سفر ارزان و متفاوت به مالزیُ، (کوالالامپور و حومه )

سلام می کنم خدمت همه دوستانی که سفرنامه منو می خونن ، من چند سالی هست که به صورت مرتب به  شهر های داخلی و خارج کشور سفر می کنم چون هر ماهی یکی دو تا سفر رو دارم خیلی برام مهمه که در عین حال که سفر راحت و با کیفیتی را داشته باشم  هزینه سفرهام حداقل ممکن باشد و از همه جاذبه های موجود توی اون شهر هم دیدن کنم.

سعی می کنم توضیحات مهمی که برای سفر نیاز دارید در قالب سفرنامه براتون بازگو کنم  شاید توی کاهش هزینه هاتون کمک کنه و توی این گرونی های پیش اومده باعث بشه بتونید سفرهای بیشتری رو داشته باشید و هم بتونید خیلی راحت تر جاذبه های گردشگری کوالالامپور و حومه رو بازدید کنید .

قبل از شروع سفرنامه ام خوشحال میشم توضیحات کلی که در مورد کشور مالزی و شهر کوالالامپور در صفحه مربوط به نقد بررسی کوالالامپور نوشتم را مطالعه کنید خیلی از صحبت های کلی که می خواستم توی سفرنامه بنویسم را توی صفحه ی که لینک دادم، ذکر کردم در مورد فرهنگ مردم مالزی / غذا / میوه / حمل و نقل / خرید و قوانین مهم مالزی به حد نیاز در این قسمت توضیح داده ام 

قبل از این که در سفرنامه بگم همون طور که در نقد و بررسی شهر کوالالامپور گفتم ذائقه غذاهای مالزی اصلا با ما ایرانی ها سازگار نیست پس ما به ناچار اکثر وعده های غذایی مون با کنسرو و غذاهای آماده و خوراکی هایی  که از تهران برده بودیم پر شد که در متن سفرنامه دیگه به این موارد اشاره نمی کنم.

خوب بریم سراغ سفرنامه ، سفر من و دوستم از روز چهارشنبه 6 تیر ماه 1397 با پرواز شبانه رفت  هواپیمایی ماهان شروع شد و تا روز پنجشنبه 14 تیر ماه با پرواز برگشت هواپیمایی ماهان به اتمام رسید توی این سفر  بیش از 40 مکان دیدنی مالزی رو بازدید کردیم که شامل معابد ، اماکن تفریحی ، اماکن تاریخی ، پارک و باغ های  و ساختمان و سازه های جدید  مالزی بود که در ادامه لیست این اماکن و نحوه دسترسی شونو خدمتتون عرض می کنم لازم می دونم بگم در زمان سفر ما نرخ یورو حدود 8000 تومان،  دلار 7000 تومان و رینگیت  مالزی حدود 1800 تومان در شروع سفر بوده است .

1- پیش از سفر :

کار هایی که پیش از سفر من انجام دادم شامل دو بخش کلی بود که اول تحقیقات و شناخت اماکن دیدنی مالزی و نت برداری و خلاصه نویسی این اماکن بود و بخش دیگر تحقیق راجع پرواز ، هتل و انتخاب آژانس و... بود.

1-1- نت برداری و شناسایی اماکن :

برای شناخت اماکن بیش از چند هفته وقت گذاشتم و از سایت های داخلی و خارجی و سفرنامه های موجود دوستان در سایت لست سکند استفاده کردم و بخش هایی که برام جذاب و جدید بود رو نت برداری و دسته بندی کردم که در نهایت به چندین فایل pdf  دسته بندی شده و چندین عکس خلاصه شد.جوری که واقعا نیازی به اینترنت برای جستجو اماکن توی سفر نداشتم .

که بیش از  40 مکان (کوالالامپور +پتراجایا ) به شرح زیر برای بازدید انتخاب کردیم

1-2- انتخاب پرواز :

برای انتخاب پرواز هم با تحقیقاتی که من انجام دادم 3 نوع پرواز به مالزی وجود دارد (زمان تحقیقاتم خرداد 1397 بوده الان شاید وضعیت متفاوت باشد). پرواز های مستقیم تهران - کوالالامپور که توسط هواپیمایی ماهان و هواپیمایی ایر آسیا مالزی انجام میشد و پرواز های دو تیکه عربی که عموما از کشور عمان انجام میشد و توقف چند ساعته ای رو در فرودگاه مسقط دارد.ازنظر هزینه ای ارزان ترین پرواز برای هواپیمایی عمان بود (حدودا 200 هزار تومان ارزان تر از ماهان )  ولی به دلیل این که هم در رفت و هم در برگشت توقف چند ساعته ای دارد و هم این که ساعت پرواز رفت  4 صبح و پرواز برگشت 4 ظهر  می باشد.و  به وقت مالزی 6-7 بعد از ظهر میرسید. ضمن این که خواب خوبی ندارید یک روز از رفت و یک روز از برگشت رو از دست می دهید و این ارزان تر بودن در مجموع به ضررتان  تمام می شود.

پرواز دیگر  پرواز ایر آسیا هواپیمایی مالزی است که تقریبا هم قیمت با پرواز ماهان بود ولی عیب بزرگ این پرواز این است  که مسافر هیچ باری را به صورت رایگان در قسمت بار نمی تواند داشته باشد و برای هر کیلو بار هزینه از شما دریافت می شود ضمن این که هیچ سرویس رایگان پذیرایی برای شام صبحانه و نوشیدنی هم ندارید و هزینه تمامی این موارد جداگانه از شما دریافت می شود که مجموع این هزینه ها موجب میشود در کل گران تر از پرواز ماهان برای شما تمام شود همچنین ساعت این پرواز هم دو ساعت دیر تر از پرواز ماهانه و کمی از زمان سفرتان کاسته می شود.

ولی پرواز ماهان 10 شب از تهران حرکت می کند (در بهترین زمان ممکن ) که با اختلاف ساعت 3:30 دقیقه ایی حدود ساعت 11-12 ظهر میرسید فرودگاه مالزی و تا ترنسفر بشید به هتل هاتون حدود ساعت 2-3 ظهر می باشد که زمان تحویل اتاق ها هست و کمترین معطلی ممکن را دارید و زمانتان هم از دست نمی دهید. همچنین پرواز ماهان برای بار تا 30 کیلو هزینه ای دریافت نمی کند و یک وعده شام و یک وعده صبحانه و چند نوبت پذیرایی با نوشیدنی به صورت رایگان انجام می دهد و برای پتو و بالش هم هزینه ای دریافت نمی کند.

1-3 - انتخاب هتل : 

برای انتخاب هتل به نظر من مهمتر از ستاره های هتل و امکانات آن محل قرار گیری هتل و دسترسی های آن  هست که هم بتونید راحت تر تردد کنید هم هزینه کمتری برای تاکسی و ... بدهید.  4 نقطه رو من برای هتل پیشنهاد میدم که هر کدام با توجه به سلیقه و سبک سفری شما قابل انتخاب می باشد.

1- نزدیک به klcc  پارک و برج های پترونانس :klcc پارک و برج های پتروناناس جایی است که من توصیه می کنم حداقل چند بار دیدن کنید که برای عکاسی ، تفریح و استراحت توی فضای پارک عالی هستند و در روز های مختلف هم از شب این منطقه استفاده کنید هم از روز آن ، ضمن این که این محله جزو محله های بیست چهار ساعته شهر هست و در برخی خیابان های اطراف این منطقه تا پاسی از بامداد کافه ها ، رستوران و ... باز هستند و در گوشه کنار آن اجرای موسیقی خیابانی وجود دارد . این محله دسترسی خوب به مترو و خطوط اتوبوس دارد و در مسیر چند تا ازاتوبوس های رایگان کوالا هم می باشد.

2-در حوالی خیابان بوکت بینتانگ : خیابان بوکت بینتانگ و جالان آلور جزو معروف ترین خیابان های مالزی می باشد که این خیابان زنده ترین خیابان مالزی است و با بیشترین حجم نسبت به سایر نقاط مالزی پر از پاساژ های شیک و مدرن ، کافه رستوران و... می باشد و برند های  معروف لباس ، رستوران و ... حتما در این محله چندین شعبه دارند . در تایم های خاص مثل  زمان جام جهانی فوتبال و ... شور حال این کافه دو چندانه و زنده بودن شهر حتی توی پاسی از شب را هم می تونید احساس کنید خیابان جالان آلور هم معروف ترین خیابان غذای خیابانی در این محله قرار دارد.

3- در حوالی بافت قدیمی و مرکزی کوالالامپور : تقریبا یک سوم  اماکن دیدنی کوالالامپور توی این محله است و با یه پیاده روی حداکثر 10 دقیقه ای می تونید اکثر جاهای دیدنی معروف و اصلی رو ببینید ضمن این که از بعد دسترسی هم دسترسی نسبتا خوبی به مترو و اتوبوس ها دارید. شب این محله فوق العاده خلوت و خاموش هست اگر اصلا اهل تفریحات شبانه و شب زنده داری نیست این محله رو انتخاب کنید.

4- حوالی متروی مرکزی kl sentral :تمامی خطوط متروی مالزی در این ایستگاه مرکزی با هم تقاطع دارند و شما توی اکثر سفرهاتون با مترو ناچارید به این ایستگاه بیاید و از این ایستگاه به مقصد مورد نظر بروید همچنین خیلی از اتوبوس ها برون شهری به مناطق مختلف از اینجا حرکت می کنند، تنها مزیت این محله دسترسی به تمامی خطوط مترو می باشد .

