ده نکته مهم قبل از سفر به چین

1- قیمت ها در چین بالاست تصور من از چین جایی بود که همه چیز ارزون و بهشت خریده در صورتی که اصلا اینطور نبود.نپرسید چرا چون من هم متوجه نشدم جنس های ارزون چینی داخل کشور از کجای چین میاد؟

2- تصور من از چین کشور کمونیستی و فقیری بود ولی اصلا اینطور نیست و دراین چند روز به قدری ساختمان شیک و بلند و بنز و بی ام و لامبورگینی و... دیدم که کلا نظرم عوض شد.

3- چینی ها مردمی بسیار شاد، خوشحال، همیشه خندان ،صبورو سخت کوش هستند.

4- دوستان در سفرنامه ها گفته بودن دزد و جیب بر زیاده.خدارو شکر به چشم ما که نخورد ولی خودم به عینه دیدم که دوچرخه ها و موتور هاشون رو با یه قفل کوچیک قفل میکنن اونم نه مثله ما به میله ای چیزی خیلی راحت دور لاستیک و به امان خدا.

5- به نظر من برای خرید سوغاتی و لوازم تزئینی و اسباب بازی شانگهای مخصوصا بازارچه باغ یویوآن بهترینه هم تنوع جنس ها بالاست و قیمت ها مناسب.قیمت پوشاک در پکن مناسب تره.

6- گوگل در چین فیلتره و همینطور گوگل مپ.در ایران جاهایی که میخواید برید رو علامت بزنید که اونجا به مشکل بر نخورید.

7- اپلیکیشن مترو پکن وشانگهای رو حتما دانلود بکنید خیلی به درد بخوره نقشه شهر رو هم داره.ایستگاه مقصد و مبدا رو میزنید خودش بهتون نشون میده که چطور باید برید حتی محل تعویض خط رو هم نشون میده همینطور قیمت.در ضمن مترو خیلی خلوته تا نرید و نبینید باورتون نمیشه.

 

8- حتما از ایران یه مقدار یوآن ببرید تا مجبور نشید پولتون رو در فرودگاه چنج بکنید.چین صرافی نداره.در فرودگاه هر 100 دلار رو 575 یوآن و در هتل 600 یوآن چنج میکردن.همون 100 دلار رو من تو بانک چین چنج کردم 649 یوآن.

شانگهای بانک زیاد داره و بانک هاش خلوته بر عکس در پکن بانک کم و حسابی شلوغه. معمولا جلوی بانک ها افرادی مثله خیابون فروسی خودمون هستن که دلار براتون چنج میکنن به اونا اعتماد نکنید.با پاسپورت برید داخل و به راحتی پولتون رو چنج بکنید مطمئن تره.

9- حتما دیکشنری انگلیسی به چینی رو دانلود بکنید خیلی کارایی داره.

10- برای خرید سیم کارت فرودگاه محل مناسبی نیست داخل شهر اکثر سوپر مارکت ها سیم کارت دارن،4 جی هست 120 یوآن.

من و خانواده ام عاشق سفریم بعد سفر از مالزی مقصد بعدی سفرمون رو چین انتخاب کردیم و بعد از کلی تحقیق تصمیم بر این شد که این بار سفر بدون تور رو تجربه بکنیم به چند دلیل:

- در سفر های قبل با تور دیده بودم که برخورد پرسنل هتل ها با تورهای ایرانی اصلا خوب نیست و بین مسافران ایرانی تور ها و باقی مسافران فرق میگذارن.

- کلا شلوغی تور و بعضا ناهماهنگی هاشون رو دوست ندارم.

- به نظر من سفر شخصی البته با همون پرواز و هتل تور به مراتب ارزان تر است.

- هتل هایی که مد نظر آژانس هاست امتیاز پایینی در سایت های رزرو هتل ها دارند هرچند که اکثرا 5 ستاره هستن.

- پرواز آژانس ها به چین اکثرا ایران ایره که ارزون ترین نرخ پرواز رو داره و فقط رفت و برگشت به پکن میباشد.

- تمامی آژانس ها ویزای گروهی برای مسافران میگیرن که ارزون تره و دردسر های خاص خودش رو داره.برای گرفتن کارت پرواز و تحویل چمدان ها و ... باید تمامی افراد بین 10 تا 5 نفر حاضر باشن که با توجه به بی نظمی ما ایرانی ها دردسر زیاد داره.

- برای سفر بین پکن و شانگهای تمامی تورها رفت به پکن، سفر با هواپیما یا قطار به شانگهای اقامت در شانگهای و دوباره برگشت به پکن و پرواز به ایران دارند و به این ترتیب دو روز از سفر در راه هدر میرود.

این چند دلیل و هیجان سفر بدون تور باعث شد که این بار سفر بدون تور رو تجربه بکنیم.

تاریخ سفر 20 اردیبهشت ماه به پکن و و تاریخ برگشت28 اردیبهشت از شانگهای با پرواز ماهان. سفر بین پکن و شانگهای با قطار سریع والسیر.

