم کمی قبل از غروب بروید که هم روز و هم شب شانگهای را از طبقه 91 ببینید :)
با وجودیکه کیک خوشمزه بود و منظره روبرو فوق العاده ولی چون شب آخر سفر بود و نزدیک جدایی، هممون از درون غمگین بودیم .
بالاخره آخرین روز سفر رسید ، پس از صرف صبحانه برای آخرین بار به فروشگاه کرفور رفتم و آخرین خریدهای باقیمانده از قبیل کره بادام زمینی ، سویا سس و چای خریدم. ظهر بود به رستوران دامپلینگ رفتم و چند پرس دامپلینگ سبزیجات و گوشت و قارچ ( 5 تا دانه بستگی به نوع دامپلینگ ا2 یوان تا 21 یوان)خریدم و به خانه بردم. بعد از ناهار چمدان ها را بستم. تینا و هومن از دانشگاه و محل کار شان برگشتند ، فضا سنگین و حزن انگیز بود. جدایی از بچه ها از یکطرف و دل اکندن از شانگهای از یکطرف.
قبل از سفر به چین اصلا" چنین تصوری از شانگهای و پکن نداشتم و به هیچ وجه شانگهای را اینچنین پیشرفته با مردمان خوب و باکلاس و مهربان تصور نمی کردم.
پرواز ما ساعت 11 شب بود و ساعت 8:30 به اتفاق بچه ها به فرودگاه پودونگ رفتیم . پس از پیدا کردن گیت ماهان، برای تحویل بارها رفتیم، بارمان 8 کیلو بیشتر از حد مجاز بود که خوشبختانه مسئول کانتر از آشنایان هومن بود و مشکل را حل کرد و بدون جریمه بارها را تحویل دادیم. پس از چک این سخت ترین لحظه ، لحظه خداحافظی فرا رسید، گریه بازاری بود.
پرواز رأس ساعت 11 انجام شد و از آنجاییکه دیر به فرودگاه رفته بودیم ،
صندلی امان سه ردیف مانده به آخر بود و از چون تمام صندلی ها پر بود امکان تعویض نبود.همانند پرواز رفت نیمی از مسافران چینی بودند.پس از مدتی شام طبق روال پروازهای ایرانی پلو گوشت و پلو و مرغ با مخلفات سالاد و شیرینی و ژله و نوشابه سرو شد، البته اینبار نودل هم تو منو غذا بود. در پرواز برگشت شما می توانستید کانال های مانیتور را عوض کنید البته به غیر از آب و هوا یک کانال بیشتر نداشت که فیلم پخش میکرد.
پس از 9 ساعت و نیم پرواز، هواپیما بدون کمترین مشکلی حتی باوجودیکه عقب هواپیما بودیم در فرودگاه امام خمینی به زمین نشست. پس از تحویل بارها به ایستگاه تاکسی رفتیم ظاهرا" کسی دنبال مسافرها نیامده بود، صف طویلی برای تاکسی بود ، پس از مدتی معطلی سوار تاکسی شدیم و ساعت 6 صبح درب منزل بودیم. همان بدو ورورد با دیدن صف طولانی تاکسی هوای شانگهای را کردیم که همیشه بدون معطلی سوار تاکسی می شدیم.
در آخر امتیازات هتل و اطلاعاتی پیرامون شهرهای پکن و شانگهای و برخی آدرس های جاهای دیدنی و مراکز خرید این دو شهر را خدمتتان ارائه دادم. با توجه اینکه سفرمن آبان امسال به پایان رسید زمان زیادی برای نوشتن نداشتم و امیدوارم با خواندن مطالب این سفر نامه تا حدودی با شانگهای و پکن آشنا شده باشید و توانسته باشم کمکی هر چند ناچیز به دوستانی که قصد سفر به این دو شهر را دارند کرده باشم.
نقد و بررسی هتل تای یو سوییت پکن (Tai Yue Suites Beijing)
کیفیت و تنوع صبحانه: 10
تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها:5/9
عملکرد کارکنان:10
امکانات هتل:9
منطقه و دسترسی:5/9
ارزش قیمت به نسبت خدمات: 9
*اقامت در این هتل را 100 درصد به دوستان توصیه میکنم.