خود من هتل پسیفیک اکسپرس رو انتخاب کردم به دلیل این که بهترین دسترسی رو به نقاط مختلف داشت و اکثر جاها رو میشد پیاده هم حتی رفت و قیمت اتاق هاش به نسبت کیفیت و خدماتش خیلی مناسب و خوب بود . توضیحات و نقد من راجع به این هتل را می تونید توی صفحه این هتل مطالعه کنید

بعد از بررسی های نهایی که در سایت های مختلف فروش بلیط هواپیما و رزرو هتل انجام دادیم و مقایسه با تور های مالزی آژانس های مختلف تصمیم گرفتیم پکیج تور مالزی رو از یکی از آژانس ها ایرانی خریداری کنیم پس تاریخ سفر رو مشخص کردیم و تور برای 7 شب و 8 روز را به قیمت 2.200.000 از آژانس معراج گشت خریداری کردیم . زیاد سر انتخاب تور از آژانس حساسیت نشان ندهید چون پکیجی که ارائه می دهند تفاوت چندانی ندارد و تفاوت قیمت آژانس های مختلف هم کمتر از 100 هزار تومان می باشد . به این نکته توجه داشته باشید در تاریخ هایی که تعطیلی رسمی وجود دارد معمولا تور ها 10تا 20 درصد گران تر می شود پس اگه تاریخش خیلی براتون تفاوت ندارد ترجیحا در هفته هایی که تعطیلی ندارد تور خود را انتخاب کنید .

شروع سفر :

روز رفت - چهارشنبه 6 تیر :

با توجه به این که ساعت پروازمون ساعت 22 بود ما حدود ساعت 19:30 دقیقه خودمونو به فرودگاه رسوندیم که از حوالی ساعت 20 گیت مربوطه برای صدور کارت پرواز و دریافت چمدان ها باز شد. که تقریبا نفرات اول کارت پرواز رو گرفتیم و بعد از عبور از گیت دوم و خوردن مهر خروج به سالن انتظار رسیدیم که حدودا یک ساعتی رو توی سالن انتظار منتظر بودیم و در نهایت هواپیما با حدود 20 دقیقه تاخیر پرواز کرد.

بعد از حدود یک ساعت و نیم حوالی ساعت 12 شب شام هواپیما توزیع شد که به صورت انتخاب از چلو گوشت و چلو مرغ بود که من چلو گوشت رو انتخاب کردم.

 

شام هواپیمایی ماهان - چلو گوشت 

پنجشنبه  ۷ تیر :

هواپیما از استان سیستان بلوچستان بعد از گذر از کشور پاکستان و هند و گذر از اقیانوس هند حدود ساعت 11 صبح به وقت مالزی در فرودگاه ، فرود آمد بدون معطلی با توجه به مطالعه ای که قبلا داشتم به سمت مترویی که در فرودگاه قرار داشت رفتیم و با مترو به سمت دیگر فرودگاه رفتیم (به صورت رایگان ) و اونجا بعد از زمان کمی ساک و چمدان های مربوط به پرواز ما در گیت مربوط قرار داده شد. بعد از گرفتن چمدان ها و خوردن مهر ورود به مالزی به محل قرار گیری تورلیدر ها رفتیم بدون معطلی خاصی تورلیدرمون رو پیدا کردیم و از لیستی که در اختیار داشت  اسم ما رو تیک زد و گفت که منتظر باشیم تا بقیه همسفر هامون هم تشریف بیارند که حدودا 20 دقیقه ای اینجا منتظر بودیم که از فرصت استفاده کردیم و از اینترنت wifi  رایگان فرودگاه با تهران تماس گرفتیم و با خانواده صحبت کردیم .

نمایی از اقیانوس هند از پنجره هواپیما 

در نهایت حوالی ساعت 12:30 سوار اتوبوس شرکت گردشگری که آژانس تهران برامون گرفته بود شدیم و به سمت هتل ها راهی شدیم یک تورلیدر آقا و یک تور لیدر کمکی خانم همراه ما بودند و در بین مسیر توضیحاتی در مورد شهر کوالالامپور و مالزی و همچنین پکیج های تور آژانس خود دادند که قیمت های نسبتا بالایی ارائه میشد و ما تقریبا تمام مکان های که در تور گفته میشد را با کمتر از 10 درصد قیمتی که تور لیدر می گفت رفتیم و نکته ای که برام جالب بود بقیه هم وطن هامون بعد از توضیحاتی که تور لیدر در مورد مکان های مختلف میداد همه عناوین مکان ها براشون تازگی داشت و گویی بقیه بر عکس ما ساده ترین جستجوی ممکن رو هم روی اماکن دیدنی نداشتن و تقریبا همه تور ها رو با قیمت بالا خریداری کردند.

نمایی از فرودگاه کوالالامپور 

بعد از معرفی وفروش تور ها به مسافرا به هر اتاق یک سیم کارت داده شد که غیر فعال بود و برای فعال سازیش باید سیم کارت رو حداقل 10 رینگیت شارژ می کردیم در بین راه جلوی یک صرافی برای چنج پول توقف داشتیم که از همونجا کد شارژ 10 رینگتی برای شارژ  سیم کارت هم خریداری کردیم که بعد از فعال سازی سیم کارت یک بسته اینترنت یک هفته یک گیگ به مبلغ 5 رینگیت فعال کردیم .

خوب برای روز اول با توجه به این که می دونستم ساعت 15 اتاق ها رو تحویل میدهند به اندازه یک نصف روز برنامه  ریزی کرده بودم که این برنامه ریزی شامل بازدید از اماکن زیر بود که با توجه به نزدیکی این اماکن به هتل همه اماکن را پیاده مطابق نقشه ای که قرار دادم بازدید کردیم. در بخش اول از ساعت 16 تا 20 به بازدید از اماکن زیر پرداختیم :

•  National Textile Museum موزه نساجی
•  میدان استقلال ( مرداکا) و گالری شهر کوالالامپور
•  ساختمان سلطان عبد الصمد-Sultan Abdul Samad Building
•  مسجد جامع -Jamek Mosque
•  محله هندی ها Masjid India

• موزه نساجی (textile):

خوب بعد از تحویل گرفتن اتاق ها استراحت حوالی ساعت 16 از هتل بیرون زدیم با پیاده روی 3 دقیقه ای به موزه نساجی مالزی رسیدیم که توی یکی از ساختمان های قدیمی مالزی قرار داشت ، توی این موزه تاریخچه لباس و نساجی مالزی از ادوار خیلی دور تا به زمان معاصر در قالب ماکت هایی به نمایش گذاشته شده بود.

بازدید از این موزه رایگان بوده و حدود 30 دقیقه زمان نیاز دارد .

نمایی از ورودی موزه نساجی 

• میدان استقلال ( مرداکا) / گالری شهر کوالالامپور/ ساختمان سلطان عبد الصمد / میل پرچم / کلیسا

بعد از بازدید از موزه نساجی درست در سمت دیگر خیابان با کمی پیاده روی میدان مردکا در واقع یک زمین چمن کریکت می باشد رو می تونید بازدید کنید این مکان جایی است که حدود 50 سال پیش استقلال مالزی از استعمار انگلستان اعلام شد و پرچم رسمی مالزی در آن بر افراشته شد ، در وسط میدان مردکا بلندترین میل پرچم مالزی قرار دارد که هر سال در روز استقلال مالزی مراسم ویژه ای در این مکان برگزار می شود در ضلع دیگر میدان ساختمان عبدالصمد قرار دارد که محل استقرار دولت استعماری انگلیس با معماری آفریقایی می باشد که در زمان سفر ما در حال مرمت بود و بازدید داخل ساختمان امکان پذیر نبود ، همچنین در سمت دیگر میدان گالری شهر قرار داشت که در واقع نمایشگاه نقاشی های سه بعدی بود که ورودی این مکان 15  رینگیت بود و حدودا 30 دقیقه تا یک ساعت زمان نیاز دارد، در سمت دیگر میدان مردکا کلیسای کوچکی با معماری خیلی ساده با قدمت حدود 100 سال قرار داشت که قدیمی ترین کلیسای مالزی بود (جالب بود که قدیمی ترین کلیسای مالزی حدود 100 سال قدمت دارد در صورتی که در کشور خودمون توی هر شهری مساجد و ابنیه تاریخی با چند صد سال قدمت داریم )

-مسجد جامک :

بعد از بازدید از اماکن اطراف میدان مردکا با پیاده روی کوتاهی به مسجد جامع یا مسجد جامک رسیدیم بازدید عموم برای این مسجد در زمان مشخصی از ساعت 14 تا 17 انجام می شود و توریست های غیر مسلمان هم می توانند از مسجد بازدید کنند در ساعات دیگر فردی جلوی در مسجد ایستاده و از شما می پرسد که آیا مسلمانی در صورت که جواب شما بله باشد اجازه ورود به شما را می دهد ولی مانع ورود افراد غیر مسلمان در ساعات غیر بازدید می شود.

برای بازدید از این مسجد با پوشش کاملی داشته باشید و در بدو ورود به حیاط مسجد برای خانم هایی که حجاب ندارد لباس هایی شبیه شنل و به مرد هایی که شلوارک پوشیده اند لباس های خنده داری مثل دامن داده می شود .

این قانون تفریبا در تمامی مساجد مالزی وجود دارد پس در صورتی که می خواهید از مساجد مالزی بازدید کنید ترجیحا لباس پوشیده داشته باشید چون مانع ورود افراد با شلوارک و لباس غیر پوشیده میشوند .

نکته مهمی که در مساجد و معابد مالزی باید دقت کنید این است که توی اکثر آنها مشاهده می کنید که مردم کفش هاشونو جلوی درب مسجد می گذارند و به داخل مسجد می روند در صورتی که کیسه های پلاستیکی در ورودی مساجد معمولا وجود دارد برای بردن کفش به داخل که حتما کفش هاتونو در این کیسه ها قرار بدهید و به داخل ببرید و توجه ای به کفش های جلوی درب مسجد نکنید چون کفش دوست من رو در همین مسجد جامع دزدیدند !!!!