آخر های دی ماه بلیط هواپیمایی ماهان از آژانس، 1 نفر به قیمت 2141500 تومان و 4 نفر به قیمت هر نفر 2371500 تومان خریداری شد.رزرو هتل ها از سایت معتبر booking.com انجام شد. پکن چهار شب هتل 5ستارهthe emperor Beijing qianmen یک اتاق سه تخته و یک اتاق دو تخته به قیمت 998 دلار و 15 درصد حق سرویس.

سه شب شانگهای هتل چهار ستاره shanghai bund south china harbour view hotel سه اتاق به قیمت 807 دلار و 15 در صد حق سرویس رزرو شد.برای رزرو از ویزا کارت دوست خوبم احمد استفاده کردم.

موقع رزرو هتل حتما حواستون باشه هتل هایی رو اتنخاب بکنید که کنسلی رایگان داشته باشند.البته اگه شرایط تحریم کشورمون رو ذکر بکنیدحتما بدون ویزا کارت هم قبول میکنن. هستند هتل هایی که برای رزرو، شماره کارت نخوان ُپس نگران نباشید.

حالا تنها کاری که برای سفر مونده بود تحقیق بود و انتظار.اینو به جرات میتونم بگم که سفرنامه ای راجع به چین نبود که من نخونده باشم. تحقیق راجع به سفر یک ماهی زمان برد.برای تک تک روزها صبح و عصر برنامه ای جداگانه ریخته شد آدرس جاهای دیدنی و ایستگاه های مترو و فاصله ها از هتل همگی چک شد.رزرو بلیط قطار بین شهری از سایت وزین travelchinaguide.com انجام شد.

این سایت آدرس تمام جاهای دیدنی و مسیر ایستگاه های مترو و اتوبوس و ساعات و قیمت بازدید رو داره.حتما قبل از سفر به چین سری به این سایت بزنید.دیگه کاری جز انتظار نمونده بود.

اواسط فروردین ماه کنجکاویم باعث شد که قیمت بلیط هواپیمارو چک بکنم با کمال تعجب بلیط ارزان شده بود منتها برای سه نفر بیشتر جا نداشت(بلیط ها دو نوع اند سیستمی و چارتری بلیط سیستمی رو میشه هر زمان که خواستید با جریمه 120 هزار تومانی تغییر تاریخ بدید و با جریمه 250 هزار تومانی کنسل کرد.بلیط چارتری رو نه میشه تغییر تاریخ داد نه کنسل کرد) دو سه روز قبل و بعدش هم جا نمیداد ولی پرواز رفت به شانگهای 20 اردی بهشت و برگشت 28 و 29 اردیبهشت جا میدادهر نفر 1961000تومان(پرواز از تهران تا پکن حدود 6 ساعت و برگشت حدود 8 ساعت زمان میبره و پرواز تهران شانگهای حدود 8 ساعت و برگشت 10:30 زمان میبره که ده ساعت و نیم زمان خیلی زیادیه برا تو هواپیما موندن) این شد که ریسک کردم و جریمه کنسلی رو هم پرداخت کردم و پرواز رو عوض کردم با این حال از ماهان 580 هزار تومان طلب کار شدم که ظرف ده روز به حسابم واریز شد و یک روز به سفرمون اضافه شد.

تاریخ رزرو هتل و بلیط قطار هم بدون مشکلی تعویض کردم و هتل شانگهای رو برای 4 شب سه اتاق به قیمت 1076 دلار به علاوه 15 درصد حق سرویس رزرو کردم.

ویزای انفرادی توریستی چین رو نفری 110 دلار گرفتم و یه هفته ای حاضر شد فقط حواستون باشه که ویزای توریستی انفرادی زمان 30 روزه داره و این 30 روز از زمان ورود پاسپورت در سفارت حساب میشه. بالاخره 20 اردیبهشت فرا رسید پرواز ساعت 21:45 از فرودگاه امام خمینی انجام میشد.ساعت 17:30 فرودگاه بودیم و ماشین رو در پارکینگ روباز پارک کردیم نمیدونم چراهیچ وقت داخل پارکینگ مسقف جا نیست ؟

تحویل بار و گرفتن کارت پرواز به راحتی انجام شد.(یه تشکر هم بکنم از کادر پرواز،دیدن پدرم در حرکت مشکل داره وجای مناسبی در هواپیما بهش دادن.سال قبل موقع برگشت از مالزی با پرواز آسمان از مسئول کانتر که آقای ایرانی فوق العاده بی ادبی بود خواستم که حداقل جای پدر و مادرم رو بغل پنجره که دونفره هست بدن نه تنها نداد بلکه ما پنج نفر رو انداخت ردیف وسط درست جلوی درب دستشویی مهمانداراشون رو که دیگه نگو.به نظر من ماهان یکی از بهترین ایرلاین های ایرانیه هم از نظر کادر پرواز هم از نظر تمیزی و نو بودن هواپیماها)داخل هواپیما برگه ای بهمون دادن که یه سری اطلاعات میخواست اسم و فامیل و تاریخ اتمام ویزا و محل اقامت.