چین
جمهوری خلق چین، معروف به چین، پرجمعیت‌ترین کشور دنیا با بیش از ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت دارد. این کشور که در شرق قاره آسیا واقع شده توسط حزب کمونیست چین در قالب نظام تک‌حزبی اداره میشود. این حزب بر ۲۲ استان، ۵ منطقهٔ خودمختار، ۴ شهر با مدیریت مستقیم (پکن، تیانجین، شانگهای و چونگ‌کینگ) و ۲ منطقهٔ اداری ویژهٔ بسیار خودمختار ِ هنگ کنگ و ماکائو حکومت می‌کند. پایتخت چین ، شهر پکن است.
کشور چین در منطقه شرق آسیا قرار گرفته‌است و مساحت آن بیش از ۹۵۹۶۰۰۰ کیلومتر مربع است که به این ترتیب بعد از روسیه، دومین کشور پهناور آسیا به شمار می‌آید. چین دارای مرز زمینی با ۱۴ کشور (افغانستان ۷۶ کیلومتر، بوتان ۴۷۰ کیلومتر، برمه ۲۱۸۵ کیلومتر، هند ۳۳۸۰ کیلومتر، قزاقستان ۱، ۵۳۳ کیلومتر، کره شمالی ۱، ۴۱۶ کیلومتر، قرقیزستان ۸۵۸ کیلومتر، لائوس ۴۲۳کیلومتر، مغولستان ۴، ۶۷۷ کیلومتر، نپال ۱، ۲۳۶ کیلومتر، پاکستان ۵۲۳ کیلومتر، روسیه (شمال شرقی) کیلومتر ۳، ۶۰۵، روسیه (شمال غربی) ۴۰ کیلومتر، تاجیکستان ۴۱۴ کیلومتر، ویتنام ۱، ۲۸۱ کیلومتر، مرز با نواحی :هنگ کنگ ۳۰ کیلومتر، ماکائو ۳۴ کیلومتر است).این کشور همچنین از سمت شرق و جنوب با دریای چین شرقی، خلیج کره، دریای زرد، و دیگر آبهای آزاد احاطه شده‌است.
پکن
پکن یا بیجینگ پایتخت پرجمعیت ترین کشور دنیا، مرکز جمهوری خلق چین و یکی از شهرهای مشهور و کهن دنیا می باشد که دارای قدمتی سه هزار ساله است . پس از شانگهای دومین شهر بزرگ چین است.مناظر و چشم اندازهای زیبای شهر پکن دارا بودن آب و هوای اقلیمی گرم و نیمه مرطوب برخورداری از هر چهار فصل به صورت واضح و مشخص و سرشار از محصولات متنوع و گوناگون که از ویژگی های بارز این شهر می باشد. مساحت شهر پکن بیش از 16800 کیلومتر مربع بوده و جمعیتی بالغ بر سیزده میلیون نفر را شامل می شود . شهر پکن مرکز خطوط ارتباطی و حمل و نقل هوایی راه آهن و آزاد راههای زمینی کشور محسوب شده و در عین حال بزرگترین مرکز علوم و فنون پیشرفته و مدرن در چین می باشد.
شانگهای
شانگهای به معنای دریاکنار است. شانگهای به خاطر نزدیکی به رود یانگ‌تسه همیشه حائز اهمیت بوده است. شانگهای بزرگترین شهر چین و جزو ده کلان شهر جهان است.شانگهای شبیه‌ترین شهر جهان به نیویورک است و همین باعث شده تا خیلی‌ها این شهر را نیویورک شرق بنامند. شانگهای قلب تپنده‌ی اقتصاد کشور اژدهاست و می‌توان همه‌جای شهر این موضوع را دید.
شانگهای به طور عمده به دو ناحیه تقسیم میشود: پودونگ (شرق رودخانه‌ی هوانگ‌پو)که ناحیه‌ی نوساز و با معماری جدید است و پوشی غرب رودخانه‌ی هوانگ‌پو فرودگاه اصلی شانگهای و برج ها و آسمان خراش ها در منطقه‌ی پودونگ و جاذبه‌های تاریخی در پوشی واقع شده اند.