نمایی از مسجد جامک و رودخانه حاشیه آن 

• مسجد و محله هندی ها :

بعد از مسجد جامع با پیاده روی حدود 15-20 دقیقه ای به محله هندی ها رسیدیم که پر از هندی بود و دیگه شاهد افراد چشم بادمی چینی و مالایی ها نبودیم و سبک خیابان ها مغازه ها و .... هم مشابه چیزی که در فیلم های هندی می بینیم بود.

توی این محله یک بازارچه خیابانی بود که غیر از خوراکی توصیه نمی کنم چیزی خریداری کنید به خصوص لوازم برقی ، فلش مموری و ... که اکثر خراب و تقلبی هستن . در وسط محله هندی ها مسجد نسبتا بزرگ دو طبقه ای قرار داشت که مسجد نسبتا شلوغی هم بود و تمامی نمازگزاران هم سنی بودند .

بعد از بازدید از محله هندی ها تقریبا به غروب آفتاب نزدیک می شدیم ما که علیرغم پرواز طولانی که داشتیم  هنوز انرژی داشتیم تصمیم گرفتیم خودمونو به klcc  پارک و برج های پترونانس بروسونیم تا بتونیم رقص فواره این پارک رو در ساعت 10 شب مشاهده کنیم .

پس پلن دوم برنامه ای روزمون رو با بازدید از اماکن زیر ادامه دادیم

• St John's Cathedral کلیسای سنت جوزه
• برج منارا
• Klcc پارک
• برج های پترونانس

 

 

- St John's Cathedral کلیسای سنت جوزه:

با 10 دقیقه پیاده روی از محله هندی ها به موزه تلگراف و تلفن می رسید که در ورودی آن یک کیوسک تلفن قدیمی قرار  و چند ماکت و مجسمه قرار دارد که مردم با آن عکس می گرفتن ، داخل موزه هم در ساعت خاصی امکان بازدید وجود داشت  (9 صبح تا 5 بعد از ظهر ) که ما ترجیح دادیم بازدید نکنیم درست در کنار درب ورودی موزه تلفن خیابانی قرار دارد که به کلیسای سن جوزه ختم می شود که کلیسای نسبتا بزرگی است که در زمان بازدید ما مراسم مذهبی هم در حال برگزاری بود که دیدنش برامون جالب بود .

- برج منارا :

برج منارا برجی شبیه به برج میلاد تهران می باشد چه از لحاظ اندازه و چه شکل و شمایل  که ورودی این برج برای بازدید از طبقات بالا 80 رینگیت بود که در ساعات اداری قابل بازدید بود که با توجه به این که نزدیک غروب بود و تعطیل بود امکان بازدید وجود نداشت که ما هم به تعدادی عکس از بیرون اکتفا کردیم .

- Klcc  پارک و برج پترونانس :

در خیابانی که بین  موزه تلفن و برج منارا قرار دارد چندین ایستگاه  اتوبوس های رایگان کوالا قرار دارد که با آنهای می توانید به پارک klcc  بروید که ما سوار این اتوبوس ها شدیم و درست با غروب آفتاب به پارک رسیدیم یکی دو ساعتی در پارک که فضای فوق العاده ای داشت قدم زدیم و استراحت کردیم تا ساعت 10 شب که رقص فواره های موزیکال در حوض جلوی برج های پترونانس شروع شد که بسیار زیبا بود.

طبقات پایین برج پتروناناس پاساژ و اماکن تجاری هستن که بعد از مشاهده رقص فواره ها گشتی داخل این پاساژ ها زدیم و در نهایت با اتوبوس های رایگان به خیابان بوکیت بینتانگ رفتیم که خیابان شب زنده داری کوالالامپور هست .

ساعت حدودای 11 شب بود که خیابان انگار تازه داشت شلوغ تر و بیدار تر می شد در نبش هر چهار راهی گروه های موسیقی خیابانی داشتند وسایل خودشونو برای شروع برنامه قرار می دادند ما هم ترجیح دادیم قبل از شروع برنامه این گروه ها شام اولین روز سفر را در یکی از شعب مک دونالد در این خیابان صرف کنیم .

گروه موسیقی که در جلوی مک دونالد اجرای برنامه داشت (عکس از طبقه دوم مک دونالد )

من و دوستان یک پکیج همبرگر بزرگ به همراه سیب زمینی سرخ شده و نوشابه سفارش دادیم که نفری 12 رینگیت شد. که به نسبت قیمت حجم و کیفیت مناسبی داشت و ما رو تقریبا سیر کرد.

جالب است بدانید  بروی درب  اکثر رستوران های مالزی از جمله مک دونالد و کی اف سی  برچسب حلال زده شده است که نشان می دهد گوشت این رستوران ذبح شرعی شده است . فقط برخی رستوران های چینی این برچسب وجود نداشت.

بعد از صرف شام انگار انرژی جدیدی گرفتیم چند ساعتی را در خیابان بوکت بینتانگ و جالان آلور (خیابان غذای خیابانی) قدم زدیم و در نهایت حوالی ساعت 1 بامداد به هتل برگشتیم .

 

هزینه های امروز : 

• 100پلاس - دونه ای 2 رنگیت 
• شارژ سیم کارت - 10 رینگیت 
• شام همبرگر مک دونالد - 24 رینگیت (برای دو نفر)
• بستنی قیفی مک دونالد دونه ای 1 رینگیت 
• خرید های شخصی

 

جمعه  8 تیر :

صبح حوالی ساعت 8 صبح از خواب بیدار شدیم و پس از صرف صبحانه تصمیم داشتیم که به بازدید از باغ گیاه شناسی پردانا و مسجد نگارا برویم.

صبحانه هتل پسفیک اکسپرس

از هتل با حدود 20 دقیقه پیاده روی به مسجد ملی مالزی یا مسجد نگارا رسیدیم ، مسجد جالب و نسبتا بزرگی بود ، نکته جالبی که توی اکثر مساجد مالزی مشاهده کردم این بود که مساجد معمولا هم سطح زمین نیستن و به اندازه یک تا دو طبقه راه پله باید بالا بروید تا به مسجد برسید .

ورودی مسجد که ساعات اذان های مختلف روی ساعت هایی مشخص شده بود

درست رو به روی این مسجد یک ساختمان قدیمی هم قرار دارد که ساحتمان مرکزی پلیس مالزی می باشد که این طور که من مطالعه کردم چندین بار دچار حریق و آتش سوزی شده است .

ساختمان قدیمی پلیس 

از مسجد نگارا با حدود 10 دقیقه پیاده روی به یکی از ورودی های پارک گیاه شناسی پردانا می رسید که این باغ از چندین بخش  تشکیل شده است که بازدید از یک سری از بخش ها  مثل باغ ارکیده ، باغ گیاه شناسی ، باغ گوزن ها وچندین بخش دیگر رایگان بود ولی بازدید از برخی قسمت ها مانند باغ پروانه ها (25 رینگیت ) ، باغ پرنده ها (50 رینگیت ) ورودی و بلیط جداگانه باید تهیه کنید .

توجه کنید با توجه به وسعت این باغ بازدید از کل باغ خیلی زمان بر می باشد و در صورتی که فقط چند ساعت می خواهید در این باغ گردش کنید زمان خود را مدیریت کنید و فقط از بخش هایی که به آنها علاقه دارید و قصد بازدید از آن را دارید بازدید کنید

برای ما بازدید کمتر از نصف قسمت های باغ در حدود 5 ساعت زمان برد .

چند مینی باس با واگن های متصل (شبیه قطار های شهربازی ) هم در مناطق مختلف باغ چرخ می زنند که برای افرادی که نمی خواهند پیاده بخش های مختلف باغ رو مشاهده کنند تور گردشی حدود 20 دقیقه ای دارند (کرایه این مینی باس ها هم توسط راننده به ما 15 رینگیت اعلام شد که البته روی تابلو فروش بلیط و همچنین روی بلیط ها (با ماژیک خط خورد بود)  5 رینگیت درج شده بود که راننده مدعی شد تابلو قدیمی است و قیمت جدید 15 رینگیت است که فکر می کنم دروغ می گفت.)

تا حوالی ساعت 4 بعد از ظهر در باغ گیاه شناسی بودیم و بعد به سمت پاساژ برجایا تایم اسکور به قصد خرید بلیط پارک آبی و تفریحی سان وی لوگان رفتیم در هنگام ورود به مالزی بلیط این پارک چند منظوره توسط تورلیدرمون 200 رینگیت به مسافرا اعلام شد و ما از چندین آژانس گذری در سطح شهر که فروش بلیط رو داشتن قیمت گرفتیم که قیمت های متفاوت بین 170-185 رینگیت به ما اعلام شد ولی با توجه به تحقیقی که قبلا کرده بودیم مطمین بودیم ارزان ترین قیمت بلیط رو آژانس های طبقات بالای برجایا تایم اسکور دارند که در نهایت بلیط ها رو به قیمت 130 رینگیت از یک آژانس عرب خریداری کردیم (نکته مهم دیگری که وجود دارد این است که شما بلیط رو برای روز خاصی رزرو نمی کنید بلکه با بلیط خریداری شده هر روزی که بخواهید می توانید به این پارک تشریف ببرید).

پاساژ برجایا تایم اسکور که در طبقات بالا آژانس هایی جهت فروش بلیط وجود داشت 

این آژانس ها در طبقات بالای این پاساژ ضلع مخالف شهربازی بودند که باید توجه داشته باشید که اکثر این آژانس ها تا ساعت 5 بعد از ظهر کار می کنند پس اگر قصد خرید بلیط از این آژانس ها رو دارید قبل از این ساعت مراجعه کنید .

پکیج های دیگری هم برای نواحی مختلف دیگر داشت که نسبتا به صرفه بود ولی بیشتر مناسب گروه های 7-8 نفره بود و خیلی هم به برنامه ما نمی خورد .