روز اول

پرواز بدون تاخیر حدود ساعت 10 صبح در فرودگاه شانگهای به زمین نشست.چک کردن ویزا و پاسپورت زمان برد به خصوص اینکه چند نفر از هموطنان که جلوی ما بودن به مشکل برخورده بودن و خیلی معطلشون کردن آخرش هم نفمیدم که راهشون دادن یا ندادن و مشکلشون عدم رزرو هتل بود.

یادتون باشه حتما وچر هتل و بلیط برگشت همراهتون باشه.بعد از نیم ساعت معطلی مهر ورود به چین در پاسپورتمون زده شد و رسما وارد چین شدیم.چمدون هارو تحویل گرفتیم و به سمت درب خروج رفتیم.فرودگاه شانگهای برای داخل شهر مترو داره هر نفر 50 یوآن.

 

پنج نفری رفتیم سمت خروجی تاکسی ها(در چین دو مدل تاکسی هست یه سری تاکسی معمولی و یه سری مثل ما تاکسی تلفنی،تاکسی تلفنی با APP کار می کنند شخص با گوشی خودش در خواست تاکسی میده ومکان رو مشخص میکنه و APP تاکسی های نزدیک اون شخص و مبلغ مورد نظر تا مقصد رو نشون میده و نزدیک ترین تاکسی به فرد مورد نظر شخص رو سوار می کنه کرایه تاکسی هم از حساب مسافر به حساب راننده واریز میشه،چه جالب)تاکسی های معمولی فرودگاه ون نداشتن و ما دو تا تاکسی گرفتیم میدونستم حدود کرایه تاکسی تا هتل 200-150 یوآنه و از ایران 300 یوآن برده بودم .

دوتا تاکسی گرفتیم و قیمت رو 200 یوآن گفتن چونه زدیم و گفتیم 150 یوآن قبول نکردن.بهشون 300 یوآن رو نشون دادم و گفتم همینقدر بیشتر نداریم اگه میخواید ما رو با این مبلغ ببرین به چینی با هم صحبت کردن و قبول کردن.

مسیر،اتوبان و بدون ذره ای ترافیک. بعد از نیم ساعت و گذر از خیابان باند به هتل رسیدیم 300 یوآن رو بهشون دادم ولی قبول نمی کردن و 400 یوآن میخواستن، از اونا اصرار از ما انکار که یکیشون گفت زنگ میزنه پلیس میاد مجبور شدیم و 400 یوآن رو بهشون دادیم (برادرم از هتل 100 دلار چنج کرد)البته تاکسی متر هم 185 یوآن رو نشون میداد.

با خودم گفتم عجب کشوری اومدیم عجب آدمای مزخرفی داره؟این اولین وآخرین برخورد بدی بود که در چین باهامون شد.

چک این هتل خیلی زود انجام شد و کارمند هتل ازمون درخواست 1320 دلار برای 4 شب اقامت و 80 دلار بابت دپوزیت کرد.فقط یه مشکل پیش اومده بود اونم این بود رقم درخواستی اونا با رقمی که من حساب میکردم 160 دلار اختلاف داشت و متوجه نمیشدم این اختلاف از کجاست،خلاصه 1400 دلار رو دادیم و و اتاق ها رو تحویل گرفتیم.هتل دقیقا روبروی برج تلویزیونی اورینتال پرل قرار داره.

 

(بعد از دو روز متوجه اختلاف حساب شدم کارمند هتل هر 100 دلار رو 600 یوآن حساب میکرد در صورتی که نرخ رسمی تبدیل دلاربه یوآن هر 100 دلار 649 یوآن بود رفتم بانک و دلارها رو چنج کردم و بعد از دو روز رفتم گفتم 1400 دلار من رو پس بدید تا کرایه اتاق هارو به یوآن بهتون بدم در کمال ناباوری 1400 دلار رو بدون ذره ای کم و کاست بهم پس داد و من به یوآن پولشون رو دادم؟؟؟آخه مشتری مداری تا چه حد؟؟؟؟خدایا مارو بد عادت نکن؟؟؟؟)

بعد از چک این رفتیم سراغ ناهار،اطراف هتل پر از رستوران چینی بود یه دوری زدیم و به علت خستگی زیاد و پیدا نکردن فست فود دل رو به دریا زدیم و وارد رستوران چینی شدیم.اونجا بود که یکی از تند ترین غذاهای عمرم رو خوردم من به غذای تند عادت دارم تو سفرم به هند هر غذایی که بگید رو امتحان کرده بودم ولی اینقدر نسوخته بودم اصلا متوجه نمیشدیم غذاش چی بود.

لوبیا سبز و تخم مرغ نیمرو و لوبیا پر از فلفل تند سرخ شده این یه غذا،غذای برادرم فلفل قرمز تند سرخ شده،بادوم زمینی با پوست تفت داده شده و سیب زمینی نگینی خام؟خانومم ماهی سفارش داده بود ماهی آب پز تو یه ظرف پر از روغن با کلی زنجبیل که قابل خوردن نبود، ناهار رو خورده و نخورده برگشتیم هتل.