استخر هتل پسفیک اسکپرس

حوالی ساعت 7 بعد از ظهر از به هتل برگشتیم یک ساعتی رو در استخر هتل شنا کردیم بعد از کمی استراحت حوالی ساعت 10 شب مثل شب قبل راهی خیابان بوکت بینتانگ شدیم برای شام هم از غذاهای خیابانی خیابان جالان آلور یک جور سوشی گرد و توپی شکل رو تست کردیم که چندین دکه و مغازه این غذا رو با قیمت های مشابه ارائه می دادند که تقریبا جزو غذاهای ارزان هم به حساب می آمد توپ هایی  کمی بزرگ تر از گردو در 7- 8 رنگ مختلف ولی با مزه های تقریبا مشابه که 5 عدد را 6 رینگیت و 9 عدد را 10 رینگیت می فروختن . از بو و مزه بد این غذا چیزی نمی تونم بگم که مزه بدش تا چند روز توی دهنم بود و اصلا توصیه نمی کنم (البته که این غذا با ذائقه ما ایرانی ها سازگار نیست وگرنه ترکیب مزه ها برای مردم بومی خیلی هم جذاب بود ) طرز تهیه غذا هم این طور که از مزه اش می شد حدس زد نوع خاصی از ماهی را با چرخ گوشت چرخ و له کرده بودن با ادویه و موادی ترکیب کرده بودند و حالت توپ گوله کرده و در نهایت بخار پز کرده بودن (شاید مزه پخته یا سرخ شده اش قابل تحمل تر بود ) ولی خام بودن کاملا در مزه غذا مشخص بود.

غذایی که از خیابان جالان آلور گرفتیم 

اتفاق جالبی که در تایم سفر ما افتاد هم زمانی سفر ما با جام جهانی فوتبال 2018 روسیه بود با این که اختلاف ساعت روسیه با مالزی باعث میشد بازی ها خیلی دیروفت پخش شود (بازی اول مرحله حذفی که به وقت ایران ساعت 6 عصر بود حوالی ساعت 22 به وقت مالزی پخش میشد) ولی کافه ها و رستوران های خیابان بوکت بینتانگ و جالان آلور همگی به نصب نمایشگر های خیلی بزرگ در جاهای مختلف مغازه خود پخش زنده مسابقات رو داشتن که طرفدار های بومی کشور هایی که بازی داشتن هر کدام در کافه ای تجمع کردن و با جو خیلی جالبی اتمسفر مثبتی رو ایجاد کرده بودن و طرفدار های تیم هایی که با هم بازی داشتن کل کل داشتن و فضای خیابان چیزی کم از استادیوم هایی که بازی های جام جهانی را پخش می کرد نداشت .

همین امر باعث میشد ما در یک هفته ای که در مالزی حضور داشتیم 4-5 بار برای تماشای فوتبال ها در کنار تماشاچی های بومی برزیلی ، آلمانی ، فرانسوی و ... به خیابان بوکت بینتانگ رفتیم و واقعا از اتمسفر و جو  اونجا لذت بردیم.

بعضی از شب ها هم مسابقه پنالتی در این خیابان برگزار میشد که اگه توپ رو گل می کردی بهتون بن رایگان یکی از کافه ها داده میشد. شب دوم سفر هم حوالی ساعت یک بامداد بعد از پایان بازی فوتبال به هتل برگشتیم .

 

هزینه های روز :

• 100پلاس - دونه ای 2.5 رینگیت 
• خرید بلیط سان وی لوگان - دونه ای 130 رینگیت 
• شام ماهی بخار پز - هز 5 عدد شش رینگیت 
• خرید های شخصی

 

شنبه 9 تیر :

بیشتر تایم روز سوم سفر به گشت شهری رایگانی که توسط آژانس برامون هماهنگ شده بود اختصاص داشت ، طی تماس تلفنی و هماهنگی هایی که با تورلیدر آژانس کردیم قرار شد ساعت 10 صبح در لابی هتل باشیم که یه گشت شهری به چند تا از نواحی داشته باشیم ، تورلیدر تقریبا حوالی ساعت 10 صبح در لابی بود ولی هر هتلی که می رفتیم هم وطن های ontime    مون تقریبا نیم ساعت همه اتوبوس رو معطل می کردن و تازه بعد از تماس تورلیدر مشغول حاضر شدن و پایین اومدن میشدن (از این جهت توصیه می کنم ترجیحا هیچ تور رایگان یا غیر رایگانی رو تشریف نبرید که هم زمان دست خودتون باشد هم معطل چیزی نشوید ).

در نهایت حوالی ساعت 12 به اولین مقصدمون که معبد تین هویی بود رسیدیم ، معبدی بسیار زیبا به سبک قصر ها و معابد چینی ها که این معبد جزو بزرگترین معابد بودایی های مالزی  و شرق آسیا می باشد .و اکثر بودایی های بومی مالزی جشن ازدواج شونو توی این معبد می گیرند که توی تایم حدود یک ساعته که ما اونجا بودیم تقریبا 5-6 عروس داماد برای عکاسی در معبد و انجام مراسماتی به معبد اومدن و با لباس مخصوص مشغول عکاسی در نقاط مختلف معبد بودند .

یکی از رسوم اکثر معابد بودایی به خصوص این معبد عود روشن کردن و فال گرفتن می باشد که ما هم مثل بقیه این کار رو کردیم که نحوه فال گرفتن به این صورت است که باید  استوانه ای حاوی  چندین چوب را حرکت می دادیم و چوبی که از همه بالاتر بود را از استوانه بیرون می کشیدیم که روی آن یک شماره نوشته شده بود که از کشوهای مخصوص فال خود را بیرون می آوردیم .

که فایل به دو زبان چینی و انگلیسی نوشته شده بود که اغلب محتوای فال ها مثبت بود.

در نهایت باید فایل خود را به درخت آرزو ها که پست معبد می باشد گره بزنید که آرزو هاتون بر آورده شود .

فالی که در معبد تین هویی برای من در اومد 

حدود یک ساعت و نیم در این معبد بودیم که فضای فوق العاده ای دارد و توصیه می کنیم حتما از این معبد دیدن کنید .

 

نمای بیرونی معبد تین هویی

بعد از معبد به سمت میدان مردکا و جاذبه های گردشگری این قسمت رفتیم که ما چون این بخش رو روز قبل رفته بودیم مشغول صحبت کردن با تور لیدرمون شدیم که 6-7 سالی بود به مالزی مهاجرت کرده بود و در کل از شرایط موجود راضی نبود .

بعد از نیم ساعت از این منطقه راهی کارخانه شکلات سازی شدیم که در واقع فروشگاه بزرگی پر از شکلات و قهوه مالزی بود که قیمت هاش چندین برابر مغازه های معمولی سطح شهر بود و تقریبا هیچ کسی چیز خاصی ازاین فروشگاه خریداری نکرد .

کمی هم تورلیدرمون درباره تاریخچه قهوه مالزی و ابزار های تهیه قهوه صحبت کرد.

بعد از کارخانه قهوه به سمت رستوران شیراز حرکت کردیم و بعد از چند روز که غذای ایرانی خورده بودیم جوجه کباب ویژه این رستوران رو تست کردیم که یک غذای خیلی معمولی بود نه کیفیت بدی داشت نه خیلی فوق العاده بود . خیلی خیلی معمولی بود.

نهار معمولی رستوران شیراز (جوجه کباب )

بعد از رستوران ما از گروه و تورلیدر خداحافظی کردیم و به سمت چندین پاساژ در حوالی برج های دو قلو پتروناناس حرکت کردیم از رستوران شیراز تا برج پتروناناس حدود 20 دقیقه پیاده بود که ترجیح دادیم پیاده روی کنیم و از کوچه پس کوچه و خیابان های مالزی هم در این منطقه دیدن کنیم که این منطقه شمال برج های دوقلو میشد و به نسبت قسمت های جنوبی شهر خیلی مدرن تر و پر از آسمان خراش ها و ساختمان های بلند 50-60 طبقه ای بود و به شدت در این مناطق ساخت و ساز های بزرگ در حال انجام و گسترش بود.

آسمان خراش عظیمی در این منطقه که هنوز تکمیل نشده بود.

بعد از کمی گشت زنی در پاساژ ها و بعد از این که هیچ خریدی انجام ندادیم به سمت برج های پتروناناس و klcc  پارک رفتیم . یه توضیحی که در مورد قیمت ها باید بگم با توجه به افت ارزش ریال به نسبت ارز های جهانی قیمت اجناس و علی الخصوص لباس خیلی گرون تر از ایران بود تقریبا توی خیلی از موارد تا دو برابر قیمت ایران بود و حتی با تخفیف های 30-40 درصدی بعضی فروشگاه ها هم خرید اجناس به صرفه نبود .

خرید در مالزی فکر می کنم فقط مناسب کسانی باشد که به دنبال اجناس برند و اصلی می باشند و قیمت اجناس برایشان اهمیتی ندارد.

این دومین باری بود که به klcc  پارک میرفتیم پارک بسیار زیبا و زنده ای که مشابه اش رو تقریبا توی ایران نداریم ، چون روز قبلی هنگام غروب خورشید به پارک رسیده بودیم و پارک تاریک بود این بار وقت کافی داشتیم تا در نور روز بتوانیم از پارک دیدن کنیم و عکاسی کنیم .

که تقریبا 3-4 ساعتی رو در این پارک بودیم و بعد از تاریکی هوا به هتل برگشتیم .

هزینه های روز : 

• بلیط مترو از پترونانس به ایستگاه مرکزی kl sentral نفری 2.4 رینگیت 
• هزینه منو ریل نفری 2.8  رینگیت 
• خرید میوه استوایی دراگون (میوه اژدها ) - نفری 2 رینگیت 

 

یکشنبه 10 تیر :

روز یکشنبه روز تعطیل هفته  در مالزی است  و ما برای این روز قصد بازدید از معبد باتوکیو و شهر الکترونیک پتراجایا رو داشتیم.  با توجه به تحقیق قبلی که داشته بودیم بهترین راه برای رسیدن به معبد باتوکیو متروی مالزی بود که باید از هر ایستگاهی خودمونو به ایستگاه مرکزی kl sentral  برسونیم . و از اونجا باید سوار خط قرمز رنگ شده و در ایستگاه آخر پیاده شوید.

اگر نقشه کامل خطوط مترو و منو ریل مالزی رو مشاهده کرده باشید خیلی از خطوط جزو خطوط شرکت رپید هستند که دستگاه های فروش بلیط مشخصی دارند که توی اکثر ایستگاه ها موجود هست که سطح قیمت متوسطی دارد و زمان انتظار هم زیر 10 دقیقه هست .

خط قرمز رنگ  مترو ولی جزو این خطوط نبود و برای تهیه بلیط باید از دستگاه های دیگری که در ایستگاه kl sentral  موجود بود خرید می کردید از نظر سطح قیمت بلیط های این خط خیلی ارزان تر از سایر خطوط بود و برای یک مسیر طولانی بیش از یک ساعته نفری 2.6 رینگیت کرایه بلیط می شد که با این مبلغ در خطوط رپید نهایتا یک مسیر ده دقیقه ای رو می توانستید طی کنید .

ولی عیب بزرگ این خطوط این بود که تقریبا هر یک ساعت یک ساعت و نیم یک بار یک قطار حرکت می کند پس باید از تابلو های موجود در ایستگاه ها حتما ساعت حرکت رو دقت کنید ضمن این که ممکن است 10 دقیقه زودتر یا دیرتر هم وارد ایستگاه شود و زیاد سر به وقت بودن این قطار ها حساب باز نکنید ما هم با توجه به این که ساعت حرکت قطار رو دیده بودیم 10 دقیقه ای زودتر وارد ایستگاه شدیم (10 دقیقه زودتر بیاید بهتر است تا این که چند دقیقه بعد از حرکت قطار برسید و مجبور باشید یک ساعت و نیم منتظر باشید ) ولی باز حدود 20 دقیقه ای قطار دیر تر آمد و در مجموع نیم ساعتی معطل شدیم که باز به نسبت یک ساعت و نیم خیلی معطلی زیادی نیست (از بی نظمی این خط اطمینان قطعی ندارم ولی اون روز که ما استفاده کردیم زیاد منظم نبود حرکت قطار ها )

نکته مهم دیگری که باید توجه کنید این است که از این ایستگاه هم قطار های خط قرمز حرکت می کنند هم خط آبی توجه داشته باشید که قطار را اشتباه سوار نشوید (البته اگر نقشه را دقت کنید چند ایستگاه اول مسیر یکسان است و اگر هم اشتباه سوار شدید می توانید سریعا در ایستگاه بعدی پیاده شده و قطار را عوض کنید)

برای دوستانی که تمایل دارند پارک جنگلی keopong  رو هم بروند از همین مسیر باید استفاده کنند و در ایستگاه keopong sentral  از قطار پیاده شوند که ما هم علیرغم این که در برنامه مون بود نتوانستیم به این مکان بریم چون به دلیل تعمیرات قطار این خط صبح ها کار نمی کرد و پارک جنگلی هم بعد از ظهر تعطیل بود .

در نهایت سوار قطار شده و بعد از حدود یک ساعت به ایستگاه باتو کیو رسیدیم در بیرون درب مترو پر از دست فروش هایی بود که میوه ها و خوراکی های کوچک بودن که برای غذا دادن به میمون ها فروخته میشد.

این معبد و غار که به معبد و غار میمون ها هم معروف است به طرز غیر قابل باوری پر از میمون می باشد. میمون هایی که شاید در نگاه اول از دیدنشون بترسید به خصوص صداها و حرکت هایی که دارند.

نکته مهم درباره این میمون ها این که اکثرشون به میمون های دزد معروف هستند به شکلی که اگه دستتون خوراکی ببیند بهتون به نوعی حمله می کنند تا خوراکی رو از شما بگیرید.من خودم چند مورد دیدم که میمون بهشون حمله کرد و خوراکی یا وسایل رو از دستشون قاپید حتی یه مورد یه نفر یک پلاستیک رنگی پر از گل داشت که اونو یه میمون از دستش قاپید و پاره کرد و بعد که فهمید خوراکی نیست رفت سراغ نفر بعدی !!!!

در کل میمون های این معبد زیاد اهلی نیستند سعی کنید خیلی باهاشون مهربانانه رفتار نکنید ولی در عین حال خطری هم ندارند فقط مواظب وسایلتان از جمله موبایل و دوربین باشید که اگه  ازتون بگیرند پس گرفتنش کار ساده ای نیست .

باتو کیو طبیعت بی نظیر و طبیعی دارد و شامل  دو معبد نسبتا بزرگ و دو مجسمه بزرگ خدایان یکی مجسمه سبز رنگی به شکل  انسان میمون نما و دیگری مجسمه خدای مورگان که مجسمه عظیم طلایی رنگی می باشد که جزو خدایان بزرگ هندو ها می باشد در پشت این مجسمه حدود 272 پله وجود دارد که به یک غار خیلی بزرگ طبیعی  با قدمت  بیش از 400 میلیون سال می رسد که از بعد زمین شناسی مکان ارزشمندی می باشد که به نظر من واقعا ارزش بازدید داره .

داخل غار باتوکیو بعد از 272 پله ای که بالا رفتیم 

در اواخر مسیر پله ها هم یک مسیر فرعی وجود دارد که به غار میمون ها ختم می شود که در واقع مکان نمایش مجسمه های مختلف می باشد.

نکته مهم این که خیلی پله های این مسیر استاندارد نیستند و به افراد مسن یا افراد با توانایی کم توصیه نمی شود چون واقعا مسیرش انرژی می گیرد  بالای این پله ها درون غار معبد اصلی باتو کیو می باشد .

اتفاق جالب دیگری که برای ما در این معبد افتاد این بود که حضور ما هم زمان با یک عروسی هندویی شد که به سبک فیلم های بالیوود یک مراسم عروسی رو از نزدیک دیدم که تجربه جالبی بود .

بعد از حدود 2 ساعت گشت زنی در این معبد با توجه به این که زمان حرکت قطار برگشت رو دیده بودیم خودمون رو به مترو رساندیم (از معبد باتو کیو تا مترو باتوکیو کمتر از 5 دقیقه پیاده راه می باشد و در واقع معبد جلوی درب مترو می باشد)

این بار انتظارمان این بود که 10 دقیقه زودتر از حرکت قطار به ایستگاه رسیدیم ولی در کمال تعجب دو دقیقه بعد از سوار قطار شدن ما قطار حرکت کرد که در واقع زودتر از ساعت مقرر حرکت کرد.

بعد از حدود یک ساعت حوالی ساعت 2 ظهر به ایستگاه کی ال سنترال رسیدیم که با توجه به این که زمان کافی داشتیم تصمیم گرفتیم به دیدن شهر الکترونیک پتراجایا پایتخت جدید مالزی برویم .

قبل از گرفتن بلیط مترو پتروجایا به طبقه پایین کی ال سنترال رفتیم تا بلیط اتوبوس برای ارتفاعات گنتینگ خریداری کنیم . در طبقه پایین کی ال سنترال اتوبوس هایی برای خارج از شهر و شهر های نزدیک می باشد که در کیوسک هایی برنامه ساعت های حرکت اتوبوس ها قرار دارد که می توانید بلیط رفت و برگشت خود را از این کیوسک ها برای روز دلخواه خریداری کنید ضمن این که بلیط تله کابین sky line  هم در اینجا فروش می رفت و پکیج های کلی شامل بلیط اتوبوس و بلی تله کابین هم وجود داشت که با قیمت مناسب تری می توانستید تهیه کنید . ما بلیط را برای 10 صبح سه شنبه رزرو کردیم و بلیط برگشت را برای ساعت 5 بعد از ظهر گرفتیم . که مجموع بلیط اتوبوس به همراه بلیط کلی تله کابین (نیاز نیست برای رفت و برگشت جدا بلیط بگیرید و اگر در ایستگاه وسط تله کابین هم پیاده بشید بلیط مجزا نمی خواد ) برای هر نفر 22.6 رینگیت شد که خیلی ارزان تر از پکیج های توری بود که توسط تورلیدر یا آژانس های سطح شهر ارائه میشد. تقریبا یک دهم کمترین قیمتی بود که دیدیم .

یکم مسئول فروش بلیطی که در داخل کیوسک بلیط فروشی بود به انگلیسی تسلط نداشت و هم سر و صدای زیادی در طبقه زیرین کی ای سنترال بود همین امر باعث میشد فهماندن خواسته مان سخت باشد بهتر است روی صفحه موبایل یا یک کاغذ روز و ساعت رفت و برگشت را یادداشت کنید و بنویسید که هم بلیط اتوبوس هم بلیط تله کابین را می خواهید وگرنه با صبحت کردن در آن شلوغی ممکن است منظور شما را بد متوجه شود و بلیط شما را در تاریخ اشتباهی ثبت کند.