 

هتل دقیقا روبروی کنسولگری روسیه قرار داشت از هتل تا اول خیابان باند 3 دقیقه پیاده بیشتر راه نبود با برادرم یه گشتی در خیابان باند زدیم و برگشتیم هتل.5 نفری پیاده راهی خیابان باند شدیم از پل معروف و زیبای فلزی waibaidu گذشتیم و بعد از ده دقیقه پیاده روی در کنار گذر معروف باند خودمون رو در خیابان Nanjing road دیدیم.

واقعا تماشایی بود پر از مرکز خرید یه گشتی زدیم و قیمت ها هوش از سرمون برد،شام فست فود خوردیم و پیاده به سمت هتل برگشتیم از خستگی زیاد دیگه رو پاهمون بند نبودیم.

 

روز دوم

صبح بعد از یه خواب حسابی و خوردن صبحانه پیاده راهی باغ یویوآن شدیم.ایستگاه متروyuyuan garden (خط 10 مترو به رنگ بنفش) نزدیک بازارچه یویوآن است و با نفری 3 یوآن به راحتی میتونید به باغ یو برید.

از هتل پیاده حدود 15 دقیقه بیشتر راه نبود ومسیر از خیابان باند میگذشت.سر راه در بانک چین bank of china مقداری دلار چنج کردم (هر 100 دلار 649 یوآن).در مسیر وارد پارکی شدیم که درختان بامبو داشت و بعد از پارک وارد بازارچه باغ یویوآن شدیم.

حکایت ساخته شدن این باغ هم شنیدنی است ، در گذشته دور ، تنها اعیان و اشراف چینی توانایی تحصیل داشته اند ، پدر و مادری فقیر با سخت کوشی فراوان پسرکوچکشان را به مدرسه می فرستند ، این پسر بچه کوشا، به خوبی از پس تحصیل علم و دانش بر می آید ، به گونه ای که به مقامی ارشد نزد امپراتور وقت دست می یابد.

بعدها برای قدردانی از پدر خود این خانه را به سبک و سیاق خانه های اشرافی آن زمان برای پدرش مهیا می کند ، اما پدر پیر در راه رسیدن به این خانه جان خود را از دست می دهد و هرگز زیبایی محسور کننده این باغ نصیب چشمان پیرش نمی شود.دور تا دور باغ یو بازارچه ای است پر از سوغات و اسباب بازی.این بازارچه بهترین محل برای خرید لوازم تزئینی واسباب بازی و سوغاتی است.منتها برای خریدحسابی باید چونه بزنید مثلا من یه اتو بخار دستی که قیمت 260 یوآن میگفت و به 70 یوآن خریدم آخرش هم نفهمیدم قیمت واقعی چقدر بود.

خلاصه کنم هر چی سوغاتی،اسباب بازی یا لوازم تزیینی میخواهید بخرید چون نه تو شانگ های نه تو پکن هم از نظر قیمت هم از نظر تنوع مثل اینجا پیدا نمی کنید.اگه یه سر بیرون بازارچه بزنید پاساژهایی هست که قیمت هاش از داخل بازارچه کمتره.

ورودی باغ هر نفر 50 یوآن و بازدید از باغ حدود 2 ساعتی زمان میبره.یکی دیگه از دیدنی های بازارچه یویوآن معبد خداست و ورودی اون 10 یوآن.جای جالبی بود و ارزش دیدن و وقت گذاشتن و داره .بعد از بازدید از باغ رفتیم سراغ خرید،داخل بازارچه پاساژی بود که طبقه دوم و سومش پر از لباس به قیمت مناسب البته اینم بگم که اکثر مغازه ها لباس زنونه میفروختن. ناهار جاتون خالی طبقه زیرین این پاساژ مش دونالند خوردیم و برای بازدید از معبد خدا به راه افتادیم که متاسفانه تعطیل شده بود.

 

برنامه بعدازظهر بازدید از محله xin tin di (به چینی شین تین دی)بود.با مترو از ایستگاه یویوآن هر نفر 3 یوآن تا ایستگاه شین تی دی رفتیم دو ایستگاه بیشتر فاصله نبود.

ایستگاه مترو طبقه زیرین مجتمع خرید بزرگی قرار داره و در همون طبقه سوپر مارکت بزرگی است یه چرخی اونجا زدیم و بعد از مقداری خرید به سمت این محله رفتیم (در جنگ جهانی دوم حدود 70 درصد از ساکنین شانگهای در محله شیکومن زندگی می کردند. بیشتر آنها طی دو دهه برای پیشرفت تلاش کردند که یکی از ثمره های آن تبدیل 8 هکتار از زمین های منطقه به یک مجتمع بزرگ تجاری شامل فروشگاه های فراوان در کنار رستوران های بزرگ است و نام آن Xintiandi است. Xintiandi به معنی بهشتی جدید روی زمین است. رستوران های آن از زمان ناهار تا بعد از نیمه شب مملو از جمعیت می باشد.)

 

این محله پر از کافه های خیابانی و رستورانه و جون میده برای پیاده روی.حدود دو سه ساعتی گشتی زدیم و به مرکز خرید بزرگ hong kong رسیدیم در این محله تعدادی مرکز خرید شیک و بزرگ قرار داره که فقط تونستیم تماشا کنیم.خیابان این محله شب ها حسابی شلوغ و پر رفت آمده و آخر شب پر از فراری و لامبورگینی و پورشه و... میشه که صداشون گوش رو نوازش میده.ساعت حدود 11 بود که با تاکسی به قیمت 16 یوآن برگشتیم هتل.

روز سوم

برنامه این روز بازدید از میدان مردم و موزه اصلی شانگهای.

صبح پیاده تا ایستگاه نانجبنگ رود شرقی رفتیم و با مترو تا ایستگاه میدان مردم که یک ایستگاه بیشتر فاصله نبود و نفری 3 یوآن.بعد از کلی پرس و جو موزه اصلی شانگهای پیدا کردیم( درست روبروی سالن تئاتر شانگهای) و به بازدید موزه رفتیم(ورودی رایگان)چند ساعتی بازدید از موزه زمان برد و بعد از اون با مترو به خیابان Sichuan north رفتیم. هم یه دوری زده باشیم و هم خرید.قیمت ها در این خیابان مناسب تراز جاهای دیگه بود ولی ارزش رفتن نداشت تا حدود 10 شب در این خیابان بودیم.

 

میدان مردم ساختمان روبرو تئاتر شانگهای

 

موزه شانگهای

 

خیابان سیچوآن شمالی

 

اینو به یاد داشته باشید در چین از هیچ کس نمیشه آدرس پرسید ما با اینکه نقشه داشتیم اینقدر چرخیده بودیم که نمیدونستیم کجا هستیم از هر کس هم که میپرسیدیم و نقشه رو بهش نشون میدادیم نمیتونست بفهمه که ما کجای نقشه هستیم که خیلی اتفاقی از جلوی ایستگاه پلیس سر در آوردیم داخل رفتیم و از افسر پلیس آدرس پرسیدیم اون هم خیلی با حوصله و با دقت محلمون رو نقشه پیداکردو فهمیدیم از هتل خیلی دور شدیم.خودشون برامون تاکسی گرفتن و رفتیم سمت هتل.جالب اینجا بود که جلوی درب اداره پلیس افرادی بودن من فکر کردم خلاف کارن در صورتی که وقتی فهمیدن که منتظر تاکسی هستیم همشون بسیج شده بودند که برامون تاکسی بگیرن وقتی هم که افسر پلیس برامون تاکسی گرفت حتی درب تاکسی رو هم برامون باز کردن و منو شرمنده خودشون کردن.کرایه تاکسی تا هتل 20 یوآن شد.

-صبح از کارمند هتل خواسته بودم که برای پس فردا ساعت 10بلیط قطار رو که رزرو کرده بودم برامون بگیره.قطار سریع السیر شانگهای پکن 3 کلاس مختلف داره درجه 2 به قیمت 553 یوآن درجه 1 به قیمت 933 یوآن و کلاس تجاری به قیمت 1748 یوآن(از 6:40 صبح تقریبا هر 10 دقیقه یه قطار به سمت پکن حرکت می کنه و یه سری زمان های خاص مثل 9 و 10 صبح مسیر رو 4:58 و یه سری از قطار ها چون ایستگاه های بیشتری بین راه توقف می کنند حدود 5:58) پنج عدد بلیط درجه دو گرفتیم و نفری 5 دلار هم گرفتن که بلیط ها رو بیارن هتل تحویل بدن.

از پاسپورت ها کپی گرفتن و پول پرداخت کردیم وکارمند هتل گفت ساعت یک بعد از ظهر بلیط رو میارن و شما هر وقت خواستید بیاید بگیرید.

روز چهارم

برنامه این روزشهر بازی شانگ های معروف به هپی ولی بود.بعد از پرس جو زیاد فهمیدیم که تا شهر بازی حدود یکسات ونیم زمان رفتن و کرایه ون برای رفت و برگشت نزدیک 700 یوآن میشه ،با مترو هم از خط 9 تا ایستگاه dongjing باید رفت و از اونجا با اتوبوس های شهربازی تا شهر بازی که حدودا سه ساعتی زمان میبره.

این بود که شهر بازی رو گذاشتیم برای پکن و رفتیم معبد خدایان در باغ یویوآن.برنامه بعد از ظهر بازدید از برج اورینتال و منطقه پودونگ بود.نیویورک آسیا که میگن همینجاست.با تاکسی نزدیک برج پیاده شدیم هوا مه آلود و منظره برج وسط مه واقعا دیدنی بود.

داخل دیزنی لند که زیر پل هوایی معروف لوجزیائو بود گشتی زدیم و دوری روی پل هوایی.از بالای پل داخل مرکز خرید ifc شدیم و بعد از کمی گشت و گذار و خوردن شام در pizza exprees خواستیم برگردیم هتل،جالب اینجا بود که هتلمون رو از این سمت رودخونه می دیدیم و 5 دقیقه ای پیاده بیشتر راه نبود ولی از وسط رودخونه.

5 نفر بودیم و تاکسی معمولی برامون نیگه نمیداشت و تا میدیدن توریست هستیم قیمت هارو بالا میگفتن.این بود که رفتیم داخل هتل ritz یکی از گرونترین هتل های شانگهای و از کارمندش خواستیم برامون یه ون بگیره با گوشی همراهش برامون یه ون گرفت و کرایه مسیر رو از حساب خودش به حساب راننده واریز کرد و ما هم نقدی تقدیمش کردیم،ون بعد از یه ربعی اومدو تا دم در ماشین بدرقمون کرد.دم چینی ها گرم.