بعد از خرید بلیط های اتوبوس و تله کابین به طبقه بالای کی ال سنترال آمدیم  تا بلیط مترو برای شهر الکترونیک رو تهیه کنیم که قطار های این مسیر هم حدودا سی چهل دقیقه یک بار حرکت دارند که ما حدود یک ربعی منتظر آمدن قطار شدیم . قطار های این مسیر دو دسته هستند که برخی تا فرودگاه بدون توقف می روند و برخی قطار ها 2-3 ایستگاه دارند که یکی از ایستگاه ها ایستگاه شهر الکترونیک پتراجایا می باشد.قطار های این مسیر بسیار سریع هستند به طوری که کلی مسیر تا پتراجایا تقریبا 20 دقیقه طول کشید بلیط این قطار ها هم 14 رینیگت برای هر نفر می باشد. (در مجموع برای رفت و برگشت 28 رینیگت )

تصویری از میدان اصلی پتراجایا  (منبع اینترنت)

شهر الکترونیک پتراجایا یا سایبر جایا پایتخت جدید مالزی است که یک شهر تمام الکترونیک می باشد  و کل سطح شهر با دوربین های مدار بسته کنترل می شود و هیچ پلیس گشت زنی در سطح شهر شما مشاهده نمی کنید خیابان های و اتوبان های فوق العاده منظم ، تمیز و اصولی که کاملا مشخص بود مهندسی ساز و بر مبنای شهرسازی مدرن ساخته شده و با توجه به این که بافت قدیمی در این منطقه وجود نداشته هیچ اشکال شهرسازی ازآن نمی توانستید بگیرید .

هدف از ساخت این شهر انتقال تراکم شهر به حاشیه شهر بوده (کاری که در شهر تهران زیاد موفق نبوده) که این شهر را بروی یک دریاچه مصنوعی ساخته اند و تمامی ساختمان ها وزارت خانه ها و ادارات اصلی شهر را به این نواحی انتقال داده اند . و برای جذب توریست اماکن معروف جهان را با شباهتی بین 30 تا 70 درصدی به بنای اصلی در این مکان ساخته اند که از جمله این بنا ها می توان به کپی برداری از چندین پل معروف شهر های پاریس ، سیدنی ،  اصفهان (پل خواجو ) ، آمریکا و ... بوده  و مسجد النبی عربستان ، تاج محل هند و .... که با توجه به قوانین جهانی مثل این که باید از کشور صاحب اثر اجازه برای ساخت کپی آن گرفته میشد که نخست وزیر وقت مالزی شخصا چندین بار برای گرفتن اجازه ساخت کپی از پل خواجو با رییس جمهور وقت ایران در سال 78 جلسه داشته که در نهایت اجازه ساخت پل با 30 درصد شباهت داده شده است .

اماکن اصلی دیدنی شهر پتراجایا به شرح لیست و نقشه زیر می باشد:

1- Putra Mosque- مسجد صورتی

2-Putrajaya Sentral - ایستگاه مترو

3-Seri Wawasan Bridge-سری واواسان -سیدنی

4-Perdana Putra -دفتر نخست وزیری مالزی

5-PPj Complex -Putrajaya Corporation

6- Putra Square

7-Palace of Justice

8- Putrajaya International Convention Centre (PICC) - مرکز همایش ها

9-Seri Gemilang Bridge- سری جمیلنگ -پل الکساندر سوم در پاریس

10-Anjung Floria

11-Seri Saujana Bridge

12-Putrajaya Lake

13-Putrajaya Bridge - پل خواجو اصفهان

14-Cruise Tasik Putrajaya - ایستگاه کشتی کروز

15-China-Malaysia Friendship Garden - باغ چینی ها

16-tuanku mizan zainal abidin mosque - مسجد نبی

معمولا کسانی که به صورت شخصی (بدون تور ) با مترو یا ماشین  به دیدن این شهر می آیند به چند مدل تقسیم :

گروه اول : عده ای از ایستگاه مترو خودشونو به مرکز شهر می رسانند و از آنجا یک تاکسی دربست برای یک تا دو ساعت کرایه می کنند و با آن نواحی مختلف شهر رو بازدید می کنند (این پکیج معمولا برای افرادی که 3 یا چهار نفر هستند و یک ماشین را پر می کنند بسیار و کرایه تقسیم بر چهار می شود بسیار به صرفه است .)  این تاکسی ها انواع و قیمت های مختلف دارند و معمولا یک مسیر ثابت را با زمان بندی مشخص می روند که هر جایی رو شما دوست داشتید می توانید بیشتر یا کمتر بمانید ولی در نهایت بعد از دو ساعت شما رو به ایستگاه اول بر می گردانند . کمترین قیمت تاکسی این مسیر 80 رینگیت برای دو ساعت می باشد که فرقی ندارد که شما یک نفر در ماشین باشید یا 4 نفر که اگر چهار نفر باشید کرایه تقسیم بر 4 می شود و نفری 20 رینگیت می شود.

در تصویر زیر کرایه انواع ماشین ها و مسیر هایی که این تاکسی ها طی می کنند مشخص می باشد.

گروه دوم : خیلی بازدید از نزدیک اماکن براشون مهم نیست و گزینه کشتی کروز رو انتخاب می کنند و سر تا ته دریاچه مصنوعی رو در زمان حدود 20 دقیقه طی می کند که در نهایت شما از نزدیک از جایی بازدید نمی کنید فقط از کنار اماکن مختلف عبور می کنید که کرایه این کشتی کروز ها هم مطابق بروشور زیر از 15 رینگیت به بالا می باشد در صورت تمایل به استفاده از این کشتی ها توجه کنید که ساعت حرکت مشخصی دارند که در تصویر زیر مشخص می باشد.

 

گروه سوم : گروهی که پیاده از نزدیک در زمان زیاد از اماکن بازدید می کنند که زمان نسبتا زیاد تری نیاز دارد (بیش از 4-5 ساعت نیاز دارد)

اشتباهی که ما انجام دادیم این بود که از این شهر در روز یکشنبه که روز تعطیل است دیدن کردیم که عملا می تونم بگم این شهر در روز یکشنبه اونم سر ظهر (حوالی ساعت 3 ظهر ) عین شهر مردگان بود و در یکی دو ساعت اولی که در این شهر حضور داشتیم سر جمع 10 نفر آدم هم ندیدیم .

با توجه به مطالعه سفرنامه های قبلی که داشتیم انتظار داشتیم که در بیرون از مترو اتوبوس ها و تاکسی هایی قرار داشته باشد که ما رو با 5 رینگیت به مرکز شهر برساند که با توجه به روز تعطیل بودن هیچ ماشینی نبود . و مجبور شدیم پیاده چیزی در حدود نیم ساعت تا اولین مقصدمون رو طی کنیم که در گرمای سر ظهر کار سخت و خسته کننده ای بود به خصوص که هیچ آدمی رو هم در مسیر نمیدیدم .مسیری که ما پیاده طی کردیم به شکل زیر بود که در مجموع نزدیک به دو ساعت پیاده روی داشتیم و با مجموع توقف هایی که داشتیم کل بازدید ما از این شهر در حدود 4 ساعت طول کشید (ما ازنقطه 2 که ایستگاه مترو بود شروع و به سمت باغ چینی ها حرکت کردیم و در نهایت به شمال شهر که مسجد صورتی بود حرکت کردیم  از برخی از اماکن هم به دلیل خستگی صرف نظر کردیم )

در کل اصلا بازدید از شهر رو در روز تعطیل پیشنهاد نمی کنم چون علاوه بر این که مجبورید پیاده شهر رو ببینید خیلی دیدن جاذبه های شهر در تایم خلوت جذاب نیست .

تقریبا مسیر حرکت ما در حاشیه دریاچه مصنوعی بود و از پل های این مسیر ، باغ چینی و چندین مسجد و ساختمان بازدید کردیم و در نهایت بازدید ما به میدان مرکزی شهر و مسجد صورتی ختم شد .که حوالی ساعت 7 بعد از ظهر بود و تازه مردم بومی شهر برای پیکنیک و گشت و گذار به این میدان می آمدند و تازه ما جمعیت اصلی شهر رو دیدیم در نهایت از مسجد صورتی بعد از چندین بار تلاش و رد کردن درخواستمون توسط راننده ها موفق شدیم یک تاکسی گرپ از مسجد صورتی تا مترو بگیریم و با 11 رینگیت خودمونو به مترو برسونیم .

در نهایت با مترو خودمونو به ایستگاه کی ال سنترال رسوندیم و از آنجا هم به مترو مسجد جامع رفتیم و حوالی ساعت 8 شب به هتل رسیدیم که با توجه تاریک شدن هوا و این که استخر هتل تا ساعت 9 شب باز بود تصمیم گرفتیم استخر هتل رو یک بار هم در شب امتحان کنیم که نور پردازی جالبی در شب داشت و باز هم مثل دفعات قبل کسی جز ما از استخر استفاده نمی کرد.

به دلیل خستگی و این که تصمیم داشتیم فردا رو به پارک آبی برویم تصمیم گرفتیم استراحت کنیم و شب دیگر جایی نرفتیم .

 هزینه های روز :

• مترو از مسجد جامک به کی ال سنترال (رفت ) نفری 1.6 رینگیت 
• مترو  کی ال سنترال به باتوکیو (رفت)  نفری 2.8 رینگیت 
• مترو   باتوکیو  به کی ال سنترال (برگشت ) نفری 2.8 رینگیت 
• مترو کی ال سنترال به پوتراجایا (رفت ) نفری 14 رینگیت 
• نوشیدنی نفری 2 رینگیت 
• گرپ از میدان مرکزی پتراجایا به مترو - 11 رینگیت (برای دو نفر )
• مترو   پوتراجایا به کی ال سنترال  (برگشت ) نفری 14 رینگیت 
• مترو از  کی ال سنترال به مسجد جامک نفری 1.6 رینگیت 
• خرید های شخصی 

 

دوشنبه  11 تیر :

این روز رو طی برنامه ریز قبلی که داشتیم تصمیم داشتیم به پارک آبی و تفریحی سان وی لوگان بریم . همون طور که می دانید شهر کوالالامپور در اکثر روز های سال روز بارانی رو داریم و در ماه های خرداد و تیر ماه کمترین میزان بارش وجود دارد ولی باز هم اکثر روزها شاهد بارندگی به میزان کمتر هستیم در کل روز های حضور ما در مالزی هم بارش باران در حد خیلی کم وجود داشت ولی هم از نظر تایم بارش هم میزانش جوری نبود که بخواد مانع اجرای برنامه ای بشه ما هم با توجه به این هم قبل از سفر هم در روز های سفر مرتب هواشناسی رو چک می کردیم بهترین روز برای پارک آبی یکشنبه یا دوشنبه بود که با توجه به تعطیل بودن روز یکشنبه و این که می دونستیم خود مردم بومی مالزی در این روز به پارک آبی می آیند و صفوف طولانی برای استفاده از وسایل مختلف وجود دارد ترجیح دادیم روز دو شنبه رو به پارک آبی برویم و امیدوار بودیم مشکلی نداشته باشیم .

پارک آبی از حدود ساعت 10 صبح تا 7 بعد از ظهر باز می باشد.

و ما با توجه به زمان بندی که کرده بودیم تصمیم گرفتیم حوالی ساعت 8 بیدار شده و تا صبحانه بخوریم و به پارک آبی برسیم قبل از ساعت 10 باشد. که ساعت 8 وقتی بیدار شدیم دیدم هنوز هوا تاریک و ابرهای سیاه رنگی در آسمان است و باران سیل آسایی که نمونه اش رو هیچ وقت ندیده بودم در حال بارش است (از اون بارون های استوایی ) .

(منبع عکس اینترنت)

انگار آب سردی به سر من و دوستم ریخته شده بود و کل برنامه مون بهم می خورد . تصمیم گرفتیم صبحانه رو بخوریم کمی صبر کنیم اگه هوا بهتر شد به پارک آبی برویم اگر بهتر نشد برنامه پارک آبی را به روز چهارشنبه موکول کنیم  با توجه به این برای سه شنبه برنامه ارتفاعات گنتینگ داشتم و بلیط اتوبوس گرفته بودیم (البته سایت های هواشناسی بارش بیشتر از دوشنبه را برای چهارشنبه پیش بینی کرده بودن ) خوش بختانه حوالی ساعت 9 آسمان کاملا صاف شد و خورشید در آسمان پیدا شد و تا شب هم بارش خاصی نداشتیم . فقط این دیر حرکت کردن باعث شد حوالی ساعت 11 به پارک آبی برسیم و نزدیک به یک ساعت از زمان پارک آبی را از دست بدهیم .پارک آبی بخش های مختلفی دارد. که شامل شهربازی / باغ وحش / ساحل شنی / سرسره های آبی / سینما 5 بعدی / سافاری وحشت / زیپ لاین  و چندین بخش مختلف دیگر می باشد که از تمامی امکانات مجموعه با همان بلیط ورودی می توانید استفاده کنید به جز چند بخش مانند بامبی جامپینگ ، کارتینگ و ...  که با توجه به زمان محدودی که دارید زمان خود را مدیریت کنید و فقط از بخش هایی که علاقه دارید استفاده کنید و مطابق نقشه مجموعه از بخش های مختلف استفاده کنید که با توجه به وسعت زیادی که دارد هم پیاده روی کمتری کرده باشید هم زمان کمتری تلف کرده باشید.

اطلاعات کامل این شهربازی را می توانید در اینترنت مطالعه کنید

نکات مهمی که باید در این مجموع به آن دقت کنید :

• توجه کنید که بردن خوراکی به داخل مجموعه ممنوع می باشد البته بازرسی خاصی هم روی ساک و وسایل انجام نمی شود.
• هیچ محدودیتی برای پوشش در این مجموعه برای مرد زن وجود ندارد و از زن های عرب که با پوشیه و رو بند در کنار همسرشان بودند (در واقع وسایل همسرشونو نگه می داشتن و استفاده ای از چیزی نمی کردن) تا افراد با لباس شنا در مجموعه بود ولی با توجه به این که استفاده از برخی از وسایل شهربازی با لباس شنا ممکن نبود اکثریت 80 درصدی جمعیت با تی شرت و شلوارک بودن که بتوانند بدون تعویض لباس هم از امکانات آبی و هم از امکانات غیر آبی مجموعه استفاده کنند.
• برخی از بخش ها مثل سافاری وحشت حتما باید کفش داشته باشید و با پای برهنه اجازه ورود به شما داده نمی شود.
• کمد با دریافت هزینه جداگانه به شما داده می شود و مثل استخر های خودمان رایگان و روی بلیط نیست که این کمد ها سایز های مختلف دارند و ارزان ترینش حدود 26 رینگیت می باشد که ترجیحا وسایل اضافی با خودتان نبرید که یک کمد کوچک برای شما کافی باشد حتی اگر می توانید 2-3 نفری با هم یک کمد بگیرید که برایتان به صرفه تر باشد و پول اضافی ندهید.
• در مجموع چندین رستوران وجود دارد که می توانید برای نهار از آنها استفاده کنید که رنج قیمتی 30 رینگت به بالا دارند
• استفاده از اکثر وسیله ها به خصوص سرسره های آبی برای کودکان و افراد کوتاه تر از 120 سانتی متر ممنوع می باشد
• استفاده از زیپ لاین برای افراد بیش از 90 کیلو ممنوع می باشد حتی به من با 91 کیلو هم اجازه استفاده را ندادن و روی این مورد خیلی حساس بودن.
• سعی کنید در ساعات قبل از ظهر به شهربازی بروید و وسایل آبی و سر سره ها رو برای ساعات بعد از ظهر بگذارید که صف کمترین داشته باشید
• شما می توانید با پرداخت مبلغ 66 رینگت دستبند اکسپرس بگیرید که در صورتی که این دستبند را داشته باشید در صف اکسپرس می ایستید که معمولا خلوت است و بدون معطلی از وسایل استفاده می کنید.
• شلوغ ترین صف مربوط به زیپ لاین می باشد که در حدود یک ساعت باید صف بیاستید
• از حوالی ساعت 6:30 اکثر وسایل بسته می شود و 30 دقیقه پایانی افرادی که هنوز در صف هستند از وسایل استفاده می کنند.

در نهایت حوالی ساعت 7 تایم مجموعه به پایان رسید و بعد از  حمام و تعویض  لیاس حوالی 7:30 از مجموعه خارج شدیم .

پاساژ بسیار بزرگی هم در کنار مجموعه پارک می باشد که پیست اسکی روی یخی هم در پایین آن قرار دارد.

 بعد از سان وی لوگان هم با مترو به هتل برگشتیم 

 

 هزینه های روز :

• بلیط مترو به از مترو مسجد جامک به سان وی لوگان (رفت ) - نفری 8.8 رینگیت 
• هزینه کمد در سان وی لوگان - 23.6 رینگیت 
• بلیط مترو به  سان وی لوگان به  مترو مسجد جامک  (برگشت ) - نفری 8.8 رینگیت 
• خرید های شخصی

 

سه شنبه  12 تیر :

روز سه شنبه با توجه به بلیط اتوبوس و تله کابینی که از قبل تهیه کرده بودیم ساعت 9 بعد از صرف صبحانه به سمت ایستگاه کی ال سنترال حرکت کردیم و راس ساعت 10 صبح سوار اتوبوس شده و به سمت ارتفاعات گنتیگ شدیم که در حدود یک ساعت در مسیر بودیم و حوالی ساعت 11 رسیدیم که مسیر فوق العاده سبز و کوهستانی بود و بخش هایی هم از مسیر رو در مه حرکت می کردیم که مسیر واقعا رویایی داشت.

نکته جالب این که هیچ توریستی انگار از این طریق اتوبوس به گنتینگ نمی رود و فکر کنم در اتوبوس 40 نفره که ما سوار بر آن بودیم هیچ کس بعد از توقف اتوبوس به سمت تله کابین نیامد و مشخص بود که اکثرا افراد بومی آن منطقه بودند. (به دلیل نا آشنایی افراد توریست به وجود این اتوبوس ها معمولا یا به گنتینگ نمی آیند یا با تور های متفرقه می آیند که هزینه نسبتا زیاد تری دارند)

بعد از پیاده شدن از اتوبوس به سمت تله کابین رفتیم که تقریبا صفی هم وجود نداشت و بلا فاصله سوار تله کابین شدیم که تله کابین ها نسبتا بزرگ بود و ظرفیت 10-12 نفر را داشت ولی من و دوستم تنهایی سوار بر تله کابین بودیم که از یک مسیر رویایی از داخل مه و نم بارون عبور کردیم و بعد از 7-8 دقیقه به ایستگاه وسطی که معبد بهشت و جهنم می باشد رسیدیم و در این ایستگاه پیاده شدیم.

که از ایستگاه تله کابین باید 4-5 میسر پله برقی را پایین می آمدی تا به معبد برسی فضا و طبیعت فوق العاده داشت این معبد و واقعا حس معنوی یک معبد به آدم دست میداد .

آیین معابد بودایی این معبد هم مشابه سایر معابد بودا  بود و عود و فال در بخش های مختلف آن قرار داشت. در این معبد بخشی هم وجود داشت که وسایل آتش بازی و ترقه به فروش می رفت که احتمالا برای برخی مراسمات مذهبی بوده

حدود یک ساعت و نیم در این معبد بودیم که بخش های مختلف داشت از جمله یک مسیر که مراحل مختلف بهشت و جهنم را در قالب مجسمه و ماکت هایی نمایش داده میشد و مشخص شده بود برای چه گناه های زمینی چه عذاب و سرنوشتی در جهنم و بهشت در انتظار آدم می باشد.

در انتهای مسیر هم مجسمه بزرگ چین سویی وجود داشت که مراسمات خاصی برای ادای احترام زیارت کنندگان این معبد انجام می دادند.

در بخش دیگر این معبد یک ساختمان 8 طبقه ای وجود داشت که یک ویوی 360 درجه به شما در ارتفاع بالا می داد و ویوی خوبی برای عکاسی داشت .