 

معبد خدا

 

روز پنجم

صبح بعد از خوردن صبحانه و تحویل اتاق ها با همون شیوه تلفنی برامون ون گرفتن برای رفتن به ایستگاه قطار.(با مترو هر نفر4 یوآن به راحتی میشه به ایستگاه قطار رفت)از شانس ما بود که برای اولین بار در شانگهای ترافیک دیدیم من که دیگه مطمئن بودم به موقع نمی رسیم حدود بیست دقیقه به ده مونده بود که ایستگاه قطار رو دیدیم خیلی بزرگ بود از فرودگاه امام خمینی بزرگتر!!چند تا گیت داشت نمیدونم؟

از وقتی که جلوی ایستگاه از ون پیاده شدیم تا زمان سوار شدن در قطار فقط میدویدیم خدارو شکر یک دقیقه مانده به 10 سوار شدیم و راس ساعت ده درب ها بسته شد و قطار حرکت کرد.قطارش واقعا شیک و ترو تمیزبودو پر سرعت تا نشستیم سرعتش رسید به 300 کیلومتر در ساعت.به نظر من برای همچین مسافتی قطار خیلی بهتراز هواپیماست.

فاصله1380 کیلومتری شانگهای پکن رو ظرف کمتر از 5 ساعت طی کرد و ساعت14:58 دقیقه بدون تاخیر وارد پکن شد.کل مسیر بارون میومد وتمام مسیر سبز و پر از درخت.از ایستگاه قطار تا هتل با دو تا تاکسی رفتیم 15 دقیقه ای بیشتر راه نبود.

 

هتل the emperor Beijing qianmen درست نزدیک میدان تیان آن من و شهر ممنوعه قرار دارد.این هتل داخل خیابان معروف qianmen که یکی از خیابان های سنتی پکن می باشد قرار دارد.خیابانی سنگ فرش که تردد ماشین در آن ممنوع می باشدو پر از رستوران و لباس و اجناس سنتی چینی است.

 

اتاق ها و هتل emperor

 

به محض وارد شدن به هتل و نشون دادن پاسپورت ها اتاق ها رو بهمون تحویل دادن بعد از کمی استراحت راهی خیابان شدیم.بارش بارون باعث شده بود که هوا حسابی سرد بشه.خیابون پر از توریست بود. شام در یکی از رستوران های سنتی اردک سرخ شده پکنی خوردیم جاتون سبز.جالب اینجاست اردک هارو با چوب در تنور می پختن حالا چرا بهش میگن سرخ شده ما که متوجه نشدیم.

 

روز ششم

صبح پیاده راهی شهر ممنوعه شدیم در مسیر از میدان تیان آن من و موزه راه آهن و موزه ملی چین گذشتیم.روز یکشنبه بود و جمعیت تو میدون موج میزد،اکثرا چینی بودن.بعد از خرید بلیط وارد شهر ممنوعه شدیم.

 

موزه راه آهن

 

موزه ملی پکن

 

شهر ممنوعه

 

دستگاه اتوماتیک راهنمای شهر ممنوعه نفری 40 یوآن کرایه کردیم، توضیحات دستگاه رو روی فارسی تنظیم کردیم،گوینده خانمی با لهجه افغانی بود.هر قسمت که میرفتیم دستگاه به صورت اتوماتیک توضیحات اون قسمت رو می گفت.

حدود سه ساعت بازدید از شهر ممنوعه زمان برد،درست روبروی درب خروجی شهر ممنوعه پارک jingshan قرار داره که بازدید از اون خالی از لطف نیست ودرارتفاع بالاتری از شهر ممنوعه قرار دارد وکل شهر ممنوعه رو میتونید از بالای این پارک ببینید.برای برگشت به هتل خواستیم اتوبوس رو امتحان بکنیم اما اتوبوس ها همگی شماره داشتن و زبونشون چینی بودتاکسی ها هم یا خیلی گرون میگفتن یا علامت تلفن رو نشون میدادن.

اینجا بود که دو تا جوون چینی کمکمون کردن و برامون تاکسی گرفتن ورفتیم هتل.صبح قیمت ون از هتل برای بازدید دیوار چین منطقه بادالینگ رو پرسیدم 1400 یوآن رفت و برگشت.(درمیدان تیان آن من آژانس هایی هستن که با اتوبوس هم دیوار چین هم مقبره مینگ می برن با ناهار هر نفر 260 یوآن)نزدیک هتل شخصی رو دیدم که گفت ون داره و شماره تلفنش رو بهم داد و گفت هم دیوار چین هم مقبره مینگ می بره با 1000 یوآن قرار شد صبح بیاد هتل دنبالمون

. عصر هم باهاش تماس گرفتیم واومد دنبالمون و بردمون خیابان وانگ فوجینگ .خیابان وانگ فوجینگ مانند خیابان نانجینگ رود پر از پاساژ و مرکز خرید می باشدوسط های خیابان سمت غرب بازار غذاهای عجیب غریب ،سوسک وعقرب و..وبازار صنایع دستی و سوغاتی.جای جالبی بود توریست ها مشغول خوردن عقرب بودن وافراد باهاشون عکس و فیلم می گرفتن.