بعد از بازدید از این مجموعه به سمت تله کابین رفته و به ایستگاه بالایی که یک مجموعه پاساژ بزرگ و sky casino  بود رفتیم اسکای کازینو بزرگترین کازینوی مالزی و جزو چند کازینوی بزرگ جهان می باشد که حتما پیشنهاد می کنم از آن  دیدن کنید .

من قبلا شنیده بودم که برای ورود به کازینو باید پاسپورت یا مدرک معتبر داشته باشید ولی از ما چیزی نخواستند و بدون مشکل وارد شدیم ولی سکوریتی و امنیت بالایی داشت . در مجموعه این کازینو در دو طبقه  بخش های مختلفی وجود داشت از بازی های کامپیوتری تا بازی های کارتی و ... وجود داشت.

در نهایت دو ساعتی را هم در این مجموعه بودیم و حوالی ساعت 4 به سمت پایین حرکت کردیم که با تله کابین مستقیم به سمت ایستگاه پایینی حرکت کردیم که کمتر از 15 دقیقه در راه بودیم و به ایستگاه اتوبوس ها رسیدیم .

نکته مهم این که حتما بلیط خود را تا پایان همراهتان باشد چون ما در مجموع سه بار سوار تله کابین شدیم (یک بار از ایستگاه پایین تا ایستگاه وسط / یک بار از ایستگاه وسط تا بالا / یک بار از ایستگاه بالا تا پایین ) که هر سه بار با همان بلیط سوار و پیاده شدیم.

در نهایت حوالی ساعت 5 سوار اتوبوس شدیم و به سمت شهر برگشتیم و حوالی ساعت 6 به ایستگاه کی ال سنترال رسیدیم که بعد هم ما به ایستگاه مسجد جامعک و  در نهایت به هتل برگشتیم . و بعد از کمی استراحت ساعت 10 شب به پاتوق همیشگمون یعنی خیابان بوکت بینتانگ رفتیم و به تماشای بازی فوتبال نشستیم و حوالی ساعت 1 بامداد به هتل برگشتیم. 

هزینه های روز :

• مترو از مسجد جامک به کی ال سنترال (رفت ) نفری 1.6 رینگیت 
• مترو از  کی ال سنترال به مسجد جامک نفری 1.6 رینگیت 

 

چهارشنبه 13 تیر :

 این روز رو با توجه به این که در واقع اخرین روز کاملی بود که داشتیم تصمیم گرفتیم جاهای اصلی که هنوز نرفتیم رو دیدن کنیم از جمله چند معبد و محله چینی ها و ...  که در واقع بخش های پایین هتلمون بود و فاصله زیادی هم با هتل نداشت.

با توجه به این زمان کافی داشتیم صبح کمی بیشتر استراحت کردیم و برای آخرین بار از استخر و سالن بدن سازی هتل استفاده کردیم و حوالی ظهر برای بازدید امروزمان بیرون زدیم .

بخش هایی که در این روز دیدن کردیم :

• سنترال مارکت ( که البته در روز های قبل یکی دو بار گذری ازش دیدن کرده بودیم )
• معبد Sin Sze Si Ya Temple
• معبد  Sri Maha Mariamman Temple
• معبد  Guan Di
• محله چینی ها - China Town

مطابق نقشه بالا نواحی که در این روز بازدید کردیم نزدیک به هم بودن و با چند دقیقه پیاده روی هر کدام رو می تونستید بازدید کنید .

 

سنترال مارکت یک فروشگاه مرکزی است که بیشتر مناسب برای خرید نماد های شهر مالزی و سوغاتی و صنایع دستی مالزی می باشد ولی خوب مثل بقیه جاها قیمت های خیلی ارزان نبود و برای یک جاسویچی کوچک با نماد برج های پترونانس حدود 15 رینگیت باید پرداخت می کردید . بخشی هم از سنترال مارکت غرفه های نقاشی بود که پرته یا نقاشی درخواستی شما را می کشیدند و تحویل می دادند. که حتی اگر تمایلی به سفارش و خرید ندارید بازدید از این بخش خودش جالبه و پیشنهاد می کنم حتما بازدید کنید.

دو سه معبد هندو و بودایی هم در همین حوالی بازدید کردیم که سبک و سیاق معابد قبلی که دیده بودیم را داشت البته به نسبت معابد روز های قبل خیلی کوچک تر بود.

معبد Sri Maha Mariamman Temple (منبع اینترنت)

ایستگاه اخری هم که بازدید کردیم محله چینی ها بود که شبیه بازار سید اسمال خودمونه و اجناس درجه چند و اغلب کیفیت پایین ارائه می شود و به سبک بازارچه های سنتی چین بود و صرفا جهت بازدید بهتون پیشنهاد می کنم از این محله دیدن کنید چون اجناس به حدی بی کیفیت هستن که هر چیزی که بگیرید مطمينا باشید پولتان را دور ریخته اید خود من چند قلم جنس از این بازار گرفتم که بعد از دو روز متوجه شدم چقدر کیفیت پایین است ، قیمت ها هم فوق العاده پایین بوده که دلیلش هم مشخص است به طور مثال یک پاور بانک شیامی که در تایم سفر من در ایران 100 هزار تومن قیمت داشت و در پاساژ های اصلی کوالالامپور حدود 60-70 رینگیت به فروش می رسید در این بازار به قیمت 20  رینگیت به فروش می رسید که  یک جنس بی کیفیت بوده که بعد از چند بار استفاده کلا خراب شده و کار نمی کرد.

محله چینی ها  (منبع اینترنت)

بعد از اتمام بازدید هامون تصمیم گرفتیم برای روز پایانی مجدد به پارک klcc  برویم و حوالی ساعت 7 عصر به این پارک رفتیم و تا حوالی ساعت 10 شب در این پارک بودیم و یک بار دیگر هم رقص فواره برج پتروناناس رو تماشا کردیم بعد هم با اتوبوس های رایگان به سمت خیابان بوکت بینتانگ رفتیم وبعد از خوردن شام در مک دونالد  آخرین بازی فوتبالمون در مالزی رو هم دیدیم و حوالی ساعت 12 شب به هتل برگشتیم .

هزینه های روز :

• مترو کی ال سنترال به پترونانس 2.4 رینگیت 
• مترو مسجد جامع به کی ال سنترال 3.2  رینگیت 
• شام مک دونالد - نفری 16.1 رینگیت 
• وان هاندر پلاس خانواده - 4.2 رینگیت 

 

پنجشبه 14 تیر :

این روز با توجه به این روز تحویل اتاق هامون بود و طی هماهنگی که با تور لیدر برای ترنسفر برگشت داشتیم قرار شد قبل از ساعت 12 ظهر اتاق را تحویل داده و حوالی ساعت 4 هم در لابی هتل منتظر اتوبوس باشیم که با توجه به این که زمان زیادی نداشتیم ترجیح دادیم در خیابان های اطراف هتل گشتی بزنیم حوالی ساعت 12 اتاق را تحویل دادیم مبلغ 100 رینگیت که برای ضمانت پرداخت کرده بودیم را تحویل گرفتیم وسایل را در اتاق مخصوصی به امانت قرار دادیم که اسممان هم روی چمدان ها نوشته شدکه گم نشود و یک رسید هم به ما تحویل داده شد

در نهایت برای 3-4 ساعت باقی مانده  که قدم زنان به محله های اطراف هتل رفتیم که شاید بتوانیم چیزی برای سوغاتی خرید کنیم که ابتدا به سنترال مارکت رفتیم ولی چیز مناسبی پیدا نکردیم بعد به سمت محله هندی ها رفتیم یک فروشگاه زنجیره ای خیلی بزرگ 7-8 طبقه در وسط محله هندی ها رسیدیم که قیمت اجناس فوق العاده مناسب بود و هر جور جنسی هم در این فروشگاه وجود داشت و هر طبقه مربوط به یک نوع کالا بود طبقه ای فقط قهوه و شکلات داشت طبقه ای فقط نوشیدنی و ...

و ما افسوس خوردیم که چرا این فروشگاه را دیر پیدا کردیم به طور مثال نوشیدنی 100 پلاس که در سطح شهر برای بطری کوچک 2 تا 2.5 رینگت فروخته میشد و نوشابه خانواده 5-6 رینگیت فروش می رفت در این فروشگاه 1.5 رینگت برای بطری کوچک و 3 رینگت برای بطری خانواده بود و تقریبا همه محصولات 30-40 درصد ارزان تر از سایر جاها بود و پیشنهاد می کنم به خصوص برای سوغاتی از این فروشگاه خرید کنید .

حدود دو ساعتی را در این فروشگاه بودیم و کلی خرید چه برای سوغاتی و چه مصرف شخصی خریداری کردیم .

در نهایت حوالی ساعت 4 تورلیدر دنبال مون آمد مسافر های چند هتل را قبل از ما سوار کرده بود و بعد از ما هم به سراغ مسافرای چند هتل دیگر رفت و  بعد به سمت فرودگاه حرکت کرد که حدود 2 ساعتی هم در راه بودیم و در نهایت حوالی ساعت 7 عصر به فرودگاه رسیدیم و تا زمان پروازمون که ساعت 11 شب بود 3-4 ساعتی رو در فرودگاه بودیم .

در نهایت سوار هواپیما شدیم و حوالی ساعت 5 صبح بامداد جمعه به وقت ایران وارد فرودگاه امام خمینی شدیم و با یک تاکسی به سمت خانه حرکت کردیم و این سفر را هم به پایان رساندیم.

 

 هزینه های روز :

• خرید چیپس و نوشابه و بستنی - نفری 5 رینگیت 
• خرید سوغاتی 

 

امیدوارم این سفرنامه براتون مفید بوده باشه ممنون میشم با نظراتتون منو در سفرنامه های بعدی یاری کنید .

 

نویسنده :mrt69

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.