حدود 11 شب بود که با ژانگ وی(راننده ون)تماس گرفتیم و اومد دنبالمون.

 

روز هفتم

صبح ساعت 8:30 ژانگ وی اومد دنبالمون،ازش خواستم که اول بریم بانک برای چنج پول،بانک ها در چین 9 صبح باز می کنن یه ربع به 9 مونده بود که رسیدیم بانک 16 نفر تو صف بودن و همه پیرمرد و پیرزن فکر می کنم حقوق بازنشسته ها رو میدادن.بعد از یک ساعت نوبتم شد پول و چنج کردیم و رفتیم سمت دیوار.

 

تصاویر بانک

 

حدود1.30 در راه بودیم مسیر کوهستانی و سرسبز منو یاد جاده ها و جنگل های شمال می انداخت دیگه دل تو دلمون نبود که یواش یواش روی کوههای اطراف بخش هایی از دیوار چین رو دیدیم که مثل اژدهایی پیچ و خم میخورد و بالا وپایین می رفت.

بالاخره انتظارمون به پایان رسید ووارد بادالینگ شدیم منظره واقعا قشنگ بود منطقه کوهستانی و پر از درخت به خصوص بادام،باد می وزید پرزهای سفید و پر مانندی که از درخت ها جدا شده بودند در هوا شناور بود،واقعا تماشایی بود.دیدن دیوار چین یکی از آرزوهام بودو قدم زدن روی دیواربهترین بخش از سفرم.

ورودی نفری 50 یوآن ،دیوار دو قسمت داشت سمت راست خیلی خلوت و سمت چپ شلوغ،سمت راست و انتخاب کردیم همیشه فکر می کردم که بخش وسط دیوار چین مسطحه در صورتی که پله داشت و پله هاش منو یاد آب انبارهای خودمون مینداخت،شیب مسیر زیاد بود و لذت بخش.(حتما آب وخوراکی همراهتون باشه چون منطقه کوهستانی و به اصطلاح سره گردنه،شیشه آبی که 3 یوآن قیمت داشت واونجا 20 یوآن می فروختن)

 

در مسیر برگشت به سمت معابد مینگ رفتیم.دره ای وسیع بسیار سبز و خرم پر از باغ های گیلاس و سیب محل دفن 13 امپراطور سلسله مینگ است.ما فقط تونستیم منطقه ding ling ببینیم موزه این معبد هم جالب بود. داخل موزه فیلم بازگشایی مقبره امپراطور نمایش میدادن و منو یاد مقبره فرعون انداخت به همون شکوه و عظمت.از داخل مقبره امپراطورلباس،تاج طلا وبسیاری لوازم ارزشمند پیدا شده بود که داخل این موزه نمایش داده شده بود.

 

معبد مینگ-عکس از اینترنت

 

موزه

 

دره مینگ

 

مقبره امپراطور از اینترنت

 

بعد از ظهر با برادر ژانگ وی(اسمش خیلی سخت بود یادم نمونده)رفتیم یاشو مارکت (محلی است پراز پاساژ و مرکز خرید)در خیابان معروف sanlitum bar. مکان جالبی بود ارزش یه بار رفتن ودیدن رو داره.شب برادر ژانگ وی اومد دنبالمون و رفتیم هتل.

حدود 300 متر پایین تر از خیابان sanlitum رستوران ایرانی پرسپولیس قرار داره فقط حیف که بعد از ظهر این رستوران و پیدا کردیم و ناهار خورده بودیم.البته یه سر داخل زدیم و بعد از چند روزی هموطنمون و دیدیم اونا هم حسابی ما رو تحویل گرفتن.ایستگاه مترو tuanjein دقیقا اول این خیابان است.

روز هشتم

صبح ساعت 9 برادر ژانگ وی اومد دنبالمون،برنامه این روز شهر بازی و بعد از ظهر گلدن ماسک شو.برای رزرو بلیط گلدن ماسک یکی از دوستان سایت theatrebeijing.com رو معرفی کردن که بلیط های تخفیف دار می فروشه فقط خواهشا اگر نمیخواید برید الکی رزرو نکنید.

از شانس ما برای اون روز بلیط تموم شده بود.ورودی شهربازی هر نفر 260 یوآن بود و با پرداخت این مبلغ میتونید هر چند بار که خواستید از تمامی وسیله هااستفاده کنید.اول رفتیم سراغ قایقی که 20 نفری داخلش سوار میشدن و از دوتا سرسره آبی بلند با سرعت پایین می اومد خیلی هیجان انگیز بود.

بعد سوار ترن هوایی شدیم که از بین صخره ها و کوه هایی که ساخته بودن می گذشت،اما بهترین وسیله شهربازی ترن هوایی بود که با نیروی بخار کار می کرد و اول مسیردر کسری از ثانیه به بیشترین سرعت خودش می رسید حدود یک ساعتی طول کشید تا نوبتمون شد خیلی هیجان انگیز بود تا به حال همچین شتاب و سرعتی و تجربه نکرده بودم هنوز که بهش فکر میکنم هیجان زده میشم.

غیر از وسایل سالن بزرگی داشت برای بازی بچه های کوچیک و چند تا وسیله دیگه که یکی از اونا شبیه ساز پرواز بود اونم خیلی باحال بود.ایستگاه مترو happy vally scenic area دقیقا روبروی درب اصلی شهربازی است و بغل شهربازی سالن تئاتر OCT که نمایش گلدن ماسک و آکروبات چینی در اون انجام می شه.برای بلیط گلدن ماسک از چند روز قبل اقدام کنید که بلیطاشون تموم نشه.

 

ایستگاه مترو

 

شهر بازی

 

بعد از شهربازی بازی با برادر ژانگوی رفتیم خیابان dongsi dajie درست به موازات خیابان وانگ فوجینگ قیمت ها دقیقا نصف خیابون بغلیش وانگ فو جینگ بود محله ای بود که اکثرا خود چینی ها از اونجا خرید می کردن و توریست کم بود جای مناسبی برای خریدبود. ایستگاه مترو dengshikoh هم درست وسط این خیابون قرار داره.حدود ساعت 10:30 شب با تلفن یکی از فروشنده ها با برادر و ژانگوی تماس گرفتیم و اومد دنبالمون و ما رو تا هتل رسوند.

 

ایستگاه مترو dongshi

 

روز آخر

صبح اتاق ها رو تحویل دادیم و چمدون ها رو به هتل سپردیم و راهی معبد بهشت شدیم،معبد بهشت وسط پارک بزرگی قرار داره واکثرا پیرمرد ها و پیرزن های چینی با کارتی مثل کارت منزلت،رایگان وارد معبد میشدن.

داخل پارک معبد پر از این آدم هاست که تعدادیشون ورزش تعدادی رقص و آواز و تعدادی ساز میزدن.با دیدن این صحنه ها انرژی مون دو برابر شد.بعد از خرید بلیط وارد معبدی شدیم پر ازگل رز و درخت های اورس چند صد ساله راهنمای گردشگری اوتومات رو گرفتیم وبه بازدید از معبد پرداختیم.

تا ظهر بازدید از معبد زمان برد و بعد از اون با برادر ژانگوی رفتیم سمت محله های قدیمی(هوتونگ)که با کالسکه هایی که به دوچرخه وصل بودن داخل اون محله ها می چرخیدن.یوآن های باقیمانده رو در خیابان هتل خرج کردیم و ساعت 5 بعد از ظهر با برادر ژانگوی(آخرش هم اسمشویاد نگرفتیم)به سمت فرودگاه حرکت کردیم.

پرواز ساعت 10:30 شب بود.تا فرودگاه به علت ترافیک 1:30 در راه بودیم(ترافیک در پکن خیلی بیشتر از شانگهای است)و پرواز از ترمینال شماره 3 پکن.بعد از رسیدن به فرودگاه برادر ژانگ وی کمکمون کرد و مارو تا سالن پرواز رسوند.تا قبل از سفرم به چین فکر نمی کردم چینی ها اینقدر خوش برخوردوصبور باشن یک لحظه لبخند از روی صورتشون محو نمی شه.

بعد از حدود یک ساعت گیت پرواز ماهان باز شد و بعد از تحویل بار رفتیم سمت سالن پرواز.بیشتر مسافران هواپیما چینی بودن.موقع سوار شدن داخل هواپیما با برخورد خوب مسئول گیت ماهان و سر مهماندار هواپیما که مشکل پدرم رو دیده بودن یه جای خوب بهمون دادن و سرمهماندار عزیزاز لحظه سوار شدن ما تا آخرین لحظه از هیچ کمکی به ما دریغ نکردن و حتی یکی از ردیف های وسط رو خالی کردن که پدرم بتونه دراز بکشه.

یه نکته دیگه هم اضافه بکنم به تمام چینی های داخل هواپیما علاوه بر شام اصلی یه کاسه نودل داغ دادن اونا هم کلی ذوق کردن.به علت ترافیک بالای فرودگاه پکن پرواز با نیم ساعت تاخیر انجام شدو3:30 صبح به وقت تهران در فرودگاه امام خمینی بودیم و سفر 9 روزه ما به چین به خوبی و خوشی و با کوله باری از تجربه به پایان رسید.

 

معبد بهشت

 

خیابان داشیلان

 

هزینه های سفر

هزینه ها با دلار 3480 تومانی
بلیط هواپیما 5 نفر 11000000 تومان
ویزا 1925000 تومان
عوارض خروج 5 نفر 375000 تومان
هتل شانگ های 3 اتاق 4300000 تومان
هتل پکن 2 اتاق 3970000 تومان
بلیط قطار 5 نفر 1670000 تومان
کلیه ورودی ها،کرایه تاکسی ،مترو و خورد وخوارک 5220000 تومان
جمعا هر نفر 5700000 برای 9 روز با پرواز ماهان و ویزای انفرادی.

 

نویسنده :رامین رمضانپور